Insufficient quantity and quality o

Insufficient quantity and quality of sleep may modulate eating behavior, everyday physical activity, overall energy
balance, and individual risk of obesity and type 2 diabetes. We examined the association of habitual sleep quantity
and quality with the self-reported pattern of eating behavior in 53 healthy urban adults with parental history of type 2
diabetes (30 F/23 M; mean (s.d.) age: 27 (4) years; BMI: 23.9 (2.3) kg/m2) while taking into consideration the amount of
their everyday physical activity. Participants completed 13 (3) days of sleep and physical activity monitoring by wrist
actigraphy and waist accelerometry while following their usual lifestyle at home. Overnight laboratory polysomnography
was used to screen for sleep disorders. Subjective sleep quality was measured with the Pittsburgh Sleep Quality Index.
Eating behavior was assessed using the original 51-item and the revised 18-item version of the Three-Factor Eating
Questionnaire including measures of cognitive restraint, disinhibition, hunger, and uncontrolled and emotional eating. In
multivariable regression analyses adjusted for age, BMI, gender, race/ethnicity, level of education, habitual sleep time
measured by wrist actigraphy and physical activity measured by waist accelerometry, lower subjective sleep quality was
associated with increased hunger, more disinhibited, uncontrolled and emotional eating, and higher cognitive restraint.
There was no significant association between the amount of sleep measured by wrist actigraphy and any of these eating
behavior factors. Our findings indicate that small decrements in self-reported sleep quality can be a sensitive indicator
for the presence of potentially problematic eating patterns in healthy urban adults with familial risk for type 2 diabetes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปริมาณไม่เพียงพอและคุณภาพของการนอนหลับอาจปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรับประทานอาหารการออกกำลังกายในชีวิตประจำวันการใช้พลังงานโดยรวม
สมดุลและความเสี่ยงของแต่ละโรคอ้วนและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เราตรวจสอบความสัมพันธ์ของปริมาณการนอนหลับ
นิสัยและคุณภาพด้วยรูปแบบที่ตนเองรายงานจากพฤติกรรมการกินใน 53 ผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีในเมืองที่มีประวัติผู้ปกครองประเภท 2
โรคเบาหวาน (30 f/23 เมตรหมายถึง (SD) อายุ:27 ปี (4); BMI: 23.9 (2.3) kg/m2) ในขณะที่คำนึงถึงปริมาณของการออกกำลังกายในชีวิตประจำวันของพวกเขา
ผู้เข้าร่วมประชุมเสร็จ 13 (3) วันของการนอนหลับและการตรวจสอบการออกกำลังกายข้อมือ
actigraphy และ accelerometry เอวขณะนี้การดำเนินชีวิตปกติของพวกเขาที่บ้าน ห้องปฏิบัติการ
ค้างคืนตรวจนอนกรนถูกใช้ไปยังหน้าจอสำหรับความผิดปกติของการนอนหลับคุณภาพการนอนหลับอัตนัยถูกวัดด้วยดัชนี pittsburgh คุณภาพการนอนหลับ.
พฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ได้รับการประเมินโดยใช้เดิม 51 รายการและรุ่น 18 รายการปรับปรุงจากปัจจัยสามกินแบบสอบถาม
รวมทั้งมาตรการของความยับยั้งชั่งใจองค์ disinhibition ความหิวและไม่สามารถควบคุมได้ และการรับประทานอาหารอารมณ์ ในการวิเคราะห์การถดถอย
หลายตัวแปรปรับอายุ, BMI, เพศเชื้อชาติ / เชื้อชาติระดับการศึกษาเวลานอนนิสัย
วัดโดย actigraphy ข้อมือและกิจกรรมทางกายภาพที่วัดโดย accelerometry เอวคุณภาพการนอนหลับลดลงเป็นอัตนัย
ที่เกี่ยวข้องกับความหิวที่เพิ่มขึ้น, การรับประทานอาหารมากขึ้น disinhibited, และไม่มีการควบคุมอารมณ์และความยับยั้งชั่งใจองค์ความรู้ที่สูงขึ้น.
ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ระหว่างจำนวนของการนอนหลับวัดโดย actigraphy ข้อมือและใด ๆ ของการรับประทานอาหารเหล่านี้
ปัจจัยพฤติกรรม ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่า decrements เล็ก ๆ ในคุณภาพการนอนหลับรายงานตนเองสามารถเป็นตัวบ่งชี้
มีความสำคัญสำหรับการปรากฏตัวของรูปแบบการรับประทานอาหารที่อาจมีปัญหาในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีในเมืองที่มีความเสี่ยงในครอบครัวสำหรับเบาหวานชนิดที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริมาณไม่เพียงพอและคุณภาพของการนอนหลับอาจ modulate พฤติกรรมรับประทานอาหาร กิจกรรมทางกายภาพทุกวัน พลังงานรวม
ดุล และแต่ละความเสี่ยงของโรคอ้วนและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ได้ เราตรวจสอบความสัมพันธ์ของปริมาณที่เคยนอน
และคุณภาพ มีรูปแบบรายงานตนเองของกินลักษณะใน 53 ผู้ใหญ่เมืองสุขภาพดีมีประวัติการปกครองชนิด 2
โรคเบาหวาน (23 M 30 F อายุเฉลี่ย (s.d.): 27 (4) ปี BMI: 23.9 (2.3) kg/m2) ในขณะที่การพิจารณาจำนวน
กิจกรรมทางกายภาพของชีวิตประจำวัน 13 (3) ผู้เรียนทำให้เสร็จสมบูรณ์วันนอนหลับและการตรวจสอบกิจกรรมทางกายภาพ โดยข้อมือ
accelerometry actigraphy และเอวขณะตามวิถีชีวิตปกติของพวกเขาที่บ้าน บัตรกำนัลห้องปฏิบัติ polysomnography
ใช้หน้าจอสำหรับโรคนอนหลับ นอนหลับตามอัตวิสัยที่วัด ด้วยดัชนีคุณภาพการนอนหลับของพิตส์เบิร์ก
กินพฤติกรรมถูกประเมินเดิม 51 สินค้าและรุ่น 18 รายการปรับปรุงของกินสามตัว
สอบถามรวมถึงมาตรการ ของอั้นรับรู้ disinhibition หิว กินแพงกว่า และอารมณ์ ใน
multivariable ถดถอยวิเคราะห์การปรับปรุงสำหรับอายุ BMI เพศ เชื้อชาติ/เชื้อชาติ ระดับการศึกษา เคยนอนเวลา
วัด wrist actigraphy และกิจกรรมทางกายภาพที่วัด โดย accelerometry เอว นอนหลับตามอัตวิสัยคุณภาพต่ำถูก
เกี่ยวข้องกับความหิวเพิ่มขึ้น เพิ่ม disinhibited อพยพ และอารมณ์กิน และสูงรับรู้ยับยั้งชั่งใจ
มีไม่ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างยอดเงินของวัดด้วย wrist actigraphy ใด ๆ เหล่านี้กิน
ลักษณะการทำงานปัจจัย ผลการวิจัยของเราบ่งชี้ว่า decrements เล็กในรายงานด้วยตนเองนอนหลับสามารถเป็นตัวบ่งชี้สำคัญ
ก็อาจมีปัญหากินรูปในผู้ใหญ่สุขภาพเมืองที่มีภาวะเสี่ยงโรคเบาหวานชนิดที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริมาณและ คุณภาพ การนอนหลับไม่เพียงพออาจกล้ำพฤติกรรมการรับประทานอาหารกิจกรรมทางร่างกายทุกวันโดยรวม
ซึ่งจะช่วยประหยัดพลังงานและความเสี่ยงของโรคอ้วนและเบาหวาน ประเภท ที่ 2 เราจะตรวจสอบการเชื่อมโยงของถิ่นที่นอนจำนวน
และ คุณภาพ ให้กับตัวเอง - รายงานว่ารูปแบบของการรับประทานอาหารเพื่อ สุขภาพ การทำงานใน 53 เมืองสำหรับผู้ใหญ่พร้อมด้วยประวัติศาสตร์ของผู้ปกครองของ ประเภท 2
เบาหวาน( 30 F / 23 ม.;หมายถึง( s.d. )อายุ:27 ( 4 )ปีค่า BMI 23.9 ( 2.3 )กก./ m 2 )ในขณะที่การเข้าสู่การพิจารณาจำนวนของ
ซึ่งจะช่วยการทำงานของร่างกายในแต่ละวันของพวกเขา. ผู้เข้าร่วมประชุมเสร็จสมบูรณ์ 13 ( 3 )วันนับจากวันนอนและการตรวจสอบกิจกรรมทาง กายภาพ โดย accelerometry ข้อมือ
actigraphy เอวและไลฟ์สไตล์ในขณะที่ต่อไปนี้ตามปกติที่บ้าน พักค้างคืน polysomnography ตรวจทางห้องปฏิบัติการ
ซึ่งจะช่วยได้ถูกนำมาใช้กับหน้าจอสำหรับความผิดปกติหลับเป็นพักผ่อนอย่างมี คุณภาพ เป็นวัดด้วยที่ต้องนอนมี คุณภาพ ดัชนี.
การรับประทานอาหารการทำงานเป็นการประเมินโดยใช้แบบดั้งเดิม 51 - รายการและที่แก้ไข 18 - รายการเวอร์ชั่นของ three-factor
แบบสอบถามการรับประทานอาหารรวมถึงมาตรการของการด้านความคิดช่วยยับยั้ง, disinhibition ,ความอดอยากและไม่มีการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกและการรับประทานอาหาร ใน( Log
multivariable วิเคราะห์ปรับค่าดัชนีมวลกายอายุเพศการแข่งขัน/ชาติพันธุ์ระดับการศึกษา,ถิ่นนอนเวลา
ซึ่งจะช่วยได้จากการวัดโดยข้อมือ actigraphy และกิจกรรมวัดได้จากเอว accelerometry ลดลงเป็นพักผ่อนอย่างมี คุณภาพ เป็น
ซึ่งจะช่วยเพิ่มขึ้นที่เชื่อมโยงกับความหิวมาก disinhibited ,ไม่มีการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกและการรับประทานอาหารการและสูงกว่าการเรียนรู้ช่วยยับยั้ง.
ไม่มีอย่างมีนัยสำคัญการเชื่อมโยงระหว่างที่จำนวนเงินของนอนวัดโดยข้อมือ actigraphy และของเหล่านี้การรับประทานอาหาร
ลักษณะการทำงานปัจจัย จากการสำรวจของเราแสดงว่า decrements ขนาดเล็กบนที่นอนแบบบริการตัวเอง - รายงานว่ามี คุณภาพ สามารถจะเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญ
ซึ่งจะช่วยในการมีอยู่ของรูปแบบการรับประทานอาหารให้เกิดปัญหาในผู้ใหญ่ในเมืองมี สุขภาพ ดีด้วยความเสี่ยงการเป็นครอบครัวสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน ประเภท ที่ 2