A knock sounded on the door. “Keep

A knock sounded on the door. “Keep quiet, it’s room service” he went to the door to take the food cart in by himself. “You ordered so much!” She was surprised to see so much food on the cart. “You didn’t eat much at dinner, I know you would be hungry by now”
She jumped out of bed and gave him a hug. “Have I told you how much I love you?”
He turned around to look at her “Not since this morning.”
“I love you so much it tortures me to sit at the back and not see what’s affecting you in the front seat” His eyes rounded hearing her said that. “Seriously?? You had that worried face on the whole time??” She nodded guiltily. “But I know you look beautiful anyway… even when you cry… do you know that I’ve never seen anyone cries so beautifully?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคาะฟังที่ประตู "เก็บเงียบ เป็นบริการ" เขาเดินไปยังประตูการอาหารรถเข็น ด้วยตัวเอง "คุณสั่งมาก" เธอประหลาดใจที่เห็นมากอาหารบนรถเข็น "คุณไม่ได้กินมากค่ำ ฉันรู้ว่า คุณจะหิวตอนนี้"เธอกระโดดออกจากเตียง และให้เขากอดเป็น "มีฉันบอกคุณว่าฉันรักคุณ"เขาหันมองไปที่เธอ "ไม่ได้ตั้งแต่เมื่อเช้านี้""ฉันรักคุณดังนั้นจึงมากจะผมนั่งด้านหลัง และไม่เห็นอะไรมีผลกระทบต่อคุณในนั่งด้านหน้า" ปัดตาได้ยินเธอบอกว่า "อย่างจริงจัง?? ก็หน้าตากังวลบนทั้งเวลา??" เธอเลยต้อง guiltily "แต่ฉันรู้ว่า คุณสวยอยู่แล้ว...แม้ในขณะที่คุณร้องไห้...คุณรู้ว่า ฉันไม่เคยเห็นใครร้องไห้ได้อย่างสวยงาม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคาะเป่าประตู "เก็บเงียบก็เป็นรูมเซอร์วิส" เขาเดินไปที่ประตูจะใช้รถเข็นอาหารในด้วยตัวเอง "คุณสั่งซื้อมาก!" เธอแปลกใจที่เห็นอาหารมากบนรถเข็น "คุณไม่ได้กินมากอาหารเย็นที่ฉันรู้ว่าคุณจะหิวตอนนี้"
เธอกระโดดออกจากเตียงและให้เขากอด "ขอให้ฉันบอกคุณว่าฉันรักคุณ?"
เขาหันไปมองเธอ "ไม่ได้ตั้งแต่เช้าวันนี้."
"ผมรักคุณมากมันทรมานฉันไปนั่งที่ด้านหลังและไม่เห็นสิ่งที่มีผลกระทบต่อคุณในที่นั่งด้านหน้า "ดวงตาของเขากลมได้ยินเธอบอกว่า "อย่างจริงจัง?? คุณมีความกังวลใจว่าใบหน้าบนตลอดเวลา ?? "เธอพยักหน้าอย่างมลทิน " แต่ฉันรู้ว่าคุณดูสวยงามแล้วล่ะค่ะ ... แม้ในขณะที่คุณร้องไห้ ... คุณรู้ว่าฉันไม่เคยเห็นใครร้องไห้อย่างสวยงาม?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงเคาะที่ประตู " เงียบ มันคือบริการ " ห้องเขาไปที่ประตูที่จะใช้รถเข็นอาหารในตัวเอง " คุณสั่งมาก " เธอประหลาดใจที่เห็นอาหารมากมายบนรถเข็น " นายไม่ได้กินมื้อเย็น ผมรู้ว่าคุณคงจะหิวแล้ว "เธอกระโดดลงจากเตียง และให้เค้ากอด " ฉันบอกคุณว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน ? "เขาหันไปมองเธอตั้งแต่เมื่อเช้า "" ฉัน รัก เธอ มาก ทรมานฉันไปนั่งที่ด้านหลัง และไม่เห็นอะไรที่มีผลต่อคุณในที่นั่งด้านหน้า " ดวงตากลมที่ได้ยินเธอพูดแบบนั้น " จริงเหรอ ? ? คุณมีสีหน้ากังวลอยู่ตลอดเวลา ? " เธอพยักหน้า guiltily . " แต่ฉันว่าคุณดูสวยมาก . . . . . . . แม้เมื่อคุณร้องไห้ . . . . . . . คุณรู้มั้ยว่าผมไม่เคยเห็นใครร้องไห้อย่างงดงาม "