5.2. Managing local government debt

5.2. Managing local government debt
With the central government actively encouraging their creation, local government investment corporations (LICs) spread like wildfire under the stimulus programme and were on the front line in competing for investment funding and bank credit. With threequarters of the stimulus investments made by local governments, the LICs played a leading role in investing in infrastructure and were, as a group, the biggest players. In the sea of liquidity and permissiveness, they proliferated and greatly expanded their scale of operation. According to the China Banking Regulatory Commission (CBRC), LICs grabbed nearly one-third of all new loans issued in 2009 and increased their total debt by CNY 3 trillion to CNY 7.38 trillion at year-end (Investors Bulletin, 2010). In the first quarter of 2010, LICs accounted for 40% of all new bank loans (Investors Bulletin, 2010; Wei, 2010).
More recent estimates, based on findings by the National Audit Office and the central bank, are that the total debt of LICs is likely to have reached CNY 10-14 trillion by year-end 2010 (Yang, 2011). It is the investment hunger of LICs/local governments that has helped inflate the stimulus programme and push the economy into overheating.

The super-sized stimulus programme has left in its wake a huge run-up in local government debt whose dimensions and potential effects are still not yet known. This is because China has no reliable national figures on local government debt despite a decadelong effort at building a debt-reporting system in the Ministry of Finance. A main reason is that, aside from the bonds issued by the Ministry of Finance on behalf of local governments, local government debt is primarily accumulated through LICs: investigators at the CBRC estimated that local government debt totalled CNY 11 trillion at the end of 2009, of which LIC debt accounted for CNY 7.38 trillion.

In aggregate terms, the implied level of local government debt (of CNY 15-20 trillion in total15), equal to around 40% of GDP in 2010, is not especially alarming. Servicing the debt, though, may pose problems for local governments, given how highly constrained their budgets are under the present intergovernmental fiscal system where they have no taxing powers and are already straining to meet growing expenditure needs. As a result, the UDIC/ LIC model is heavily reliant on rising land valuations to supply investment funding and debt servicing, but such a revenue source is highly cyclical and volatile. In addition, some localities have taken on far larger debts, and they will be especially vulnerable. The central bank’s Tianjin branch, for example, reported that the municipality’s LICs doubled their debt in 2009 (Bateson, 2010).

Equally worrisome for the national government is the extent to which the banking sector is dependent on the LIC loans and their quality. Nation-wide, the People’s Bank of China estimates that LICs account for “less than 30%” of all outstanding bank loans, but the degree of exposure varies greatly across banks and regions (Caixin net, 2011). This share is highest for the China Development Bank, which has had the longest history of lending to LICs and where LICs accounted for more than half of total loans in 2009. In Tianjin, LICs took 62.5% of all new loans issued in the city in 2009, and they were 17 of the 20 largest recipients of new loans during the year (Bateson, 2010).

LICs are not new. As noted in Box 1 above, they have been a fixture of municipal finance since the 1990s and have made substantial contributions to financing urbanisation in China. However, LICs operate in the interstices of China’s mixed economic system, and no national agency has oversight over them – not the Ministry of Finance (MoF), nor the National Development and Reform Commission (NDRC), the Ministry of Construction (MoC) nor the China Banking Regulatory Commission. There are no reliable national statistics on LICs
because there is no system in place that requires LICs to report on their activities or financial status. LICs are not under the purview of either the fiscal or the administrative planning systems. At present, the management of public investments is fragmented under the MoF, the NDRC, the State Science and Technology Commission and the MoC, and there is little co-ordination among them. Although the planning system still requires administrative
approval for large projects that are above specified thresholds, it applies only to projects that are funded by public funds. Because LICs rely mainly on bank finance, there is no requirement for them to report on either their sources or their uses of funding.

Since mid-2009, the government has been engaged in a massive catching-up exercise, with several regulatory agencies undertaking investigations and surveys of LICs to collect information, including the CBRC, the Audit Office, the Ministry of Finance and the NDRC. These agencies found numerous and serious problems with LIC loans. The most common were that fiscal guarantees were widely used as backing for the loans in lieu of collateral, and that when land was held as collateral, excessively optimistic valuations were placed on it. In Tianjin, the central bank found that loans backed by traditional collateral accounted for only 22% of the 2009 lending to LICs, while 71% were backed only by guarantees (Bateson, 2010). Nation-wide, the CBRC reported that 47% of all LIC debt was guaranteed by fiscal revenues, and it classified 26% of LIC debt as “high risk” at midyear 2010 (GaveKal-Dragonomics, 2010).

5.3. Reform challenges for macroeconomic management in China
After more than three decades of market-oriented reform, the Chinese economy is highly decentralised, and the central government’s ability to direct national policy implementation is attenuated. The stimulus programme was intended to leverage fiscal inputs to produce a much larger effect through mobilising other “social” resources.
However, a decentralised system of investment finance requires a financial sector that has the capacity for appraising the viability of projects and the credit-worthiness of the borrowers. These conditions were clearly absent when the majority of the borrowers were LICs whose financial relationships with local governments are often ambiguous, and when the LICs were allowed to borrow for “bundles” of projects. Moreover, local government finances are themselves extremely complex and non-transparent. Fiscal resources are scattered across several budgetary and extrabudgetary accounts, reporting is incomplete, and there is little co-ordination among them.

The stimulus programme has once again exposed the “Achilles’ heel” of China’s macroeconomic management: the tendency toward overinvestment that is rooted in the growth orientation and soft budget constraint of state sector agents, including local governments. Hardening the budget constraints requires a system with clearly defined responsibilities and accountability, which are lacking in the current intergovernmental fiscal system.

The stimulus programme, its implementation and exit have shown the extent to which the government continues to rely on administrative instruments, alongside indirect/market instruments, to manage the macro economy. The experience has shown both the advantages – quick results – and the disadvantages – inefficiencies and distortions. The use of administrative controls is both a cause and a symptom of the immaturity of markets. To
rein in the build-up of local government debt, for example, the government will, in the short term, resort to instituting freezes and caps on LICs, to buy time for building up an appropriate institutional and legal framework for improving their governance.
The bigger challenge, though, is to strengthen governance for the whole public sector to improve the efficiency and effectiveness of public expenditures and public investment. Reforming the intergovernmental fiscal system will be a prerequisite to strengthening accountability for the whole sector.
Notes
1. The United States stimulus including temporary tax cuts and increased government spending was worth just over USD 700 billion, or about 5% of GDP, spread over two years.
2. In 1998, government revenues were less than 12% of GDP. In 2008, the level was 19.5%.
3. This consumption-type VAT was put under “pilot implementation” in the northeastern provinces of Liaoning, Jilin and Heilongjiang in 2004, and a nation-wide rollout was then expected to follow within 2-3 years.
4. The cost of this change in VAT was projected at CNY 120 billion but, as investment grew by 30% in 2009, the tax cut also grew in size.
5. For example, the central SASAC collected CNY 55 billion in dividends from firms under its supervision in 2009. These funds are normally kept by the SASACs.
6. Naughton (2009) has written vividly of the sense of urgency that permeated all levels of government in China during this period, from the central government to the provinces and downward.
7. Unless otherwise noted, “local government” in this article refers to all units of sub-national government, including provinces, municipalities, counties and townships.
8. In 2010, the central government’s share was only 17.8% of total expenditures (budget report presented at the National People’s Congress, March 2011).
9. Data on fixed investment end in 2006 because, with a change in budget classifications in 2007, capital spending is no longer reported in budget statistics.
10. These are lower income provinces that are the main recipients of intergovernmental transfers.
11. People’s Bank of China and China Banking Regulatory Commission (2009), “Some guiding opinions on further strengthening the adjustment of credit structures to promote the stable and relatively rapid growth of the national economy”, 24 March, Beijing.
12. Bond issuance increased from CNY 9 billion in 2003 to CNY 396 billion in 2005, to CNY 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5.2 การจัดการหนี้รัฐบาลท้องถิ่น
กับรัฐบาลกลางส่งเสริมการสร้างอย่างแข็งขัน บริษัทลงทุนของรัฐบาลท้องถิ่น (LICs) แพร่กระจายเหมือนไฟป่าภายใต้โครงการกระตุ้นเศรษฐกิจ และอยู่บนทัพหน้าในการแข่งขันการลงทุนเงินทุนและธนาคารเครดิต มี threequarters ลงทุนกระตุ้นเศรษฐกิจโดยรัฐบาลท้องถิ่น LICs ที่เล่นบทบาทผู้นำในการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐาน และ ได้ เป็นกลุ่ม ผู้เล่นที่ใหญ่ที่สุด ในทะเลของสภาพคล่องและ permissiveness พวกเขา proliferated และขยายขนาดของการดำเนินงานอย่างมาก ตามจีนธนาคารกำกับดูแลคณะกรรมการ (CBRC), LICs คว้าเกือบหนึ่งในสามของเงินกู้ใหม่ทั้งหมดที่ออกในปี 2552 และเพิ่มขึ้นหนี้สินรวม โดย CNY 3 ล้านล้านถึง 7 หยวนล้านล้าน 38 ที่สิ้นปี (นักลงทุนข่าว 2010) ในไตรมาสแรกของ 2010, LICs คิดเป็น 40% ของทั้งหมดใหม่ธนาคารเงินกู้ยืม (นักลงทุนข่าว 2010 Wei, 2010) .
ประเมินล่าสุด ตามผลการวิจัย โดยสำนักงานตรวจสอบแห่งชาติและธนาคารกลาง มีว่าหนี้ทั้งหมดของ LICs น่าจะได้ถึง 10-14 ล้านล้านหยวน โดยสิ้นปี 2010 (ยาง 2011) ก็หิวลงทุนของรัฐบาล LICs/ท้อง ถิ่นที่ได้ช่วยให้ขยายโครงการกระตุ้น และผลักดันเศรษฐกิจในมิ

โครงการกระตุ้นเศรษฐกิจขนาดใหญ่สุดจากในปลุกของ run-up ใหญ่ในหนี้รัฐบาลท้องถิ่นที่มีมิติ และยังคงยังไม่ทราบว่าผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น ทั้งนี้เนื่องจากจีนมีตัวเลขแห่งชาติไม่เชื่อถือได้เกี่ยวกับหนี้ของรัฐบาลท้องถิ่นแม้มีความพยายาม decadelong ที่สร้างระบบรายงานหนี้ในกระทรวงการคลัง เหตุผลหลักคือ ว่า นอกจากพันธบัตรที่ออก โดยกระทรวงในนามของรัฐบาลท้องถิ่น หนี้รัฐบาลท้องถิ่นเป็นหลักสะสมผ่าน LICs: นักสืบที่ CBRC ที่ประเมินว่า หนี้รัฐบาลท้องถิ่น totalled CNY 11 ล้านล้าน ณสิ้นปี 2552 ที่ LIC หนี้คิด 7.38 ล้านล้านหยวน

รวมเงื่อนไข ระดับโดยนัยของรัฐบาลท้องถิ่นหนี้ (ของหยวน 15-20 ล้านล้านใน total15), เท่ากับประมาณ 40% ของ GDP ในปี 2553 ไม่น่าเป็นห่วงโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ บริการหนี้ แม้ว่า อาจก่อให้เกิดปัญหาสำหรับรัฐบาลท้องถิ่น วิธีสูงจำกัดให้งบประมาณของพวกเขาอยู่ภายใต้ว่าด้วยเงินระบบปัจจุบันที่พวกเขามีอำนาจไม่ taxing และจะรัดแล้วเพื่อตอบสนองความต้องการค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น เป็นผล การ UDIC / LIC รุ่นหนักพึ่งประเมินมูลค่าที่ดินเพิ่มขึ้นเพื่อจัดหาทุนลงทุนและหนี้ให้บริการ แต่เช่นแหล่งรายได้สูงห่วง และระเหย นอกจากนี้ มาบางได้กู้ใหญ่ไกล และพวกเขาจะมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สาขาของธนาคารกลางเทียน ตัวอย่าง รายงานว่า LICs ของเทศบาลสองเท่าหนี้สินในปี 2009 (Bateson, 2010)

ทางการค้าอย่างเท่าเทียมกันสำหรับรัฐบาลแห่งชาติมีขอบเขตที่ภาคธนาคารจะขึ้นอยู่กับเงินกู้ LIC และคุณภาพของพวกเขา เนชั่นไวด์ ธนาคารประชาชนของจีนประเมินว่า LICs บัญชี "น้อยกว่า 30%"ของเงินกู้ธนาคารดีเด่นทั้งหมด แต่องศาของแสงแตกต่างไปมากธนาคารและภูมิภาค (Caixin สุทธิ 2011) ใช้ร่วมกันนี้เป็นสูงสุดสำหรับการพัฒนา ธนาคารจีน ซึ่งมีประวัติยาวนานที่สุดยืม ไป LICs และที่ LICs คิดเป็นกว่าครึ่งหนึ่งของสินเชื่อรวมในปี 2552 ในเทียนจิน LICs เอา 625% ของสินเชื่อใหม่ทั้งหมดออกในปี 2552 และพวก 17 20 รับที่ใหญ่ที่สุดของสินเชื่อใหม่ปี (Bateson, 2010)

LICs ใหม่ไม่ ตามที่ระบุไว้ใน 1 กล่องข้าง พวกเขาได้แข่งของทางเทศบาลตั้งแต่ปี 1990 และได้พบผลงานเพื่อเงินของในประเทศจีน อย่างไรก็ตาม LICs มีใน interstices ของจีนผสมระบบเศรษฐกิจ และหน่วยงานแห่งชาติไม่ได้กำกับดูแลเหล่า – ไม่กระทรวง (กระทรวง), หรือการ พัฒนาแห่งชาติ และคณะกรรมการปฏิรูป (NDRC), การกระทรวงก่อสร้าง (กระทรวงพาณิชย์) หรือจีนธนาคารบังคับนาย มีสถิติแห่งชาติไม่เชื่อถือได้เกี่ยวกับ LICs
เนื่องจากมีระบบไม่อยู่ในสถานที่ที่ต้องการ LICs เพื่อรายงานเกี่ยวกับกิจกรรมหรือสถานะทางการเงินของพวกเขา LICs จะไม่ภายใต้ purview เงินหรือการจัดการวางแผนระบบการ ปัจจุบัน การจัดการการลงทุนสาธารณะคือการแยกส่วนภายใต้กระทรวง NDRC การ รัฐศาสตร์ และคณะ กรรมการเทคโนโลยี และกระทรวงพาณิชย์ และมีสมดุลเล็กน้อยในหมู่พวกเขา แม้ว่าระบบการวางแผนยังคงต้องดูแล
อนุมัติโครงการขนาดใหญ่ที่มีขีดจำกัดที่ระบุ จะใช้เฉพาะกับโครงการที่ได้รับการสนับสนุนเงินทุนสาธารณะ เนื่องจาก LICs อาศัยหลักในการเงินการธนาคาร มีข้อกำหนดสำหรับพวกเขาจะรายงานเกี่ยวกับแหล่งที่มาหรือการใช้เงินทุนสนับสนุน

ตั้งแต่กลาง 2009 รัฐบาลที่มีการหมั้นในกายขึ้นจับตัวใหญ่ มีหลายข้อบังคับหน่วยงานดำเนินการตรวจสอบและสำรวจ LICs เพื่อรวบรวมข้อมูล รวมถึง CBRC สำนัก งานตรวจสอบ กระทรวงการคลัง และ NDRC หน่วยงานเหล่านี้พบมากมาย และปัญหาร้ายแรงกับเงินกู้ LIC ได้บ่อยที่สุดที่ค้ำประกันทางการเงินอย่างกว้างขวางใช้เป็นสำรองสำหรับสินเชื่อไปว่าใช้แทนหลักประกัน และที่เมื่อมีจัดที่ดินเป็นหลักประกัน ประเมินค่าในเชิงบวกมากเกินไปถูกวางไว้ ในเทียนจิน ธนาคารกลางพบว่า โดยดั้งเดิมหลักประกันสินเชื่อคิดเป็นเพียง 22% 2009 ให้ยืมไป LICs ในขณะที่ 71% ถูกสำรอง โดยเฉพาะรับประกันคุณภาพ (Bateson, 2010) เนชั่นไวด์ CBRC ที่รายงานว่า 47% ของทั้งหมด LIC หนี้ถูกรับประกัน โดยเงินรายได้ และจะจัด 26% ของหนี้ LIC เป็น "เสี่ยงสูง" ที่ midyear 2010 (GaveKal-Dragonomics, 2010) .

5.3 ปฏิรูปการบริหารเศรษฐกิจมหภาคในจีน
หลังจากกว่าสามทศวรรษของการปฏิรูปที่มุ่งเน้นการตลาด เศรษฐกิจจีนเป็นอย่างมาก decentralised และความสามารถของรัฐบาลกลางในนโยบายแห่งชาติโดยตรงเป็นไฟฟ้าเคร... โครงการกระตุ้นความกับอินพุตทางบัญชีมีมากผลใหญ่ผ่านการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ "สังคม" ทรัพยากรการผลิต
อย่างไรก็ตาม ระบบ decentralised ของเงินลงทุนต้องการภาคการเงินที่มีกำลังการผลิตสำหรับ appraising สภาพความยั่งยืนของโครงการและ credit-worthiness ของผู้กู้ที่ เงื่อนไขเหล่านี้ได้ไม่ชัดเจนขาดเมื่อส่วนใหญ่ของผู้กู้ที่มี LICs มีความสัมพันธ์ทางการเงินกับรัฐบาลท้องถิ่นมักคลุมเครือ และเมื่อ LICs ที่ได้รับอนุญาตให้ยืมสำหรับ "รวมกลุ่ม" ของโครงการ นอกจากนี้ รัฐบาลท้องถิ่นเงินเป็นตัวเองมากซับซ้อน และไม่โปร่งใส ทรัพยากรทางการเงินอยู่กระจัดกระจายหลายงบประมาณ และการบัญชี extrabudgetary รายงานไม่สมบูรณ์ มีน้อยประสานระหว่างกัน

โครงการกระตุ้นเศรษฐกิจอีกครั้งหนึ่งได้สัมผัสกับ "อคิลลีส 'ส้น" บริหารเศรษฐกิจมหภาคของจีน: แนวโน้มไปทาง overinvestment ที่ใช้ในการวางแนวการเจริญเติบโตและจำกัดงบประมาณนุ่มของเจ้าหน้าที่ภาครัฐ รวมทั้งรัฐบาลท้องถิ่น เข้มงวดกว่าข้อจำกัดของงบประมาณต้องการระบบที่ มีความรับผิดชอบไว้อย่างชัดเจนและตรวจสอบได้ ซึ่งไม่มีในปัจจุบันว่าด้วยเงินระบบ

แผนกระตุ้นเศรษฐกิจ ดำเนินการ และออกได้แสดงขอบเขตที่รัฐบาลยังคงพึ่งพาเครื่องมือบริหาร ควบคู่ไปกับเครื่องมือ/ตลาดทางอ้อม ในการจัดการเศรษฐกิจแมโคร ประสบการณ์ได้แสดง –รวดเร็วผลลัพธ์ – ข้อดีและข้อเสีย – inefficiencies และบิดเบือน ใช้ควบคุมดูแลเป็นสาเหตุและอาการของร้านตลาด การ
บังเหียนในเกิดหนี้รัฐบาลท้องถิ่น ตัวอย่าง รัฐบาลจะ ในระยะสั้น รีสอร์ทหมวกบน LICs และจัดระบบการแสวงหยุดการทำงาน การซื้อเวลาสำหรับสร้างกรอบที่สถาบัน และกฎหมายเหมาะสมสำหรับการปรับปรุงการกำกับดูแลกิจการ
ความท้าทายใหญ่ แม้ว่า คือการ เสริมสร้างการบริหารจัดการภาครัฐทั้งหมดเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการใช้จ่ายและการลงทุนสาธารณะ ปฏิรูประบบการเงินว่าด้วยจะเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นเพื่อเสริมสร้างความรับผิดชอบในการทั้งภาค
หมายเหตุ
1 กระตุ้นเศรษฐกิจสหรัฐอเมริกาที่รวมทั้งลดภาษีชั่วคราวและการใช้จ่ายของรัฐบาลเพิ่มขึ้นคุ้มค่ามากกว่า USD 700 พันล้าน หรือประมาณ 5% ของ GDP กระจายไปกว่าสองปี
2 ในปี 1998 รายได้ของรัฐบาลไม่น้อยกว่า 12% ของ GDP ใน 2008 ระดับได้ 19.5%
3 ย้าย VAT ชนิดปริมาณการใช้นี้ภายใต้ "นำร่องใช้งาน" ในจังหวัดอีสานเหลียวนิง จี๋หลิน และมณฑลเฮย์หลงเจียงในปี 2004 และไวร์เลสเนชั่นไวด์แล้วคาดว่าจะทำตามภายใน 2-3 ปี.
4 ต้นทุนของการเปลี่ยนแปลงนี้ใน VAT ถูกที่ CNY 120 พันล้านคาด แต่ เป็นการลงทุนเพิ่มขึ้น 30% ในปี 2009 ภาษีตัดยังเติบโตในขนาด
5 ตัวอย่าง SASAC ศูนย์กลางรวบรวม 55 พันล้านหยวนในเงินปันผลจากบริษัทภายใต้การดูแลของปี 2552 กองทุนเหล่านี้จะยังคงอยู่โดยปกติ โดย SASACs
6 นอตัน (2009) ได้เขียนภายนอกอย่างชัดเจนของความเร่งด่วนที่ permeated ทุกระดับของรัฐบาลจีนในช่วงเวลานี้ จากรัฐบาลกลาง ไปยังจังหวัด และลง
7 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอย่างอื่น "รัฐบาลท้องถิ่น" ในบทความนี้หมายถึงทุกหน่วยงานของรัฐบาลแห่งชาติย่อย จังหวัด อำเภอ เขต และ townships.
8 ในปี 2553 ร่วมกันของรัฐบาลกลางได้เพียง 17.8% ของรายจ่ายรวม (งบประมาณรายงานนำเสนอในสภาประชาชนแห่งชาติ 2554 มีนาคม) .
9 ข้อมูลการลงทุนถาวรสิ้นสุดในปี 2549 เนื่องจาก ด้วยการเปลี่ยนแปลงในงบประมาณการจัดประเภทในปี 2550 ทุนไม่รายงานในงบประมาณสถิติ
10 ได้แก่จังหวัดรายได้ต่ำกว่าที่ผู้รับหลักการว่าด้วยการโอนย้ายการ
11 ประชาชนธนาคารจีนและจีนธนาคารกำกับดูแลคณะกรรมการ (2009), "บางแนะนำความคิดเห็นต่อ เพิ่มความแข็งแรงการปรับปรุงโครงสร้างสินเชื่อเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตค่อนข้างรวดเร็ว และมีเสถียรภาพของเศรษฐกิจแห่งชาติ" 24 มีนาคม ปักกิ่ง
12 ออกตราสารหนี้เพิ่มขึ้นจาก 9 พันล้านหยวนใน 2003 CNY 396 พันล้านในปี 2005, 6 หยวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5.2 . การบริหารจัดการหนี้ภาครัฐท้องถิ่นกับรัฐบาลกลางอย่างแข็งขัน
ส่งเสริมการสร้างของพวกเขา , บริษัท การลงทุนของรัฐบาลท้องถิ่น ( lics ) การแพร่กระจายเหมือนไฟป่าตามโครงการกระตุ้นเศรษฐกิจ และเป็นแนวหน้าในการแข่งขันสำหรับเงินลงทุนและสินเชื่อของธนาคาร กับ threequarters ของมาตรการกระตุ้นการลงทุน โดยรัฐบาลท้องถิ่นการ lics เล่นบทบาทนำในการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐาน และ กลุ่ม ผู้เล่นที่ใหญ่ที่สุด ในทะเลของสภาพคล่อง และส่งผลให้มีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรส พวกเขาพัฒนาและช่วยขยายขนาดของการดำเนินงาน ตามที่คณะกรรมาธิการการธนาคารของจีน ( cbrc ) lics คว้าเกือบหนึ่งในสามของสินเชื่อใหม่ที่ออกในปี 2009 และการเพิ่มขึ้นของหนี้ของพวกเขาโดย CNY 3 ล้านหยวน 738 ล้านล้านบาท ณ สิ้นปี ( ประกาศ นักลงทุน 2010 ) ในไตรมาสแรกของปี 2010 , lics คิดเป็น 40% ของทั้งหมดใหม่ เงินกู้ยืมจากธนาคาร ( ประกาศ นักลงทุน 2010 ; Wei , 2010 ) .
ประมาณการล่าสุด จากการศึกษาโดยสำนักงานตรวจสอบแห่งชาติและธนาคารกลางว่า หนี้สินรวมของ lics น่าจะมีถึง CNY 10-14 ล้านบาทโดยสิ้นปี 2010 ( ยาง , 2011 )มันคือการลงทุนความหิวของ lics / รัฐบาลท้องถิ่นที่ได้ช่วยขยายโครงการกระตุ้นและผลักดันเศรษฐกิจในร้อน

Super ขนาดกระตุ้นโครงการไปแล้วในการปลุกของมัน วิ่งขึ้นหนี้ขนาดใหญ่ในประเทศที่มีขนาดและผลกระทบที่อาจจะยังไม่ทราบ .นี้เป็นเพราะจีนไม่มีความน่าเชื่อถือแห่งชาติตัวเลขหนี้รัฐบาลท้องถิ่น แม้จะมีความพยายามในการสร้างระบบการรายงาน decadelong หนี้ในกระทรวงการคลัง เหตุผลหลักคือ ว่า นอกเหนือจากพันธบัตรที่ออกโดยกระทรวงการคลังในนามรัฐบาลท้องถิ่น หนี้รัฐบาลท้องถิ่นเป็นหลัก โดย lics : สะสมนักวิจัยที่ cbrc คาดว่าหนี้รัฐบาลท้องถิ่นมี 11 ล้านล้านหยวน ณสิ้นปี 2009 ซึ่งหนี้ร้อยละ 7.38 ล้านล้านหยวนเพื่อ .

ในแง่รวมระดับนัยของหนี้รัฐบาลท้องถิ่น ( 15-20 ล้านล้านหยวนใน total15 ) เท่ากับประมาณ 40% ของจีดีพีในปี 2553 จะไม่ยิ่งน่ากลัว ให้บริการหนี้ แม้ว่า อาจก่อให้เกิดปัญหาสำหรับรัฐบาลท้องถิ่นวิธีสูงข้อ จำกัด งบประมาณอยู่ภายใต้รัฐบาลปัจจุบันระบบการคลังและภาษีที่พวกเขาไม่มีพลังแล้วรัดเพื่อตอบสนองความต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับ . เป็นผลให้แบบจำลอง LIC udic / เป็นอียิปต์อย่างมากในการประเมินมูลค่าที่ดินเพิ่มขึ้นเพื่อจัดหาเงินทุนการลงทุนและบริการหนี้ แต่เป็นแหล่งรายได้สูงเกิน และเปลี่ยนแปลงได้ นอกจากนี้บางท้องถิ่นมีถ่ายในหนี้ขนาดใหญ่ที่สุด และพวกเขาจะยิ่งอ่อนแอ ธนาคารกลางของเทียนจินสาขา ตัวอย่างเช่น รายงานว่า เทศบาล lics เพิ่มหนี้ของพวกเขาในปี 2009 ( Bateson , 2010 )

อย่างที่น่าเป็นห่วงสำหรับรัฐบาลคือขอบเขตที่ภาคธนาคารจะขึ้นอยู่กับเงินกู้ LIC และคุณภาพของพวกเขา เนชั่นไวด์ธนาคารประชาชนของ lics บัญชีสำหรับน้อยกว่า 30% ของทั้งหมดที่ประมาณการสินเชื่อจากธนาคารจีน แต่ระดับของแสงแตกต่างกันอย่างมากทั่วประเทศและภูมิภาค ( Caixin ธนาคารสุทธิ , 2011 ) แบ่งปันนี้สูงสุด ธนาคารเพื่อการพัฒนาประเทศจีน ซึ่งมีประวัติที่ยาวที่สุดในการให้กู้ยืมเงินเพื่อ lics และที่ lics เป็นสัดส่วนกว่าครึ่งหนึ่งของสินเชื่อรวมในปี 2009 ในเทียนจิน , lics เอา 625% ของสินเชื่อใหม่ที่ออกในเมืองใน 2009 , และพวกเขา 17 จาก 20 ที่ใหญ่ที่สุดของผู้รับเงินกู้ใหม่ในช่วงปี ( Bateson , 2010 )

lics จะไม่ใหม่ ตามที่ระบุไว้ในกล่อง 1 ข้างต้น พวกเขาได้รับการติดตั้งคลังเทศบาลตั้งแต่ปี 1990 และได้บริจาคเงินจำนวนมากกลายเป็นเมืองในประเทศจีน อย่างไรก็ตาม lics ทํางานใน interstices ของระบบเศรษฐกิจผสมจีนแห่งชาติหน่วยงานกำกับดูแล และไม่มีมากกว่าพวกเขา–ไม่ใช่กระทรวงการคลัง ( MOF ) หรือการพัฒนาและปฏิรูปคณะกรรมการแห่งชาติ ( NDRC ) กระทรวงอุตสาหกรรม ( มอก ) หรือคณะกรรมาธิการการธนาคารของจีน . ไม่มีความน่าเชื่อถือแห่งชาติสถิติ lics
เพราะไม่มีระบบในสถานที่ที่ต้องมี lics เพื่อรายงานเกี่ยวกับกิจกรรมของพวกเขา หรือสถานะทางการเงินlics ไม่ได้อยู่ภายใต้ขอบเขตของงบประมาณหรือบริหารการวางแผนระบบ ปัจจุบัน การจัดการลงทุนของรัฐ คือ การแยกส่วนภายใต้กระทรวงการคลัง , แห่งชาติ , กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกับคณะกรรมาธิการ ม็อค และมีการประสานสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา แม้ว่าระบบการวางแผนยังต้องบริหาร
อนุมัติโครงการขนาดใหญ่ที่อยู่เหนือเกณฑ์ที่กำหนด จะใช้เฉพาะกับโครงการที่ได้รับทุนจากกองทุนสาธารณะ เพราะ lics ส่วนใหญ่ต้องพึ่งพาการเงินธนาคาร ไม่มีความต้องการสำหรับพวกเขาที่จะรายงานให้แหล่งที่มา หรือใช้ของเดิม

เนื่องจากอัตรา , รัฐบาลได้รับการว่าจ้างในขนาดใหญ่กิจกรรมการออกกำลังกายมีหลายหน่วยงานกำกับดูแลการสืบสวนและการสำรวจของ lics เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ cbrc , สำนักงานตรวจสอบบัญชี , กระทรวงการคลังและแห่งชาติ . หน่วยงานเหล่านี้พบปัญหามากมายและจริงจังกับ Lic เงินกู้ ที่พบมากที่สุด คือ ที่รับประกันการเงินมีใช้กันอย่างแพร่หลายในการสนับสนุนสำหรับเงินกู้แทนของหลักประกัน และเมื่อที่ดินถูกจัดขึ้นเป็นหลักประกันการประเมินมูลค่าในแง่ดีมากเกินไปถูกวางไว้บนมัน ในเทียนจิน , ธนาคารกลางพบว่าได้รับการสนับสนุนโดยหลักประกันเงินกู้แบบดั้งเดิมเป็นเพียง 22 % ของปี 2552 สินเชื่อเพื่อ lics ในขณะที่ 71% มีการสนับสนุนโดยรับประกัน ( Bateson , 2010 ) เนชั่นไวด์ cbrc รายงานว่า 47% ของ LIC หนี้รับประกันโดยรายได้การคลังและมันจัด 26 % ของหนี้ LIC เป็น " ความเสี่ยงสูง " ในกลางปี 2010 ( gavekal dragonomics , 2010 ) .

5.3 . การปฏิรูปความท้าทายสำหรับการจัดการเศรษฐกิจมหภาคในประเทศจีน
หลังจากกว่าสามทศวรรษของการปฏิรูปตลาดเชิง เศรษฐกิจจีนจะสูง decentralised และความสามารถของรัฐบาลกลางโดยตรง เป็นนโยบายแห่งชาติจะยับยั้งกระตุ้นโครงการมีวัตถุประสงค์เพื่อยกระดับผลผลิตการคลังเพื่อสร้างผลกระทบใหญ่ขึ้น " สังคม " อื่น ๆผ่านการระดมทรัพยากร .
อย่างไรก็ตาม decentralised ระบบการเงิน การลงทุนต้องมีภาคการเงินที่มีความสามารถเพื่อประเมินศักยภาพของโครงการ และความคุ้มค่าเครดิตของผู้กู้เงื่อนไขเหล่านี้ขาดชัดเจน เมื่อเสียงส่วนใหญ่ของผู้กู้ที่เป็น lics การเงินความสัมพันธ์กับรัฐบาลท้องถิ่นมักจะคลุมเครือ และเมื่อ lics ได้รับอนุญาตให้ยืมสำหรับ " กลุ่ม " ของโครงการ นอกจากนี้ เงินรัฐบาลท้องถิ่นตัวเองซับซ้อนมากและไม่โปร่งใสทรัพยากรการคลังมีอยู่ในบัญชีงบประมาณ extrabudgetary หลาย รายงานไม่สมบูรณ์ และมีการประสานสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา .

โครงการกระตุ้นเศรษฐกิจได้อีกครั้ง เผย " จุดอ่อน " ของการจัดการเศรษฐกิจมหภาคของจีน : ต่อแนวโน้ม overinvestment ที่เป็นรากฐานในการปฐมนิเทศและงบประมาณจำกัด นุ่ม ของภาครัฐ ตัวแทนรวมทั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น งบประมาณจำกัด ต้องใช้ระบบที่มีการแบ่งหน้าที่และความรับผิดชอบ ซึ่งขาดในปัจจุบันระหว่างระบบการคลัง

กระตุ้นโปรแกรม การใช้งาน และออกแสดงขอบเขตที่รัฐบาลยังคงต้องพึ่งพาเครื่องมือบริหารควบคู่ไปกับอ้อม / ตลาดเครื่องมือการจัดการเศรษฐกิจมหภาค . ประสบการณ์ได้แสดงให้เห็นทั้งข้อดีและข้อเสีย ––ผลลัพธ์ที่รวดเร็วและความไร้ประสิทธิภาพ และการบิดเบือน . ใช้ในการควบคุมการบริหารจัดการเป็นทั้งสาเหตุและอาการของ immaturity ของตลาด

บังเหียนในการสร้างหนี้ รัฐบาลท้องถิ่น ตัวอย่างเช่น รัฐบาลจะอยู่สั้น รีสอร์ท เพื่อจัดระบบ lics freezes และหมวก ,ซื้อเวลา เพื่อสร้างแนวทางในสถาบันและกรอบทางกฎหมายสำหรับการปรับปรุงการปกครองของพวกเขา
ความท้าทายใหญ่ แต่ , เพื่อเสริมสร้างธรรมาภิบาลทั้งภาครัฐ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการใช้จ่ายภาครัฐ และการลงทุนภาครัฐการปฏิรูประบบงบประมาณที่รัฐบาลจะต้องเพิ่มความรับผิดชอบเพื่อส่วนรวม
.
หมายเหตุ 1 . สหรัฐอเมริกากระตุ้นเศรษฐกิจรวมทั้งชั่วคราวลดภาษีและเพิ่มการใช้จ่ายของรัฐบาล มีมูลค่ากว่า 700 ล้านบาท หรือประมาณ 5% ของ GDP , แพร่กระจายมากกว่าสองปี .
2 ในปี 1998 , รายได้รัฐบาลน้อยกว่า 12 % ของ GDP ใน 2008 , ระดับเฉลี่ย 19.5 %
3ประเภทนี้ใช้ภาษีมูลค่าเพิ่ม ก็อยู่ภายใต้ " นำร่องใช้ " ในจังหวัดทางภาคอีสาน และมณฑลเหลียวหนิง จี๋หลิน , Heilongjiang ในปี 2004 และทั่วประเทศซึ่งก็คาดตามภายใน 2-3 ปี
4 ต้นทุนของการเปลี่ยนแปลงนี้ในราคาที่ถูกฉาย ณ 120 พันล้านหยวน แต่ขณะที่การลงทุนเพิ่มขึ้น 30% ในปี 2009 , การตัดภาษี ยังเติบโตในขนาด .
5 ตัวอย่างเช่นกลาง 55 พันล้านหยวนใน sasac เก็บปันผลจาก บริษัท ภายใต้การดูแลของ บริษัท ใน 2009 เงินเหล่านี้โดยปกติจะเก็บไว้โดย sasacs .
6 นอเติ้น ( 2009 ) ได้เขียนอย่างชัดเจนในความรู้สึกของความเร่งด่วนที่แทรกซึมทุกระดับของรัฐบาลจีนในช่วงที่ผ่านมานี้ จากรัฐบาลกลางไปยังจังหวัดและลง .
7 เว้นแต่จะได้ระบุไว้" รัฐบาลท้องถิ่น " ในบทความนี้หมายถึงทุกหน่วยย่อยเป็นรัฐบาลแห่งชาติ รวมทั้งจังหวัด , เทศบาล , จังหวัดและเมือง .
8 ใน 2010 , ร่วมรัฐบาล เป็นเพียง 17.8 % ของรายจ่ายรวม ( รายงานงบประมาณที่เสนอในรัฐสภา ประชาชนแห่งชาติ มีนาคม 2554 ) .
9 ข้อมูลในส่วนการลงทุนคงที่ในปี 2549 เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงในเรื่องงบประมาณในปี 2007การใช้จ่ายเงินทุนไม่มีรายงานในสถิติงบประมาณ .
10 เหล่านี้จะลดรายได้จังหวัดเป็นผู้รับหลักของการถ่ายโอนระหว่าง .
11 ธนาคารประชาชนของจีนและจีนคณะกรรมการการธนาคาร ( 2009 ) , " นำทางความคิดเห็นเพิ่มเติม เพิ่มการปรับตัวของโครงสร้างสินเชื่อเพื่อส่งเสริมเสถียรภาพและการเติบโตค่อนข้างรวดเร็วของเศรษฐกิจแห่งชาติ "24 มีนาคมปักกิ่ง
12 การออกพันธบัตรเพิ่มขึ้นจาก 9 พันล้านหยวนในปี 2003 CNY 396 พันล้านในปี 2005 ถึง CNY 6