Narrative Essay (draft1)Valuable Li

Narrative Essay (draft1)

Valuable Life
I believe many people would have the most memorable experience as a reminder until present. One Life to Live if they are born , they all love their own life. No one wants to die because murder and do not want to see other dead people.
When I was a child friends and I was into the forest, It not far from the house . And while we were walking there, we were seeing one animal was trapped in the trap. Which animals in trap was a small bird . We wonder why a small bird flew down into the trapped. It was very poor,
it was eyes sad seems needs help. After that, we must help the birds out of that trap than to remove it , it takes a long time because it's a big trap . And then we allowed a small bird to return to its parents .
We help living thing on this earth, whether human or animal it is a living thing in common. Animals have minds have the same feeling with human. If we help animal life, like we help human life keep them safe from harm as well.
After the incident made me realize that we should not underestimate the lifestyle. If a danger to us, and no one came to help us. May cause us harm even death. We should be careful to much because we do not know how dangerous it will happen to us when. So we are aware of their own, they can protect themselves safe from harm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียงความบรรยาย (draft1)ชีวิตมีคุณค่า ผมเชื่อว่า หลายคนจะมีประสบการณ์น่าจดจำมากที่สุดเตือนจนถึงปัจจุบัน Live ถ้าพวกเขาเกิดมาหนึ่งชีวิต ล้วนรักชีวิตของตนเอง ไม่ต้องการหนึ่งที่จะตายเพราะฆ่า และไม่ต้องการเห็นบุคคลอื่นตาย เมื่อผมเป็นเด็กเพื่อนผมเข้าป่า มันไม่ไกลจากบ้าน และในขณะที่เรากำลังเดินมี เราได้เห็นสัตว์หนึ่งติดอยู่ในกับดัก กับดักสัตว์ที่เป็นนกขนาดเล็ก เราสงสัยว่า ทำไมบินเป็นนกขนาดเล็กลงในที่ติดอยู่ มันยากตาเศร้าเหมือนต้อง ช่วยได้ หลังจากนั้น เราต้องช่วยให้นกออกจากกับดักที่มากกว่าเอา มันใช้เวลานานเนื่องจากเป็นกับดักขนาดใหญ่ แล้ว เราได้รับอนุญาตนกขนาดเล็กเพื่อกลับไปยังพ่อแม่ เราช่วยให้สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ ไม่ว่ามนุษย์ หรือสัตว์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนกัน สัตว์มีจิตใจมีความรู้สึกเดียวกันกับมนุษย์ ถ้าเราช่วยชีวิตสัตว์ เหมือนเราช่วยมนุษย์ ชีวิตให้ปลอดภัยจากอันตรายเช่นกัน หลังจากเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันตระหนักดีว่า เราไม่ควรประมาทไม่ชีวิต ถ้าอันตรายกับเรา และไม่มีใครมาช่วยเรา อาจทำให้เราอันตรายถึงตาย เราควรจะระวังให้มาก เพราะเราไม่รู้ว่าอันตรายจะเกิดขึ้นกับเราเมื่อ ดังนั้นเราจึงตระหนักถึงตนเอง พวกเขาสามารถปกป้องตัวเองปลอดภัยจากอันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียงความเรื่องเล่า (draft1) ชีวิตที่มีคุณค่าผมเชื่อว่าหลาย ๆ คนจะมีประสบการณ์ที่น่าจดจำมากที่สุดเป็นตัวเตือนจนถึงปัจจุบัน ชีวิตหนึ่งชีวิตถ้าพวกเขาจะเกิดพวกเขาทุกคนรักชีวิตของตัวเอง ไม่มีใครอยากตายเพราะการฆาตกรรมและไม่ต้องการที่จะเห็นคนอื่น ๆ ที่ตายแล้ว. เมื่อฉันเป็นเพื่อนเด็กและผมก็เข้าไปในป่าที่ไม่ไกลจากบ้าน และในขณะที่เรากำลังเดินที่นั่นเราได้เห็นสัตว์หนึ่งถูกขังอยู่ในกับดัก ซึ่งสัตว์ที่อยู่ในกับดักเป็นนกตัวเล็ก ๆ เราสงสัยว่าทำไมนกตัวเล็ก ๆ บินลงไปติดกับดัก มันเป็นที่น่าสงสารมากมันเป็นดวงตาเศร้าดูเหมือนว่าต้องการความช่วยเหลือ หลังจากนั้นเราต้องช่วยนกออกจากกับดักมากกว่าที่จะเอามันออกไปนั้นมันใช้เวลานานเพราะมันเป็นกับดักขนาดใหญ่ และจากนั้นเราได้รับอนุญาตให้นกตัวเล็ก ๆ ที่จะกลับไปให้พ่อแม่ของมัน. เราช่วยให้สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนกัน สัตว์มีจิตใจมีความรู้สึกเดียวกันกับมนุษย์ ถ้าเราช่วยชีวิตสัตว์เหมือนอย่างที่เราช่วยชีวิตมนุษย์ให้พวกเขาปลอดภัยจากอันตรายเช่นกัน. หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมรู้ว่าเราไม่ควรประมาทการดำเนินชีวิต หากเป็นอันตรายต่อเราและไม่มีใครมาช่วยเรา อาจก่อให้เกิดอันตรายแก่เราแม้กระทั่งความตาย เราควรจะระมัดระวังมากเพราะเราไม่ทราบว่าอันตรายจะเกิดขึ้นกับเราเมื่อ ดังนั้นเราจึงมีความตระหนักของตัวเองที่พวกเขาสามารถป้องกันตัวเองปลอดภัยจากอันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียงความบรรยาย ( draft1 ) คุณค่าชีวิต


ผมเชื่อว่าหลายคนคงเคยมีประสบการณ์มากที่สุดที่น่าจดจำเป็นเตือน จนถึงปัจจุบัน เป็นชีวิตที่ถ้าพวกเขาเกิด พวกเขาทุกคนรักชีวิตของตนเอง ไม่มีใครอยากจะตายเพราะฆ่าและไม่อยากจะเห็นคนตายอื่น ๆ .
เมื่อผมเป็นเด็ก เพื่อน และผมก็เข้าไปในป่า มันไม่ไกลจากบ้าน และระหว่างที่เราเดินมีเราได้เห็นสัตว์ตัวหนึ่งติดอยู่ในกับดัก ซึ่งสัตว์ในกับดัก เป็นนกขนาดเล็ก เราสงสัยว่าทำไมนกตัวน้อยบินเข้าไปติด . มันมากจน
มันทำตาเศร้า ดูเหมือนต้องการความช่วยเหลือ หลังจากนั่น เราต้องช่วยให้นกจากกับดักนั้น กว่าจะเอา มันใช้เวลานาน เพราะมันเป็นกับดักใหญ่ แล้วเราปล่อยให้นกเล็กกลับไป
พ่อแม่ของมันเราช่วยให้สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ ไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตเหมือนกัน สัตว์มีจิตใจมีความรู้สึกเดียวกันกับมนุษย์ ถ้าเราช่วยให้ชีวิตสัตว์ เหมือนเราช่วยมนุษย์ให้ปลอดภัยจากอันตรายได้เป็นอย่างดี
หลังจากเหตุการณ์นั้นทำให้ผมรู้ว่าเราไม่ควรประมาทในการใช้ชีวิต รึเปล่า ถ้าเป็น อันตรายกับเรา และไม่มีใครมาช่วยเราได้ ไหม อาจทำให้เราทำร้ายแม้แต่ความตายทำไมเราควรจะระวังให้มาก เพราะเราไม่รู้ว่าอันตรายเพียงใด ก็จะเกิดขึ้นกับเราเมื่อไหร่ ทำไมเราจึงมีความตระหนักในตนเอง สามารถปกป้องตนเองให้ปลอดภัยจากอันตราย .