presented evidence that married wom

presented evidence that married women’s labour supply function shifted significantly to the right in the
1980s, with little movement in the 1990s, and that the difference in this shift accounted
for the more dramatic growth in female labour supply during the former decade. Given
that divorce rates were increasing prior to the 1980s and fell leading into the 1990s, it is
plausible that these puzzles may at least in part be explained by a reaction of women to
changes in marital instability
women are found to work more when they face a high probability of divorce. This relationship
holds both over an individual’s life-cycle and across people with different inherent risks of
divorce. Similar results are found when a woman’s happiness with her marriage is used as a
proxy for divorce risk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงหลักฐานว่าแต่งงานฟังก์ชันอุปทานแรงงานสตรีมากเลื่อนไปทางขวาใน การทศวรรษ 1980 เคลื่อนไหวเล็กน้อยในปี 1990 และที่ แตกต่างนี้กะลงการเติบโตมากในการจัดหาแรงงานหญิงในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาอดีต กำหนดว่า อัตราการหย่าร้างได้เพิ่มก่อน และตกชั้นนำในปี 1990เป็นไปได้ว่า ปริศนาเหล่านี้อาจน้อยบางส่วนสามารถอธิบายได้ ด้วยปฏิกิริยาของผู้หญิงเปลี่ยนแปลงความไม่เสถียรของสถานภาพผู้หญิงจะพบการทำงานมากขึ้นเมื่อพวกเขาเผชิญความหย่าน่าสูง ความสัมพันธ์นี้มีทั้ง ผ่าน วงจรชีวิตของแต่ละบุคคล และ ระหว่างบุคคลกับเสี่ยงต่าง ๆ ของหย่าร้าง พบผลลัพธ์ที่คล้ายกันเมื่อใช้ความสุขของผู้หญิงกับการแต่งงานของเธอเป็นการพร็อกซี่สำหรับความเสี่ยงหย่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานที่นำเสนอฟังก์ชั่นที่แต่งงานอุปทานแรงงานของผู้หญิงอย่างมีนัยสำคัญขยับไปทางขวาในที่
1980 กับการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ ในปี 1990 และที่แตกต่างในการเปลี่ยนแปลงนี้คิด
สำหรับการเจริญเติบโตอย่างมากในการจัดหาแรงงานสตรีในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาในอดีต ป.ร. ให้ไว้
ว่าอัตราการหย่าร้างเพิ่มมากขึ้นก่อนที่จะปี 1980 และลดลงเข้าสู่ปี 1990 ก็เป็น
ไปได้ว่าปริศนาเหล่านี้อาจจะอย่างน้อยในส่วนอธิบายได้จากปฏิกิริยาของผู้หญิงกับ
การเปลี่ยนแปลงในความไม่แน่นอนของการสมรส
ผู้หญิงจะพบว่าการทำงานมากขึ้นเมื่อพวกเขาต้องเผชิญกับ น่าจะเป็นสูงของการหย่าร้าง ความสัมพันธ์นี้
ถือทั้งในช่วงของแต่ละบุคคลวงจรชีวิตและทั่วคนที่มีความเสี่ยงที่แตกต่างกันของ
การหย่าร้าง ผลที่คล้ายกันจะพบว่าเมื่อความสุขของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีการแต่งงานของเธอจะถูกใช้เป็น
พร็อกซี่สำหรับความเสี่ยงด้านการหย่าร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงหลักฐานว่าฟังก์ชันอุปทานแรงงานแต่งงานของผู้หญิงเปลี่ยนไปทางขวาในอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ1980 มีการเคลื่อนไหวเล็กน้อยในช่วงต้น 1990 และความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงนี้คิดเป็นสำหรับการเจริญเติบโตอย่างมากในการจัดหาแรงงานหญิงในช่วงทศวรรษก่อน ให้ว่า อัตราการหย่าร้างเพิ่มมากขึ้นก่อนที่จะ 1980 และตกชั้นนำในยุคนั้น คือที่มีปริศนาเหล่านี้อาจอย่างน้อยในส่วนหนึ่งอาจอธิบายได้โดยปฏิกิริยาของผู้หญิงการเปลี่ยนแปลงในด้านความไม่มั่นคงผู้หญิงที่พบในการทำงานมากขึ้นเมื่อพวกเขาเผชิญกับความน่าจะเป็นสูงของการหย่าร้าง ความสัมพันธ์นี้มีทั้งผ่านวงจรชีวิตของแต่ละคนและในประชาชนที่มีความเสี่ยงแท้จริงของการหย่าร้าง ผลที่คล้ายกันจะพบว่าเมื่อผู้หญิงมีความสุขกับการแต่งงานของเธอถูกใช้เป็นพร็อกซี่สำหรับความเสี่ยงที่หย่า