In June 1976, with fighting through

In June 1976, with fighting throughout the country and the Maronites on the verge of defeat, President Suleiman Frangieh called for Syria intervention in Lebanon, on the grounds that the port of Beirut would be closed and that is how Syria received a large portion of their goods. Maronite fears had been greatly exacerbated by the Damour massacre of nearly 700 Maronite Christians,[24] and both sides felt the stakes had been raised above mere political power. Syria responded by ending its prior affiliation with the Palestinian Rejectionist Front and began supporting the Maronite-dominated government. This technically put Syria on the same side as Israel, as Israel had already begun to supply Maronite forces with arms, tanks, and military advisers in May 1976.[25] Syria had its own political and territorial interests in Lebanon, which harbored cells of the Islamists and anti-Ba'athist Muslim Brotherhood, and was also a possible route of attack for Israel.

At the President's request, Syrian troops entered Lebanon, occupying Tripoli and the Bekaa Valley, easily brushing aside the LNM and Palestinian defenses. A cease-fire was imposed,[26] but it ultimately failed to stop the conflict, so Syria added to the pressure. With Damascus supplying arms, Maronite forces managed to break through the defenses of the Tel al-Zaatar refugee camp in East Beirut, which had long been under siege. A massacre of about 2,000 Palestinians followed, which unleashed heavy criticism against Syria from the Arab world.

On 19 October 1976, the Battle of Aishiya took place, when a combined force of PLO and a Communist militia attacked Aishiya, an isolated Maronite village in a mostly Muslim area. The Artillery Corps of the Israel Defense Forces fired 24 shells (66 kilograms of TNT each) from US-made 175-millimeter field artillery units at the attackers, repelling their first attempt. However, the PLO and Communists returned at night, when low visibility made Israeli artillery far less effective. The Maronite population of the village fled. They returned in 1982.

In October 1976, Syria accepted the proposal of the Arab League summit in Riyadh. This gave Syria a mandate to keep 40,000 troops in Lebanon as the bulk of an Arab Deterrent Force charged with disentangling the combatants and restoring calm. Other Arab nations were also part of the ADF, but they lost interest relatively soon, and Syria was again left in sole control, now with the ADF as a diplomatic shield against international criticism. The Civil War was officially ended at this point, and an uneasy quiet settled over Beirut and most of the rest of Lebanon. In the south, however, the climate began to deteriorate as a consequence of the gradual return of PLO combatants, who had been required to vacate central Lebanon under the terms of the Riyadh Accords.

In the first couple of years of the war, 60,000 people were killed.[27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1976 มิถุนายน กับต่อสู้ทั่วประเทศและ Maronites เจียนพ่ายแพ้ Frangieh โปรดประธานเรียกว่าการแทรกแซงของซีเรียในเลบานอน ใน grounds ที่จะปิดพอร์ตเบรุต และเป็นวิธีที่ซีเรียได้รับส่วนใหญ่ของสินค้าของตนเอง ความกลัวมาโรไนต์มีถูกอย่างเลวร้าย ด้วยการสังหารหมู่ Damour ของเกือบ 700 Maronite คริสเตียน, [24] และทั้งสองฝ่ายรู้สึกเงินเดิมพันที่ได้รับยกข้างต้นเพียงอำนาจทางการเมือง ซีเรียตอบ โดยสิ้นสุดที่สังกัดทราบ ด้วยปาเลสไตน์ Rejectionist หน้า และเริ่มสนับสนุนรัฐบาลครอบงำ Maronite นี้เทคนิคใส่ซีเรียในอิสราเอล ด้านเดียวกับอิสราเอลได้เริ่มจัดกอง Maronite กับแขน รถถัง ทหารประการใน 1976 พฤษภาคม[25] ซีเรียได้สนใจตนเองทางการเมือง และดินแดนในประเทศเลบานอน harbored เซลล์ Islamists และต่อต้าน-Ba'athist พี่น้องมุสลิม และยังเป็นเส้นทางไปโจมตีอิสราเอลขอ ประธานของทหารซีเรียใส่เลบานอน ครอบครองทริโปลีและวัล Bekaa แปรงไว้ง่าย ๆ ป้องกัน LNM และปาเลสไตน์ หยุดยิงถูกบังคับ, [26] แต่ในที่สุดไม่หยุดความขัดแย้ง เพื่อซีเรียเพิ่มแรงกดดัน มีขายแผ่นดินดามัสกัส Maronite กองจัดการทะลวงป้องกันของค่ายผู้ลี้ภัยอัล-Zaatar โทรในเบรุตตะวันออก ซึ่งมีมานานภายใต้ล้อม การสังหารหมู่ของชาวปาเลสไตน์ประมาณ 2000 ตาม การวิจารณ์หนักทัพ unleashed กับซีเรียจากโลกอาหรับบน 19 1976 ตุลาคม ต่อสู้ Aishiya เกิด เมื่อแรงรวมของ PLO และอาสาคอมมิวนิสต์โจมตี Aishiya หมู่บ้าน Maronite การแยกชาวมุสลิมส่วนใหญ่ในพื้นที่ หน่วยปืนใหญ่ของกองกำลังป้องกันอิสราเอลยิงกระสุน 24 (66 กิโลกรัมต่อภายหลังแต่ละ) จากสหรัฐอเมริกาทำปืนใหญ่ฟิลด์ 175 มิลลิเมตรหน่วยที่โจมตี ต้านทานความพยายามครั้งแรกของพวกเขา อย่างไรก็ตาม PLO และคอมมิวนิสต์กลับคืน เมื่อเห็นต่ำทำปืนอิสราเอลมากน้อยมีผลบังคับใช้ ประชากร Maronite หมู่บ้านหนี พวกเขากลับมาในปี 1982ในเดือน 1976 ตุลาคม ซีเรียยอมรับข้อเสนอของการประชุมสุดยอดสันนิบาตอาหรับในริยาด นี้ให้ซีเรียมอบอำนาจให้กองทัพ 40000 ในเลบานอนเป็นจำนวนมากแรงการเกิดอาหรับโดน disentangling ที่ และคืนความสงบ ประเทศอาหรับอื่น ๆ ยังมีส่วนของ ADF แต่พวกเขาหายไปสนใจค่อนข้างเร็ว และซีเรียอีกครั้งที่เหลือในการควบคุมแต่เพียงผู้เดียว ด้วย ADF เป็นทางการทูตกับต่างประเทศวิจารณ์ สงครามกลางเมืองสิ้นสุดทางที่จุดนี้ และเงียบสงบไม่สบายใจจ่ายเบรุตและส่วนใหญ่ของประเทศเลบานอน ในภาคใต้ อย่างไร ตามสภาพภูมิอากาศเสียเป็นลำดับการคืนสมดุลของ PLO คู่ ที่ได้ถูกต้องออกจากเลบานอนเซ็นทรัลภายใต้เงื่อนไข Accords ริยาด เริ่ม60000 คนถูกฆ่าตายในคู่แรกของปีของสงคราม[27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเดือนมิถุนายนปี 1976 ที่มีการต่อสู้ทั่วประเทศและ Maronites บนปากเหวของความพ่ายแพ้ประธาน Frangieh สุไลมานเรียกว่าการแทรกแซงซีเรียในเลบานอนในบริเวณที่พอร์ตของเบรุตจะถูกปิดและนั่นคือวิธีที่ซีเรียที่ได้รับส่วนใหญ่ของพวกเขา สินค้า กลัว Maronite ได้รับเลวร้ายอย่างมากโดยการสังหารหมู่ Damour เกือบ 700 คริสเตียน Maronite [24] และทั้งสองฝ่ายรู้สึกว่าเงินเดิมพันที่ได้รับการยกสูงขึ้นเหนืออำนาจทางการเมืองเพียง ซีเรียตอบโต้ด้วยการสิ้นสุดการติดต่อกับก่อนหน้าปาเลสไตน์ Rejectionist และเริ่มสนับสนุนรัฐบาล Maronite เด่น ซึ่งในทางเทคนิคใส่ซีเรียที่ด้านข้างเช่นเดียวกับอิสราเอลอิสราเอลได้เริ่มแล้วในการจัดหากองกำลัง Maronite กับแขน, รถถังและที่ปรึกษาทางทหารพฤษภาคม 1976 [25] ซีเรียมีความสนใจของตัวเองทางการเมืองและดินแดนในเลบานอนซึ่งเก็บงำเซลล์ อิสลามและ anti-Ba'athist ภราดรภาพมุสลิมและยังเป็นเส้นทางที่เป็นไปได้ของการโจมตีของอิสราเอล. ตามคำร้องขอของประธานาธิบดีกองกำลังซีเรียเลบานอนเข้ามาครอบครองตริโปลีและ Bekaa หุบเขาได้อย่างง่ายดายแปรงกัน LNM และป้องกันปาเลสไตน์ หยุดยิงถูกกำหนด [26] แต่ก็ล้มเหลวในที่สุดที่จะหยุดความขัดแย้งดังนั้นซีเรียเพิ่มความดัน ด้วยดามัสกัสจัดหาอาวุธกองกำลัง Maronite การจัดการที่จะทำลายการป้องกันของโทรค่ายอัล Zaatar ผู้ลี้ภัยในเบรุตตะวันออกซึ่งมีมานานภายใต้การล้อม การสังหารหมู่ชาวปาเลสไตน์ประมาณ 2,000 ตามที่ปลดปล่อยวิจารณ์หนักกับซีเรียจากโลกอาหรับ. ที่ 19 ตุลาคม 1976 การต่อสู้ของ Aishiya ที่เกิดขึ้นเมื่อมีการรวมพลังของ PLO และอาสาสมัครของพรรคคอมมิวนิสต์โจมตี Aishiya, หมู่บ้าน Maronite แยกใน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิม กองพลทหารปืนใหญ่ของกองกำลังป้องกันอิสราเอลยิง 24 เปลือกหอย (66 กิโลกรัมของทีเอ็นทีในแต่ละ) จากสหรัฐทำข้อมูล 175 มิลลิเมตรหน่วยทหารปืนใหญ่ที่โจมตีต้านทานความพยายามครั้งแรกของพวกเขา อย่างไรก็ตาม PLO และคอมมิวนิสต์กลับในเวลากลางคืนเมื่อมองเห็นต่ำทำให้ปืนใหญ่อิสราเอลห่างไกลที่มีประสิทธิภาพน้อย ประชากรของหมู่บ้าน Maronite หนี พวกเขากลับในปี 1982. ในเดือนตุลาคมปี 1976 ซีเรียยอมรับข้อเสนอของการประชุมสุดยอดสันนิบาตอาหรับในกรุงริยาด เรื่องนี้ทำให้ซีเรียอาณัติเพื่อให้ 40,000 ทหารในเลบานอนเป็นกลุ่มของอาหรับยับยั้งกองทัพด้วยข้อหา disentangling พลเรือนและฟื้นฟูความสงบ ชาติอาหรับอื่น ๆ นอกจากนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของ ADF แต่พวกเขาสูญเสียความสนใจค่อนข้างเร็ว ๆ นี้และซีเรียที่เหลืออีกครั้งในการควบคุม แต่เพียงผู้เดียวในขณะนี้ที่มี ADF เป็นโล่ทางการทูตกับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของนานาชาติ สงครามกลางเมืองก็จบลงอย่างเป็นทางการที่จุดนี้และเงียบสงบไม่สบายใจตัดสินมากกว่าเบรุตและส่วนที่เหลือของประเทศเลบานอน ในภาคใต้ แต่สภาพภูมิอากาศเริ่มเสื่อมลงเป็นผลมาจากการกลับมาทีละน้อยของ PLO พลเรือนที่ได้รับการจำเป็นต้องออกจากตำแหน่งกลางเลบานอนภายใต้เงื่อนไขของสนธิสัญญาริยาด. ในคู่แรกของปีของสงคราม 60,000 คน ถูกฆ่าตาย. [27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2519 มีการต่อสู้ทั่วประเทศและ maronites เจียนเอาชนะประธาน Suleiman frangieh เรียกว่าการแทรกแซงในซีเรียเลบานอน ในบริเวณที่พอร์ตของเบรุตต้องปิดและที่เป็นวิธีการที่ซีเรียได้รับส่วนใหญ่ของสินค้าของพวกเขา มาโรไนต์ ความกลัวมีมาก exacerbated โดย damour การสังหารหมู่ชาวคริสต์มาโรไนต์เกือบ 700 ,[ 24 ] และทั้งสองข้างรู้สึกเดิมพันถูกยกขึ้นเหนืออำนาจทางการเมืองเท่านั้น ซีเรียตอบโดยจบก่อนเข้าสังกัดกับด้านหน้า rejectionist ปาเลสไตน์และเริ่มสนับสนุนมาโรไนต์ครอบงำรัฐบาล นี้ในทางเทคนิคทำให้ซีเรียข้างอิสราเอล โดยอิสราเอลได้เริ่มจัดหามาโรไนต์กองทัพกับอาวุธ รถถัง และที่ปรึกษาทางทหารในเดือนพฤษภาคม 1976 .[ 25 ] ซีเรียได้ผลประโยชน์ของตัวเองทางการเมืองและดินแดนในเลบานอน ซึ่งยอมรับเซลล์ของ Islamists และภราดรภาพมุสลิม anti-ba'athist และยังเป็นเส้นทางที่เป็นไปได้ของการโจมตีอิสราเอล

ตามคำขอร้องของประธานาธิบดี กองทัพซีเรียได้เข้าเลบานอน ทริโปลีครอบครองและ bekaa หุบเขา สามารถแปรงกัน LNM และการป้องกันปาเลสไตน์ . หยุดยิงคือปัญหา[ 26 ] แต่มันล้มเหลวที่จะหยุดความขัดแย้ง ดังนั้นซีเรียเพิ่มความดัน กับดามัสกัสขายอาวุธ มาโรไนต์กำลังจัดการทะลวงการป้องกันของบริษัท อัล zaatar ค่ายผู้ลี้ภัยในตะวันออกเบรุต ซึ่งได้นานถูกล้อม การสังหารหมู่ชาวปาเลสไตน์ประมาณ 2000 ตามซึ่ง unleashed การวิจารณ์หนักกับซีเรีย จากโลกอาหรับ

เมื่อ 19 ตุลาคม 2519การต่อสู้ของ aishiya เกิดขึ้น เมื่อพลังของโพลและคอมมิวนิสต์ทหารโจมตี aishiya แยกออกมาโรไนต์ , หมู่บ้านส่วนใหญ่มุสลิมในพื้นที่ ปืนใหญ่ทหารกองกำลังป้องกันประเทศอิสราเอลไล่ออก 24 หอย ( 66 กิโลกรัมของทีเอ็นทีในแต่ละ ) จากเราได้ 175 มม. หน่วยปืนใหญ่สนามที่โจมตี , การขับไล่ของพวกเขาครั้งแรก อย่างไรก็ตามPLO และคอมมิวนิสต์กลับมาตอนกลางคืนเมื่อการมองเห็นต่ำทำให้ปืนใหญ่อิสราเอลน้อยกว่าที่มีประสิทธิภาพ มาโรไนต์ที่ประชากรของหมู่บ้านนั้นได้ พวกเขากลับมาในปี 1982

ในเดือนตุลาคม 2519 , ซีเรียยอมรับข้อเสนอของการประชุมสุดยอดสันนิบาตอาหรับในริยาด นี้ให้ซีเรียอาณัติให้ 40000 ทหารในเลบานอนเป็นเป็นกลุ่มของพลังยับยั้งอาหรับเรียกเก็บเงินกับ disentangling รบและเรียกคืนความสงบ ประเทศอาหรับอื่น ๆเป็นส่วนหนึ่งของ ADF , แต่พวกเขาหมดความสนใจค่อนข้างเร็วและซีเรียอีกครั้งซ้ายในการควบคุม แต่เพียงผู้เดียวกับ ADF เป็นโล่ทูตต่อต้านวิจารณ์นานาชาติ สงครามกลางเมืองสิ้นสุดอย่างเป็นทางการ ณจุดนี้และไม่สบายใจเงียบตัดสินมากกว่าเบรุตและส่วนใหญ่ของส่วนที่เหลือของเลบานอน ในภาคใต้ อย่างไรก็ตาม บรรยากาศเริ่มลดลง เป็นผลมาจากการกลับมาอย่างค่อยเป็นค่อยไปของโพลพลรบที่ถูกต้องออกจากกลางของเลบานอนภายใต้เงื่อนไขของริยาด accords .

ในไม่กี่ปีของสงครามแรก 60 , 000 คนถูกฆ่าตาย [ 27 ]