It is hardly surprising that in the

It is hardly surprising that in the absence of technological progress, this weak price trend of
edible oil worked against the domestic production of oil seed crops. The sluggish expansion of the
sown acreage of sesame and groundnut cultivation, as shown in Table 3, is a clear manifestation of
this reality. Self-sufficiency in edible oil supplies is one of the three major goals of the agricultural
policy of Myanmar, but although such is the intention of the government, there is as yet no sign of a
clear trend towards an increase in production.
Given that the country suffers from serious balance of payment deficits, how best to curb the
volume of palm oil imports has come to be a big issue for the government. Figure 11 shows that the
import value of edible oil is almost equal to the export value of pulses. The gap between the two
after 1995 clearly indicates the pain that Myanmar government has been suffering as the foreign
exchange constraint has tightened This point is also evident in Figure 12 which compares the
domestic and international prices of palm oil. The price gap widened after the mid-1990 s, showing
the probability of constraints operating so far as imports are concerned.
Edible oil is quite essential for the people of Myanmar, and any rapid increase in its price could
cause the government considerable anxiety, though to a lesser degree than in the case of a rise in the
price of rice. The government could attempt to keep the domestic price low by increasing imports.
Sometimes surges in the domestic price occur and cause the government considerable disquiet. The
high fluctuations in palm oil import volumes in recent years may represent a kind of “swing” in the
government’s attempts to deal with the problem.
Rice gives rise to a similar problem in that the stabilization of prices at a low level is regarded
as a most important priority. However, rice is the crop in which Myanmar has comparative
advantage, and price stabilization can be achieved by various internal ‘regulative’ policies. Such is
not the case for oil seed crops in which Myanmar has no comparative advantage. If imports are
barred, there is no possibility of compensating by raising efficiency in domestic production

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

It is hardly surprising that in the absence of technological progress, this weak price trend ofedible oil worked against the domestic production of oil seed crops. The sluggish expansion of thesown acreage of sesame and groundnut cultivation, as shown in Table 3, is a clear manifestation ofthis reality. Self-sufficiency in edible oil supplies is one of the three major goals of the agriculturalpolicy of Myanmar, but although such is the intention of the government, there is as yet no sign of aclear trend towards an increase in production.Given that the country suffers from serious balance of payment deficits, how best to curb thevolume of palm oil imports has come to be a big issue for the government. Figure 11 shows that theimport value of edible oil is almost equal to the export value of pulses. The gap between the twoafter 1995 clearly indicates the pain that Myanmar government has been suffering as the foreignexchange constraint has tightened This point is also evident in Figure 12 which compares thedomestic and international prices of palm oil. The price gap widened after the mid-1990 s, showingthe probability of constraints operating so far as imports are concerned.Edible oil is quite essential for the people of Myanmar, and any rapid increase in its price couldcause the government considerable anxiety, though to a lesser degree than in the case of a rise in theprice of rice. The government could attempt to keep the domestic price low by increasing imports.บางกระชากราคาภายในประเทศเกิดขึ้น และทำให้ disquiet มากของรัฐบาล ที่ผันผวนสูงในปริมาณนำเข้าน้ำมันปาล์มในปีที่ผ่านมาอาจเป็นตัวแทนของ "สวิง" ในการความพยายามของรัฐบาลในการจัดการกับปัญหาข้าวก่อให้เกิดปัญหาคล้ายกันที่ว่าเสถียรภาพของราคาในระดับต่ำเป็นสำคัญที่สำคัญที่สุด อย่างไรก็ตาม ข้าวเป็นพืชที่พม่ามีการเปรียบเทียบประโยชน์ และเสถียรภาพราคาสามารถทำได้ โดยนโยบาย 'regulative' ภายในต่าง ๆ เช่นเป็นไม่ใช่สำหรับน้ำมันจากเมล็ดพืชซึ่งพม่ามีประโยชน์เปรียบเทียบไม่ ถ้านำเข้ากีดขวาง มีไม่สามารถชดเชยโดยการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตภายในประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันแทบจะไม่น่าแปลกใจว่าในกรณีที่ไม่มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีนี้แนวโน้มที่อ่อนแอของราคาน้ำมันพืชทำงานกับการผลิตในประเทศของเมล็ดพืชน้ำมัน การขยายตัวที่ชะลอตัวของพื้นที่เพาะปลูกหว่านงาและการเพาะปลูกถั่วลิสงดังแสดงในตารางที่ 3 คือการประกาศที่ชัดเจนของความเป็นจริงนี้ พอเพียงในการผลิตน้ำมันที่กินได้เป็นหนึ่งในสามเป้าหมายที่สำคัญของการเกษตรนโยบายของพม่าแต่แม้ว่าดังกล่าวเป็นความตั้งใจของรัฐบาลที่มียังไม่มีสัญญาณของแนวโน้มที่ชัดเจนต่อการเพิ่มขึ้นของการผลิต. ระบุว่า ประเทศทนทุกข์ทรมานจากความสมดุลอย่างรุนแรงของการขาดดุลชำระเงินวิธีการที่ดีที่สุดในการลดปริมาณการนำเข้าน้ำมันปาล์มที่ได้มาจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับรัฐบาล รูปที่ 11 แสดงให้เห็นว่ามูลค่าการนำเข้าน้ำมันพืชเกือบเท่ากับมูลค่าการส่งออกของพัลส์ ช่องว่างระหว่างทั้งสองหลังจากที่ปี 1995 แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนความเจ็บปวดที่รัฐบาลพม่าได้รับความทุกข์ทรมานจากต่างประเทศเป็นข้อ จำกัด การแลกเปลี่ยนได้รัดกุมจุดนี้ยังเป็นที่เห็นได้ชัดในรูปที่ 12 ซึ่งเปรียบเทียบราคาในประเทศและต่างประเทศของน้ำมันปาล์ม ช่องว่างราคาที่เพิ่มขึ้นหลังจากที่ s ช่วงกลางปี ​​1990 แสดงให้เห็นถึงความน่าจะเป็นข้อจำกัด ในการดำเนินงานเพื่อให้ห่างไกลเป็นการนำเข้ามีความกังวล. the น้ำมันบริโภคค่อนข้างจำเป็นสำหรับผู้คนในพม่าและเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในราคาที่อาจก่อให้เกิดรัฐบาลวิตกกังวลมาก แต่ ในระดับน้อยกว่าในกรณีของการเพิ่มขึ้นของที่ราคาข้าว รัฐบาลจะพยายามไม่ให้ราคาในประเทศต่ำโดยการเพิ่มการนำเข้า. บางครั้งกระชากในราคาในประเทศเกิดขึ้นและก่อให้เกิดความไม่สงบของรัฐบาลมาก ความผันผวนสูงในปริมาณน้ำมันปาล์มที่นำเข้าในปีที่ผ่านมาอาจจะเป็นชนิดของ "แกว่ง" ในความพยายามของรัฐบาลที่จะจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้น. ข้าวก่อให้เกิดปัญหาที่คล้ายกันในการที่รักษาเสถียรภาพของราคาอยู่ในระดับต่ำได้รับการยกย่องเป็นลำดับความสำคัญที่สำคัญที่สุด แต่ข้าวเป็นพืชเศรษฐกิจที่พม่ามีการเปรียบเทียบประโยชน์และการรักษาเสถียรภาพราคาสามารถทำได้โดยการต่างๆภายใน 'ที่บังคับนโยบาย ดังกล่าวเป็นกรณีที่ไม่สำหรับเมล็ดพืชน้ำมันที่พม่าไม่เคยมีใครได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบ ถ้านำเข้าจะถูกกันออกไปมีความเป็นไปได้ของการชดเชยโดยการเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตในประเทศไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่น่าแปลกใจที่ในการขาดงานของความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี แนวโน้มราคาที่อ่อนแอของ
กินน้ํามันทำงานกับผลผลิตเมล็ด น้ำมันพืช การขยายตัวชะลอตัวของ
หว่านหน่วยวัดพื้นที่เป็นเอเคอร์ของงาและการปลูกถั่วลิสง ดังแสดงในตารางที่ 3 เป็นภาพสะท้อนที่ชัดเจนของ
ความจริงนี้ได้ความพอเพียงในวัสดุน้ำมันพืช เป็น 1 ใน 3 เป้าหมายหลักของการเกษตร
นโยบายของพม่า แต่แม้ว่าจะเป็นเจตนาของรัฐบาล ก็ยังไม่มีวี่แววของ
ชัดเจนแนวโน้มต่อเพิ่มในการผลิต
ระบุว่าประเทศที่ได้รับความทุกข์จากการขาดดุลสมดุลร้ายแรงของการชำระเงิน วิธีการที่ดีที่สุด ยั้ง
ปริมาณน้ำมันปาล์มนำเข้ามาเป็นปัญหาใหญ่ของรัฐบาล รูปที่ 11 แสดงให้เห็นว่า
มูลค่านำเข้าน้ำมันพืชเกือบจะเท่ากับมูลค่าการส่งออกของพัลส์ . ช่องว่างระหว่างสอง
หลังจากที่ 1995 ชี้ให้เห็นชัดความเจ็บปวดที่รัฐบาลพม่าได้รับความทุกข์ทรมานเป็นข้อจำกัดการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ
ได้กระชับ จุดนี้ยังเป็นที่ประจักษ์ในรูปที่ 12 ซึ่งเปรียบเทียบ
ในประเทศและต่างประเทศราคาปาล์มน้ำมัน ช่องว่างราคาที่กว้างขึ้นหลัง mid-1990 S , การแสดง
ความน่าจะเป็นของข้อจำกัดงานเท่าที่นำเข้ามีความกังวล .
กินน้ํามันค่อนข้างจำเป็นสำหรับประชาชนของพม่า และการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในราคาของมันอาจ
ทำให้รัฐบาลมาก ความกังวล แต่ในระดับที่น้อยกว่า ในกรณีของการเพิ่มขึ้นใน
ราคาข้าวรัฐบาลได้พยายามที่จะให้ราคาในประเทศลดลง โดยการเพิ่มการนำเข้า
บางครั้งกระชากในราคาภายในประเทศ และก่อให้เกิดความไม่สงบเกิดขึ้นรัฐบาลมาก .
สูงความผันผวนของปริมาณน้ำมันปาล์มที่นำเข้าในปีที่ผ่านมาจะเป็นชนิดของ " แกว่ง "
รัฐบาลพยายามที่จะจัดการกับปัญหา
ข้าว ให้สูงขึ้นเพื่อกันปัญหาในเสถียรภาพของราคาในระดับต่ำถือว่า
เป็นสําคัญสําคัญที่สุด อย่างไรก็ตาม ข้าวเป็นพืชที่พม่ามีความได้เปรียบ
, และการรักษาเสถียรภาพของราคาสามารถบรรลุนโยบายภายในต่าง ๆที่กํา ' เช่น
ไม่กรณีสำหรับเมล็ดเมล็ดพืชน้ำมันที่พม่ามีความได้เปรียบ . ถ้าการนำเข้าสินค้า
ระงับ ,มีความเป็นไปได้ของการชดเชยโดยเพิ่มประสิทธิภาพใน
การผลิตภายในประเทศ