Wang Lin spent the night condensing

Wang Lin spent the night condensing the evil aura around him. The only sound at night, besides the crickets, was the snoring of some of the men.

Gradually, the sun rose up in the sky and day replaced night.

Wang Lin opened his eyes. He stared at the east and took a deep breath. Two purple qi dragons, invisible to mortal eyes, entered his body. The two qi dragons cycled once through his body, then exited it.

The cycle continued. Wang Lin felt like his body was very light. It was as if he could just walk directly into the sky.

This kind of feeling was something that Wang Lin had never experienced in the past 400 years. It was very clear that only after reaching a certain relaxed state of mind could he feel this aura from the heavens.

In one night’s time, the red substance around Wang Lin once again shrunk to 1/10th of its previous size. Wang Lin was in no rush. He knew that condensing this red substance was not something he could rush. He believed that it was something that will take a long time.

Early in the morning, the people woke up one by one and washed themselves. The old man walked out of the carriage and took a deep breath. He started to perform different types of movements.

After just one glance, Wang Lin was very shocked. Although this person’s movements didn’t have any offensive power, every move would strengthen the body. When used together, their effects were even better.

A while later, the old man stopped and let out a sigh. He hesitated for a bit, then walked toward Wang Lin.

When he got near, he smiled and asked, “Little brother, did you rest well last night?”

Wang Lin silently nodded.

The old man hesitated for a bit before asking, “I wanted to ask where little brother got that 100 year old willow leaf?” With that, his eyes were filled with a pleading look.

Wang Lin said, “I picked it up on the side of the road.”

The old man thought about it for a long time. He bitterly smiled and said, “Little brother… you were very lucky!”

He chatted with Wang Lin for a while. No matter how he tried, he couldn’t get any information out of Wang Lin. The old man secretly sighed as he turned around and left.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lin วังใช้คืนกลั่นกลิ่นอายร้ายรอบตัวเขา เสียงเฉพาะเวลากลางคืน นอกจากจิ้งหรีด แก้ไขการนอนกรนของบางคนค่อย ๆ กุหลาบดวงอาทิตย์ขึ้นในท้องฟ้าและวันแทนกลางคืนLin วังเปิดตาของเขา เขาจ้องไปที่ตะวันออก และเอาลมหายใจลึก สองมังกรสีม่วงฉี มองไม่เห็นดวงตาของมนุษย์ ใส่ร่างกายของเขา มังกรฉีสองขี่จักรยานเมื่อผ่านร่างกายของเขา แล้วออกจากมันวงจรอย่างต่อเนื่อง Lin วังรู้สึกเหมือนร่างกายของเขาถูกมากแสง เช่นถ้าเขาสามารถเพียงเดินตรงสู่ท้องฟ้าได้ชนิดของความรู้สึกนี้เป็นสิ่งที่หลินวังไม่เคยมีประสบการณ์ในช่วง 400 ปี เห็นได้ชัดมากหลังจากถึงบางสภาวะผ่อนคลายของจิตใจสามารถ เขารู้สึกว่า นี้ออร่าจากฟ้าสวรรค์ในคืนหนึ่ง ของเวลา สารสีแดงรอบ ๆ วังหลินอีกครั้ง shrunk 1/10 ของขนาดก่อนหน้านี้ Lin วังวิ่งไม่ได้ เขารู้ว่า มีการควบแน่นของสารสีแดงนี้ไม่สิ่งที่เขาสามารถวิ่ง เขาเชื่อว่า มันเป็นสิ่งที่จะใช้เวลานานเช้าตรู่ คนตื่นขึ้นมาโดยหนึ่ง และล้างเอง ชายชราเดินจากการขนส่ง และเอาลมหายใจลึก เขาเริ่มต้นการเคลื่อนไหวที่แตกต่างกันไปหลังจากเพียงแค่ชำเลืองมอง Lin วังตกใจมาก แม้ว่าการเคลื่อนไหวของบุคคลนี้ไม่มีพลังงานใด ๆ ไม่เหมาะสม ย้ายทุกที่จะเสริมสร้างร่างกาย เมื่อใช้ร่วมกัน ผลยิ่งขึ้นA ในขณะ ชราหยุด และให้ออกแบบแยกกัน เขาลังเลสำหรับบิต แล้วเดินเข้าไปหาหลินวังเมื่อเขาได้ใกล้ เขายิ้ม และ ถาม "พี่ชายน้อย ไม่คุณเหลือคืนดี"Lin วังเลยต้องเงียบคนลังเลสำหรับบิตก่อนตั้งคำถาม "ผมอยากจะถามที่น้องมีใบวิลโลว์ที่อายุกว่า 100 ปี" กับที่ ตาของเขาเต็มไป ด้วยดูวิงวอนWang Lin กล่าวว่า "ผมหยิบมันริมถนน"คนเก่าคิดเกี่ยวกับมันเป็นเวลานาน เขายิ้ม และกล่าวว่า อากาศหนาว "น้อง...คุณ โชคดีมาก"เขาคุยกับหลินวังในขณะ ไม่ว่าวิธีที่เขาพยายาม เขาไม่สามารถรับข้อมูลใด ๆ จาก Lin วัง คนแอบถอนหายใจเขาหันไปรอบ ๆ และด้านซ้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วังหลินใช้เวลาทั้งคืนกลั่นกลิ่นอายความชั่วร้ายรอบตัวเขา เสียงเฉพาะในเวลากลางคืนนอกจากจิ้งหรีดเป็นนอนกรนของบางส่วนของผู้ชาย

ค่อยๆดวงอาทิตย์ลุกขึ้นในท้องฟ้าและวันแทนที่คืน

วังหลินเปิดตาของเขา เขาจ้องมองมาที่ทางทิศตะวันออกและเอาลมหายใจลึก สองมังกรฉีสีม่วงมองไม่เห็นตาของมนุษย์เข้าไปในร่างกายของเขา ทั้งสองมังกรฉีกรณืครั้งเดียวผ่านร่างกายของเขาแล้วเดินออกมาจากมัน

วงจรอย่างต่อเนื่อง วังหลินรู้สึกเหมือนร่างกายของเขาเป็นความสว่างมาก มันเป็นเหมือนกับว่าเขาก็สามารถเดินตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า

ความรู้สึกแบบนี้เป็นสิ่งที่วังหลินไม่เคยมีประสบการณ์ในอดีตที่ผ่านมา 400 ปี มันเป็นที่ชัดเจนมากว่ามีเพียงหลังจากถึงสภาวะที่ผ่อนคลายของจิตใจบางอย่างที่เขาจะได้รู้สึกกลิ่นอายนี้จากสวรรค์

ในช่วงเวลาหนึ่งคืน, สารสีแดงรอบวังหลินอีกครั้งหด 1/10 ของขนาดเดิม วังหลินอยู่ในวิ่งไม่ เขารู้ว่าสารควบแน่นสีแดงนี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เขาสามารถวิ่ง เขาเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่จะต้องใช้เวลานาน

ในช่วงเช้าผู้คนตื่นขึ้นมาหนึ่งโดยหนึ่งและล้างตัวเอง ชายชราเดินออกมาจากสายการบินและเอาหายใจเข้าลึก ๆ เขาเริ่มต้นในการดำเนินการที่แตกต่างกันของการเคลื่อนไหว

หลังจากนั้นเพียงหนึ่งอย่างรวดเร็ววังหลินก็ตกใจมาก แม้ว่าการเคลื่อนไหวของคนนี้ไม่ได้มีอำนาจที่น่ารังเกียจใด ๆ ทุกการเคลื่อนไหวจะเสริมสร้างร่างกาย เมื่อใช้ร่วมกันผลกระทบของพวกเขาได้ดียิ่งขึ้น

ในขณะที่ต่อมาชายชราหยุดและให้ออกถอนหายใจ เขาลังเลเล็กน้อยจากนั้นก็เดินไปทางวังหลิน

เมื่อเขาได้อยู่ใกล้เขายิ้มและถามว่า "พี่ชายของเล็ก ๆ น้อย ๆ

คุณไม่ได้ส่วนที่เหลือคืนที่ผ่านมา? " วังหลินพยักหน้าเงียบ ๆ

ชายชราลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะถามว่า "ผมอยากจะขอให้ที่น้องชายคนเล็กที่มีกว่า 100 ปีใบ Willow เก่าหรือไม่" กับที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยรูปลักษณ์อ้อนวอน

วังหลินกล่าวว่า "ผมหยิบมันขึ้นมาบนด้านข้างของถนน."

ชายชราคิดเกี่ยวกับมันเป็นเวลานาน เขาขมขื่นยิ้มและกล่าวว่า "น้องชายคนเล็ก ... คุณโชคดีมาก!"

เขาพูดคุยกับวังหลินในขณะที่ ไม่ว่าเขาพยายามที่เขาไม่สามารถได้รับข้อมูลใด ๆ ออกมาจากวังหลิน ชายชราแอบถอนหายใจในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ และด้านซ้าย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยรูปลักษณ์อ้อนวอน วังหลินกล่าวว่า "ผมหยิบมันขึ้นมาบนด้านข้างของถนน." ชายชราคิดเกี่ยวกับมันเป็นเวลานาน เขาขมขื่นยิ้มและกล่าวว่า "น้องชายคนเล็ก ... คุณโชคดีมาก!" เขาพูดคุยกับวังหลินในขณะที่ ไม่ว่าเขาพยายามที่เขาไม่สามารถได้รับข้อมูลใด ๆ ออกมาจากวังหลิน ชายชราแอบถอนหายใจในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ และด้านซ้าย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยรูปลักษณ์อ้อนวอน วังหลินกล่าวว่า "ผมหยิบมันขึ้นมาบนด้านข้างของถนน." ชายชราคิดเกี่ยวกับมันเป็นเวลานาน เขาขมขื่นยิ้มและกล่าวว่า "น้องชายคนเล็ก ... คุณโชคดีมาก!" เขาพูดคุยกับวังหลินในขณะที่ ไม่ว่าเขาพยายามที่เขาไม่สามารถได้รับข้อมูลใด ๆ ออกมาจากวังหลิน ชายชราแอบถอนหายใจในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ และด้านซ้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวังหลินใช้เวลาทั้งคืนระบายออร่าปีศาจรอบๆตัวเขา แต่เสียงในเวลากลางคืน นอกจากเสียงจิ้งหรีด เป็นเสียงกรนของบางส่วนของผู้ชายค่อยๆ ดวงตะวันขึ้นในท้องฟ้า และวันเปลี่ยน คืนหวังหลินลืมตา เขาจ้องมองไปที่ตะวันออก และเอาลมหายใจลึก สองมังกรฉีสีม่วง มองไม่เห็นดวงตามนุษย์ เข้ามาในร่างกายของเขา สองมังกรปล่อยเมื่อผ่านร่างกายของเขา ฉี จากนั้นออกจากมันวงจรอย่างต่อเนื่อง หวังหลินรู้สึกเหมือนร่างกายของเขาอ่อนมาก มันเหมือนกับว่าเขาอาจจะเดินตรงเข้าไปในท้องฟ้าความรู้สึกแบบนี้เป็นสิ่งที่หวังหลินเคยมีประสบการณ์ในรอบ 400 ปี มันชัดเจนมากว่า แต่หลังจากการเข้าถึงบางสภาวะที่ผ่อนคลายของจิตใจเขารู้สึกว่าพลังจากสวรรค์ในเวลาข้ามคืน สีแดง สารรอบตัวหวังหลินอีกครั้งหด 1 / 10 ของขนาดเดิม หวังหลินอยู่ ไม่ต้องรีบ เขารู้ว่าควบแน่นสารสีแดงนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะรีบ เขาเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่จะใช้เวลานานในตอนเช้า คนที่ตื่นหนึ่งโดยหนึ่งและล้างตัวเอง ชายชราเดินออกมาจากรถม้า และเอาลมหายใจลึก เขาเริ่มที่จะแสดงประเภทของการเคลื่อนไหวหลังจากเพียงหนึ่งอย่างรวดเร็วหวังหลินตกใจมาก แม้ว่าคนๆนี้การเคลื่อนไหวไม่มีรุกพลังงาน ทุกการเคลื่อนไหวจะเสริมสร้างร่างกาย เมื่อใช้งานร่วมกัน ผลของพวกเขาดีกว่าสักพักต่อมา ชายชราหยุดและถอนหายใจ . เขาลังเลนิดหน่อย แล้วเดินต่อ หวัง หลินเมื่อเขาเข้าใกล้ เขายิ้มและถามว่า " น้องชาย เธอวางตัวดี เมื่อคืน "หวังหลินอย่างเงียบๆ พยักหน้าชายชราที่ลังเลเล็กน้อยก่อนถาม " อยากถามว่าน้องชายได้ 100 ปีใบ Willow เก่า ? " แบบนั้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยอ้อนวอนดูหวังหลินกล่าวว่า " ฉันหยิบมันขึ้นมาบนด้านข้างของถนนคนคิดเรื่องนี้มานานแล้ว เขานึกยิ้มและกล่าวว่า " น้องชาย . . . . . . . คุณโชคดีมาก ! "เขาพูดคุยกับ หวัง หลิน สักพัก ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหน เขาไม่ได้ให้ข้อมูลใด ๆจาก หวัง หลิน ชายชราแอบถอนหายใจ เขาหันไปรอบ ๆและด้านซ้าย