AbstractAim: People with schizophre

Abstract
Aim: People with schizophrenia tend to experience difficulties in social and cognitive function, self-care,
residual negative symptoms, high rates of unemployment, and social exclusion. Occupational therapy has
contributed to the treatment and rehabilitation of people with severe mental health problems. Therefore, this
study investigated the effects of occupational therapy on symptoms of patients with schizophrenia.
Methods: This survey was an experimental study in which positive and negative symptoms of patients with
schizophrenia were assessed with a scale for the assessment of positive and negative symptoms (SANS, SAPS,
respectively). The study was conducted in Sina Hospital, Shahrekord, Iran. The samples consisted of patients
with schizophrenia who were divided randomly into intervention and usual treatment groups (30 patients
in each group). The occupational therapy was performed in the intervention group for 18 h/week for
6 months. SANS and SAPS were assessed at the beginning and after 6 months of treatment.
Results: The groups were homogeneous in demographic variables, SANS and SAPS scores at baseline. The
occupational therapy group showed significant improvement in the total score for the SANS and SAPS at
6 months (P < 0.001), but the control group did not show any significant improvement.
Conclusion: The results of this study indicated that occupational therapy combined with medications can
improve the symptoms of schizophrenia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
AIM: คนที่มีอาการจิตเภทมีแนวโน้มที่จะได้สัมผัสกับความยากลำบากในการทำงานทางสังคมและความรู้ความเข้าใจในการดูแลตนเอง,
อาการทางลบที่เหลืออัตราที่สูงของการว่างงานและการกีดกันทางสังคม กิจกรรมบำบัดได้
ส่วนร่วมในการรักษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพของผู้ที่มีปัญหาสุขภาพจิตอย่างรุนแรง ดังนั้นนี้
การศึกษาตรวจสอบผลกระทบของกิจกรรมบำบัดกับอาการของผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภท.
วิธีการ: การสำรวจครั้งนี้คือการศึกษาทดลองที่มีอาการในเชิงบวกและเชิงลบของผู้ป่วยที่มี
อาการจิตเภทได้รับการประเมินที่มีขนาดสำหรับการประเมินอาการในเชิงบวกและลบ (ซอง , SAPS,
ตามลำดับ) การศึกษาได้ดำเนินการใน Sina โรงพยาบาล Shahrekord อิหร่าน กลุ่มตัวอย่างของผู้ป่วย
จิตเภทที่ถูกแบ่งเป็นการแทรกแซงและการรักษาตามปกติกลุ่ม (30 ผู้ป่วย
ในแต่ละกลุ่ม) การรักษาด้วยการประกอบอาชีพได้รับการดำเนินการในกลุ่มแทรกแซงสำหรับ 18 ชั่วโมง / สัปดาห์เป็นเวลา
6 เดือน SANS และ SAPS ได้รับการประเมินในตอนต้นและหลัง 6 เดือนของการรักษา.
ผล: กลุ่มเป็นเนื้อเดียวกันในตัวแปรประชากร SANS และคะแนน SAPS ที่ baseline
กลุ่มบำบัดปรับตัวดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในคะแนนรวมสำหรับ SANS และ SAPS ที่
6 เดือน (p <0.001) แต่กลุ่มควบคุมไม่ได้แสดงการปรับปรุงที่สำคัญใด ๆ .
สรุป: ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่ากิจกรรมบำบัดร่วมกับการใช้ยา สามารถ
ปรับปรุงอาการของโรคจิตเภท