The upper mantle extends from the c

The upper mantle extends from the crust-mantle boundary down to a depth of about 660 kilometers (410 miles) The upper mantle can be divided into two different parts. The top portion of the upper mantle is part of the stiff lithosphere, and beneath that is the weaker asthenosphere. The lithosphere (sphere of rock) consists of the entire crust and uppermost mantle and forms Earth's relatively cool, rigid outer shell. Averaging about 100 kilo- meters (62 miles) in thickness, the lithosphere is more than 250 kilometers (155 miles) thick below the oldest portions of the continents (Figure 8.30). Beneath this stiff layer to a depth of about 350 kilometers (217 miles) lies a soft, comparatively weak layer known as the asthenosphere (weak sphere). The top portion of the asthenosphere has a temperature/pressure regime that results in a small amount of melting. Within this very weak zone, the lithosphere is mechanically detached from the layer below. The result is that the lithosphere is able to move independently of the asthenosphere, a fact we consider in the next chapter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หิ้งบนขยายจากขอบเปลือกหิ้งลงไปลึกประมาณ 660 กิโลเมตร (410 ไมล์) หิ้งบนสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนที่แตกต่างกัน ของหิ้งด้านบนเป็นส่วนหนึ่งของธรณีภาคแข็ง และที่ใต้ ฐานธรณีภาคที่แข็งแกร่ง ธรณีภาค (ทรงกลมของร็อค) ประกอบด้วยเปลือกโลกทั้งหมดและหิ้งบนสุด และฟอร์มค่อนข้างเย็น แข็งเปลือกนอกของโลก หาค่าเฉลี่ยประมาณ 100 กิโล - เมตร (62 ไมล์) ความหนา ธรณีภาคมีมากกว่า 250 กิโลเมตร (155 ไมล์) หนาด้านล่างส่วนที่เก่าแก่ที่สุดของทวีป (รูป 8.30) ใต้ชั้นนี้แข็งได้ลึกประมาณ 350 กิโลเมตร (217 ไมล์) อยู่ชั้นที่อ่อน อ่อนดีอย่างหนึ่งที่เรียกว่าฐานธรณีภาค (อ่อนทรงกลม) ส่วนด้านบนของฐานธรณีภาคมีระบอบอุณหภูมิ/ความดันที่มีผลเล็กน้อยของการละลาย กลไกแยกออกธรณีภาคภายในโซนนี้อ่อนมาก จากชั้นล่าง ผลคือ ว่า ธรณีภาคสามารถย้ายเป็นอิสระจากฐานธรณีภาค ความจริงที่เราพิจารณาในบทถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อคลุมบนยื่นออกมาจากเขตแดนเปลือก-เสื้อคลุมลงไปที่ความลึกประมาณ 660 กิโลเมตร (410 ไมล์) เสื้อคลุมด้านบนสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนที่แตกต่างกัน ส่วนด้านบนของเสื้อคลุมด้านบนเป็นส่วนหนึ่งของเปลือกโลกแข็งและใต้ที่มี asthenosphere ปรับตัวลดลง เปลือกโลก (ทรงกลมของร็อค) ประกอบด้วยเปลือกโลกทั้งหมดและเสื้อคลุมบนสุดและรูปแบบของโลกค่อนข้างเย็นเปลือกนอกแข็ง เฉลี่ยประมาณ 100 เมตร kilo- (62 ไมล์) ในความหนาของเปลือกโลกมากกว่า 250 กิโลเมตร (155 ไมล์) หนาด้านล่างส่วนที่เก่าแก่ที่สุดของทวีป (รูปที่ 8.30) ใต้ชั้นนี้แข็งที่ความลึกประมาณ 350 กิโลเมตร (217 ไมล์) อยู่นุ่มชั้นที่อ่อนแอเมื่อเทียบกับที่รู้จักกันเป็น asthenosphere นี้ (ทรงกลมที่อ่อนแอ) ส่วนบนของ asthenosphere มีอุณหภูมิ / ความดันระบอบการปกครองที่ส่งผลในปริมาณเล็กน้อยของการละลาย ภายในโซนอ่อนแอมากนี้เปลือกโลกถูกถอดออกโดยอัตโนมัติจากชั้นด้านล่าง ผลที่ได้คือว่าเปลือกโลกคือสามารถที่จะย้ายเป็นอิสระจาก asthenosphere ที่เป็นความจริงที่เราต้องพิจารณาในบทต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อโลกส่วนบนขยายออกจากเปลือกโลกแมนเทิลขอบเขตลงไปลึกประมาณ 660 กิโลเมตร ( 410 กิโลเมตร ) เนื้อโลกชั้นบนสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนที่แตกต่างกัน ส่วนด้านบนของแมนเทิลส่วนบนเป็นส่วนหนึ่งของเปลือกโลกที่แข็ง และ ใต้ เป็น weaker ราศีกุมภ์ . ส่วนเปลือกโลก ( วงร็อค ) ประกอบด้วยเปลือกโลกและแมนเทิลทั้งสุดยอดและรูปแบบของโลกค่อนข้างเย็นเปลือกนอกแข็ง เฉลี่ยประมาณ 100 กิโลกรัม - เมตร ( 62 ไมล์ ) ในความหนา , เปลือกโลกมีมากกว่า 250 กิโลเมตร ( 155 ไมล์ ) หนาด้านล่างส่วนที่เก่าแก่ที่สุดของทวีป ( รูป 8.30 ) ใต้ชั้นเกร็งให้ลึกประมาณ 350 กิโลเมตร ( 217 ไมล์ ) อยู่ชั้นนุ่ม comparatively อ่อนที่เรียกว่าฐานธรณีภาค ( ทรงกลมที่อ่อนแอ )ส่วนด้านบนของราศีกุมภ์มีอุณหภูมิ / ความดันระบบการปกครองที่มีผลเล็กน้อยละลาย ภายในโซนอ่อนแอมากนี้ เปลือกโลกคือการแยกออกจากชั้นด้านล่าง ผลที่ได้คือเปลือกโลกสามารถย้ายอย่างอิสระในราศีกุมภ์ เป็นข้อเท็จจริงที่เราพิจารณาในบทถัดไป