It is inconceivable, that inanimate brute matter should, without the mediation of
something else, which is not material, operate upon, and affect other matter without
mutual contact; as it must if gravitation, in the sense of Epicurus be essential and
inherent in it. And this is one reason, why I desired you would not ascribe innate
gravity to me. That gravity should be innate, inherent and essential to matter, so that
one body may act upon another at a distance through a vacuum, without the mediation
of any thing else, by and through which their action or force may be conveyed
from one to another, is to me so great an absurdity, that I believe no man who has in
philosophical matters a competent faculty of thinking, can ever fall into it. Gravity
must be caused by an agent acting constantly according to certain laws, but whether
this agent be material or immaterial is a question I have left to the consideration of
my readers. (Newton 1782, p. 438)
Newton had been formed in the ‘mechanical philosophy’ argued for by Robert Boyle and
Descartes, an understanding of the universe deliberately formulated to replace Aristotelianism.
It held that the only properties possessed by material things were the passive
attributes of shape, motion, and solidity, with active power belonging only to spiritual
beings.
Several things about the mechanical philosophy are worth noting, in the context of a
discussion of Aristotelian metaphysics. The general rejection of Aristotelian views was the
work of its advocates, and the mechanical philosophy was the view that replaced Aristotelianism.
The mechanical philosophy was, however, wrong. The replacement of
Aristotelianism by the mechanical philosophy was not, as the Enlightenment picture would
have it, in any way a move away from religious belief. Its main proponents, Descartes and
Robert Boyle, were sincerely religious; to the extent that the mechanical philosophy had a
religious connotation, it was with one theological outlook rather than another. Descartes’
spiritual director, Cardinal Pierre Be´rulle, the founder of the French school of spirituality,
which formed the basis for the training of Counter-Reformation Catholic priests, was an
enthusiast for Descartes’ philosophy, which he promulgated through the Paris Oratory that
he founded. The Jansenists Arnauld and Nicole, authors of the influential Port-Royal
Logic, were also enthusiasts for Descartes’ physics. Steven Nadler remarks that ‘Nicole
greatly appreciated the Cartesian absolute distinction between mind and body as providing
a solid foundation for proving the existence of God and the immortality of the soul’
(Nadler 1988, p. 579). Arnauld attacked Leibniz for reintroducing the notion of substantial
form. The Jansenist Pascal rejected Aristotelianism; his important experiments with a
barometer were partly intended to refute the Aristotelian denial of the existence of a
vacuum. The rejection of Aristotelianism was part of what appealed to the Oratory and the
Jansenists about the mechanical philosophy. As extreme Augustinians, they disliked the
influence of Aristotle on Catholic theology, which they believed tended to promote an
excessively liberal conception of the freedom of the human will.
ก็นึกไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะไม่มีคน ไม่มีการไกล่เกลี่ยของ
อย่างอื่น ซึ่งไม่ใช่วัสดุที่ใช้งานบน และส่งผลกระทบต่อเรื่องอื่นโดยไม่
ติดต่อซึ่งกันและกัน เป็นต้องถ้าแรงโน้มถ่วงในความรู้สึกของพิคิวรัสเป็นสิ่งจำเป็นและ
ที่มีอยู่ในมัน และนี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำไมฉันถึงต้องการเธอจะไม่ ascribe โดยธรรมชาติ
แรงโน้มถ่วงเพื่อฉัน แรงโน้มถ่วงที่ควรจะ innateโดยธรรมชาติที่จำเป็นและสำคัญ ดังนั้นร่างกายจะทำ
เมื่ออีกที่ระยะทางผ่านสุญญากาศ ไม่มีการไกล่เกลี่ย
ของอย่างอื่นใดซึ่งกระทำโดยผ่านทางหรือบังคับของพวกเขาอาจได้รับการถ่ายทอด
จากหนึ่งไปยังอีก ฉันเลยสิ่งไร้สาระ ซึ่งผมเชื่อว่าไม่มีผู้ใดที่ได้ใน
ปรัชญาเรื่องคณะที่เชี่ยวชาญคิดจะล้มลงไป แรงโน้มถ่วง
ต้องเกิดจากตัวแทนการแสดงอย่างต่อเนื่องตามกฎหมายบาง แต่ไม่ว่า
ตัวแทนนี้เป็นวัสดุหรืออรูป คือ คำถามที่ผมมีเหลือที่จะพิจารณา
ผู้อ่านของฉัน ( นิวตัน 1782 , หน้า 438 )
นิวตันได้เกิดในทางปรัชญา ' ' แย้งโดย Robert Boyle และ
Descartes ความเข้าใจของจักรวาลจงใจสูตรแทน
aristotelianism .มันถือได้ว่าเป็นเพียงคุณสมบัติครอบครองโดยสิ่งวัสดุเป็นเรื่อยๆ
ลักษณะของรูปร่าง การเคลื่อนที่ และความแข็งแรงด้วยพลังของงานเฉพาะสิ่งมีชีวิตทางจิตวิญญาณ
.
หลายอย่างเกี่ยวกับปรัชญาเครื่องจักรกลมีมูลค่า noting ในบริบทของการสนทนาของอริสโตเติล
อภิปรัชญา การปฏิเสธมุมมองทั่วไปของอริสโตเติลคือ
งานสนับสนุนของและปรัชญาทางกลเป็นมุมมองที่เปลี่ยน aristotelianism .
ปรัชญากลคือ , อย่างไรก็ตาม , ผิด มาแทน
aristotelianism โดยปรัชญากลไม่ได้ เป็นภาพจะตรัสรู้
มี ใด ๆย้ายไปจากความเชื่อทางศาสนา ของผู้เสนอหลัก , Descartes และ
Robert Boyle เป็นขอแสดงความนับถือทางศาสนาในขอบเขตที่ปรัชญาเครื่องกลมี
นัยทางศาสนา มันเป็นนักเทววิทยาหนึ่งมากกว่าอีก Descartes '
มโนมัยกรรมการ คาร์ดินัล ปิแอร์ได้ใหม่ rulle , ผู้ก่อตั้งของโรงเรียนฝรั่งเศสของจิตวิญญาณ
ซึ่งรูปแบบพื้นฐานสำหรับการฝึกอบรมของการปฏิรูปนับคาทอลิกบาทหลวง เป็นผู้นิยม
ปรัชญา Descartes 'ซึ่งเขาประกาศใช้ผ่านปารีสวาทศิลป์ที่
เขาก่อตั้ง การ jansenists arnauld และนิโคล , ผู้เขียนของผู้มีอิทธิพลพอร์ตรอยัล
ตรรกะยังชื่นชอบสำหรับ Descartes ' ฟิสิกส์ สตีเว่น แนดเลอร์ กล่าวว่า ' นิโคล
นิยมของแน่นอนความแตกต่างระหว่างร่างกาย และจิตใจ เช่น การให้
รากฐานที่มั่นคงเพื่อพิสูจน์การมีอยู่ของพระเจ้า และความเป็นอมตะของวิญญาณ '
( Nadler 2531 , หน้า 579 ) arnauld โจมตีไลบ์นิซสำหรับ reintroducing ความคิดของแบบฟอร์มมากมาย
การ jansenist ปาสคาลปฏิเสธ aristotelianism ; การทดลองที่สำคัญของเขากับ
บารอมิเตอร์ที่ถูกบางส่วนไว้เพื่อลบล้างอริสโตเติลปฏิเสธการดำรงอยู่ของ
สูญญากาศการ aristotelianism เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ appealed กับวาทศิลป์และ
jansenists เกี่ยวกับปรัชญากล เป็นสุดโต่งลินดอน บี. จอห์นสัน พวกเขาไม่ชอบ
อิทธิพลของอริสโตเติลเกี่ยวกับเทววิทยาคาทอลิก ซึ่งพวกเขาเชื่อว่ามีแนวโน้มที่จะส่งเสริม
มากเกินไปเสรีนิยมความคิดของเสรีภาพของจะของมนุษย์
การแปล กรุณารอสักครู่..