But nothing happened. M. Hamel saw

But nothing happened. M. Hamel saw me and said very kindly:
“Go to your place quickly, little Franz. We were beginning without you.”
I jumped over the bench and sat down at my desk. Not till then, when I had got a little over my fright, did I see that our teacher had on his beautiful green coat, his frilled shirt, and the little black silk cap, all embroidered, that he never wore except on inspection and prize days. Besides, the whole school seemed so strange and solemn. But the thing that surprised me most was to see, on the back benches that were always empty, the village people sitting quietly like ourselves; old Hauser, with his three-cornered hat, the former mayor, the former postmaster, and several others besides. Everybody looked sad; and Hauser had brought an old primer, thumbed at the edges, and he held it open on his knees with his great spectacles lying across the pages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ม. Hamel เห็นฉัน และกล่าวว่า กรุณามาก:
"ไปพักอย่างรวดเร็ว ฟรานซ์น้อย เราได้เริ่มต้นคุณ"
ผมฝอม้านั่ง และนั่งลงที่โต๊ะของฉัน ไม่จนถึง แล้ว เมื่อฉันได้น้อยกว่าของฉันตกใจ ได้เห็นว่า ครูของเรามีเสื้อสีเขียวของเขาสวยงาม เสื้อครุยของเขา และเล็กสีดำผ้าไหม หมวก ปัก ทั้งหมด ว่าเขาไม่เคยสวมยกเว้นในวันที่ตรวจสอบและรางวัล นอกจาก โรงเรียนทั้งหมดประจักษ์จึงแปลก และปฏิญาณตน แต่สิ่งที่ประหลาดใจฉันมากที่สุดคือการ เห็น บนม้านั่งด้านหลังที่ว่างเปล่า คนหมู่บ้านที่นั่งเงียบ ๆ เช่นตนเอง เก่าซังท์ หมวกพระ อดีตนายกเทศมนตรี โพสมาสเตอร์เดิม และหลายอื่น ๆ นอกเหนือจากการ ทุกคนดูเศร้า ซังท์ได้นำรองพื้นเก่า thumbed ที่ขอบ และเขาก็เปิดค้างบนหัวเข่าของเขากับแว่นตาของเขาดีอยู่ทั่วหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอ็ม Hamel เห็นฉันและกล่าวว่ามากกรุณา:
"ไปที่สถานที่ของคุณได้อย่างรวดเร็วฟรานซ์น้อย เราได้เริ่มต้นโดยคุณ. "
ฉันกระโดดข้ามม้านั่งและนั่งลงที่โต๊ะทำงานของฉัน ไม่จนแล้วเมื่อฉันได้มีน้อยกว่าความน่ากลัวของฉันฉันไม่เห็นว่าครูของเรามีในเสื้อคลุมของเขาที่สวยงามเขียวเสื้อครุยของเขาและหมวกผ้าไหมสีดำเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกปักว่าเขาไม่เคยสวมยกเว้นในการตรวจสอบและได้รับรางวัล วัน นอกจากนี้ทั้งโรงเรียนเพื่อให้ดูเหมือนแปลกและเคร่งขรึม แต่สิ่งที่ฉันประหลาดใจมากที่สุดก็คือการมองเห็นอยู่บนม้านั่งด้านหลังที่มักจะว่างเปล่าหมู่บ้านคนนั่งอยู่อย่างเงียบ ๆ เหมือนเราเอง เก่า Hauser กับหมวกของเขาสามมุม, อดีตนายกเทศมนตรี, ไปรษณีย์อดีตและอื่น ๆ หลาย ๆ นอกจาก ทุกคนมองเศร้า และ Hauser ได้นำไพรเมอร์เก่าที่เปรอะเปื้อนที่ขอบและเขาถือมันไว้เปิดบนเข่าของเขาด้วยแว่นตาที่ดีของเขานอนอยู่ทั่วหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมตร แฮเมิลเห็นฉันและกล่าวว่าละเมียดละไมมาก :
" ไปที่ของคุณสถานที่ได้อย่างรวดเร็ว น้อย ฟรานซ์ เราเริ่มต้นโดยไม่มีคุณ "
ฉันกระโดดข้ามเก้าอี้และนั่งลงที่โต๊ะ ไม่จนกว่าจะถึงตอนนั้น ตอนที่ผมได้น้อยกว่าความกลัวของฉัน ฉันพบว่าคุณครูมีขนสีเขียวของเขาที่สวยงาม , เสื้อลูกไม้ของเขา , และสีดำ ผ้าไหม หมวก ทั้งปักที่เขาไม่ใส่ ยกเว้นการตรวจสอบและได้รับรางวัลในวัน นอกจากนี้ ทั้งโรงเรียนดูแปลกและเคร่งขรึม แต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจมากที่สุด คือ เห็น บนม้านั่ง ที่เคยว่างเปล่า ผู้คนในหมู่บ้านก็นั่งอยู่เงียบๆ เหมือนตัวเรา ; เก่า เฮาเซอร์ กับหมวกสามมุม นายกเทศมนตรี อดีตก็อดีต , และหลายอื่น ๆนอกเหนือจาก ทุกคนดูเศร้า ;แล้วเฮาเซอร์นำแนวทางเก่า thumbed ที่ขอบ และเขาถือมันเปิดบนเข่าของเขากับของเขามาก แว่นนอนทั่วหน้า