My students, technicians and I must

My students, technicians and I must have performed several hundred experiments with synchronous cells obtained with the baby machine. Some worked quite nicely but the ones I really cared about were never as pristine as required. The questionable experiments alli nvolved pulse-labeling synchronous cultures with radioactive precursors of various macromolecules, with primary interest in nucleic acids. I was distressed by what appeared to be minor but persistent inconsistencies in the uptake patterns in the first and second cycles of synchronous growth. Nothing I tried solved the problem. I vividly remember the very cold Buffalo night when I finally came to the decision, while leaving the lab and heading to the basically deserted car park to scrape the ice from my windshield, that I, at least, was incapable of growing E.coli synchronously without noticeable disturbance. What a miserable night. I simply could not understand why a technique that seemed so sound theoretically was not working properly2. That night I became firmly convinced that I had better do something else with my life because 8 years of beating my head against the wall was enough.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนของฉัน ช่างเทคนิค และฉันต้องทำทดลองหลายร้อยเซลล์แบบซิงโครนัสได้ ด้วยเครื่องลูก บางคนทำงานอย่างมาก แต่จริง ๆ ห่วงไม่เคยเป็นความสวยงามตามต้องการ อาจทดลอง alli nvolved ชีพจรติดฉลากแบบซิงโครนัสวัฒนธรรมกับ precursors กัมมันตภาพของ macromolecules ต่าง ๆ มีความสนใจหลักในกรดนิวคลีอิก ฉันมีลก็ตามสิ่งที่ปรากฏจะเป็นรอง แต่แบบไม่สอดคล้องกันในรูปแบบการดูดซับในวงจรแรก และสองการเติบโตแบบซิงโครนัส ไม่พยายามแก้ไขปัญหา ข้าพเจ้าจำได้ควายคืนเย็นมากเมื่อผมจนมาตัดสินใจ ในขณะที่ออกจากห้องปฏิบัติการ และมุ่งหน้าไปจอดรถร้างพื้นเฉี่ยวน้ำแข็งจากกระจกหน้ารถของฉัน ว่า น้อย เป็นหมันเจริญเติบโตระบบพร้อมกันโดยไม่รบกวนอย่างเห็นได้ชัดภายนอกอย่างชัดเจน อะไรต้องกลับคืน ผมก็อาจไม่เข้าใจทำไมเทคนิคที่ดูเหมือนเสียงดังครั้งแรกราคาไม่ทำงาน properly2 คืนนั้นฉันกลายเป็นแน่นหนามั่นใจว่า ฉันมีดีทำสิ่ง มีชีวิตเนื่องจาก 8 ปีของการตีศีรษะกำแพงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนของฉันช่างเทคนิคและฉันจะต้องมีการดำเนินการหลายร้อยทดลองกับเซลล์ซิงโครได้รับกับเครื่องลูกน้อย บางคนทำงานอย่างมาก แต่ผมดูแลเกี่ยวกับเขาไม่เคยเป็นที่เก่าแก่ตามที่ต้องการ การทดลองที่น่าสงสัย Alli nvolved การติดฉลากชีพจรวัฒนธรรมซิงโครที่มีสารตั้งต้นของสารกัมมันตรังสีของโมเลกุลต่าง ๆ ที่มีความสนใจหลักในกรดนิวคลิอิก ผมได้รับความสุขจากสิ่งที่ดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกันเล็กน้อย แต่ถาวรในรูปแบบการดูดซึมในรอบแรกและครั้งที่สองของการเจริญเติบโตซิงโคร ไม่มีอะไรที่ฉันพยายามแก้ปัญหา ผมจำได้เต็มตาคืนควายเย็นมากเมื่อในที่สุดผมก็มาถึงการตัดสินใจในขณะที่ออกจากห้องปฏิบัติการและมุ่งหน้าไปยังที่จอดรถร้างพื้นขูดน้ำแข็งจากกระจกหน้ารถของฉันที่ฉันอย่างน้อยมีความสามารถในการเจริญเติบโตของเชื้อ E.coli พร้อมกัน โดยไม่มีการรบกวนที่เห็นได้ชัด สิ่งที่คืนความสุข ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเทคนิคที่ดูเหมือนเสียงดังนั้นในทางทฤษฎีไม่ได้ทำงาน properly2 คืนนั้นผมก็เชื่อมั่นว่าผมมีดีกว่าทำอย่างอื่นกับชีวิตของฉันเพราะ 8 ปีของการตีหัวของฉันกับผนังก็เพียงพอแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักศึกษา ช่างเทคนิค และต้องมีการทดลองหลายร้อยกับเซลล์ได้พร้อมกันกับเครื่องลูก บางคนทำงานได้ดี แต่ที่ผมสนใจจริงๆ ไม่เคยเป็นเก่าแก่ ตามที่ต้องการ โดยมีการทดลองที่น่าสงสัย nvolved ฉลากสารกัมมันตรังสีสารตั้งต้นของวัฒนธรรมแบบซิงโครนัสกับโมเลกุลต่างๆ ชีพจรกับความสนใจหลักในกรดนิวคลีอิก ฉันเป็นทุกข์โดยสิ่งที่ดูเหมือนเล็กน้อย แต่ยืนกรานไม่สอดคล้องกันในการรูปแบบในรอบแรก และตัวที่สองของการซิงโคร ไม่มีอะไรที่ผมพยายามแก้ปัญหา ผมก็จำได้ว่า ควาย หนาวมาก กลางคืนเมื่อในที่สุดผมก็มาถึงการตัดสินใจในขณะที่ออกจากห้องและมุ่งหน้าไปยังร้างเป็นพื้นที่จอดรถ เพื่อขูดน้ำแข็งจากกระจกหน้ารถของฉัน ที่ฉัน อย่างน้อย ก็ไม่สามารถเติบโต E.coli synchronously โดยไม่รบกวนสังเกตเห็นได้ชัด ช่างเป็นคืนที่ทรมาน ฉันก็ไม่เข้าใจทำไมเทคนิคที่ดูเหมือนเสียง ดังนั้นในทางทฤษฎีก็ไม่ทำงาน properly2 .คืนนั้นผมก็มั่นมั่นใจว่าผมน่าจะทำอะไรบางอย่างกับชีวิต เพราะ 8 ปีของการตีหัวของฉันกับผนังเป็นพอ