No, if it really is incurable. If h

No, if it really is incurable.

If her future is so bleak, then a little violence is fine.

I'd cooperate.

No matter what, as long as it helps her mood a little.




"I wasn't particularly healthy in the first place."




While I stay silent, Nanahoshi speaks with a sigh.

She sound more composed than I expected.

But Nanahoshi is obviously faking it.




"Getting sick... Although never this bad, I'd catch the cold every year."




Slowly words trickle out.

And I quietly listen.




"My grades aren't bad, but I'm no good with sports. If asked, I guess I'm the indoor type.

Medicine in this world isn't very advanced, right?

Do you know? Maybe it has to do with magic, but people of this world don't even dress their wounds? And because of that they die or lose a limb. It's retarded. All can be prevented with a bit of clean water over the wound.

Because I can't use magic, so I do all kinds of things to stay safe. Avoiding contagious diseases, staying away from crowds, don't eat strange foods...

It's true, from your perspective I might have lived unhealthily, but I exercise at home too! I took care of myself.

Because if I get sick, there might not be a cure.

Rather, if I'm sick, I probably won't be cured.

Because, if I get sick, I probably won't know why...

... Basically, this world, isn't it too weird?

Gigantic monsters too big to support themselves. I don't know what wizardry that is, but aren't they clearly against rules of nature?

Of course, even I, when I came, was a little curious.

Even I played games before. I don't hate sword and magics stuff. I'd be lying if I wasn't excited.

Just a bit, I'm jealous that you were born in this world, and you can live in this world..."




Nanahoshi said, and suddenly shuts up.

Her shoulders tremble.

Slowly, she turns to me.

Face wrinkles.

Tears collected on her swollen eyes.




"I don't want to die."




Like a dam busting, tears come pouring down.




"I don't want to die here! I don't want to die in this weird world! Why? Why? It's too weird! Hey, do you know? I didn't change at all for 8 years! I don't grow taller, and my hair doesn't grow longer! I get hungry, I poop, but my nails never grow. I don't even get periods!"




Nanahoshi throws a nearby water jug.

The jug slams the wall, splatters in loud pieces. Water soaks the bed.




"I'm not a human of this world! In this world I don't even count as alive! I'm basically a corpse! Even so, why? Why do I get sick? Isn't that just too weird? Why am I unlucky like this? I don't want to die! I don't want to die in this strange world!"




Nanahoshi screams, tears keep splattering, and splattering.




"Because I never even had my first kiss! Even though I have someone I like, I never even told him that I love him! I'm really so jealous of you! Everyday so happy, so fulfilling! What? Dad died? Mom got sick? So what? What's so bad about that? At this rate, I won't even see my dad again! If I die, mom won't even know! Just one more time! Dad! Mom! I still remember! I still remember that morning. Dad says he'll come home early. Mom says we'll have fried Saury tonight. I told dad that I'm hanging out with friends, but staying a little out is fine, and complained to mom that I'm tired of Saury already. Why, why did this happen? Dad and mom are probably worried sick about me. I want to go home. I want to see them again. I don't want to die. I don't want to die in this place... Woo.. Hick..."

"..."




I feel a sharp pain in my chest.

I can understand Nanahoshi's pain.




When I first came to this world, I couldn't sympathize.

Can't go back, can't meet again.

Not able to see family once more.

Even if you tell me, I won't understand.

Back then, I probably want to forget those things and just enjoy life in this new world.




But now it's different.

I understand wanting to go back, wanting to meet again.

Everyday is life's greatest treasure.

Once they're gone, they're gone forever.

... Because if they're gone, they're gone forever.




Paul is dead.

Zenith's memories may never come back.

Buina village and that warm home have both disappeared.

From now on, all I can do is protect my own family, my own life.

Sylphy, Roxy, Lucy.

Lilia, Aisha, Norn, Zenith.

If I separate from them, it would be gut wrenching.

If someone disappears, then I'd go to heaven and hell to find her.




If I return to the original world.

If magic like this exists in that world, I'd seek it.

I would do everything I can to return.




"Woo... Wooo...."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มี ถ้าจริง ๆ นี้ ถ้าอนาคตของเธอดังนั้นเยือกเย็น ความรุนแรงเล็กน้อยจะดี ฉันจะร่วมมือกัน ไม่ว่าอะไร ตราบเท่าที่มันช่วยให้อารมณ์ของเธอเล็กน้อย "ไม่ค่อยมีสุขภาพดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานที่แรก" ในขณะที่พักเงียบ Nanahoshi พูดกับการแยกกัน เธอเสียงเพิ่มเติมประกอบด้วยกว่า แต่ Nanahoshi จะเห็นได้ชัด faking มัน "การป่วย... ไม่นี้ไม่ถูกต้อง แม้ว่าฉันจะจับหนาวทุกปี" ช้าคำไหลออกมา และผมฟังอย่างเงียบ ๆ "เกรดของฉันไม่เลว แต่ฉันไม่ดีกับกีฬา ถ้าถาม ผมคิดว่า ผมแบบในร่ม ยาในโลกนี้ไม่มากขั้นสูง ขวา คุณรู้ไหม บางทีมีกับมายากล แต่คนของโลกนี้ไม่ได้แต่งแผล และเนื่องจากการที่ พวกเขาตาย หรือสูญเสียขา มันจะปัญญาอ่อน ทั้งหมดสามารถป้องกันได้ ด้วยบิตของน้ำสะอาดผ่านบาดแผล เนื่องจากไม่สามารถใช้เวทมนตร์ ดังนั้นฉันทำทุกสิ่งให้ปลอดภัย หลีกเลี่ยงโรคติดต่อ อยู่ห่างจากฝูงชน ไม่กินอาหารแปลก... มันเป็นความจริง จากมุมมองของ ผมอาจมีชีวิตอยู่ unhealthily แต่ฉันออกกำลังกายที่บ้านเกินไป ผมเอาดูแลตัวเอง เพราะถ้าเจ็บป่วย มีไม่อาจรักษา ค่อนข้าง ถ้าฉันป่วย ผมคงไม่สามารถหาย เพราะ ถ้าเจ็บป่วย ฉันอาจจะไม่รู้ว่าทำไม... ... ทั่วไป โลกนี้ ไม่มันแปลกเกินไปหรือไม่ มอนสเตอร์ยักษ์ใหญ่เกินกว่าจะช่วยเหลือตัวเอง ฉันไม่รู้อะไร wizardry ที่เป็น แต่ไม่ใช่พวกเขาอย่างชัดเจนกับกฎของธรรมชาติ แน่นอน ได้ เมื่อฉันมา ผมน้อยอยากรู้ แม้ผมเล่นเกมก่อน ฉันไม่เกลียดดาบและ magics สิ่ง ผมจะต้องโกหกถ้าไม่ค่อยตื่นเต้น เพียงบิต ฉันอิจฉาคุณเกิดในโลกนี้ และคุณสามารถมีชีวิตอยู่ในโลกนี้..." Nanahoshi กล่าวว่า และปิดทันทีค่า ไหล่ของเธอสั่นเครือ ช้า เธอจะให้ฉัน หน้าลดริ้วรอย เก็บน้ำตาในดวงตาของเธอบวม "ไม่อยากตาย" เช่นเขื่อนทำลาย น้ำตามาเทลง "ฉันไม่อยากตายที่นี่ ฉันไม่ต้องการตายในโลกนี้แปลก ทำไม ทำไม มันจะแปลกเกินไป เฮ้ คุณรู้หรือไม่ ฉันไม่ได้เปลี่ยนเลยสำหรับ 8 ปี ฉันไม่เติบโตสูง และผมไม่เติบโตอีกต่อไป ได้รับหิว ฉันเซ่อ แต่เล็บของฉันเติบโตไม่ ฉันไม่ได้รับรอบ" Nanahoshi พ่นเหยือกน้ำใกล้เคียง เหยือก slams ผนัง splatters ชิ้นดัง น้ำเต็มผ้าอนามัยขนาดนอน "ฉันไม่มนุษย์โลกนี้ ในโลกนี้ ฉันไม่ได้นับเป็นชีวิต ฉันโดยทั่วไปเป็นศพ ดังนั้นแม้ ทำไม ทำไมไม่เจ็บป่วยหรือไม่ ไม่ใช่ที่พักแปลก ทำไมฉันไปเช่นนี้ ฉันไม่ต้องการตาย ไม่อยากตายในโลกนี้แปลก" Nanahoshi ตะโกนบอก น้ำตา splattering และ splattering "เพราะฉันไม่เคยมีจูบแรกของฉัน แม้ว่าจะมีคนชอบ ฉันไม่ได้บอกเขาว่า ฉันรักเขา ฉันจริง ๆ อิจฉาดังนั้นของคุณ ชีวิตมีความสุข เพื่อ ตอบสนอง อะไรนะ พ่อตาย หม่อมมีป่วย แล้วไง เลวว่าคืออะไร ที่นี้ จะไม่ได้เห็นพ่ออีก หากฉันตาย แม่จะได้รู้ เพียงหนึ่งครั้ง พ่อ คุณแม่ ฉันยังจำได้ ฉันยังจำได้ว่า ตอนเช้า พ่อว่า จะมาบ้านก่อน แม่บอกว่า เราจะจำ Saury ทอดคืนนี้ ฉันบอกพ่อที่ฉันกำลังห้อยออกกับเพื่อน แต่ออกน้อยพักดี และแนะนำคุณแม่ว่า ฉันเบื่อ Saury แล้ว ทำไม ทำไมนี้เกิดขึ้น พ่อและแม่จะป่วยอาจกังวลเกี่ยวกับฉัน ฉันอยากกลับบ้าน อยากดูอีก ฉันไม่ต้องการตาย ฉันไม่ต้องการตายในสถานที่แห่งนี้... วู... Hick..." "..." ฉันรู้สึกเจ็บคมในหน้าอกของฉัน ผมสามารถเข้าใจความเจ็บปวดของ Nanahoshi เมื่อฉันแรกมาสู่โลกนี้ ฉันไม่เห็นด้วย ไปกลับ ไม่สามารถเป็นอีก ไม่สามารถหาครอบครัวอีกครั้ง ถ้าฉันบอกคุณ ฉันจะไม่เข้าใจ กลับมาแล้ว ฉันอาจจะต้องลืมสิ่งเหล่านั้น และเพียงแค่สนุกกับชีวิตในโลกใหม่นี้ แต่ตอนนี้ ก็แตกต่างกัน ผมเข้าใจอยากกลับ ต้องการอีกครั้ง ทุกวันคือ สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิต เมื่อพวกเขากำลังหายไป พวกเขาก็หายไปตลอด ... เพราะถ้าพวกเขาหายไป พวกเขากำลังหายไปตลอดการ Paul เป็นตาย สุดยอดของความทรงจำอาจไม่กลับมา หมู่บ้าน Buina และบ้านที่อบอุ่นทั้งสองหายไป จากนี้ ทั้งหมดที่ผมทำเป็นปกป้องครอบครัวของฉันเอง ชีวิตของตัวเอง Sylphy, Roxy ลูซี่ Lilia อาอิชะหฺ นอน ซีนิท ถ้าผมแยกจากพวกเขา มันจะลำไส้สะเทือน ถ้าคนหาย แล้วจะไปสวรรค์และนรกหาเธอ ถ้ากลับไปโลกเดิม ถ้าวิเศษเช่นนี้มีอยู่ในโลกนั้น ฉันจะค้นหามัน ฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันสามารถกลับ "วู... Wooo..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีถ้ามันคือเรื่องจริงที่รักษาไม่หาย. หากในอนาคตของเธอเป็นเยือกเย็นเช่นนั้นแล้วความรุนแรงน้อยจะปรับ. ฉันจะให้ความร่วมมือ. ไม่ว่าตราบใดที่มันจะช่วยให้อารมณ์ของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ . "ฉันไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีสุขภาพดีใน สถานที่แรก. " ในขณะที่ผมอยู่เงียบ Nanahoshi พูดพร้อมกับถอนหายใจ. เธอเสียงเพิ่มเติมที่สงบกว่าที่ฉันคาด. แต่ Nanahoshi จะเห็นได้ชัดว่ามันแกล้งทำ. "การป่วย ... แม้ว่าจะไม่เคยนี้ไม่ดีฉันจับเย็นทุกปี " ช้าคำหยดออก. และผมก็เงียบ ๆ ฟัง. "เกรดของฉันจะไม่เลวร้าย แต่ฉันไม่ดีกับกีฬา. ถ้าถามว่าผมคิดว่าผมเป็นประเภทในร่ม. แพทย์ในโลกนี้ไม่ได้สูงมาก ใช่มั้ย? คุณรู้หรือไม่? บางทีมันอาจจะมีจะทำอย่างไรกับความมหัศจรรย์ แต่คนในโลกนี้ไม่ได้แต่งตัวบาดแผลของพวกเขาและเนื่องจากการที่พวกเขาตายหรือสูญเสียแขนขา. มันปัญญาอ่อน. ทั้งหมดสามารถป้องกันได้ด้วยบิตของการทำความสะอาด น้ำเหนือแผล. เพราะผมไม่สามารถใช้เวทมนตร์ดังนั้นฉันทุกชนิดของสิ่งที่จะอยู่อย่างปลอดภัย. หลีกเลี่ยงโรคติดต่อ, อยู่ห่างจากฝูงชนที่ไม่ได้กินอาหารแปลก ... มันเป็นความจริงจากมุมมองของฉันอาจ มีอาศัยอยู่ unhealthily แต่ผมออกกำลังกายที่บ้านมากเกินไป! ผมเอาดูแลตัวเอง. เพราะถ้าฉันได้รับป่วยมีอาจจะไม่รักษา. แต่ถ้าผมป่วยผมก็อาจจะไม่ได้รับการรักษา. เพราะถ้าฉันได้รับป่วยผมก็อาจจะไม่ทราบว่าทำไม .. ... โดยทั่วไปในโลกนี้ไม่ได้แปลกเกินไป? มอนสเตอร์ขนาดยักษ์ใหญ่เกินไปที่จะสนับสนุนตัวเอง ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เวทมนตร์คาถาที่มี แต่พวกเขาไม่ได้อย่างชัดเจนกับกฎของธรรมชาติ? แน่นอนแม้ผมเมื่อผมมาเป็นเพียงเล็กน้อยที่อยากรู้อยากเห็น. แม้ฉันเล่นเกมก่อนที่จะ ฉันไม่ได้เกลียดดาบและสิ่งเวทมนตร์ ฉันจะโกหกถ้าผมไม่ได้ตื่นเต้น. เพียงเล็กน้อยผมอิจฉาที่คุณเกิดมาในโลกนี้และคุณสามารถมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ... " Nanahoshi กล่าวและก็ปิดขึ้น. ไหล่ของเธอสั่น . ช้าเธอหันมาให้ฉัน. ใบหน้าริ้วรอย. น้ำตาเก็บตาบวมของเธอ. "ผมไม่ต้องการที่จะตาย." เช่นเดียวกับเขื่อน busting น้ำตาไหลลงมา. "ผมไม่ต้องการที่จะตายที่นี่! ฉันไม่ต้องการที่จะตายในโลกนี้แปลก! ทำไม? ทำไม? มันแปลกเกินไป! เดี๋ยวก่อนคุณรู้หรือไม่? ผมไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา 8 ปี! ฉันไม่เติบโตสูงและผมไม่เติบโตอีกต่อไป! ฉันจะได้รับหิวเราเซ่อ แต่เล็บของฉันไม่เคยเติบโต ฉันไม่ได้รับระยะเวลา! " Nanahoshi พ่นเหยือกน้ำใกล้เคียง. เหยือกติเตียนผนัง splatters ชิ้นดัง. ดูดซับน้ำเตียง. "ฉันไม่ได้เป็นมนุษย์ในโลกนี้! ในโลกนี้ฉันไม่ได้มีชีวิตอยู่นับเป็น! ฉันพื้นศพ! ดังนั้นแม้ทำไม? ทำไมฉันจะได้รับป่วย? ไม่ว่าเพียงแค่แปลกเกินไป? ทำไมฉันโชคร้ายเช่นนี้? ฉันไม่ต้องการที่จะตาย! ฉันไม่ต้องการที่จะตายในโลกที่แปลกประหลาดนี้! " เสียงกรีดร้อง Nanahoshi น้ำตาให้สาดและสาด. "เพราะผมไม่เคยแม้แต่มีจูบแรกของฉัน! แม้ว่าผมจะมีใครสักคนที่ผมชอบผมไม่เคยแม้แต่จะบอกเขาว่าฉันรักเขา! ฉันจึงเป็นคนขี้อิจฉาของคุณ! ในชีวิตประจำวันมีความสุขดังนั้นการตอบสนอง! อะไร? พ่อเสียชีวิต? แม่ได้ป่วย? ดังนั้นสิ่งที่? มีอะไรเลวร้ายเกี่ยวกับที่? อัตรานี้ผมจะไม่ได้เห็นพ่อของฉันอีกครั้ง! ถ้าฉันตายแม่จะไม่ได้รู้! เพียงแค่อีกครั้งหนึ่ง! พ่อ! แม่! ผมยังจำได้! ผมยังจำได้ในเช้าวันนั้น พ่อบอกว่าเขาจะมาบ้านเร็ว แม่บอกว่าเราจะได้ทอดคืนนี้ Saury ผมบอกพ่อว่าฉันห้อยออกกับเพื่อน แต่อยู่เล็ก ๆ น้อย ๆ ออกมาดีและบ่นกับแม่ว่าผมเหนื่อยกับการ Saury แล้ว ทำไมนี้ไม่เหตุผลที่เกิดขึ้น? พ่อและแม่เป็นห่วงอาจจะป่วยเกี่ยวกับฉัน ฉันต้องการที่จะกลับบ้าน ฉันต้องการที่จะเห็นพวกเขาอีกครั้ง ฉันไม่ต้องการที่จะตาย ฉันไม่ต้องการที่จะตายในสถานที่แห่งนี้ ... วู .. บ้านนอก ... " "... " ฉันรู้สึกเจ็บปวดที่คมชัดในหน้าอกของฉัน. ฉันสามารถเข้าใจความเจ็บปวดของ Nanahoshi. ครั้งแรกที่ผมมาถึงโลกนี้ผม ไม่สามารถเห็นอกเห็นใจ. ไม่สามารถกลับไปไม่สามารถตอบสนองอีกครั้ง. ไม่สามารถที่จะเห็นครอบครัวอีกครั้ง. แม้ว่าคุณจะบอกฉันฉันจะไม่เข้าใจ. กลับมาแล้วผมก็อาจต้องการที่จะลืมสิ่งเหล่านั้นและเพียงแค่สนุกกับ การใช้ชีวิตในโลกใหม่นี้. แต่ตอนนี้มันแตกต่างกัน. ผมเข้าใจความต้องการที่จะกลับไปอยากจะพบกันอีกครั้ง. ทุกวันเป็นสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิต. เมื่อพวกเขากำลังไปที่พวกเขากำลังไปตลอดกาล. ... เพราะถ้าพวกเขาหายไป พวกเขากำลังไปตลอดกาล. พอลตาย. ความทรงจำสุดยอดไม่เคยอาจจะกลับมา. หมู่บ้าน Buina และที่บ้านที่อบอุ่นมีทั้งหายไป. จากนี้ไปสิ่งที่ผมสามารถทำได้คือการปกป้องครอบครัวของตัวเองชีวิตของตัวเอง. Sylphy, ร็อก ลูซี่. Lilia, ไอชาน้อมจิต, Zenith. ถ้าฉันแยกออกจากพวกเขาก็จะเป็นไส้ wrenching. ถ้ามีคนหายไปแล้วฉันจะไปสวรรค์และนรกไปหาเธอ. ถ้าฉันกลับไปยังโลกเดิม. ถ้ามายากลเช่น นี้มีอยู่ในโลกที่ฉันจะแสวงหามัน. ฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันสามารถที่จะกลับมา. "วู ... Wooo .... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ ถ้ามันรักษาไม่หาย .

ถ้าอนาคตของเธอคือหมดหวังแล้วความรุนแรงเพียงเล็กน้อยก็ได้

ผมจะให้ความร่วมมือ

ไม่ว่ายังไง ตราบเท่าที่มันจะช่วยให้อารมณ์ของเธอเล็กน้อย




" ผมไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุขภาพในสถานที่แรก . "




ขณะที่ฉันอยู่เงียบ nanahoshi พูดพร้อมถอนหายใจ

เธอประกอบด้วยเสียงมากขึ้นกว่าที่ฉันคาดไว้

แต่ nanahoshi อย่างเสแสร้ง




" ป่วย . . . . . . .แต่ไม่ขนาดนี้ ผมจะจับหนาวทุกปี "




ช้าคำไหลออกมา

ผมเงียบฟัง




" เกรดไม่แย่มาก แต่ผมไม่เก่งกีฬา ถ้าถามผมว่า ผมประเภทในร่ม

ยาในโลกนี้ไม่สูงมากใช่มั้ย ?

รู้มั้ย ? บางทีมันอาจมีอะไรกับเวทมนตร์ แต่คนทั่วไปไม่รู้แต่งบาดแผลของพวกเขาและเนื่องจากว่าพวกเขาตาย หรือสูญเสียแขนขา มันปัญญาอ่อน ทั้งหมดสามารถป้องกันได้ ด้วยบิตของน้ำที่สะอาดบนแผล

เพราะผมใช้เวทย์มนต์ไม่ได้ ก็เลยทำทุกประเภทของสิ่งที่อยู่ในที่ปลอดภัย หลีกเลี่ยงโรคติดต่อ อยู่ห่างจากฝูงชน ไม่กินอาหารแปลกๆ . . . . . . .

มันจริงจากมุมมองของคุณ ฉันต้องอยู่คนเดียว unhealthily แต่ผมออกกำลังกายที่บ้านด้วย ฉันดูแลตัวเองได้

เพราะถ้าฉันป่วยอาจจะไม่มีวิธีรักษา

ถ้าฉันป่วย ฉันอาจจะไม่หายขาด

เพราะถ้าฉันป่วย , ฉันอาจจะไม่รู้ว่า ทำไม . . . . . . .

. . . . . . . โดยทั่วไป โลกนี้นี่มันแปลกเกินไป ?

ยักษ์มอนสเตอร์ขนาดใหญ่เกินไปที่จะสนับสนุนตัวเอง ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้มานั้น แต่พวกเขาไม่ขัดกับกฎของธรรมชาติ ?

แน่นอน แม้แต่ผม เมื่อผมมาถึง อยากรู้อยากเห็นนิดหน่อย

แม้ว่าฉันเล่นเกมส์ก่อน ผมไม่ได้เกลียดดาบและเวทมนตร์ของ ผมคงจะโกหกถ้าผมไม่ได้ตื่นเต้น

แค่นิดเดียว ผมอิจฉาที่คุณเกิดมาบนโลกนี้ และคุณสามารถอยู่ในโลกนี้ . . . . . . . "




nanahoshi พูด และก็ปิดขึ้น

ไหล่เธอสั่น

ช้า เธอเปลี่ยนฉัน

หน้าริ้วรอย

เก็บน้ำตาของเธอบวมตา




" ฉันไม่อยากตาย "




ชอบเขื่อน busting ,น้ำตาที่ไหลรินลงมา




" ผมไม่อยากตายที่นี่ ผมไม่อยากตายในโลกนี้แปลก ! ทำไม ? ทำไม ? มันแปลกเกินไปแล้ว เฮ้ , คุณรู้มั้ย ? ผมไม่ได้เปลี่ยนเลย เป็นเวลา 8 ปี ผมก็ไม่สูง และผมไม่เติบโตอีกต่อไป ฉันหิว ฉันอึ แต่เล็บก็จะไม่มีวันเติบโต ฉันไม่ได้รับระยะเวลา !




nanahoshi โยนเหยือกน้ำในบริเวณใกล้เคียง

เหยือกกระแทกผนังสาดน้ำในชิ้นดัง น้ำสาดเตียง




" ฉันไม่ใช่มนุษย์ของโลกนี้ ในโลกนี้ ฉัน ไม่ ได้ นับยังมีชีวิตอยู่ ! แต่ฉันก็เป็นศพ ถ้างั้น ทำไม ? ทำไมฉันป่วย ? มันก็แปลกเกินไป ? ทำไมฉันถึงโชคร้ายอย่างนี้ ฉันยังไม่อยากตาย ! ผมไม่อยากตายในโลกนี้แปลก !




nanahoshi กรีดร้อง น้ำตาให้แสดง และแสดง .




" เพราะผมไม่เคยมีจูบแรก ! แม้ว่าฉันมีคนที่ฉันชอบอยู่แล้ว ผมไม่เคยบอกเขาว่าผมรักเขา ผมอิจฉาคุณ ทุกวันเลย มีความสุข สมหวัง ! อะไร ? พ่อเสียชีวิต แม่ป่วย ? ดังนั้นสิ่งที่ ? มันแย่ยังไง ในอัตรานี้ ฉันก็ไม่ได้เจอพ่ออีก ถ้าฉันตาย แม่ก็ไม่รู้ แค่ครั้งเดียวนะ ! พ่อ ! แม่ ! ฉันยังคงจำได้ ฉันยังคงจำได้ว่า ตอนเช้าพ่อกล่าวว่าเขาจะกลับบ้านเร็ว แม่บอกว่าเราต้องทอด saury คืนนี้ ผมบอกพ่อว่าผมจะออกไปเที่ยวกับเพื่อน แต่อยู่นิดหน่อยออกสบายดี และบ่นกับแม่ว่า ผมเบื่อ saury เรียบร้อยแล้ว ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ? พ่อและแม่คงเป็นห่วงฉันมาก ฉันต้องการกลับบ้าน ฉันต้องการที่จะเห็นพวกเขาอีกครั้ง ฉันยังไม่อยากตาย ผมไม่อยากตายในสถานที่นี้ . . . . . . . วู . . . . . . . บ้านนอก . . . . . . ."

" . . . . . . . " ผมรู้สึก




คม เจ็บหน้าอก

ผมก็เข้าใจ nanahoshi ความเจ็บปวด




เมื่อครั้งแรกที่ผมมาถึงโลกนี้ ข้าไม่สามารถเห็นอกเห็นใจ

กลับมาไม่ได้ ก็ไม่ได้เจอกันอีก

ไม่ได้เจอครอบครัวอีกครั้ง

ถ้าคุณบอก ฉันก็ไม่เข้าใจหรอกนะ

ตอนนั้น ฉันอาจจะลืมสิ่งเหล่านั้น และเพียงแค่สนุกกับชีวิตในโลกใหม่แห่งนี้




แต่ตอนนี้มันต่างกัน

ผมเข้าใจ อยากกลับไป อยากเจออีก

ทุกวันเป็นสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิต

เมื่อพวกเขาไปแล้ว พวกเขาไปตลอดกาล

. . . . . . . เพราะถ้าพวกเขาไปแล้ว พวกเขาไปตลอดกาล




พอลตาย

สุดยอดความทรงจำอาจจะไม่กลับมา

buina หมู่บ้านและบ้านที่อบอุ่นมีทั้งหายตัวไป

จากนี้ไป ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือการปกป้องครอบครัวของฉัน ชีวิตของฉันเอง

ซิลฟี ร๊อกซี่ ลูซี่

ที่ไอชา หนอน บริษัทเซนิท .

ถ้าผมแยกจากพวกเขาก็จะเป็นไส้ wrenching .

ถ้าใครหายไป แล้วผมจะไปสวรรค์และนรกเพื่อตามหาเธอ




ถ้าฉันกลับไปยังโลกเดิม

ถ้าเวทมนตร์แบบนี้มีอยู่จริงในโลก ผมจะแสวงหามัน

ผมจะทำทุกอย่างที่ผมสามารถกลับไปได้




" อู . . . . . . . วู้วววว "
. . . . . . .