3.3.2. TBARS valuesTo investigate t

3.3.2. TBARS values
To investigate the effect of the flexible thin-layer DBD-plasma
exposure on the lipid oxidation of meat samples, TBARS values of
the samples were measured. The TBARS values of DBD-plasmatreated
pork and beef samples increased slightly when the treatment
timewas increased (Fig. 3). However, compared with the lipid
oxidation in untreated and other treated samples after one day of
treatment, the lipid oxidation in meat samples was significantly
affected (P < 0.05) by DBD-plasma treatment only after exposure to
the plasma for 10 min. Furthermore, the TBARS values of beef-loin
samples were slightly higher than those of pork-butt samples. This
might be attributed to the variations in fat content and fatty-acid
composition of the two meat types. By contrast, the TBARS value
of APP-treated baconwas lower than that of untreated bacon at Day
0, but these values increased after 7 days of storage (Kim et al.,
2011). The observed increase in TBARS values of plasma-treated
samples can be attributed to free radicalsdthe precursors of lipid
hydroperoxides produced during plasma treatmentdthat trigger
lipid oxidation (Kim et al., 2013). Consequently, lipid-oxidation
byproducts such as hexanal and malondialdehyde are produced
(Liu et al., 2008). The current data suggest that the flexible thinlayer
DBD-plasma treatment minimally affected lipid oxidation in
pork butt and beef loin up to a treatment time of 7.5 min when
measured one day after plasma treatment. However, further investigations
are needed to find out the effect of newly developed
DBD-plasma system on lipid oxidation of meat samples with the
medium-term and long-term storage period.
3.3.3. Texture profile
Table 3 presents the effect of flexible thin-layer DBD plasma on
the texture parameters of pork-butt and beef-loin samples as a
function of increasing treatment time. The results indicate that no
texture parameter was affected (P > 0.05) by the DBD-plasma
treatment, irrespective of the meat type: springiness and cohesiveness
values of pork and beef samples were constant even when
treatment time was increased (P > 0.05), but the hardness, gumminess,
and chewiness values of both meat samples fluctuated,
though not significantly, when the treatment time was increased
(P > 0.05). Kim et al. (2013) recently demonstrated that textures
were not different (P > 0.05) between controls and DBD-plasmatreated
samples in sensory evaluations of pork loin. Thus, the
flexible thin-layer DBD-plasma treatment used in this study could
serve as a non-destructive plasma treatment in terms of meat
texture. However, the current results should be further confirmed
in future investigations.
3.4. Sensory evaluation
Sensory evaluation was conducted on pork-butt and beef-loin
samples treated with the flexible thin-layer DBD plasma (Table 4).
Table 3
Texture-profile analysis of pork-butt and beef-loin samples after treatments with flexible thin-layer dielectric barrier discharge plasma for different times.
Meat Time of treatment (min) Hardness (kg) Springiness (mm) Cohesiveness (%) Gumminess (kg) Chewiness (kg)
Pork butt 0 6.17 0.72 0.57 3.68 2.69
2.5 3.80 0.75 0.56 2.14 1.54
5 8.13 0.78 0.61 4.83 3.49
7.5 4.67 0.74 0.58 2.69 2.14
10 9.66 0.78 0.58 5.53 4.12
SEMa 2.94 0.06 0.02 1.69 1.12
Beef loin 0 6.18 0.72 0.55 3.24 1.72
2.5 5.64 0.76 0.60 5.06 2.25
5 6.66 0.74 0.56 2.95 1.03
7.5 5.46 0.77 0.59 3.43 2.24
10 7.69 0.75 0.56 6.09 1.81
SEMa 1.79 0.04 0.03 1.07 0.49
a Standard error of the mean (n ¼ 15).
Table 4
Sensory evaluation of pork-butt and beef-loin samples after treatments with flexible
thin-layer dielectric barrier discharge plasma for different times.
Meat type Time of
treatment
(min)
Appearance Color Taste Off-flavor Overall
acceptability
Pork butt 0 4.94 5.06 5.10A 1.22 4.88
2.5 5.09 4.97 5.12A 1.41 5.28
5 5.16 5.12 4.47B 1.31 5.12
7.5 4.81 4.91 4.84AB 1.25 4.84
10 4.81 4.75 4.53B 1.31 4.88
SEMa 0.17 0.17 0.18 0.16 0.28
Beef loin 0 5.12 5.16 5.22A 1.12 5.25
2.5 5.19 4.97 5.06AB 1.09 4.78
5 5.09 4.94 5.16A 1.12 5.12
7.5 4.81 5.25 4.75AB 1.34 4.81
10 5.09 4.94 4.62B 1.38 4.91
SEMa 0.18 0.16 0.17 0.11 0.17
A-BDistinct letters in the same column within the same meat type indicate significant
differences (P < 0.05).
a Standard error of the mean (n ¼ 35).
None of the plasma treatments affected the appearance, color, offflavor,
and overall acceptability of the pork and beef samples
(P > 0.05). This finding has a controversy with the instrumental
color data shown in Table 2. By contrast, the preference for taste
was significantly influenced by the DBD-plasma treatment of both
meat samples: the sensory score for taste was significantly lower
when pork-butt samples were treated with DBD plasma for 5 and
10 min than with other treatments including no treatment (control),
whereas this sensory score measured for beef loin was
negatively affected only by the 10-min treatment (P < 0.05).
Sensory-evaluation data on plasma-treated meat and meat products
are scarce. DBD-plasma treatment substantially lowered the
scores measured for appearance, color, odor, and overall acceptability
of raw pork loin (Kim et al., 2013). However, no marked
differences in any of these parameters were detected between
plasma-treated and untreated pork loin after cooking (Kim et al.,
2013).
Free radicals generated during plasma treatment trigger lipid
and/or protein oxidation and generate secondary oxidation products
such as alkanes, alkenes, aldehydes, alcohols, ketones, and
acids (Kim et al., 2013). These molecules produce fishy, metallic,
rancid, and oxidized flavors (Kochhar, 1996). Thus, low taste scores
might have been obtained because of the high fat content in pork
butt and beef loin that led to increased production of lipidoxidation
byproducts during plasma treatment (Lee et al., 2012).
However, panelists did not record any significant difference for offflavor
scores between the plasma-treated and untreated samples.
Therefore, the deterioration of taste in flexible thin-layer
DBDetreated meat should be considered and minimized. Adding
natural antioxidants to meat and meat products can serve as a
possible strategy to minimize lipid oxidation (Jayasena and Jo,
2014) and thereby improve the sensory quality of DBD-treated
meat and meat products.
4. Conclusions
Findings of the present study suggest that the microbial safety of
raw pork butt and beef loin can be enhanced using the newly
developed flexible thin-layer DBDeplasma system. Out of the
tested conditions in this study, DBD-plasma treatment for 10 min
might be the optimum treatment because under this treatment
condition, the bactericidal effect on L. monocytogenes, E. coli
O157:H7, and S. Typhimurium was the highest, and the physicochemical
and sensory attributes of the meat samples were similar
to those of samples treated for 7.5 min. However, this plasma device
must be improved to increase pathogen-inactivation efficiency and
minimize the adverse effects on physicochemical and sensory
qualities of meat.
Acknowledgments
This work was conducted with the support of the R&D Program
(Plasma Farming) of the National Fusion Research Institute of Korea
(Project No. EN1425-1), which is funded by the Government.
References

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3.2 ค่า TBARSการตรวจสอบผลของ DBD ชั้นบางยืดหยุ่นนี้พลาสม่าความเสี่ยงในการเกิดออกซิเดชันของไขมันเนื้อตัวอย่าง ค่า TBARSตัวอย่างถูกวัด ค่า TBARS DBD-plasmatreatedตัวอย่างหมูและเนื้อเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเมื่อการรักษาtimewas เพิ่มขึ้น (Fig. 3) อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับกระบวนการออกซิเดชันในไม่ถูกรักษาอื่น ๆ บำบัดตัวอย่าง และหลังจากวันหนึ่งรักษา เกิดออกซิเดชันของไขมันในเนื้อตัวอย่างได้อย่างมากได้รับผลกระทบ (P < 0.05) โดยพลาสม่า DBD รักษาหลังจากสัมผัสกับพลาสม่าสำหรับ 10 นาที นอกจากนี้ ค่า TBARS หยิบเนื้อตัวอย่างเล็กน้อยสูงอย่างหมูก้นได้ นี้อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงไขมันเนื้อหา และ กรดไขมันองค์ประกอบของเนื้อสัตว์สองชนิด โดยคมชัด ค่า TBARSของ APP ถือว่า baconwas ที่ต่ำกว่าของเบคอนไม่ถูกรักษาวันค่า 0 แต่เหล่านี้เพิ่มขึ้นหลังจากวันที่เก็บข้อมูล (Kim et al.,2011) สังเกตเพิ่มค่า TBARS ถือว่าพลาสม่าตัวอย่างสามารถบันทึกฟรี precursors radicalsdthe ของไขมันhydroperoxides ผลิตพลาสม่า treatmentdthat ทริกเกอร์กระบวนการออกซิเดชัน (Kim et al., 2013) ดังนั้น ไขมันออกซิเดชันพลอยเช่น hexanal และผลิต malondialdehyde(หลิว et al., 2008) แนะนำข้อมูลปัจจุบันที่ thinlayer ยืดหยุ่นพลาสม่า DBD รักษาผ่าผลเกิดออกซิเดชันของไขมันในหมูเนื้อและก้นหยิบถึงเวลารักษา 7.5 นาทีเมื่อวัดหนึ่งวันหลังการรักษาพลาสม่า อย่างไรก็ตาม ไปสอบสวนจำเป็นต้องหาผลของพัฒนา ระบบพลาสม่า DBD เกิดออกซิเดชันของไขมันในเนื้อตัวอย่างกับการระยะเวลาเก็บ ระยะกลาง และระยะยาว3.3.3. เนื้อโพรไฟล์ตาราง 3 แสดงผลของพลาสม่า DBD ชั้นบาง ๆ มีความยืดหยุ่นในพารามิเตอร์เนื้อก้นหมูและเนื้อหยิบตัวอย่างเป็นการฟังก์ชันเพิ่มเวลารักษา ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า ไม่พารามิเตอร์ของพื้นผิวได้รับผลกระทบ (P > 0.05) โดยพลาสม่า DBDการรักษา โดยไม่คำนึงถึงชนิดเนื้อ: springiness และ cohesivenessค่าของเนื้อหมูและเนื้อตัวอย่างได้คงแม้รักษาเวลาเพิ่มขึ้น (P > 0.05), แต่ความแข็ง gumminessและค่า chewiness ของทั้งสองตัวอย่างเนื้อ fluctuatedแต่ ไม่มาก เมื่อเวลารักษาเพิ่มขึ้น(P > 0.05) คิม et al. (2013) เมื่อเร็ว ๆ นี้แสดงให้เห็นว่า พื้นผิวที่ไม่แตกต่างกัน (P > 0.05) ระหว่างตัวควบคุมและ DBD-plasmatreatedตัวอย่างในการประเมินทางประสาทสัมผัสของหยิบหมู ดังนั้น การสามารถรักษาพลาสม่า DBD ชั้นบางยืดหยุ่นใช้ในการศึกษานี้บริการให้การรักษาไม่ทำลายพลาสมาในเนื้อพื้นผิว อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ปัจจุบันควรเพิ่มเติมยืนยันในการตรวจสอบในอนาคต3.4 ประเมินรับความรู้สึกวิธีการประเมินทางประสาทสัมผัสในหมูชนและหยิบเนื้อตัวอย่างถือว่า มีความยืดหยุ่นบางเลเยอร์ DBD พลาสมา (ตาราง 4) ตาราง 3วิเคราะห์ประวัติเนื้อก้นหมูและเนื้อหยิบตัวอย่างหลังจากที่มีอุปสรรคเป็นฉนวนชั้นบางยืดหยุ่นถ่ายพลาสมาสำหรับช่วงเวลาต่าง ๆเวลา (นาที) ความแข็ง (กก.) (มิลลิเมตร) (%) Cohesiveness Springiness รักษาเนื้อ Chewiness gumminess (กก.) (กก.)หมูชน 0 6.17 0.72 0.57 3.68 2.692.5 3.80 0.75 0.56 2.14 1.545 8.13 0.78 0.61 4.83 3.497.5 4.67 0.74 0.58 2.69 2.1410 9.66 0.78 0.58 5.53 4.12แสดงกลาง 2.94 0.06 0.02 1.69 1.12เนื้อหยิบ 0 6.18 0.72 0.55 3.24 1.722.5 5.64 0.76 0.60 5.06 2.255 6.66 0.74 0.56 2.95 1.037.5 5.46 คือ 0.59 0.77 3.43 2.2410 7.69 0.75 0.56 6.09 1.81แสดงกลาง 1.79 0.04 0.03 1.07 0.49ผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ย (n ¼ 15) ตาราง 4การประเมินทางประสาทสัมผัสก้นหมูและเนื้อหยิบตัวอย่างหลังจากมีความยืดหยุ่นพลาสม่าปล่อยอุปสรรคเป็นฉนวนชั้นบางครั้งแตกต่างกันเนื้อพิมพ์เวลารักษา(นาที)ลักษณะสีรสชาติออกรสชาติโดยรวมacceptabilityหมูชน 0 4.94 5.06 5.10A 1.22 4.882.5 5.09 4.97 5.12A 1.41 5.285 5.16 5.12 4.47B 1.31 5.127.5 4.81 4.91 4.84AB 1.25 4.8410 4.81 4.75 4.53B 1.31 4.88แสดงกลาง 0.17 0.17 0.18 0.16 0.28เนื้อหยิบ 0 5.12 5.16 5.22A 1.12 5.252.5 5.19 4.97 5.06AB 1.09 4.785 5.09 4.94 5.16A 1.12 5.127.5 4.81 5.25 4.75AB 1.34 4.8110 5.09 4.94 4.62B 1.38 4.91แสดงกลาง 0.18 0.16 0.17 0.11 0.17A BDistinct ตัวอักษรในคอลัมน์เดียวกันภายในชนิดเนื้อเดียวกันบ่งชี้สำคัญความแตกต่าง (P < 0.05)ผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ย (n ¼ 35) รักษาพลาสม่าที่ไม่มีผลต่อลักษณะ สี offflavorและโดยรวม acceptability อย่างหมูและเนื้อ(P > 0.05) ค้นหานี้ได้ถกเถียงกับการบรรเลงข้อมูลสีที่แสดงในตารางที่ 2 โดยคมชัด การกำหนดลักษณะสำหรับรสชาติได้รับอย่างมีนัยสำคัญ โดยรักษา DBD พลาสมาของทั้งสองตัวอย่างเนื้อ: คะแนนรับความรู้สึกในรสชาติต่ำเมื่อหมูก้นตัวอย่างได้รับการรักษา ด้วยพลาสม่า DBD สำหรับ 5 และ10 นาทีกว่ากับการรักษาอื่น ๆ รวมถึงไม่รักษา (ควบคุม),ในขณะที่คะแนนการรับความรู้สึกนี้วัด หยิบเนื้อถูกส่งผลกระทบ โดยเฉพาะการรักษา 10 นาที (P < 0.05)ข้อมูลการประเมินทางประสาทสัมผัสในพลาสม่ารักษาเนื้อและผลิตภัณฑ์เนื้อกำลังขาดแคลน รักษา DBD พลาสมาลดลงมากคะแนนโดยวัดลักษณะ สี กลิ่น และ acceptability โดยรวมของหมูดิบหยิบ (Kim et al., 2013) อย่างไรก็ตาม ไม่ทำเครื่องหมายความแตกต่างของพารามิเตอร์เหล่านี้ถูกตรวจพบระหว่างหยิบหมูถือ ว่าพลาสม่า และไม่ถูกรักษาหลังจากการทำอาหาร (Kim et al.,2013)อนุมูลอิสระที่สร้างขึ้นระหว่างพลาสม่ารักษาทริกเกอร์กระบวนและ/หรือโปรตีนออกซิเดชัน และสร้างผลิตภัณฑ์ออกซิเดชันรองalkanes, alkenes, aldehydes, alcohols คี โตน และกรด (Kim et al., 2013) โมเลกุลเหล่านี้ผลิตคาว โลหะrancid และตกแต่งรสชาติ (Kochhar, 1996) ดังนั้น ต่ำคะแนนรสชาติอาจได้ได้รับเนื่องจาก มีไขมันสูงในหมูหยิบก้นและเนื้อที่นำไปสู่การผลิตที่เพิ่มขึ้นของ lipidoxidationสารระหว่างพลาสม่ารักษา (Lee et al., 2012)อย่างไรก็ตาม panelists ไม่บันทึกความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ offflavorคะแนนระหว่างตัวอย่างถือ ว่าพลาสม่า และไม่ถูกรักษาดังนั้น เสื่อมสภาพรสในยืดหยุ่นบางชั้นเนื้อ DBDetreated ควรพิจารณา และย่อเล็กสุด เพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติเนื้อและผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์สามารถทำหน้าที่เป็นเป็นกลยุทธ์เพื่อลดการเกิดออกซิเดชันของไขมัน (Jayasena และ Jo2014) และเพื่อปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสของถือว่า DBDเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์เนื้อ 4. บทสรุปแนะนำการค้นพบของการศึกษาปัจจุบันที่ความปลอดภัยของจุลินทรีย์หยิบก้นและเนื้อหมูดิบสามารถเพิ่มการใช้ใหม่พัฒนาระบบ DBDeplasma ชั้นบาง ๆ ยืดหยุ่น จากการทดสอบเงื่อนไขในการศึกษานี้ รักษา DBD พลาสมา 10 นาทีอาจเป็นการรักษาที่เหมาะสมเพราะภายใต้การรักษานี้เงื่อนไข ผล bactericidal L. monocytogenes, E. coliO157:H7, S. Typhimurium ไม่สูง และการ physicochemicalและคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสของตัวอย่างเนื้อคล้ายตัวอย่างผู้รับสำหรับ 7.5 นาที อย่างไรก็ตาม อุปกรณ์นี้พลาสม่าต้องปรับปรุงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการยกเลิกการเรียกการศึกษา และลดกระทบ physicochemical และทางประสาทสัมผัสคุณภาพของเนื้อตอบงานนี้ได้ดำเนินการ ด้วยการสนับสนุนของ R & D โปรแกรม(พลานา) ของ สถาบันวิจัยอาหารแห่งชาติของเกาหลี(หมายเลขโครงการ EN1425-1), ซึ่งได้รับการสนับสนุน โดยรัฐบาลการอ้างอิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3.2 ค่า TBARS
เพื่อศึกษาผลกระทบของการมีความยืดหยุ่นบางชั้น DBD พลาสม่า
ในการเปิดรับออกซิเดชันของไขมันของตัวอย่างเนื้อค่า TBARS ของ
กลุ่มตัวอย่างที่ถูกวัด ค่านิยมของ DBD-plasmatreated TBARS
ตัวอย่างเนื้อหมูและเนื้อวัวเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเมื่อรักษา
timewas เพิ่มขึ้น (รูปที่. 3) แต่เมื่อเทียบกับไขมัน
ออกซิเดชันในตัวอย่างได้รับการรักษาได้รับการรักษาและอื่น ๆ หลังจากหนึ่งวันของ
การรักษาออกซิเดชันของไขมันในตัวอย่างเนื้อสัตว์ได้อย่างมีนัยสำคัญ
ได้รับผลกระทบ (P <0.05) โดยการรักษา DBD พลาสม่าเท่านั้นหลังจากที่สัมผัสกับ
พลาสม่า 10 นาที นอกจากนี้ค่า TBARS ของเนื้อเนื้อซี่โครง
ตัวอย่างเล็กน้อยสูงกว่าตัวอย่างหมูก้น นี้
อาจจะนำมาประกอบกับการเปลี่ยนแปลงของปริมาณไขมันและกรดไขมัน
องค์ประกอบของทั้งสองประเภทเนื้อสัตว์ ตรงกันข้ามค่า TBARS
ของ APP รับการรักษา baconwas ต่ำกว่าของเบคอนได้รับการรักษาในวันที่
0 แต่ค่าเหล่านี้เพิ่มขึ้นหลังจากวันที่ 7 ของการจัดเก็บ (Kim et al.,
2011) เพิ่มขึ้นสังเกตได้ในค่า TBARS ของพลาสม่าที่ได้รับ
ตัวอย่างที่สามารถนำมาประกอบเพื่อปลดปล่อยสารตั้งต้น radicalsdthe ของไขมัน
hydroperoxides ผลิตในช่วงพลาสม่า treatmentdthat เรียก
ออกซิเดชันของไขมัน (Kim et al., 2013) ดังนั้นไขมันออกซิเดชั่
ผลพลอยได้เช่น hexanal และ Malondialdehyde ผลิต
(Liu et al., 2008) ข้อมูลปัจจุบันแสดงให้เห็นว่ามีความยืดหยุ่น thinlayer
รักษา DBD พลาสม่าได้รับผลกระทบน้อยที่สุดออกซิเดชันของไขมันใน
ก้นเนื้อหมูและเนื้อซี่โครงเนื้อวัวถึงเวลาในการรักษา 7.5 นาทีเมื่อ
วัดหนึ่งวันหลังการรักษาพลาสม่า อย่างไรก็ตามการตรวจสอบต่อไป
มีความจำเป็นที่จะหาผลกระทบของการพัฒนาขึ้นใหม่
ระบบ DBD พลาสม่าในออกซิเดชันของไขมันของตัวอย่างเนื้อสัตว์ที่มี
ระยะกลางและระยะเวลาการจัดเก็บระยะยาว.
3.3.3 รายละเอียดพื้นผิว
ตารางที่ 3 นำเสนอผลของการที่มีความยืดหยุ่นบางชั้น DBD พลาสม่าใน
พารามิเตอร์เนื้อหมูชนและตัวอย่างเนื้อเนื้อซี่โครงเป็น
ฟังก์ชั่นของการเพิ่มเวลาในการรักษา ผลการวิจัยพบว่าไม่มี
พารามิเตอร์เนื้อได้รับผลกระทบ (P> 0.05) โดย DBD พลาสม่า
การรักษาโดยไม่คำนึงถึงชนิดของเนื้อสัตว์: ยืดหยุ่นและ cohesiveness
ค่าของตัวอย่างเนื้อหมูและเนื้อวัวที่มีอย่างต่อเนื่องแม้ในขณะที่
เวลาในการรักษาเพิ่มขึ้น (P> 0.05) แต่ความแข็ง, gumminess,
และค่านิยมเคี้ยวของตัวอย่างเนื้อทั้งความผันผวน
แม้ว่าจะไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญเมื่อเวลาในการรักษาที่เพิ่มขึ้น
(P> 0.05) คิมและคณะ (2013) เมื่อเร็ว ๆ นี้แสดงให้เห็นว่าพื้นผิว
ไม่แตกต่างกัน (P> 0.05) ระหว่างตัวควบคุมและ DBD-plasmatreated
ตัวอย่างในการประเมินผลทางประสาทสัมผัสของเนื้อซี่โครงหมู ดังนั้น
บางชั้นรักษา DBD พลาสม่าที่มีความยืดหยุ่นที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้สามารถ
ทำหน้าที่เป็นผู้รักษาพลาสม่าที่ไม่ทำลายในแง่ของเนื้อสัตว์
เนื้อ ซึ่งผลที่ปัจจุบันควรได้รับการยืนยันต่อไป
ในการสืบสวนในอนาคต.
3.4 การประเมินผลทางประสาทสัมผัส
การประเมินผลทางประสาทสัมผัสได้ดำเนินการในหมูและเนื้อวัวชน-เนื้อซี่โครง
ตัวอย่างรับการรักษาด้วยความยืดหยุ่นบางชั้น DBD พลาสม่า (ตารางที่ 4).
ตารางที่ 3
การวิเคราะห์พื้นผิว-รายละเอียดของเนื้อหมูชนและตัวอย่างเนื้อเนื้อหลังจากการรักษาด้วย thin- ที่มีความยืดหยุ่น ชั้นอิเล็กทริกพลาสม่าปล่อยอุปสรรคสำหรับเวลาที่แตกต่างกัน.
เนื้อสัตว์เวลาของการรักษา (นาที) ความแข็ง (กก.) Springiness (มม) เหนียวแน่น (%) gumminess (กก.) เคี้ยว (กก.)
ก้นหมู 0 6.17 0.72 0.57 3.68 2.69
2.5 3.80 0.75 0.56 2.14 1.54
5 8.13 0.78 0.61 4.83 3.49
7.5 4.67 0.74 0.58 2.69 2.14
9.66 0.78 10 0.58 5.53 4.12
2.94 0.06 SEMA 0.02 1.69 1.12
เนื้อเนื้อซี่โครง 0 6.18 0.72 0.55 3.24 1.72
2.5 5.64 0.76 0.60 5.06 2.25
6.66 0.74 5 0.56 2.95 1.03
7.5 5.46 0.77 0.59 3.43 2.24
10 7.69 0.75 0.56 6.09 1.81
1.79 0.04 SEMA 0.03 1.07 0.49
ข้อผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ย (n ¼ 15).
ตารางที่ 4
การประเมินผลทางประสาทสัมผัสของเนื้อหมูชนและตัวอย่างเนื้อเนื้อหลังจากการรักษาที่มีความยืดหยุ่น
ชั้นบางพลาสม่าปล่อยอุปสรรคอิเล็กทริกที่แตกต่างกัน ครั้ง.
เวลาชนิดเนื้อ
รักษา
(นาที)
สีลักษณะรสชาติปิดรสชาติโดยรวม
ยอมรับ
หมูก้น 0 4.94 5.06 1.22 4.88 5.10A
2.5 5.09 4.97 1.41 5.28 5.12A
5 5.16 5.12 1.31 5.12 4.47B
7.5 4.81 4.91 1.25 4.84 4.84AB
10 4.81 4.75 1.31 4.88 4.53B
SEMA 0.17 0.17 0.18 0.16 0.28
เนื้อเนื้อซี่โครง 0 5.12 5.16 1.12 5.25 5.22A
2.5 5.19 4.97 1.09 4.78 5.06AB
5 5.09 4.94 1.12 5.12 5.16A
7.5 4.81 5.25 1.34 4.81 4.75AB
10 5.09 4.94 1.38 4.91 4.62B
SEMA 0.18 0.16 0.17 0.11 0.17
-BDistinct ตัวอักษรในคอลัมน์เดียวกันภายในชนิดเนื้อเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญบ่งบอกถึง
ความแตกต่าง (P <0.05).
ข้อผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ย (n ¼ 35).
ไม่มีการรักษาพลาสม่าได้รับผลกระทบลักษณะสี offflavor ,
และการยอมรับโดยรวมของตัวอย่างเนื้อหมูและเนื้อวัว
(P> 0.05) การค้นพบนี้มีความขัดแย้งกับประโยชน์
ข้อมูลสีที่แสดงในตารางที่ 2 ในทางตรงกันข้ามการตั้งค่าสำหรับรสชาติ
ที่ได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษา DBD พลาสม่าของทั้งสอง
ตัวอย่างเนื้อสัตว์: คะแนนทางประสาทสัมผัสสำหรับรสชาติอย่างมีนัยสำคัญลดลง
เมื่อกลุ่มตัวอย่างหมูชนได้ รับการรักษาด้วยพลาสม่า DBD 5 และ
10 นาทีกว่ากับการรักษาอื่น ๆ รวมทั้งไม่มีการรักษา (ควบคุม)
ในขณะที่คะแนนทางประสาทสัมผัสนี้วัดเนื้อซี่โครงเนื้อวัวได้
รับผลกระทบโดยเฉพาะการรักษา 10 นาที (P <0.05).
ข้อมูลทางประสาทสัมผัสการประเมินในพลาสม่า เนื้อ -treated และผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์
ที่หายาก การรักษา DBD พลาสม่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
คะแนนวัดลักษณะสีกลิ่นและการยอมรับโดยรวม
ของเนื้อซี่โครงหมูดิบ (Kim et al., 2013) แต่ไม่มีการทำเครื่องหมาย
ที่แตกต่างกันในใด ๆ ของพารามิเตอร์เหล่านี้ถูกตรวจพบระหว่าง
พลาสม่าได้รับการรักษาและหมูได้รับการรักษาหลังจากการปรุงอาหาร (Kim et al.,
2013).
อนุมูลอิสระเกิดขึ้นในระหว่างการรักษาไขมันทริกเกอร์พลาสม่า
และ / หรือการเกิดออกซิเดชันโปรตีนและสร้างผลิตภัณฑ์ออกซิเดชั่รอง
ดังกล่าว เป็นอัลเคน, แอลคีน, ลดีไฮด์, แอลกอฮอล์, คีโตนและ
กรด (Kim et al., 2013) โมเลกุลเหล่านี้ผลิตคาวโลหะ
หืนและรสชาติออกซิไดซ์ (Kochhar, 1996) ดังนั้นคะแนนรสชาติต่ำ
อาจจะได้รับเพราะเนื้อหาที่มีไขมันสูงในเนื้อหมู
และเนื้อก้นเนื้อวัวที่นำไปสู่การผลิตที่เพิ่มขึ้นของ lipidoxidation
เกิดในระหว่างการรักษาพลาสม่า (ลี et al., 2012).
อย่างไรก็ตามผู้ร่วมอภิปรายไม่ได้บันทึกความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ สำหรับ offflavor
คะแนนระหว่างตัวอย่างพลาสมารับการรักษาและได้รับการรักษา.
ดังนั้นเสื่อมสภาพของรสชาติที่มีความยืดหยุ่นในบางชั้น
เนื้อ DBDetreated ควรได้รับการพิจารณาและลดลง การเพิ่ม
สารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติเพื่อผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์และเนื้อสัตว์สามารถใช้เป็น
กลยุทธ์ที่เป็นไปได้เพื่อลดการเกิดออกซิเดชันของไขมัน (Jayasena และโจ,
2014) และจึงปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสของ DBD รับการรักษา
เนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์.
4 สรุป
ผลการวิจัยของการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าความปลอดภัยของจุลินทรีย์
ก้นหมูดิบและเนื้อซี่โครงเนื้อวัวสามารถเพิ่มการใช้ใหม่
ได้รับการพัฒนาที่มีความยืดหยุ่นบางชั้นระบบ DBDeplasma ออกจาก
สภาวะการทดสอบในการศึกษาครั้งนี้การรักษา DBD พลาสม่า 10 นาที
อาจจะมีการรักษาที่เหมาะสมเพราะภายใต้การรักษานี้
สภาพผลฆ่าเชื้อแบคทีเรียบน L. monocytogenes, E. coli
O157: H7 และ S. Typhimurium เป็นสูงสุด และทางเคมีกายภาพ
คุณลักษณะและประสาทสัมผัสของตัวอย่างเนื้อมีความคล้ายคลึง
กับของกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการรักษา 7.5 นาที อย่างไรก็ตามอุปกรณ์พลาสม่านี้
จะต้องได้รับการปรับปรุงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพเชื้อโรคยับยั้งและ
ลดผลกระทบต่อทางเคมีกายภาพและประสาทสัมผัส
คุณภาพของเนื้อ.
กิตติกรรมประกาศ
งานนี้ได้ดำเนินการด้วยการสนับสนุนของการวิจัยและพัฒนาโปรแกรม
(พลาสม่า Farming) ของการวิจัยฟิวชั่นแห่งชาติของสถาบัน เกาหลี
(โครงการที่ EN1425-1) ซึ่งได้รับเงินสนับสนุนจากรัฐบาล.
อ้างอิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3.2 . โดยวัดค่า
เพื่อศึกษาผลของความยืดหยุ่นพบ dbd พลาสมา
แสงในการออกซิเดชันของไขมันและเนื้อ โดยวัดค่า
จำนวนวัด โดยค่าปกติของหมู plasmatreated
dbd และตัวอย่างเนื้อเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เมื่อการรักษา
timewas เพิ่มขึ้น ( รูปที่ 3 ) อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับไขมัน
ออกซิเดชันในดิบและอื่น ๆตัวอย่างได้รับการรักษาหลังจาก 1 วัน
รักษา การออกซิเดชันของไขมันในตัวอย่างเนื้อ
ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) หลังจากการรักษาพลาสมา dbd
) 10 นาที นอกจากนี้ โดยวัดค่าของตัวอย่าง (
เนื้อมีค่าสูงกว่าตัวอย่างก้นหมู นี้อาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลง

ในปริมาณไขมันและกรดไขมันองค์ประกอบของทั้งสองเนื้อประเภท ในทางกลับกัน โดยวัดค่า
baconwas App ที่ถือว่าต่ำกว่าการรักษาเบคอนวัน
0 แต่ค่าเหล่านี้เพิ่มขึ้น หลังจาก 7 วัน กระเป๋า ( Kim et al . ,
2011 ) วิธีเพิ่มค่าปกติของพลาสมาถือว่า
ตัวอย่างสามารถเกิดจากสารตั้งต้นของไขมันฟรี radicalsdthe

hydroperoxides ผลิตในระหว่างการเรียก treatmentdthat พลาสมาปฏิกิริยาออกซิเดชันของลิพิด ( Kim et al . , 2013 ) ดังนั้น การออกซิเดชันของไขมันตกค้าง เช่น hexanal
O
และผลิต ( Liu et al . , 2008 ) ข้อมูลปัจจุบัน พบว่า มีความยืดหยุ่น thinlayer
dbd พลาสมารักษาน้อยที่สุดผลกระทบการออกซิเดชันของไขมันในเนื้อหมูและเนื้อวัวสันนอก
ก้นขึ้นเพื่อรักษาเวลา 7.5 นาทีเมื่อ
วัดหนึ่งวันหลังจากที่พลาสม่า การรักษา อย่างไรก็ตาม
สืบสวนเพิ่มเติมจะต้องดูผลของระบบใหม่พัฒนา
dbd พลาสมาปฏิกิริยาลิปิดออกซิเดชันของเนื้อย่าง

ช่วงกระเป๋าระยะกลาง และระยะยาว 3.3.3 .
ประวัติเนื้อตารางที่ 3 แสดงผลของพลาสมาบน
1 dbd ยืดหยุ่นเนื้อก้นหมูสันนอกพารามิเตอร์ของตัวอย่างเนื้อเป็นฟังก์ชันเพิ่ม
เวลาการรักษา ผลการศึกษาพบว่าไม่มี
พารามิเตอร์ของพื้นผิวได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) โดยกรมพัฒนาธุรกิจการค้า พลาสมา
รักษาโดยไม่คำนึงถึงประเภทเนื้อ : springiness และ cohesiveness
ค่าหมูและตัวอย่างเนื้อคงแม้
เวลาการรักษาเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) แต่ค่าความแข็ง และค่า gumminess
, , เคี้ยวทั้งเนื้ออย่างมีระดับ
, แต่ไม่แตกต่างกันทางสถิติ เมื่อเวลาการรักษาเพิ่มขึ้น
( P > 0.05 ) Kim et al .( 2013 ) เมื่อเร็วๆ นี้ พบว่า พื้นผิว
ไม่แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) ระหว่างการควบคุมและ dbd plasmatreated
ตัวอย่างในการประเมินทางประสาทสัมผัสของซี่โครงหมู ดังนั้น จึงมีการรักษา
1 dbd พลาสมาที่ใช้ในการศึกษานี้ไม่สามารถ
เป็นในแง่ของการรักษาและไม่ทำลายเนื้อเนื้อ

อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันผลลัพธ์ควรยืนยันเพิ่มเติมในการสืบสวนในอนาคต
.
3.4 .การยอมรับทางประสาทสัมผัส
การยอมรับทางประสาทสัมผัสเป็นก้นหมูและตัวอย่าง (
เนื้อถือว่ายืดหยุ่น 1 dbd พลาสมา ( ตารางที่ 4 )
3
เนื้อข้อมูล ตารางการวิเคราะห์ของก้นหมูสันนอกเนื้อตัวอย่างหลังการรักษาด้วยการพบอุปสรรคการยืดหยุ่น )
ครั้งเวลาเนื้อการรักษา ( มิน ) ( กก. ) ค่าความแข็ง ( มม. ) 3 ( % ) gumminess ( กิโลกรัม ) ( ( กก )
ก้นหมู 0 6.17 ) 0.57 3.68 2.69
2.5 3.80 0.75 ( 2.14 1.54
5 8.13 0.78 0.61 4.83 3.49
7.5 4.67 0.58 2.69 0.74 2.14
10 9.66 0.78 0.58 5.53 บาท
เสมา 2.94 0.06 0.02 1.69 1.12
เนื้อสันนอก 0 6.60 0.72 0.55 3.24 1.72
2.5 5.64 เท่ากับ 0.60 5.06 2.25
5 แผ่น ( 6.66 2.95 1.03
7.5 5.46 จำนวน 059 3.43 2.24
10 ที่สุด 0.75 0.56 6.09 1.81 1.79 0.04 0.03
เสมาและ 0.49
เป็นค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของค่าเฉลี่ย ( N ¼ 15 )
4
ตารางการประเมินทางประสาทสัมผัสของก้นหมูสันนอกเนื้อและตัวอย่างหลังการรักษาด้วยการยืดหยุ่น
1 ด่านปล่อยพลาสมาสำหรับเวลาที่แตกต่างกัน ประเภทของการรักษาเวลา

เนื้อ

( มิน ) ลักษณะสีรสกลิ่นสีโดยรวม

หมูก้น 0 4.94 5.06 5.10a 1.22 488
2.5 และ 5.12a 1.41 4.97 5.28
5 5.16 5.12 4.47b 1.31 5.12
7.5 4.81 4.91 4.84ab 1.25 บริษัท
10 4.81 4.75 4.53b 1.31 4.88
เสมา 0.17 0.17 เท่ากับ 0.16 0.28
เนื้อสันนอก 0 5.12 5.16 5.22a 1.12 5.25
2.5 5.19 4.97 5.06ab 1.09 4.78
5 5.09 4.94 5.16a 1.12 5.12
7.5 4.81 5.25 4.75ab 1.34 4.81
10 5.09 4.94 4.62b 1.38 4.91
เสมา 0.18 0.11 0.17
0.16 ,a-bdistinct จดหมายในคอลัมน์เดียวกันภายในชนิดเนื้อเดียวกัน พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 )
.
เป็นค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของค่าเฉลี่ย ( N ¼ 35 ) .
ไม่มีพลาสมาการรักษามีผลต่อลักษณะ offflavor สี , ,
และการยอมรับโดยรวมของหมูและเนื้อวัวตัวอย่าง
( P > 0.05 ) . การค้นพบนี้มีการโต้เถียงกับเพลงบรรเลง
สีข้อมูลแสดงในตารางที่ 2 โดยความคมชัดการตั้งค่าสำหรับรสชาติ
ได้รับอิทธิพลอย่างมากโดยกรมพัฒนาธุรกิจการค้า พลาสม่า การรักษาทั้งสอง
เนื้อตัวอย่าง : คะแนนทางประสาทสัมผัสรสชาติลดลง
เมื่อตัวอย่างก้นหมูได้รับการรักษากับ dbd ) 5
10 นาทีกว่า กับการรักษาอื่น ๆ รวมทั้งไม่มีการรักษา ( การควบคุม ) ,
ส่วนนี้และคะแนนวัดสันเนื้อคือ
กระทบ โดยเฉพาะ 10 นาทีในการรักษา ( p < 005 ) .
การยอมรับทางประสาทสัมผัสข้อมูลพลาสมาถือว่าเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์
ขาดแคลน การรักษาพลาสมา dbd อย่างมากลด
คะแนนวัดลักษณะปรากฏ สี กลิ่น และการยอมรับโดยรวมของ
สันหมูดิบ ( Kim et al . , 2013 ) อย่างไรก็ตาม ไม่มีเครื่องหมาย
ความแตกต่างในใด ๆของพารามิเตอร์เหล่านี้ถูกตรวจพบระหว่าง
พลาสมารักษาและสันหมูดิบหลังจากทำอาหาร ( Kim et al . ,

) )อนุมูลอิสระที่เกิดขึ้นในระหว่างการรักษา
ไขมันกระตุ้นและ / หรือออกซิเจนพลาสมาโปรตีนและสร้างผลิตภัณฑ์การมัธยมศึกษา
เช่นอัลเคนอัลคีน , อัลดีไฮด์ , คีโตน , กรดและแอลกอฮอล์
( Kim et al . , 2013 ) โมเลกุลเหล่านี้ผลิตคาว , โลหะ ,
หืนและออกซิไดซ์รส ( kochhar , 1996 ) ดังนั้น คะแนนต่ำรสชาติ
อาจได้รับเนื่องจากปริมาณไขมันสูงในหมู
ก้นและเนื้อสันที่นำไปสู่การผลิตที่เพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ในระหว่างการรักษาพลาสมาลิปิดอ ซิเดชัน
( ลี et al . , 2012 ) .
แต่ไม่ได้บันทึกใด ๆ ผู้ทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ offflavor
คะแนนระหว่างพลาสมาถือว่าและตัวอย่างดิบ
ดังนั้น การเสื่อมสภาพของรสชาติใน 1 ยืดหยุ่น
dbdetreated เนื้อควรพิจารณาและ ย่อเล็กสุด เพิ่ม
สารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์และสามารถใช้เป็นกลยุทธ์ที่เป็นไปได้ในการลดปฏิกิริยาออกซิเดชันของลิพิด
( jayasena และโจ
2014 ) และจึงปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์เนื้อและ dbd ปฏิบัติ
.
4 สรุป
ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าปัจจุบันความปลอดภัยของเชื้อจุลินทรีย์ในวัตถุดิบและเนื้อสันนอกก้นหมู

สามารถปรับปรุงใช้ใหม่พัฒนาระบบ dbdeplasma 1 มีความยืดหยุ่น ออกจาก
ทดสอบเงื่อนไขในการศึกษานี้ , dbd พลาสมารักษา 10 นาที
อาจจะรักษาที่เหมาะสม เพราะภายใต้เงื่อนไขการรักษา
นี้ผลฆ่าเชื้อแบคทีเรียบน monocytogenes L , E . coli
เป็นสมาชิก ) และ S . typhimurium ได้สูงสุด และลักษณะทางประสาทสัมผัสของเนื้อและคุณลักษณะ

ตัวอย่างที่คล้ายคลึงกันบรรดาตัวอย่างถือว่า 7.5 นาที แต่นี้อุปกรณ์พลาสมา
ต้องปรับปรุงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการยับยั้งเชื้อโรค และลดผลกระทบต่อ

คุณภาพทางกายภาพและเคมี และทางประสาทสัมผัสของเนื้อ .
ขอบคุณ
งานนี้ดำเนินการด้วยการสนับสนุนของโปรแกรม R & D
( พลาสมาการเกษตร ) ของสถาบันวิจัยแห่งชาติ ฟิวชั่น เกาหลี
( โครงการไม่ en1425-1 )ที่สนับสนุนโดยรัฐบาล อ้างอิง