IntroductionSubstantial advances ha

Introduction
Substantial advances have been made over the past
decades through the application of molecular genetics in the identification of loci and chromosomal regions
that contain loci that affect traits of importance in
livestock production (Andersson, 2001). This has enabled
opportunities to enhance genetic improvement
programs in livestock by direct selection on genes or
genomic regions that affect economic traits through
marker-assisted selection and gene introgression
(Dekkers and Hospital, 2002). To this end, many theoretical
studies have been conducted over the past several
decades to evaluate strategies for the use of molecular
genetic information in selection programs. The
extra responses to selection that have been predicted
by several studies (e.g., Meuwissen and Goddard,
1996) have resulted in great optimism for the use of
molecular genetic information in industry breeding
programs. Objectives of this paper are to assess the
extent to which and in which ways marker and gene
information has been used in commercial livestock improvement
programs, to assess the successes and limitations
that have been experienced in such applications,
and to discuss strategies to overcome these limitations.
I will start with a discussion of the principlesof the use of molecular genetic information in genetic
improvement, which will set the stage for the analysis
of marker-assisted selection in commercial breeding
programs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำพบความก้าวหน้าได้ทำผ่านมาสิบปีผ่านการประยุกต์ใช้พันธุศาสตร์โมเลกุลในการระบุตำแหน่งอ่อนแอและภูมิภาคของโครโมโซมที่ประกอบด้วยตำแหน่งอ่อนแอที่มีผลต่อลักษณะที่สำคัญในการผลิตปศุสัตว์ (นายเกียรติคุณชาติประเสริฐ 2001) นี้ช่วยให้โอกาสในการเพิ่มปรับปรุงพันธุกรรมโปรแกรมในปศุสัตว์โดยตรงเลือกบนยีน หรือภูมิภาคออกที่มีผลต่อลักษณะทางเศรษฐกิจผ่านเครื่องหมายช่วยเลือกและยีน introgression(Dekkers และโรงพยาบาล 2002) ด้วยเหตุนี้ หลายทฤษฎีการศึกษาได้ดำเนินผ่านมาหลายทศวรรษการประเมินกลยุทธ์สำหรับการใช้โมเลกุลพันธุกรรมในการเลือกโปรแกรม การเสริมคำตอบตัวเลือกที่ได้รับการคาดการณ์โดยศึกษาหลาย (เช่น Meuwissen และก็อดเดิร์ด1996) มีผลในแง่ดีสำหรับการใช้โมเลกุลพันธุกรรมในพันธุ์อุตสาหกรรมโปรแกรม วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ประเมินการขอบเขตที่ และ ในเครื่องหมายวิธีและยีนใดมีการใช้ข้อมูลในการปรับปรุงธุรกิจปศุสัตว์โปรแกรม การประเมินความสำเร็จและข้อจำกัดที่มีประสบการณ์ที่ในโปรแกรมประยุกต์ดังกล่าวและ เพื่อหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ในการเอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้ฉันจะเริ่มต้น ด้วยการสนทนาของ principlesof ใช้ข้อมูลทางพันธุกรรมระดับโมเลกุลในพันธุกรรมปรับปรุง ซึ่งจะตั้งเวทีสำหรับการวิเคราะห์เลือกเครื่องหมายช่วยในการปรับปรุงพันธุ์เชิงพาณิชย์โปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ความก้าวหน้าที่สำคัญได้รับการทำในช่วงที่ผ่านมา
หลายทศวรรษที่ผ่านการประยุกต์ใช้พันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลในตัวของตำแหน่งและโครโมโซมภูมิภาค
ที่มีตำแหน่งที่มีผลต่อลักษณะที่มีความสำคัญใน
การผลิตปศุสัตว์ (แอนเดอ, 2001) นี้ได้เปิด
โอกาสในการเพิ่มประสิทธิภาพการปรับปรุงพันธุกรรม
โปรแกรมในการเลี้ยงปศุสัตว์โดยเลือกโดยตรงต่อยีนหรือ
ภูมิภาคจีโนมที่มีผลต่อลักษณะทางเศรษฐกิจผ่าน
เครื่องหมายช่วยคัดเลือกและยีนอินโทร
(Dekkers และโรงพยาบาล, 2002) ด้วยเหตุนี้หลายทฤษฎี
การศึกษาได้รับการดำเนินการในช่วงหลายที่ผ่านมา
นานหลายสิบปีในการประเมินกลยุทธ์สำหรับการใช้งานของโมเลกุล
ข้อมูลทางพันธุกรรมในโปรแกรมเลือก
การตอบสนองเป็นพิเศษในการเลือกที่ได้รับการคาดการณ์
จากการศึกษาหลายแห่ง (เช่น Meuwissen และก็อดดาร์ด
1996) มีผลในการมองโลกในแง่ดีสำหรับการใช้งานของ
ข้อมูลทางอณูพันธุศาสตร์ในการผสมพันธุ์อุตสาหกรรม
โปรแกรม วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้มีการประเมิน
ขอบเขตที่และในรูปแบบเครื่องหมายและยีน
ข้อมูลได้ถูกนำมาใช้ในการปรับปรุงการเลี้ยงสัตว์เชิงพาณิชย์
โปรแกรมเพื่อประเมินความสำเร็จและข้อ จำกัด
ที่ได้รับประสบการณ์ในการใช้งานดังกล่าว
และเพื่อหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ในการเอาชนะข้อ จำกัด เหล่านี้ .
ฉันจะเริ่มต้นด้วยการอภิปรายของ principlesof ที่ใช้ข้อมูลทางอณูพันธุศาสตร์ในทางพันธุกรรม
การปรับปรุงซึ่งจะตั้งเวทีสำหรับการวิเคราะห์
ของการเลือกเครื่องหมายช่วยในการผสมพันธุ์ในเชิงพาณิชย์
โปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำความก้าวหน้าอย่างมากได้รับการทำมากกว่าที่ผ่านมาทศวรรษที่ผ่านมาผ่านการประยุกต์ใช้พันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลในการจำแนกรูปแบบของภูมิภาคและที่ประกอบด้วยสถานะที่มีผลต่อคุณลักษณะของความสำคัญในการผลิตปศุสัตว์ ( แอนเดอร์ น , 2001 ) นี้ เปิดใช้งานโอกาสในการเพิ่มการปรับปรุงพันธุกรรมโปรแกรมในการปศุสัตว์โดยตรงในยีนหรือภูมิภาคที่มีต่อลักษณะทางเศรษฐกิจ ผ่านเครื่องหมายช่วยเลือกและยีนอินโทรเกรสชัน( เดคเกอร์ส และโรงพยาบาล , 2002 ) ทั้งนี้ หลายทฤษฎีการศึกษาได้รับการดำเนินการผ่านหลายทศวรรษที่ผ่านมาเพื่อประเมินกลยุทธ์การใช้โมเลกุลข้อมูลทางพันธุกรรมในโปรแกรมที่เลือก ที่คำตอบเสริมที่เลือกที่ถูกทำนายไว้จากการศึกษาหลาย ๆ ( เช่น meuwissen และกอดดาร์ด ,2539 ) มีผลในแง่ที่ดีสำหรับการใช้ข้อมูลทางพันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลในการปรับปรุงพันธุ์อุตสาหกรรมโปรแกรม วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือเพื่อประเมินขอบเขตที่และในที่วิธีเครื่องหมายและยีนข้อมูลได้ถูกใช้ในการพัฒนาปศุสัตว์เชิงพาณิชย์โปรแกรมประเมินความสำเร็จและข้อจำกัดที่ได้รับประสบการณ์ในการใช้งานเช่นและเพื่อหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ที่จะเอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้ผมจะเริ่ม ด้วยการอภิปรายของ principlesof ใช้ข้อมูลทางพันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลในทางพันธุกรรมการปรับปรุง ซึ่งจะตั้งเวทีสำหรับการวิเคราะห์เครื่องหมายช่วยเลือกในการปรับปรุงพันธุ์พาณิชย์โปรแกรม