Since Berle and Means’ (1932) study

Since Berle and Means’ (1932) study, the agency problems caused by the separation of ownership and control, and the effects of different types of shareholders on firm value, have received considerable attention in finance literature. According to Jensen and Meckling (1976), the agency problems normally stem from the divergence of interests of managers who run the firms and those of outside investors who supply the capital. Rather than maximise shareholders’ wealth, a manager might expropriate corporate resources for his own benefits such as spending company’s cash for a lavish office, setting excessive salaries, and undertaking negative Net Present Value projects in order to build empires. These counterproductive activities are definitely detrimental to shareholders’ wealth. One method to reduce agency problems is for large shareholders to exert their powers to control and monitor managers. Hence, large shareholders can play crucial roles in providing effective corporate governance mechanisms, thereby increasing corporate value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ Berle และวิธีการศึกษา (1932) ปัญหาหน่วยงานที่เกิดจากการแยก การควบคุม และผลชนิดต่าง ๆ ของผู้ถือหุ้นของบริษัทค่า ได้รับความสนใจมากในทางวรรณคดี ตามเจนและ Meckling (1976), ปัญหาหน่วยงานปกติเกิดจาก divergence ของผู้จัดการที่ทำงานบริษัทและบรรดานักลงทุนภายนอกที่จัดหาเงินทุน แทนที่เพิ่มหุ้นมั่งคั่ง ผู้จัดการอาจ expropriate ทรัพยากรขององค์กรเพื่อประโยชน์ของตัวเองเช่นการใช้จ่ายเงินของบริษัทสำหรับสำนักงานแห่ง ค่าเงินเดือนมากเกินไป และโครงการมูลค่าปัจจุบันสุทธิติดลบกิจการเพื่อสร้างอาณาจักร กิจกรรมเหล่านี้ counterproductive มีผลดีแน่นอนจะมั่งคั่งของผู้ถือหุ้น วิธีหนึ่งเพื่อลดปัญหาตัวแทนผู้ถือหุ้นใหญ่โหมอำนาจผู้จัดการที่ควบคุมและตรวจสอบได้ ดังนั้น ผู้ถือหุ้นใหญ่สามารถเล่นบทบาทสำคัญในกลไกการกำกับดูแลมีประสิทธิภาพ เพื่อเพิ่มมูลค่าขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่เบิร์ลและหมายถึง '(1932) ศึกษาปัญหาหน่วยงานที่เกิดจากการแยกของความเป็นเจ้าของและการควบคุมและผลกระทบที่แตกต่างกันของผู้ถือหุ้นต่อมูลค่า บริษัท ที่ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากในวรรณกรรมทางการเงิน ตามเซ่นและ Meckling (1976), ปัญหาหน่วยงานปกติเกิดจากความแตกต่างของผลประโยชน์ของผู้บริหารที่ทำงาน บริษัท และผู้ที่อยู่นอกของนักลงทุนที่จัดหาเงินทุน แทนที่จะเพิ่มความมั่งคั่งของผู้ถือหุ้นผู้จัดการอาจยึดทรัพยากรขององค์กรเพื่อประโยชน์ของตัวเองเช่นการใช้จ่ายเงินสดของ บริษัท สำหรับสำนักงานฟุ่มเฟือยการตั้งค่าเงินเดือนมากเกินไปและการดำเนินการเชิงลบโครงการมูลค่าปัจจุบันสุทธิเพื่อสร้างจักรวรรดิ กิจกรรมต่อต้านเหล่านี้เป็นอันตรายอย่างแน่นอนเพื่อความมั่งคั่งของผู้ถือหุ้น วิธีการหนึ่งที่จะช่วยลดปัญหาที่หน่วยงานเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่จะออกแรงอำนาจของพวกเขาในการควบคุมและการตรวจสอบผู้จัดการ ดังนั้นผู้ถือหุ้นที่มีขนาดใหญ่สามารถมีบทบาทสำคัญในการให้บริการที่มีประสิทธิภาพกลไกการกำกับดูแลกิจการจึงช่วยเพิ่มมูลค่าขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่เบิร์ลและหมายถึง ' ( 2475 ) เพื่อศึกษา ปัญหา หน่วยงานที่เกิดจากการแยกของความเป็นเจ้าของและการควบคุมและผลของประเภทที่แตกต่างกันของผู้ถือหุ้นมูลค่า บริษัท ได้รับความสนใจมากในวรรณกรรมการเงิน ตามที่ เจนเซ่น กับ meckling ( 1976 )ปัญหาที่หน่วยงานปกติ เกิดจากความแตกต่างของผลประโยชน์ของผู้บริหารที่จะเรียก บริษัท และนักลงทุนภายนอกที่จัดหาทุน มากกว่าการเพิ่มความมั่งคั่งของผู้ถือหุ้น ผู้จัดการอาจยึดทรัพยากรขององค์กรเพื่อประโยชน์ของเขาเอง เช่น เงินสดของ บริษัท ที่ใช้สำหรับสำนักงานฟุ่มเฟือย , การตั้งค่าเงินเดือนมากเกินไปและการประกอบเชิงลบสุทธิเสนอโครงการเพื่อสร้างอาณาจักร . กิจกรรมต่อต้านเหล่านี้จะเป็นอันตรายต่อผู้ถือหุ้นรวย วิธีการหนึ่งที่จะช่วยลดปัญหาหน่วยงานที่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ เพื่อใช้พลังของพวกเขาเพื่อควบคุมและติดตามผู้จัดการ ดังนั้น ผู้ถือหุ้นใหญ่สามารถเล่นบทบาทสำคัญในการให้กลไกธรรมาภิบาลที่มีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มมูลค่าองค์กร