The government does not provide its

The government does not provide its services to taxpayers in direct
exchange for tax liabilities. If a taxpayer does receive specific
goods or services in exchange for a governmental exaction, payment
is generally not regarded as a "tax" at all, but rather as a
distinct charge such as a user fee or special assessment. I do not
mean to suggest that all user fees and special assessments should
result in COD income if cancelled. COD income should arise only if
the taxpayer received something of commercial value in exchange
for the debt, which is by no means always the case."3
It is in the nature of a general tax that the payor receives no
exact quid pro quo: revenue is pooled for general public purposes
and it is impossible to trace or value the benefits to any particular
taxpayer. This distinction was once important for purposes of section
164 of the Code which formerly permitted a deduction for a variety of state and local taxes, but not for user fees or assessments.
The Service has described the distinction as follows:
A tax is an enforced contribution, exacted pursuant to legislative
authority in the exercise of taxing power, and imposed and collected
for the purpose of raising revenue to be used for public or
governmental purposes, and not as a payment for some special
privilege granted or service rendered. Taxes are, therefore, distinguishable
from various other contributions and charges imposed
for particular purposes under particular powers or functions of the
government. In view of such distinctions, the question whether a
particular contribution or charge is to be regarded as a tax depends
upon its real nature. If it is in the nature of a tax, it is not material
that it may be called by a different name; and, conversely, if it is
not in the nature of a tax, it is not material that it may be so
called.
A charge primarily imposed for the purpose of regulation is not a
tax, even though it produces revenue."4

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐบาลไม่ได้ให้บริการผู้เสียภาษีในตรงอัตราแลกเปลี่ยนสำหรับหนี้สินภาษี หากผู้เสียภาษีได้รับเฉพาะสินค้าหรือบริการเพื่อแลกกับ exaction ของรัฐบาล การชำระเงินโดยทั่วไปไม่ถือเป็น "ภาษี" แต่เป็นการค่าธรรมเนียมที่แตกต่างกันเช่นค่าผู้ใช้หรือการประเมินพิเศษ ฉันไม่หมายความ ว่า ค่าธรรมเนียมของผู้ใช้ทั้งหมดและการประเมินพิเศษควรแนะนำส่งผลให้รายได้ COD หากยกเลิก รายได้ COD ควรเกิดขึ้นถ้าผู้เสียภาษีอากรได้รับสิ่งที่มูลค่าการค้าแลกเปลี่ยนสำหรับการมีหนี้ ที่อยู่โดยไม่เสมอกรณี 3มันเป็นในลักษณะของภาษีทั่วไปว่า payor ที่ได้รับไม่แน่นอนควิด pro quo: รายได้เป็นพูสำหรับสาธารณะทั่วไปและไม่สามารถติดตาม หรือคุณค่าประโยชน์ต่อเฉพาะใด ๆผู้เสียภาษี ความแตกต่างนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับวัตถุประสงค์ของส่วน164 ของรหัสซึ่งเดิม อนุญาตให้หัก สำหรับหลากหลายของรัฐและภาษีท้องถิ่น แต่ไม่ สำหรับค่าธรรมเนียมของผู้ใช้หรือการประเมินบริการได้อธิบายความแตกต่างเป็นดังนี้:ภาษีเป็นส่วนบังคับการ exacted ตามกฎหมายอำนาจในการออกกำลังกายของกลวิธี ไฟฟ้า และเรียกเก็บ และรวบรวมวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มรายได้ที่จะใช้สำหรับสาธารณะ หรือภาครัฐประสงค์ ไม่ใช่ เป็นการชำระเงินสำหรับพิเศษสิทธิ์ที่ได้รับอนุญาตหรือบริการ ภาษีเป็น ดังนั้น แตกต่างจากผลงานและธรรมเนียมต่าง ๆ อื่น ๆสำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะภายใต้อำนาจเฉพาะหรือฟังก์ชั่นของการรัฐบาล มุมมองความแตกต่างดังกล่าว คำถามที่ว่าการเฉพาะส่วนหรือค่าธรรมเนียมจะถือ ตามภาษีขึ้นกับตามธรรมชาติแท้จริง ถ้าเป็นในลักษณะของภาษี ไม่วัสดุที่อาจจะเรียกชื่อแตกต่างกัน และ ในทางกลับ กัน ถ้าเป็นไม่อยู่ในลักษณะของภาษี ไม่ว่า มันอาจจะให้วัสดุเรียกว่าไม่มีค่าธรรมเนียมเรียกเก็บเพื่อวัตถุประสงค์ในข้อบังคับเป็นหลักในภาษี แม้ว่าจะก่อให้เกิดรายได้" 4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐบาลไม่ได้ให้บริการแก่ผู้เสียภาษีในโดยตรง
แลกเปลี่ยนสำหรับหนี้สินภาษีเงินได้ หากผู้เสียภาษีอากรไม่ได้รับเฉพาะ
สินค้าหรือบริการในการแลกเปลี่ยนสำหรับการบีบบังคับรัฐบาลชำระเงิน
โดยทั่วไปจะไม่ได้รับการยกย่องว่าเป็น "ภาษี" ที่ทุกคน แต่เป็น
ค่าใช้จ่ายที่แตกต่างกันเช่นการเก็บค่าธรรมเนียมผู้ใช้หรือการประเมินพิเศษ ผมไม่ได้
หมายถึงการแสดงให้เห็นว่าทุกค่าของผู้ใช้และการประเมินผลเป็นพิเศษควร
ส่งผลให้รายได้ COD ถ้ายกเลิก รายได้ค่าซีโอดีควรจะเกิดขึ้นเฉพาะในกรณีที่
ผู้เสียภาษีอากรที่ได้รับสิ่งที่มีค่าในเชิงพาณิชย์ในการแลกเปลี่ยน
หนี้ซึ่งเป็นโดยไม่เสมอกรณี "3.
มันมีอยู่ในธรรมชาติของภาษีทั่วไปที่ Payor ที่ได้รับไม่
แน่นอนสภาพโปรชาน: รายได้ จะถูกรวบรวมเพื่อวัตถุประสงค์สาธารณะทั่วไป
และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะติดตามหรือมูลค่าผลประโยชน์ที่ใด ๆ โดยเฉพาะ
ผู้เสียภาษีอากร. ความแตกต่างนี้เป็นสิ่งที่สำคัญครั้งเดียวสำหรับวัตถุประสงค์ของมาตรา
164 แห่งประมวลกฎหมายซึ่งเดิมอนุญาตให้หักสำหรับความหลากหลายของรัฐและท้องถิ่นภาษี แต่ไม่ . สำหรับค่าของผู้ใช้หรือการประเมิน
บริการได้อธิบายความแตกต่างดังนี้
ภาษีผลบังคับใช้ไขว่คว้าตามนิติบัญญัติ
อำนาจในการออกกำลังกายของเดินทางโดยรถแท็กซี่ไฟและเรียกเก็บและรวบรวมไว้
เพื่อวัตถุประสงค์ในการเพิ่มรายได้เพื่อนำไปใช้สำหรับประชาชนหรือ
วัตถุประสงค์ของรัฐบาลและไม่เป็นการชำระเงินสำหรับบางพิเศษ
สิทธิพิเศษได้รับหรือให้บริการแล้ว. ภาษีจึงมีความแตกต่าง
จากผลงานอื่น ๆ และค่าใช้จ่ายที่เรียกเก็บ
เพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะอย่างยิ่งภายใต้อำนาจโดยเฉพาะหรือการทำงานของ
รัฐบาล ในมุมมองของความแตกต่างดังกล่าวถามว่าเป็น
ผลงานที่เฉพาะเจาะจงหรือค่าใช้จ่ายที่จะถือว่าเป็นภาษีขึ้นอยู่
กับลักษณะที่แท้จริงของมัน ถ้ามันอยู่ในลักษณะของภาษีก็ไม่ได้เป็นวัสดุ
ที่มันอาจจะเรียกได้ว่าเป็นชื่อที่แตกต่างกัน และตรงกันข้ามถ้ามัน
ไม่ได้อยู่ในลักษณะของภาษีก็เป็นวัสดุที่ไม่ว่ามันอาจจะเป็นอย่างนั้น
เรียกว่า.
ค่าใช้จ่ายที่เรียกเก็บเป็นหลักสำหรับวัตถุประสงค์ของการควบคุมไม่ได้เป็น
ภาษีแม้ว่ามันจะก่อให้เกิดรายได้. "4

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐบาลไม่ได้ให้บริการไปยังผู้เสียภาษีโดยตรงเพื่อแลกกับหนี้สินภาษี หากผู้เสียภาษีอากรจะได้รับเฉพาะสินค้าหรือบริการในการแลกเปลี่ยนสำหรับเงิน exaction รัฐโดยทั่วไปไม่ถือว่าเป็น " ภาษี " ที่ทั้งหมด แต่เป็นค่าใช้จ่ายที่แตกต่างกัน เช่น ผู้ใช้ค่าธรรมเนียมหรือการประเมินพิเศษ ผมไม่ได้หมายถึงว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดของผู้ใช้และควรประเมินพิเศษส่งผลให้รายได้ดีถ้ายกเลิก รายได้ที่ควรจะเกิดขึ้นเท่านั้น ถ้าปลาผู้เสียภาษีได้รับบางสิ่งบางอย่างของมูลค่าการค้าในตลาดหลักทรัพย์สำหรับหนี้ที่ไม่เสมอกรณี . " 3มันอยู่ในธรรมชาติของผู้จ่ายเงินภาษีทั่วไปที่ได้รับไม่แน่นอนสิ่งตอบแทน : รายได้รวมเพื่อวัตถุประสงค์สาธารณะทั่วไปและมันเป็นไปไม่ได้ที่จะติดตามหรือค่าผลประโยชน์ใด ๆผู้เสียภาษีอากร ความแตกต่างนี้เป็นครั้งสำคัญเพื่อวัตถุประสงค์ของมาตรา164 ของรหัส ซึ่งเดิมอนุญาตให้หักลดหย่อนสำหรับความหลากหลายของรัฐและภาษีท้องถิ่น แต่ไม่ใช่สำหรับค่าธรรมเนียมของผู้ใช้ หรือการประเมินบริการได้อธิบายความแตกต่างดังนี้ภาษีเป็นผู้ช่วย ทำการตามนิติบัญญัติอำนาจในการออกกำลังกายของทรัพย์สิน อำนาจ และ เก็บ และเก็บรวบรวมสำหรับวัตถุประสงค์ของการเพิ่มรายได้ให้กับประชาชน หรือใช้สำหรับวัตถุประสงค์ของรัฐ และไม่ได้เป็นเงินบางพิเศษสิทธิพิเศษหรือบริการแสดงผล ภาษี ดังนั้น แยกแยะความแตกต่างได้จากผลงานอื่น ๆและค่าใช้จ่ายต่าง ๆที่กําหนดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะหรือการทำงานภายใต้อำนาจของรัฐบาล ในมุมมองของความแตกต่าง คำถามว่าบริจาคหรือค่าใช้จ่ายใดให้ถือว่าเป็นภาษีขึ้นเมื่อธรรมชาติที่แท้จริงของมัน ถ้าเป็นในลักษณะของภาษี ไม่ใช่วัสดุมันอาจจะถูกเรียกด้วยชื่อที่แตกต่างกันและในทางกลับกัน ถ้าเป็นไม่ใช่ในลักษณะของภาษี ไม่ใช่วัสดุที่อาจจะดังนั้นเรียกว่าค่าใช้จ่ายหลักที่กำหนดสำหรับวัตถุประสงค์ของการควบคุมไม่ได้ภาษี แม้ว่าจะสร้างรายได้ " 4