staggering at the end of each plank

staggering at the end of each plank, to the fish house where they waited for the ice truck to carry
them to the market in Havana. Those who had caught sharks had taken them to the shark factory on
the other side of the cove where they were hoisted on a block and tackle, their livers removed, their
fins cut off and their hides skinned out and their flesh cut into strips for salting.
When the wind was in the east a smell came across the harbour from the shark factory; but
today there [11] was only the faint edge of the odour because the wind had backed into the north
and then dropped off and it was pleasant and sunny on the Terrace.
“Santiago,” the boy said.
“Yes,” the old man said. He was holding his glass and thinking of many years ago.
“Can I go out to get sardines for you for tomorrow?”
“No. Go and play baseball. I can still row and Rogelio will throw the net.”
“I would like to go. If I cannot fish with you. I would like to serve in some way.”
“You bought me a beer,” the old man said. “You are already a man.”
“How old was I when you first took me in a boat?”
“Five and you nearly were killed when I brought the fish in too green and he nearly tore the
boat to pieces. Can you remember?”
“I can remember the tail slapping and banging and the thwart breaking and the noise of the
clubbing. I can remember you throwing me into the bow where the wet coiled lines were and feeling
the whole boat shiver and the noise of you clubbing him like chopping a tree down and the sweet
blood smell all over me.”
[12] “Can you really remember that or did I just tell it to you?”
“I remember everything from when we first went together.”
The old man looked at him with his sun-burned, confident loving eyes.
“If you were my boy I’d take you out and gamble,” he said. “But you are your father’s and your
mother’s and you are in a lucky boat.”
“May I get the sardines? I know where I can get four baits too.”
“I have mine left from today. I put them in salt in the box.”
“Let me get four fresh ones.”
“One,” the old man said. His hope and his confidence had never gone. But now they were
freshening as when the breeze rises.
“Two,” the boy said.
“Two,” the old man agreed. “You didn’t steal them?”
“I would,” the boy said. “But I bought these.”
“Thank you,” the old man said. He was too simple to wonder when he had attained humility.
But he [13] knew he had attained it and he knew it was not disgraceful and it carried no loss of true
pride.
“Tomorrow is going to be a good day with this current,” he said.
“Where are you going?” the boy asked.
“Far out to come in when the wind shifts. I want to be out before it is light.”
“I’ll try to get him to work far out,” the boy said. “Then if you hook something truly big we can
come to your aid.”
“He does not like to work too far out.”
“No,” the boy said. “But I will see something that he cannot see such as a bird working and get
him to come out after dolphin.”
“Are his eyes that bad?”
“He is almost blind.”
“It is strange,” the old man said. “He never went turtle-ing. That is what kills the eyes.”
“But you went turtle-ing for years off the Mosquito Coast and your eyes are good.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่ายปลายไม้กระดานแต่ละ บ้านปลาที่พวกเขารอรถบรรทุกน้ำแข็งเพื่อดำเนินการ ให้ตลาดในฮาวานา ผู้ที่มีจับฉลามได้นำพวกเขาไปยังโรงงานฉลามบน ด้านอื่น ๆ ของเดอะโคฟที่ถูกยกขึ้นบนในบล็อกและรอก ตับของพวกเขา เอาของพวกเขา ตัดครีบ และซ่อนที่ผิวออก และเนื้อของพวกเขาตัดเป็นแถบสำหรับขยำ เมื่อลมในตะวันออก กลิ่นมาข้ามท่าเรือจากโรงงานปลาฉลาม แต่ วันนี้มี [11] เป็นเพียงขอบจาง ๆ ของกลิ่นเนื่องจากลมมีสำรองในภาคเหนือ แล้ว หลุดออก และก็พอใจ และแดดบนระเบียง "ซานติอาโก เด็กกล่าวว่า "Yes ชายชรากล่าว เขาถือแก้วของเขา และความคิดของหลายปีที่ผ่านมา "ฉันสามารถไปออกได้รับปลาซาร์ดีนคุณสำหรับวันพรุ่งนี้" หมายเลข" ไป และเล่นเบสบอล ฉันสามารถยังแถว และเจาขาจะโยนสุทธิ" "อยากจะไป ถ้าไม่ตกปลากับคุณ อยากจะให้บริการในบางวิธี" คนเก่าบอกว่า "คุณซื้อฉันเบียร์ "คุณจะได้เป็นคน" "อายุได้เมื่อคุณครั้งแรกผมใช้เวลาในเรือ" "ห้าและคุณเกือบถูกฆ่าเมื่อนำปลาในเกินไปสีเขียวและเขาเกือบฉีก เรือเป็นชิ้น คุณสามารถจำได้อย่างไร" "ผมจำหางตบ และการต่อสู้ และทำลาย thwart และเสียงของการ คืนนี้ ผมจำคุณโยนฉันลงในความรู้สึกและโบว์มาขดเส้นเปียกที่ สั่นทั้งเรือและเสียงของคุณคืนเขาสับต้นไม้ลงและหวาน เลือดกลิ่นทั่วฉัน" [12] "คุณสามารถจริง ๆ จำที่ หรือผมก็บอกมันให้คุณ" นักจากเมื่อเราก่อนไปด้วยกัน" ชายชรามองไปที่เขา ด้วยตาของเขารักแสงแดดเผา มั่นใจ "ถ้า คุณมีเด็กของฉันฉันจะนำคุณออก และเล่นพนัน เขากล่าวว่า "แต่คุณพ่อของคุณ และของคุณ แม่ของคุณด้วยในเรือโชคดี" "อาจอยากปลาซาร์ดีน ฉันรู้ที่ฉันจะได้รับสี่เหยื่อมากเกินไป" "ฉันมีเหมืองเหลือจากวันนี้ ผมใส่พวกเขาเกลือในกล่อง" "ให้ฉันได้รับคนที่สี่สด" หนึ่ง เฒ่ากล่าวว่า ความหวังของเขาและเขามั่นใจไม่เคยหายไปไหน แต่ตอนนี้ ทำให้ใหม่เป็นเมื่อสายลมเพิ่มขึ้น สอง เด็กกล่าวว่า สอง คนเก่าที่ยอมรับ คุณไม่ได้ขโมยพวกเขา" เด็กกล่าวว่า "ผม "แต่ผมซื้อเหล่านี้" ขอบคุณ กล่าวว่า คนเก่า ง่ายเกินไปที่จะสงสัยว่า เมื่อเขาได้บรรลุความถ่อมพระองค์ แต่เขา [13] รู้ว่า เขาได้บรรลุ และเขารู้ว่า ไม่อับอาย และดำเนินการสูญเสียของจริง ความภาคภูมิใจ เขากล่าวว่า "พรุ่งนี้จะเป็นวันดีกับกระแสนี้ "ไป" ถามเด็กชาย "ไกลออกไปมาในเมื่อลมกะ ฉันต้องการจะออกมาก่อนมันเป็นแสง" เด็กกล่าวว่า "ฉันจะพยายามให้เขาไปทำงานไกลออก "แล้วถ้าตะขอขนาดใหญ่บางอย่าง เราสามารถ มาเพื่อช่วยเหลือของคุณ" "เขาไม่ชอบการทำงานมากเกินไปจาก" "ไม่ เด็กกล่าวว่า "แต่จะเห็นสิ่งที่เขาไม่สามารถดูเช่นนกทำงาน และได้รับ เขาจะออกมาหลังจากโลมา" "เป็นดวงตาของเขาว่าไม่ดี" "เขาเป็นเกือบตาบอด" คนเก่าบอกว่า "มันเป็นแปลก "เขาไม่เคยไปเต่า-ไอเอ็นจี นั่นคืออะไรฆ่าตา." "แต่คุณไปเต่า-ing ปีฝั่งยุง และตาดี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่ายตอนท้ายของแต่ละไม้กระดานเพื่อบ้านปลาที่พวกเขารอคอยสำหรับรถบรรทุกน้ำแข็งที่จะดำเนินการ
ให้พวกเขาไปยังตลาดในฮาวานา บรรดาผู้ที่ได้ฉลามจับได้นำพวกเขาไปยังโรงงานปลาฉลามใน
ด้านอื่น ๆ ของ Cove ที่พวกเขาได้รับการยกในการป้องกันและแก้ไขปัญหาตับของพวกเขาเอาออกของพวกเขา
ครีบตัดและซ่อนของพวกเขาถลกหนังออกมาและเนื้อของพวกเขาตัดเป็นเส้นสำหรับการเติมเกลือ .
เมื่อลมอยู่ในทิศตะวันออกกลิ่นมาข้ามท่าเรือจากโรงงานปลาฉลาม; แต่
วันนี้มี [11] เป็นเพียงขอบลมของกลิ่นเพราะลมได้สนับสนุนในภาคเหนือ
และจากนั้นลดลงปิดและมันก็เป็นที่น่าพอใจและมีแดดบนระเบียง.
"ซานติอาโก" เด็กกล่าวว่า.
"ใช่" เก่า ชายคนหนึ่งกล่าวว่า เขาเป็นคนที่ถือแก้วของเขาและความคิดของหลายปีที่ผ่านมา.
"ฉันสามารถออกไปรับปลาซาร์ดีนสำหรับคุณสำหรับวันพรุ่งนี้?"
"เลขที่ ไปและเล่นเบสบอล ฉันยังคงสามารถแถวและ Rogelio จะโยนสุทธิ. "
" ผมอยากที่จะไป ถ้าฉันไม่สามารถตกปลากับคุณ ผมอยากที่จะให้บริการในบางวิธี. "
" คุณซื้อฉันเบียร์ "ชายชรากล่าวว่า "คุณมีอยู่แล้วชายคนหนึ่ง."
"วิธีเก่าผมเมื่อคุณเอาฉันในเรือ?"
"ห้าและคุณเกือบถูกฆ่าตายเมื่อผมนำปลาในสีเขียวเกินไปและเขาเกือบจะฉีก
เรือเป็นชิ้น ๆ คุณสามารถจำได้ไหม? "
" ผมจำได้หางตบและการต่อสู้และป้องกันการทำลายและเสียงรบกวนของ
ถูกคอ ฉันจะจำไว้ว่าคุณโยนฉันเข้าไปในโบว์ที่สายขดเปียกและความรู้สึก
สั่นเรือทั้งหมดและเสียงของคุณถูกคอเขาเหมือนสับต้นไม้ลงและหวาน
กลิ่นเลือดทั่วฉัน. "
[12]" คุณสามารถจริงๆ จำไว้ว่าหรือไม่ผมก็แค่บอกให้คุณ? "
" ผมจำได้ทุกอย่างตั้งแต่ตอนแรกที่เราไปด้วยกัน. "
ชายชรามองไปที่เขาด้วยสายตารักของเขาดวงอาทิตย์เผามั่นใจ.
" ถ้าคุณเป็นผู้ชายของฉันฉันใช้เวลา คุณออกมาและเล่นการพนัน "เขากล่าว " แต่คุณพ่อของคุณและของคุณ
แม่และคุณอยู่ในเรือโชคดี."
"ขอให้ฉันได้รับปลาซาร์ดีนหรือไม่ ฉันรู้ว่าฉันสามารถได้รับสี่เหยื่อเกินไป. "
" ผมมีเหมืองที่เหลือจากวันนี้ ฉันใส่ไว้ในเกลือในกล่อง. "
" ให้ฉันได้รับสี่คนที่สด. "
" หนึ่ง "ชายชรากล่าวว่า ความหวังและความเชื่อมั่นของเขาไม่เคยหายไป แต่ตอนนี้พวกเขากำลัง
ทำให้ใหม่เมื่อสายลมที่เพิ่มขึ้น.
"สอง" เด็กกล่าวว่า.
"สอง" ชายชราที่ตกลงกันไว้ "คุณไม่ได้ขโมยพวกเขา?"
"ผมจะ" เด็กกล่าวว่า " แต่ฉันซื้อเหล่านี้."
"ขอบคุณ" ชายชรากล่าวว่า เขาเป็นคนที่เรียบง่ายเกินไปที่จะสงสัยว่าเมื่อเขาได้บรรลุความอ่อนน้อมถ่อมตน.
แต่เขา [13] รู้ว่าเขาได้บรรลุเป้าหมายและเขารู้ว่ามันไม่ได้น่าอายและจะดำเนินการสูญเสียของจริงไม่มี
ความภาคภูมิใจ.
"พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ดีด้วยในปัจจุบันนี้ "เขากล่าว.
" คุณจะไปไหน? "เด็กชายถาม.
" ไกลออกไปมาในเมื่อกะลม ฉันต้องการที่จะออกก่อนที่มันจะเป็นไฟ. "
" ฉันจะพยายามที่จะรับเขาไปทำงานไกลออกไป "เด็กกล่าวว่า "แล้วถ้าคุณขออะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริงเราสามารถ
มาช่วยคุณ."
"เขาไม่ได้ต้องการที่จะทำงานมากเกินไปที่จะออก."
"ไม่มี" เด็กกล่าวว่า " แต่เราจะเห็นอะไรบางอย่างที่เขาไม่สามารถมองเห็นเช่นการทำงานที่นกและได้รับ
เขาที่จะออกมาหลังจากปลาโลมา."
"ตาของเขาว่าไม่ดี?"
"เขาเป็นเกือบตาบอด."
"มันเป็นเรื่องแปลก" ชายชรากล่าวว่า . "เขาไม่เคยไปเต่าไอเอ็นจี นั่นคือสิ่งที่ฆ่าตา. "
" แต่คุณไป Turtle-Ing สำหรับปีนอกชายฝั่งยุงและดวงตาของคุณจะดี. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่ายในตอนท้ายของแต่ละแผ่นเพื่อบ้านปลาที่พวกเขารอสำหรับรถบรรทุกขนน้ำแข็งพวกเขาไปที่ ตลาด ใน ฮาวานา ผู้ที่ได้จับฉลามได้ให้ฉลามที่โรงงานอีกด้านหนึ่งของอ่าวที่พวกเขาสนับสนุนในบล็อกและจัดการของพวกเขาตับกำจัดของพวกเขาครีบตัดและซ่อนของผิวและเนื้อของพวกเขาตัดเป็นแถบสำหรับเกลือ .เมื่อลมในทิศตะวันออกกลิ่นมาข้ามอ่าว จากโรงงาน ฉลาม แต่วันนี้มี [ 11 ] เป็นเพียงลมขอบของกลิ่นเนื่องจากลมได้รับการสนับสนุนในเกาหลีเหนือแล้วส่งมันสวยงาม และแดดที่ระเบียง" ซานติเอโก " เด็กชายพูด" ครับ " ชายชรากล่าว เขาถือแก้วของเขาและคิดถึงเมื่อหลายปีก่อน" ฉันจะออกไปรับปลาซาร์ดีนให้คุณพรุ่งนี้ "" ไม่ไปเล่นเบสบอล ฉันยังสามารถแถวและ Rogelio จะโยนสุทธิ ." ฉันต้องการที่จะไป ถ้าผมไม่ได้ปลาด้วย ฉันต้องการที่จะให้บริการในบางวิธี ." คุณซื้อเบียร์ฉัน " ชายชรากล่าว " แล้วคุณเป็นมนุษย์" เมื่อคุณอายุเท่าไหร่ ผมเอาผมมาจากเรือ "" ห้าและคุณเกือบจะถูกฆ่าตายเมื่อผมนำปลาเป็นสีเขียวและเขาเกือบฉีกเรือไปชิ้น คุณจำได้มั้ย ? "" ผมจำได้หางตบตี และขัดขวางและทำลาย และ เสียงของคลับ ผมจำคุณได้โยนฉันลงคำนับที่เปียกพันเส้น และความรู้สึกทั้งเรือสั่นและเสียงคุณคลับเขาชอบตัดต้นไม้ลงและหวาน" กลิ่นเลือดไปหมด[ 12 ] " จริงๆคุณสามารถจำที่ฉันเพิ่งบอกแกมั้ย ? "" ผมจำได้ทุกอย่าง ตั้งแต่เราได้ไปด้วยกัน "ชายชรามองที่เขาโดนแดดเผา มั่นใจ รักตา" ถ้าคุณเป็นลูกชายของผม ผมจะพาไปเที่ยวและเล่นการพนัน " เขากล่าว " แต่ท่านพ่อ กับของคุณแม่และลูกอยู่ในเรือโชคดี" ผมจะเอาปลาซาร์ดีน ? ฉันรู้ว่าฉันสามารถรับสี่เหยื่อเหมือนกัน" ผมได้ทิ้งผมตั้งแต่วันนี้ ฉันใส่ในเกลือในกล่อง”" ฉันขอสี่สดคน " ." หนึ่ง " ชายชรากล่าว เขาหวังและความเชื่อมั่นของเขาไม่เคยหายไป แต่ตอนนี้พวกเขาfreshening เมื่อลมเพิ่มขึ้น" สอง " บอยกล่าว" สอง " ชายชราก็เห็นด้วย " เธอไม่ได้ขโมยมัน "" ผมจะ " เด็กชายพูด " แต่ฉันซื้อเหล่านี้ . "" ขอบคุณ " ชายชรากล่าว มันง่ายเกินไปที่จะสงสัยว่าเขาได้บรรลุความถ่อมตนแต่เขา [ 13 ] รู้ว่าเขาได้บรรลุแล้ว เขารู้ว่ามันไม่ได้น่าอาย และไม่มีการสูญเสียที่แท้จริงความภาคภูมิใจ" พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันที่ดี ในปัจจุบันนี้ " เขากล่าว" เธอจะไปไหน ? " เด็กชายถาม" ไกลออกไป เท่าที่ลมเปลี่ยน ฉันต้องการที่จะออกก่อนที่จะเป็นแสง”" ผมจะลองให้เค้าทำงานไกลออกไป " เด็กชายพูด " แล้วถ้าคุณเกี่ยวอะไรอย่างแท้จริง เราสามารถมาช่วยคุณ”" เขาไม่ได้ต้องการที่จะทำงานออกมาไกลเกินไปแล้ว "" ไม่ได้ " บอยพูด " แต่เราจะเห็นบางอย่างที่เขาไม่สามารถมองเห็น เช่น นก ทำงานและได้รับเขาออกมาจากโลมา”" สายตาที่ไม่ดีของเขา "" เขาเกือบตาบอด ." มันแปลกนะ " ชายชรากล่าว " เขาไม่เคยไปเต่า ไอเอ็นจี นั่นคือสิ่งที่ฆ่าตา "" แต่นายก็เต่าไอเอ็นจีสำหรับปีจากชายฝั่งของยุง และดวงตาของคุณจะดี