The original meaning of Christmas i

The original meaning of Christmas is a special church service, or mass, to celebrate the birth of Christ. The story of the Nativity, or the events surrounding the birth of Jesus, are particularly important in religious celebrations of Christmas. However, many traditions that are around today have their roots in pre-Christian winter festivals. These include the importance of candles and decorations made from evergreen bushes and tree, symbolizing everlasting light and life.
In Roman times, a mid-winter festival was held. This was a relaxing time with a lot of parties and merry making. It was also common to give other people small gifts, such as dolls for children and candles for adults. This festival culminated with the celebration of the winter solstice, which fell on December 25 in the Roman calendar. In Scandinavia, a festival called Yule and lasting up to twelve days was held in late December and early January. In this time people burnt logs and held parties. These customs have influences how Christmas Day is celebrated today in the United States.

The Bible does not give a precise date for the birth of Jesus. It is also unclear when December 25 became associated with the birth of Jesus, although it may have been around two hundred years after his birth. In the early centuries of Christianity, the anniversary of the birth of Jesus was not a cause for celebrations. The idea of turning this day into a celebration started in the early Middle Ages in Europe.

During Reformation and up until the middle of the 1800s, Christmas was often not celebrated because partying and merry making was seen as unchristian. From about 1840, celebrating Christmas became more widespread. December 25 was declared a federal holiday in the United States in 1870. Since then Christmas Day has become a steadily more important holiday.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหมายเดิมของคริสต์มาสเป็นบริการพิเศษที่คริสตจักร หรือมวล การเฉลิมฉลองการเกิดของพระเยซู เรื่องราวของการประสูติ หรือเหตุการณ์ที่เกิดของพระเยซู สภาพแวดล้อมเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทางศาสนาฉลองคริสต์มาส อย่างไรก็ตาม ประเพณีมากมายที่อยู่รอบวันนี้มีรากของตนในเทศกาลหนาวก่อนคริสเตียน เหล่านี้รวมถึงความสำคัญของเทียนและตกแต่งที่ทำจากเอเวอร์กรีนพุ่มไม้ และต้นไม้ สัญลักษณ์แสงนิรันดร์ และชีวิตเทศกาลกลางฤดูหนาวถูกจัดขึ้นในโรมัน นี้ได้ใช้เวลาผ่อนคลายกับฝ่ายและทำร่าเริง มันเป็นไปให้คนอื่นของขวัญเล็ก ตุ๊กตาสำหรับเด็กและเทียนสำหรับผู้ใหญ่ เทศกาลนี้ culminated กับงานฉลองเหมายัน ซึ่งตกในวันที่ 25 ธันวาคมในปฏิทินโรมัน ในสแกนดิเนเวีย เทศกาลเรียกว่าเทศกาลคริสต์มาส และยาวนานถึงสิบสองวันจัดขึ้นในช่วงปลายเดือนธันวาคมและต้นเดือนมกราคม ในเวลาคนเผาบันทึกและฝ่ายจัดขึ้นนี้ ประเพณีเหล่านี้มีอิทธิพลว่าวันคริสต์มาสคือการเฉลิมฉลองวันนี้ในสหรัฐอเมริกาพระคัมภีร์ให้วันเกิดของพระเยซูที่แม่นยำ ก็ยังไม่ชัดเจนเมื่อ 25 ธันวาคมกลายเป็นเกี่ยวข้องกับการเกิดของพระเยซู แม้ว่ามันอาจถูกประมาณสองร้อยปีหลังจากการเกิดของเขา ในศตวรรษแรก ๆ ของศาสนาคริสต์ ครบรอบปีเกิดของพระเยซูไม่สาเหตุฉลอง คิดเปิดวันนี้เป็นการฉลองการเริ่มต้นในช่วงยุคกลางในยุโรปใน ระหว่างการปฏิรูปศาสนา และจน ถึงกลางเพราะ คริสต์มาสถูกมักจะไม่มีการเฉลิมฉลองเนื่องจากปาร์ตี้ และร่าเริงทำถูกเห็นเป็น unchristian จากประมาณ 1840 ฉลองคริสต์มาสกลายเป็นอย่างกว้างขวางมากขึ้น 25 ธันวาคมถูกประกาศเป็นวันหยุดของรัฐบาลกลางในสหรัฐอเมริกาในค.ศ. 1870 ตั้งแต่นั้น วันคริสต์มาสได้กลายเป็น วันหยุดสำคัญเพิ่มเติมอย่างต่อเนื่อง