Chen Chang Sheng’s gaze fell upon t

Chen Chang Sheng’s gaze fell upon the area beyond the crowd, looking at that wolf-tribe youth who was silently eating with his head held low, after a moment’s silence he said: “I thought you didn’t like people resembling him.”

Tang Thirty-Six’s gaze followed his, landing upon Zhe Xiu, he said: “That’s right, pretending to be lonely and acting despondent are things I used to always do… you all know this, I loathe that past-self, which means I will also dislike someone like him.”

Chen Chang Sheng retracted his gaze, turning it towards Tang Thirty-Six and asked: “Yet you still want to insist upon becoming friends with him?”

Tang Thirty-Six replied: “If he becomes our friend, he wouldn’t be able to be as malicious towards you and Her Highness.”

Xuan Yuan Po couldn’t stop himself from exclaiming: “The elders of my tribe were right, humans… really are bad people.”

“Not humans,” Chen Chang Sheng corrected him and said: “Only a particular human called Tang Tang.”

Tang Thirty-Six couldn’t be asked arguing with him, he stood up, patted away loose grass from his rear and said: “There’s nothing wrong with trying, he can’t possibly just kill me in front of so many people.”

Luo Luo hadn’t said anything until this moment, she said: “What my tutor said is correct, a solitary person doesn’t seem to need friends, at least… Wo Fu Zhe Xiu won’t be that type of person.”

Chen Chang Sheng gave her a glance, but didn’t say anything.

Tang Thirty-Six lifted up half a roast chicken that had hardly been touched from the mat. He also took two sheets of oilpaper and messily wrapped it, then headed towards the area beyond the crowd.

The Orthodox Academy group’s discussion didn’t catch the attention of others, but his sudden action of leaving the woodlands alongside his direction of travel, which seemed to be heading towards the location of Wo Fu Zhe Xiu, immediately captured everyone’s gazes.
The examinees were all very startled, not knowing what he was trying to do; the young girls from the Thirteen Divisions of Radiant Green and Holy Maiden Peak revealed signs of worry on their faces.

For these young girls, no matter how callous Tang Thirty-Six’s words were, or how arrogant his actions, he was still a dreamy and genteel nobleman. While Zhe Xiu, no matter how quiet or how many accolades he had achieved for the human and yao race, he was still a cold-blooded monster that is drenched in blood.
Seeing Tang Thirty-Six walk towards Zhe Xiu, naturally made them feel worried.

This world based upon appearances is indeed unfair.

The four from Li Shan Sword Sect who were currently eating and chatting by the streambank were also rather startled. Guan Fei Bai looked at Tang Thirty-Six with a slightly strange expression and asked: “What kind of crazy thing is that person trying to do now?”

At the Ivy League gathering, Tang Thirty-Six had affronted Li Mountain far too deeply, causing him to dislike Tang Thirty-Six intensely.
Qi Jian looked towards the wolf-tribe youth who was located beyond the crowd, his nose lightly wrinkled and his breathing became coarse, evidently fuming.
Gou Han Shi was slightly perplexed, wondering what had happened between his junior brother and Zhe Xiu in their previous battle, to cause him such anger.

The paved area before the Tower of Purging Dust was very broad, with a forest serenely present and a small stream tinkling by; in comparison, the location Zhe Xiu was sitting at had nothing, only a singular smooth rock.

Tang Thirty-Six walked before that rock, looking at Zhe Xiu, whom was kneeling, or perhaps crouching, in that strange position, he suddenly felt a little hesitant.

Zhe Xiu ignored him, quietly eating.

Tang Thirty-Six quietly looked at him, after a period of time, he suddenly said: “If others were to notice the details to your eating habits, they would definitely consider you to be really scary.”

Zhe Xiu took a drink of the fruit juice supplied by Li Palace, then raised his head and looked at Tang Thirty-Six.

Since the start of the Grand Examination, Tang Thirty-Six was the first person to take the initiative and talk to him.

Tang Thirty-Six looked at him and said: “The speed at which you eat is very slow, very mellow, akin to a young lady in her own chambers. Your chewing is very solemn: 12 times for rice, 30 times for beef… it isn’t entertaining, all it proves is that you’re too disciplined towards yourself, or more specifically, you treat yourself very harshly.”

Zhe Xiu quietly stared at him, his eyes didn’t contain any sort of emotion, but neither did he lower his head and continue eating, ending this one-sided conversation.

“Maybe because the snow plains have very little food, or perhaps because there’s a shortage of physicians and medicine, neither are there clergywomen from the Thirteen Divisions of Radiant Green to help treat your wounds; therefore, you’ve been surviving harshly.”

Tang Thirty-Six continued: “You cherish all the f

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chen Chang Sheng’s gaze fell upon the area beyond the crowd, looking at that wolf-tribe youth who was silently eating with his head held low, after a moment’s silence he said: “I thought you didn’t like people resembling him.”Tang Thirty-Six’s gaze followed his, landing upon Zhe Xiu, he said: “That’s right, pretending to be lonely and acting despondent are things I used to always do… you all know this, I loathe that past-self, which means I will also dislike someone like him.”Chen Chang Sheng retracted his gaze, turning it towards Tang Thirty-Six and asked: “Yet you still want to insist upon becoming friends with him?”Tang Thirty-Six replied: “If he becomes our friend, he wouldn’t be able to be as malicious towards you and Her Highness.”Xuan Yuan Po couldn’t stop himself from exclaiming: “The elders of my tribe were right, humans… really are bad people.”“Not humans,” Chen Chang Sheng corrected him and said: “Only a particular human called Tang Tang.”Tang Thirty-Six couldn’t be asked arguing with him, he stood up, patted away loose grass from his rear and said: “There’s nothing wrong with trying, he can’t possibly just kill me in front of so many people.”Luo Luo hadn’t said anything until this moment, she said: “What my tutor said is correct, a solitary person doesn’t seem to need friends, at least… Wo Fu Zhe Xiu won’t be that type of person.”Chen Sheng ช้างให้เธอชำเลืองมอง แต่ไม่ได้พูดอะไรถังสามสิบ - หกยกขึ้นครึ่งหนึ่งไก่ย่างที่แทบไม่ได้สัมผัสจากเสื่อ เขายังเอาสองแผ่นของ oilpaper และ messily ห่อมัน แล้วมุ่งหน้าไปทางนอกฝูงชนอภิปรายของกลุ่มสถาบันดั้งเดิมไม่ได้จับความสนใจของคนอื่น ๆ แต่การกระทำของเขาอย่างฉับพลันของออกจากป่าไม้ควบคู่ไปกับทิศทางของการเดินทาง ซึ่งดูเหมือน จะมุ่งหน้าไปทางที่ตั้งของ Wo ฟูเจอ Xiu ทันทีบันทึก gazes ของทุกคน ของเขากลุ่มที่ได้ทั้งหมดมากสะดุ้ง ไม่ทราบว่าสิ่งที่เขาได้พยายามทำ หญิงสาวจากสิบสามส่วนของสดใสเขียวและจุดสูงสุดของหญิงสาวบริสุทธิ์เปิดเผยอาการกังวลบนใบหน้าสำหรับหญิงสาวเหล่านี้ ไม่มีเรื่องไรไม่รู้สึกถังสามสิบ - 6 ของคำได้ หรือหยิ่งวิธีการดำเนินการของเขา เขาก็ยังคงฝัน และตึกระฟ้าสูงตระหง่านขุนนาง ในขณะที่เจอ Xiu ไม่ว่าวิธีเงียบหรือกี่รางวัล ที่เขาได้สำเร็จสำหรับมนุษย์ และแข่งขันยาว เขาก็ยังเป็นมอนสเตอร์ที่เลือดเย็นที่เปียกโชกในเลือดเห็นถังสามสิบ - หกเดินไปทางเจอ Xiu ธรรมชาติทำให้พวกเขารู้สึกกังวลใจโลกนี้ตามนัดเป็นธรรมแน่นอนสี่จาก Li Shan ดาบนิกายที่กำลังกิน และพูดคุย โดยการ streambank ก็จะสะดุ้ง กวนเฟยไบมองถังสามสิบ - หกกับการแสดงออกที่แปลกเล็กน้อย และถามว่า: "ดีบ้าคนที่พยายามทำตอนนี้"At the Ivy League gathering, Tang Thirty-Six had affronted Li Mountain far too deeply, causing him to dislike Tang Thirty-Six intensely.Qi Jian looked towards the wolf-tribe youth who was located beyond the crowd, his nose lightly wrinkled and his breathing became coarse, evidently fuming.Gou Han Shi was slightly perplexed, wondering what had happened between his junior brother and Zhe Xiu in their previous battle, to cause him such anger.The paved area before the Tower of Purging Dust was very broad, with a forest serenely present and a small stream tinkling by; in comparison, the location Zhe Xiu was sitting at had nothing, only a singular smooth rock.Tang Thirty-Six walked before that rock, looking at Zhe Xiu, whom was kneeling, or perhaps crouching, in that strange position, he suddenly felt a little hesitant.Zhe Xiu ignored him, quietly eating.Tang Thirty-Six quietly looked at him, after a period of time, he suddenly said: “If others were to notice the details to your eating habits, they would definitely consider you to be really scary.”Zhe Xiu took a drink of the fruit juice supplied by Li Palace, then raised his head and looked at Tang Thirty-Six.Since the start of the Grand Examination, Tang Thirty-Six was the first person to take the initiative and talk to him.Tang Thirty-Six looked at him and said: “The speed at which you eat is very slow, very mellow, akin to a young lady in her own chambers. Your chewing is very solemn: 12 times for rice, 30 times for beef… it isn’t entertaining, all it proves is that you’re too disciplined towards yourself, or more specifically, you treat yourself very harshly.”Zhe Xiu quietly stared at him, his eyes didn’t contain any sort of emotion, but neither did he lower his head and continue eating, ending this one-sided conversation.“Maybe because the snow plains have very little food, or perhaps because there’s a shortage of physicians and medicine, neither are there clergywomen from the Thirteen Divisions of Radiant Green to help treat your wounds; therefore, you’ve been surviving harshly.”Tang Thirty-Six continued: “You cherish all the f

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉินฉาง เซิง สายตาตกลงบนพื้นที่นอกเหนือจากฝูงชนมองหมาป่าเผ่าเยาวชนที่เงียบๆกินข้าวกับศีรษะของเขาจัดขึ้นต่ำ หลังจากช่วงเวลาของความเงียบ เขากล่าวว่า : " ฉันคิดว่าเธอไม่ชอบคนที่คล้ายเขา " .ตั้งสามสิบหกมองตามของเขาลงบนเจ๋อซู , เขากล่าวว่า : " ใช่ แกล้งเหงาและทำท่าหมดหวังเป็นสิ่งที่ผมเคยทำเสมอ . . . . . . . คุณรู้นี่ ฉันเกลียดอดีตของตนเอง ซึ่งหมายความว่า ผมจะชอบคนที่เหมือนเขา "เฉินฉาง เซิง หด สายตาของเขาเปลี่ยนไปตั้งสามสิบหกและถามว่า : " คุณยังอยากจะยืนยันเป็นเพื่อนกับเขา "ตั้งสามสิบหก ตอบว่า " ถ้าเขาจะกลายเป็นเพื่อนของเรา เขาก็ไม่สามารถจะเป็นอันตรายต่อคุณและองค์หญิง "ซวนหยวนโป ก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการอุทาน : " ผู้อาวุโสของเผ่าของฉันถูก มนุษย์ . . . . . . . จริงๆคือคนเลว "" ไม่ใช่มนุษย์ " เฉินฉาง เซิง แก้ไขเขาและกล่าวว่า : " มีเพียงมนุษย์เรียกว่าถังถัง .ตั้งสามสิบหกไม่ได้ ขอเถียงกับเขา เขาก็ลุกขึ้นยืน ลูบหัวไปหลวมหญ้าจากด้านหลังของเขาและกล่าวว่า : " มีอะไรผิดปกติกับการพยายาม เขาไม่อาจจะฆ่าฉันต่อหน้าคนมากมาย " .หลัวหลัวไม่พูดอะไรเลยจนถึงบัดนี้ เธอกล่าวว่า : " ติวพูดถูกต้อง โดดเดี่ยว คนที่ดูเหมือนจะไม่ต้องการเพื่อน อย่างน้อย . . . . . . . โว้ ฟู่เจ๋อซู่จะไม่เป็นคนแบบนั้น "เฉินฉาง เซิง ทำให้เธอเหลือบมองแต่ไม่ได้พูดอะไรตั้งสามสิบหกยกครึ่งไก่ย่างที่แทบจะไม่ได้ถูกแตะต้องจากเสื่อ เขายังเอาสองแผ่นกระดาษน้ำมันซึ่งกันน้ำได้ และหักล้างห่อไว้ แล้วมุ่งหน้าไปทางเขตเหนือฝูงชนการอภิปรายกลุ่มดั้งเดิมโรงเรียนไม่ได้รับความสนใจของผู้อื่น แต่การกระทำของเขาอย่างฉับพลัน ก่อนออกจากป่าควบคู่ไปกับทิศทางของการเดินทาง ซึ่งดูเหมือนจะมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของ wo ฟู่เจ๋อซู่ทันทีจับชื่นชอบของทุกคนที่ผู้สอบทุกคนก็ตกใจ ไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไร หญิงสาวจากสิบสามเขตการปกครองของสีเขียวสดใสและบริสุทธิ์สูงสุดครั้งแรกพบสัญญาณของความกังวลบนใบหน้าของพวกเขาสำหรับสาวๆ คำพูดไม่ว่าใจดำตั้งสามสิบหกของถูก หรือว่าหยิ่งการกระทําของเขา เขายังเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และขุนนาง ในขณะที่เจ๋อซู่ ไม่ว่าเงียบหรือกี่รางวัลที่เขาได้รับสำหรับมนุษยชาติ และ ยาว เขาก็ยังคงเป็นปีศาจเลือดเย็นที่ชุ่มเลือดเห็นตั้งสามสิบหก เดินไปสู่เจ๋อซู่ ย่อมทำให้เขารู้สึกกังวลโลกนี้ตามนัดย่อมไม่ยุติธรรมสี่จากหลี่ซานดาบนิกายที่ขณะนี้กินและสนทนา โดย streambank ยังค่อนข้างตกใจ กวนอูเตียวหุยไป๋มองตั้งสามสิบหกด้วยสีหน้าที่แปลกออกไปเล็กน้อยและถามว่า : " สิ่งที่ชนิดของสิ่งที่บ้าคือคนที่พยายามทำอะไร ? "ที่ไอวี่ลีกรวบรวมตังสามสิบหก ได้เจอกับหลี่ภูเขาไกลมาก ทำให้เขาชอบตั้งสามสิบหกอย่างเข้มข้นฉี เจี้ยนมองไปยังหมาป่าเผ่าเยาวชนที่อยู่เหนือฝูงชน จมูกของเขาค่อย ๆเหี่ยว และลมหายใจของเขากลายเป็นหยาบ , ทำให้เดือด .โกฮัน ชีก็งงเล็กน้อย สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่างพี่น้องของเขาและเจ๋อซู่ในสงครามก่อนหน้านี้ของพวกเขา เพื่อให้เขาโกรธแบบนี้ปูพื้นที่ก่อนที่หอกำจัดฝุ่นได้กว้างมาก มีป่าไม้และลำธารเล็กๆ สงบเงียบ ปัจจุบันเสียงโดย ; ในการเปรียบเทียบตำแหน่งเจ๋อซูนั่งอยู่ที่ไม่มีอะไรเลย มีเพียงเอกพจน์หินเรียบ .ตั้งสามสิบหกเดินก่อนหินนั้น มองเจ๋อซู่ ซึ่งกำลังนั่งคุกเข่า หรือบางทีหมอบในท่าแปลกๆนั่น จู่ๆ เขาก็รู้สึกลังเลนิดหน่อยเจ๋อซู่ปฏิเสธเขา ค่อยๆกินตั้งสามสิบหกอย่างเงียบ ๆมองเขา หลังจากระยะเวลาของเวลา เขาก็กล่าวว่า : " ถ้าคนอื่นสังเกตเห็นรายละเอียดนิสัยการกินของคุณ พวกเขาจะพิจารณาคุณเป็นน่ากลัวจริงๆ "เจ๋อซูเอาเครื่องดื่มของผลไม้ที่จัดโดยลีวัง แล้วเงยหน้าขึ้นมองตั้งสามสิบหกตั้งแต่เริ่มต้นของการสอบใหญ่ตั้งสามสิบหกเป็นคนแรกที่จะใช้ความคิดริเริ่มและคุยกับเขาตั้งสามสิบหกมองที่เขาและกล่าวว่า : " ความเร็วที่คุณกินช้ามาก กลมกล่อมคล้ายกับหญิงสาวในห้องของเธอเอง ของคุณเคี้ยวจะเอาจริงเอาจังมาก : 12 ครั้งสำหรับข้าว 30 เท่า เนื้อ . . . . . . . มันไม่นั่ง มันพิสูจน์ว่าคุณไม่ได้เหมือนกัน มีระเบียบวินัยต่อตนเอง หรือมากขึ้นโดยเฉพาะคุณถือว่าตัวเองรุนแรง”เจ๋อซู่อย่างเงียบๆ จ้องมองเขา สายตาของเขาไม่ได้มีการจัดเรียงของอารมณ์ แต่เขาก้มหัว และกินต่อ สิ้นสุดการสนทนาฝ่ายเดียวแบบนี้" อาจเป็นเพราะหิมะที่ราบได้อาหารน้อยมาก หรือบางทีอาจเป็นเพราะมีปัญหาการขาดแคลนแพทย์และ แพทย์ และไม่มี clergywomen จากสิบสามเขตการปกครองของประกายสีเขียวเพื่อช่วยรักษาบาดแผลของคุณ ดังนั้น คุณเคยรอดตายอย่างทารุณ