argues that designers tend to under

argues that designers tend to underestimate usability in
favor of aesthetics. Similarly, Foley et al. (1990) and Goodman and Israel (1994) point
out that while acknowledging the role of aesthetics in human computer interaction,
warn against a tendency among designers to emphasize the aesthetic elements of the
user interface, because these might degrade usability. The contribution of aesthetics to
HCI, they argue, should be measured in terms of facilitating information processing,
not in terms of engaging the user in a pleasing experience. Probably, because aesthetics
mainly reflect on the latter, HCI literature in general, and on usability in particular,
mostly seem to neglect the aesthetics issue completely. This is probably because the
concept of aesthetics has been vaguely considered synonyms with appearance,
attractiveness, beauty or style. Thus, it would appear that mainstream HCI, either
underestimates the importance of aesthetics or ignores it altogether

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุว่านักออกแบบมีแนวโน้มที่จะประมาทในการใช้งาน
ความโปรดปรานของความสวยงาม กันโฟลลี่ย์และอัล (1990) และเจ้าของและอิสราเอล (1994) ชี้ให้เห็นว่า
ขณะที่ยอมรับบทบาทของความสวยงามในการปฏิสัมพันธ์คอมพิวเตอร์ของมนุษย์
เตือนต่อแนวโน้มในหมู่นักออกแบบเพื่อเน้นองค์ประกอบที่สวยงามของส่วนติดต่อผู้ใช้
เพราะสิ่งเหล่านี้อาจจะลดการใช้งานการมีส่วนร่วมของความสวยงามที่จะ
HCI พวกเขาโต้เถียงควรจะวัดในแง่ของการอำนวยความสะดวกในการประมวลผลข้อมูล
ไม่ได้ในแง่ของการมีส่วนร่วมของผู้ใช้ในประสบการณ์ที่ชื่นชอบ อาจเพราะความงาม
ส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นถึงหลัง HCI วรรณกรรมโดยทั่วไปและในการใช้งานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะละเลยปัญหาความงามอย่างสมบูรณ์ นี้อาจเป็นเพราะ
แนวคิดของความสวยงามได้รับการพิจารณารางพ้องด้วยรูปลักษณ์ดึงดูดใจ
ความงามหรือรูปแบบ ดังนั้นมันก็จะปรากฏ HCI หลักที่ทั้ง
ดูถูกความสำคัญของความงามหรือละเว้นมันทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จนว่า นักออกแบบมักจะ ดูถูกดูแคลนใช้งาน
โปรดปรานของสุนทรียศาสตร์ ร้อยเอ็ด Foley al. (1990) ในทำนองเดียวกัน และคลาและอิสราเอล (1994) จุด
ออกว่ายอมรับบทบาทของสุนทรียภาพในการโต้ตอบของคอมพิวเตอร์มนุษย์,
กับแนวโน้มที่ผู้ออกแบบจะเน้นองค์ประกอบความงามของการ
ส่วนติดต่อผู้ใช้ เนื่องจากเหล่านี้อาจลดลงใช้งาน สัดส่วนของความสวยงามให้
hci พวกเขาโต้เถียง ควรจะวัดการประมวลผลข้อมูล อำนวยความสะดวก
ไม่ในเสน่ห์ผู้ในประสบการณ์ที่ชื่นชอบ คง เนื่องจากความสวยงาม
ส่วนใหญ่สะท้อนในวรรณคดี hci หลัง ทั่วไป และใช้งานโดยเฉพาะ,
ดูเหมือนส่วนใหญ่จะ ละเลยปัญหาความสวยงามทั้งหมด ทั้งนี้อาจเนื่องจากการ
แนวคิดของความสวยงามมีคลับถือคำเหมือนกับลักษณะ,
ศิลปะ ความสวยงาม หรือลักษณะการ ดังนั้น มันจะปรากฏ hci ที่สำคัญ ทั้ง
underestimates ความสำคัญของความสวยงาม หรือละเว้นทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้ให้เหตุผลว่านักออกแบบของมีแนวโน้มที่จะประเมินการใช้งานใน
ซึ่งจะช่วยสนับสนุนให้ของสุนทรียศาสตร์. ในทำนองเดียวกัน foley et al . ( 1990 )และ Joshua Goodman ,และอิสราเอล( 1994 )จุด
ซึ่งจะช่วยออกมายอมรับว่าในขณะที่บทบาทของสุนทรียศาสตร์คอมพิวเตอร์ของมนุษย์ในการโต้ตอบ
เตือนกับแนวโน้มที่อยู่ท่ามกลางของนักออกแบบในการเน้นย้ำถึงส่วนประกอบความงามของอินเตอร์เฟซ
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ใช้เหล่านี้อาจลดลงเพราะการใช้งานสนับสนุนของสุนทรียศาสตร์เพื่อ
,พวกเขาให้เหตุผลควรจะได้รับการวัดระดับในเงื่อนไขของการอำนวยความสะดวกแก่การประมวลผลข้อมูล
ไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขของการทำธุรกรรมเกี่ยวกับผู้ใช้ในการรับชมความเพลิดเพลินใจ อาจเป็นเพราะสุนทรียศาสตร์
ซึ่งจะช่วยเป็นส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นถึงในช่วงหลังที่วรรณกรรม,ในทั่วไปและในการใช้งานในบาง
ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเป็นการละเลยปัญหาความสวยงามอย่างสมบรูณ์แบบ โรงแรมแห่งนี้อาจจะเป็นเพราะ
ตามมาตรฐานแนวความคิดของสุนทรียศาสตร์ได้รับการเคลือบคลุมได้รับการพิจารณาให้คำเหมือนพร้อมด้วยลักษณะอันโดดเด่น
ความน่าดึงดูดความงามหรือมีสไตล์ ด้วยเหตุนี้จึงจะปรากฏว่า,ทั่วไปทั้ง
ซึ่งจะช่วยเป็นการประเมินความสำคัญของสุนทรียศาสตร์หรือไม่ใช้มันอย่างสิ้นเชิง