Sumatra, Java, Madura, and Kalimant

Sumatra, Java, Madura, and Kalimantan lie on the Sunda Shelf and geographers have conventionally grouped them, (along with Sulawesi), as the Greater Sunda Islands. At Indonesia's eastern extremity is western New Guinea, which lies on the Sahul Shelf. Sea depths in the Sunda and Sahul shelves average 200 metres (656 ft) or less. Between these two shelves lie Sulawesi, Nusa Tenggara (also known as the Lesser Sunda Islands), and the Maluku Islands (or the Moluccas), which form a second island group where the surrounding seas in some places reach 4,500 metres (14,764 ft) in depth. The term "Outer Islands" is used inconsistently by various writers but it is usually taken to mean those islands other than Java and Madura.
A map of Indonesia's volcanoes.

Borneo is the third largest island in the world and the original vegetation was mostly Borneo lowland rain forests although much of this has been cleared with wildlife retreating to the Borneo montane rain forests inland.

Nusa Tenggara consists of two strings of islands stretching eastward from Bali toward Papua. The inner arc of Nusa Tenggara is a continuation of the chain of mountains and volcanoes extending from Sumatra through Java, Bali, and Flores, and trailing off in the volcanic Banda Islands, which along with the Kai Islands and the Tanimbar Islands and other small islands in the Banda Sea are typical examples of the Wallacea mixture of Asian and Australasian plant and animal life.[5] The outer arc of Nusa Tenggara is a geological extension of the chain of islands west of Sumatra that includes Nias, Mentawai, and Enggano. This chain resurfaces in Nusa Tenggara in the ruggedly mountainous islands of Sumba and Timor.

The Maluku Islands (or Moluccas) are geologically among the most complex of the Indonesian islands. They are located in the northeast sector of the archipelago, bounded by the Philippines to the north, Papua to the east, and Nusa Tenggara to the south. The largest of these islands include Halmahera, Seram and Buru, all of which rise steeply out of very deep seas and have unique Wallacea vegetation.[6] This abrupt relief pattern from sea to high mountains means that there are very few level coastal plains. The islands of North Maluku are the original Spice Islands, a distinct rainforest ecoregion.[7]

Geomorphologists believe that the island of New Guinea, of which Papua is a part, may once have been part of the Australian continent. The break-up and tectonic action created towering, snowcapped mountain peaks lining the island's central east-west spine and hot, humid alluvial plains along the coasts. The New Guinea Highlands range some 650 kilometres (404 mi) east to west along the island, forming a mountainous spine between the north and south coasts. A number of islands off the coast of New Guinea have their own distinctive habitats, including the limestone islands of Biak, in the entrance to the large Cenderawasih Bay at the northwest end of the island.[8][9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุมาตรา ชวา ง่าย ๆ และกาลิมันตันอยู่บนหิ้งซุนดา และ geographers ตามอัตภาพที่มีจัดพวกเขา, (พร้อมกับ Sulawesi), เกาะซุนดาเก ที่ปลายตะวันออกของอินโดนีเซียคือตะวันตกนิวกินี ซึ่งตั้งอยู่บนชั้นวาง Sahul ทะเลลึก ในซุนดาและ Sahul ชั้นโดยเฉลี่ย 200 เมตร (656 ฟุต) หรือน้อยกว่า ระหว่างเหล่านี้สองชั้นโกหกสุลาเวสี นูซาเตงการา (ที่รู้จักกันหมู่เกาะซุนดาน้อย), และหมู่ เกาะโมลุกกะ (หรือโมลุกกะ), ซึ่งรูปแบบเป็นสองเกาะกลุ่มที่ทะเลใกล้เคียงในบางสถานถึง 4,500 เมตร (14,764 ฟุต) ในความลึก ใช้คำ "นอกเกาะ" โดยนักเขียนต่าง ๆ คล้อง แต่มักจะอยู่หมายถึงเกาะชวาและมาดูราแผนที่ภูเขาไฟของอินโดนีเซียบอร์เนียวเป็นเกาะใหญ่เป็นอันดับสามในโลก และพืชเดิมเป็นส่วนใหญ่เกาะบอร์เนียวลุ่มป่าฝนถึงแม้ว่าเรื่องนี้ได้ถูกล้างข้อมูลสัตว์ป่าที่ถอยทัพไปประเทศป่าฝนดิบชื้นของเกาะบอร์เนียวนูซาเตงการาประกอบด้วยสายอักขระที่สองเกาะยืดไปทางตะวันออกจากบาหลีไปทางปาปัว นูซาเตงการา arc ภายในคือ ความต่อเนื่องของภูเขาและภูเขาไฟจากเกาะสุมาตราชวา บาหลี และฟลอเรส และต่อท้ายปิดในภูเขาไฟหมู่เกาะบันดา ที่ เกาะไก่ และเกาะ Tanimbar และเกาะเล็ก ๆ ในทะเลบันดามีตัวอย่างของผสม Wallacea อาคารเอเชีย และออสเตรเลียและชีวิตสัตว์ทั่วไป [5]ส่วนโค้งด้านนอกของนูซาเตงการาเป็นนามสกุลทางธรณีวิทยาของหมู่เกาะทางตะวันตกของเกาะสุมาตราที่มี Nias เมนตาไว และ Enggano โซ่นี้ส.ชัยทมิฬในนูซาเตงการาในเกาะภูเขาทนทานของซุมบาและติมอร์หมู่เกาะโมลุกกะ (หรือโมลุกกะ) ได้แก่วิจัยซับซ้อนมากที่สุดของหมู่เกาะอินโดนีเซีย ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่เกาะ ล้อมรอบ ด้วยฟิลิปปินส์เหนือ ปาปัวตะวันออก นูซาเตงการาและทางใต้ ใหญ่ที่สุดของหมู่เกาะเหล่านี้ได้แก่ Halmahera, Seram และ บูรู ที่เพิ่มขึ้นอย่างสูงลิ่วออกจากทะเลลึกมาก และมีเฉพาะ Wallacea พืช [6 รูปแบบ]บรรเทาทันทีทันใดจากทะเลไปภูเขาสูงหมายความ ว่า มีราบชายฝั่งทะเลระดับน้อยมาก หมู่เกาะโมลุกกะเหนือเกาะเครื่องเทศดั้งเดิม ecoregion เป็นป่าที่แตกต่างกันได้ [7]Geomorphologists เชื่อว่า การเกาะนิวกินี ปาปัวซึ่งเป็นส่วนหนึ่ง อาจครั้งเดียวได้เป็นส่วนหนึ่งของทวีปออสเตรเลีย การแบ่งสาย และธรณีดำเนินการสร้างตั้งตระหง่าน ภูเขา snowcapped ซับกลางสันหลังตะวันออกตะวันตกและที่ราบลุ่มน้ำร้อน ชื้นตามชายฝั่งของเกาะ ราบสูงกินีใหม่ช่วงบาง 650 กิโลเมตร (404 mi) ตะวันออกไปตะวันตกตามเกาะ ขึ้นรูปเป็นกระดูกสันหลังภูเขาระหว่างเหนือและฝั่งใต้ จำนวนเกาะปิดฝั่งนิวกินีมีตนเองอยู่อาศัยที่โดดเด่น รวมเบียค เกาะหินปูนเข้าไปยังอ่าว Cenderawasih ใหญ่ด้านตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ [8] [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุมาตราชวา Madura และกาลิมันตันอยู่บนชั้นวางของซุนดาและภูมิศาสตร์ได้จัดกลุ่มตามอัตภาพพวกเขา (พร้อมด้วยสุลาเวสี) ในฐานะมหานครหมู่เกาะซุนดา ที่ปลายสุดทางทิศตะวันออกของอินโดนีเซียคือตะวันตกนิวกินีซึ่งอยู่บนชั้นวางของ Sahul ความลึกของน้ำทะเลในซุนดาและชั้นวาง Sahul เฉลี่ย 200 เมตร (656 ฟุต) หรือน้อยกว่า ระหว่างสองชั้นเหล่านี้โกหกซู Nusa Tenggara (ยังเป็นที่รู้จักกันในหมู่เกาะซุนดาน้อย) และหมู่เกาะโมลุกกะ (หรือโมลุกกะ) ซึ่งรูปแบบเกาะกลุ่มที่สองที่ทะเลโดยรอบในบางสถานที่ถึง 4,500 เมตร (14,764 ฟุต) ความลึก. คำว่า "เกาะรอบนอก" จะใช้ไม่ลงรอยกันโดยนักเขียนต่าง ๆ แต่ก็มักจะถูกนำไปหมายถึงเกาะผู้อื่นที่ไม่ใช่ชวาและ Madura.
แผนที่ของภูเขาไฟอินโดนีเซีย.

เกาะบอร์เนียวเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่สามและพืชเดิมเป็นส่วนใหญ่ของเกาะบอร์เนียวที่ลุ่ม ป่าฝนมากแม้นี้ได้รับการล้างด้วยสัตว์ป่าถอยไปยังเกาะบอร์เนียวป่าฝนภูเขาบก.

Nusa Tenggara ประกอบด้วยสองสายของหมู่เกาะยืดไปทางทิศตะวันออกจากบาหลีไปยังปาปัว โค้งด้านในของ Nusa Tenggara เป็นความต่อเนื่องของห่วงโซ่ของภูเขาและภูเขาไฟยื่นออกมาจากเกาะสุมาตราผ่านชวาบาหลีและฟลอเรสและลากออกไปในหมู่เกาะบันดาภูเขาไฟซึ่งพร้อมด้วยหมู่เกาะไก่และ Tanimbar เกาะและหมู่เกาะขนาดเล็กอื่น ๆ ในทะเลบันดาเป็นตัวอย่างทั่วไปของส่วนผสม Wallacea ของเอเชียและออสเตรเลียชีวิตพืชและสัตว์. [5] โค้งด้านนอกของ Nusa Tenggara เป็นส่วนขยายของทางธรณีวิทยาของห่วงโซ่ของหมู่เกาะทางตะวันตกของเกาะสุมาตราที่มี Nias, Mentawai และ Enggano ห่วงโซ่นี้ resurfaces ใน Nusa Tenggara ในหมู่เกาะภูเขา ruggedly ของ Sumba และติมอร์.

หมู่เกาะโมลุกกะ (หรือคาส์) ธรณีหมู่ที่ซับซ้อนมากที่สุดของหมู่เกาะอินโดนีเซีย พวกเขาจะอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะกระโดดจากฟิลิปปินส์ไปทางทิศเหนือปาปัวไปทางทิศตะวันออกและ Nusa Tenggara ไปทางทิศใต้ ที่ใหญ่ที่สุดของหมู่เกาะเหล่านี้รวมถึง Halmahera, Seram และ Buru ทั้งหมดที่เพิ่มขึ้นสูงลิ่วออกจากท้องทะเลลึกมากและมีพืช Wallacea ที่ไม่ซ้ำกัน. [6] รูปแบบนี้โล่งอกอย่างกระทันหันจากทะเลถึงภูเขาสูงหมายความว่ามีระดับน้อยมากที่ราบชายฝั่ง หมู่เกาะมาลุกุเหนือเป็นหมู่เกาะเครื่องเทศเดิมอีโครีเจียนป่าฝนเขตร้อนที่แตกต่างกัน. [7]

Geomorphologists เชื่อว่าเกาะนิวกินีซึ่งปาปัวเป็นส่วนหนึ่งอาจจะครั้งเดียวเป็นส่วนหนึ่งของทวีปออสเตรเลีย แบ่งขึ้นและการกระทำเปลือกโลกสร้างสูงตระหง่านยอดภูเขาที่มีหิมะปกคลุมซับเกาะกลางกระดูกสันหลัง East-West และร้อนชื้นที่ราบลุ่มน้ำตามชายฝั่ง นิวกีนีไฮแลนด์บางช่วง 650 กิโลเมตร (404 ไมล์) ทางทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตกตามแนวเกาะกลายเป็นกระดูกสันหลังภูเขาระหว่างทางทิศเหนือและทิศใต้ชายฝั่ง จำนวนของหมู่เกาะนอกชายฝั่งของเกาะนิวกินีมีแหล่งที่อยู่อาศัยที่โดดเด่นของตัวเองรวมทั้งเกาะหินปูนของ Biak ในทางเข้าขนาดใหญ่ Cenderawasih เบย์ที่ปลายภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ. [8] [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุมาตรา , ชวา , Madura และกาลิมันตันวางอยู่บนหิ้งและนักภูมิศาสตร์ได้โดยการจัดกลุ่มซุนดา พวกเขา ( พร้อมกับ Sulawesi ) เป็นมากกว่าหมู่เกาะอันดามัน . ที่อินโดนีเซีย ตะวันออกสุด คือ เกาะนิวกินีตะวันตก ซึ่งตั้งอยู่บนชั้น sahul . ทะเลลึกและชั้นวางของในซุนดา sahul เฉลี่ย 200 เมตร ( 656 ฟุต ) หรือน้อยกว่า ระหว่างทั้งสองชั้นโกหก Sulawesi Nusa Tenggara , ( ยังเป็นที่รู้จักน้อยกว่าหมู่เกาะซุนดาและหมู่เกาะโมลุกกะ ( ) หรือโมลุกกะ ) ซึ่งเป็นสองกลุ่มที่โดยรอบเกาะในทะเล บางสถานที่ ถึง 4 , 500 เมตร ( 14764 ฟุต ) ลึก คำว่า " เกาะ " นอกใช้ชาตินิยม โดยนักเขียนต่างๆ แต่ก็มักจะถูกหมายถึงเกาะนั้นนอกจาก Java และ Madura .แผนที่ของอินโดนีเซียภูเขาไฟบอร์เนียว เป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสามในโลกและพืชเดิมเป็นส่วนใหญ่บอร์เนียวที่ลุ่มป่าฝนแม้ว่านี้ได้รับการล้าง ด้วยการถอยเพื่อสัตว์ป่าเกาะบอร์เนียวภูเขาป่าฝนภายในประเทศNusa Tenggara ประกอบด้วยสองสายมียืดไปทางทิศตะวันออกจากเกาะปาปัว บาหลีต่อ . โค้งด้านในของ Nusa Tenggara คือความต่อเนื่องของห่วงโซ่ของภูเขาและภูเขาไฟที่ขยายจากเกาะสุมาตราถึงชวา บาหลี และ ฟลอเรส และ ต่อท้ายจากเกาะบันดาภูเขาไฟซึ่งพร้อมกับไก่และเกาะ tanimbar เกาะและหมู่เกาะขนาดเล็กอื่น ๆในทะเลบันดาเป็นตัวอย่างทั่วไปของ wallacea ผสมเอเชีย และ Australasian พืชและชีวิตสัตว์ . [ 5 ] โค้งด้านนอกของ Nusa Tenggara เป็นส่วนขยายทางธรณีวิทยาของห่วงโซ่ของหมู่เกาะทางตะวันตกของเกาะสุมาตรา รวมถึง Nias Mentawai และอิงกาโน , . ห่วงโซ่นี้โผล่ขึ้นมาใน Nusa Tenggara ในภูเขาของเกาะอย่างหยาบคาย และติมอร์ ซุมบ้า .หมู่เกาะโมลุกกะ ( หรือโมลุกกะ ) geologically ในหมู่ที่ซับซ้อนมากที่สุดของหมู่เกาะอินโดนีเซีย พวกเขาจะอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะล้อมรอบด้วยประเทศทางเหนือ ปาปัว ทางทิศตะวันออก และ Nusa Tenggara ไปทางใต้ ที่ใหญ่ที่สุดของหมู่เกาะเหล่านี้รวมถึง halmahera เซรัม Buru , และทั้งหมดที่เพิ่มขึ้นอย่างสูงลิ่วในทะเลลึกมาก และมีเอกลักษณ์ wallacea พืช [ 6 ] รูปแบบนี้ทันทีทันใดชื้นจากทะเลภูเขาสูงหมายถึงว่ามีไม่กี่ระดับชายฝั่งมากราบ เกาะเหนือ เกาะโมลุกกะเป็นเครื่องเทศที่ต้นฉบับ ecoregion ป่าฝนที่แตกต่างกัน . [ 7 ]geomorphologists เชื่อว่าเกาะปาปัว นิว กินี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่อาจเคยเป็นส่วนหนึ่งของทวีปออสเตรเลีย การแบ่งสายและการสร้างอาคารสูงตระหง่าน , ยอดภูเขา snowcapped แถวเกาะกลางตะวันออก - ตะวันตกกระดูกสันหลังและร้อนชื้นที่ราบตะกอนตามแนวชายฝั่ง ที่ราบสูงกินีช่วงบาง 650 กิโลเมตร ( 404 มิ ) จากตะวันออกไปตะวันตกตามเกาะ เป็นแนวภูเขาระหว่างชายฝั่งทางเหนือและใต้ จำนวนของหมู่เกาะนอกชายฝั่งนิวกินี มีถิ่นที่โดดเด่นของตนเอง รวมทั้งหินปูนเกาะ Biak ในทางเข้าอ่าว cenderawasih ขนาดใหญ่ที่ปลายตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ [ 8 ] [ 9 ]