His choral work Requiem (1963-1965)

His choral work Requiem (1963-1965) was another success, as were Ramifications (1968-1969), for string orchestra or 12 solo strings, and Clocks and Clouds (1972-1973). In 1972, Ligeti became Composer in Residence at Stanford University and the following year took on a professorship at the Hamburg Academy of Music. Ligeti composed his opera Le Grand Macabre in the period 1975-1977, but revised it in the 1990s, with the final version completed in 1997. It has become one of his most popular large works.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเลือกงานเรควีเอ็ม (1963-1965) ได้สำเร็จอื่น เป็นมี Ramifications (1968-1969), วงดนตรีสตริง หรือ 12 สายเดี่ยว นาฬิกา และเมฆ (1972-1973) ในปี 1972, Ligeti กลายเป็น นักประพันธ์ในมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด และปีต่อมาเอาบน professorship ที่ฮัมบูร์กออสการ์ของเพลง Ligeti ประกอบด้วยโอเปร่าของเขาเลอแกรนด์ปรับเปลี่ยนให้เป็นในช่วงปี 1975-1977 แต่แก้ไขในปี 1990 รุ่นสุดท้ายที่เสร็จสมบูรณ์ในปี 1997 มันได้กลายเป็นผลงานขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บังสุกุลงานของเขาร้องเพลง (1963-1965) ที่ประสบความสำเร็จอีกเช่นเดียวกับ Ramifications (1968-1969) สำหรับวงดนตรีสตริงหรือ 12 สายเดี่ยวและนาฬิกาและเมฆ (1972-1973) ในปี 1972 กลายเป็นนักแต่งเพลง Ligeti ในบ้านที่ Stanford University และในปีต่อไปเอาในตำแหน่งศาสตราจารย์ที่ฮัมบูร์กสถาบันดนตรี Ligeti ประกอบด้วยโอเปร่าของเขา Le Grand น่ากลัวในช่วง 1975-1977 แต่การแก้ไขในปี 1990 กับรุ่นสุดท้ายเสร็จสมบูรณ์ในปี 1997 มันได้กลายเป็นหนึ่งในผลงานที่มีขนาดใหญ่ที่เป็นที่นิยมที่สุดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาร้องเพลงงาน Requiem ( 1963-1965 ) คือความสำเร็จอื่น ที่เป็นปัญหา ( 1968-1969 ) , วงดนตรีสตริงหรือ 12 สายเดี่ยว และนาฬิกา และเมฆ ( 1972-1973 ) ในปี พ.ศ. 2515 เป็นนักแต่งเพลง Ligeti อาศัยอยู่ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดและปีต่อๆไปเป็นศาสตราจารย์ที่ ฮัมบูร์ก สถาบันดนตรี ประกอบด้วยเสียงของเขา โอเปร่า เลอ แกรนด์ ในช่วง 1975-1977 น่าขยะแขยง ,แต่แก้ไขในทศวรรษ 1990 กับรุ่นสุดท้ายแล้วเสร็จใน พ.ศ. 2540 มันได้กลายเป็นหนึ่งในผลงานของเขาที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ขนาดใหญ่