have to bring about serious environ

have to bring about serious environmental pollution and even
threat the food chain of animals and human beings. China has
the largest production of antibiotics in the world (e.g., in 2007,
about 210,000 ton antibiotics were produced in China
(Hvistendahl, 2012)), and each year there are millions of tons of
antibiotic residues generated (an estimated value based on an
average mass ratio of antibiotic product to residue by-product
(with typical water contents of more than 80 wt.%) of 1:60).
According to the updated environment law, antibiotic residues
are listed as one category of ‘‘hazardous wastes’’, which are prohibited
for open disposal and use as animal feedstuff, land fertilizer
and their additives. In recent years, efforts were made on treating/
disposing and utilizing bacterial and fermentative residues,
but no ideal results has been obtained. For example, activated carbon
production from bacterial residues is costly, not mentioned to
the low strength constant and specific surface area of the product;
When conducting pyrolysis of the residues, the produced carbon
residue, distilled oil, and volatile gases are very difficult to be
reused (Li et al., 2012). Until now there is not any effective methodavailable to handle the antibiotic residues, and the manufacturers
producing antibiotics are facing a urgent need of a suitable
technology.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการก่อมลพิษสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง และแม้แต่threat ห่วงโซ่อาหารของสัตว์และมนุษย์ ประเทศจีนมีการผลิตที่ใหญ่ที่สุดของยาปฏิชีวนะในโลก (เช่น ในปี 2007ประมาณ 210,000 ตันยาผลิตในประเทศจีน(Hvistendahl, 2012)), และแต่ละปีมีนับล้านตันยาปฏิชีวนะตกค้างที่สร้างขึ้น (ค่าโดยประมาณขึ้นอยู่กับการอัตราเฉลี่ยโดยรวมของผลิตภัณฑ์พลอยได้ของสารตกค้างยาปฏิชีวนะ(ด้วยน้ำโดยทั่วไปเนื้อหาของ wt.% มากกว่า 80) ของ 1:60)ตามกฎหมายปรับปรุงสภาพแวดล้อม ยาปฏิชีวนะตกค้างอยู่เป็นประเภทหนึ่งของ ''เสียอันตราย '', ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามเปิดทิ้งและใช้เป็นสัตว์เรา โรงปุ๋ยและสารเติมแต่งของพวกเขา ในปีที่ผ่านมา ความพยายามในการรักษา /ทิ้งและใช้แบคทีเรีย และ fermentative ตกแต่ได้รับผลลัพธ์ไม่เหมาะ เช่น คาร์บอนผลิตจากเชื้อแบคทีเรียตกเป็นค่าใช้จ่ายสูง ไม่ได้กล่าวถึงการแรงต่ำคง และเฉพาะพื้นที่ผิวของผลิตภัณฑ์เมื่อทำการไพโรไลซิของตกค้าง คาร์บอนผลิตสารตกค้าง การกลั่นน้ำมัน และก๊าซระเหยได้ยากมากที่จะได้นำ (Li et al., 2012) จนถึงขณะนี้ ไม่มี methodavailable ใด ๆ มีประสิทธิภาพจัดการตกค้างยาปฏิชีวนะ และผู้ผลิตยาปฏิชีวนะ producing หันหน้าไปทางด่วนของที่เหมาะสมเทคโนโลยี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้องนำมาเกี่ยวกับมลพิษทางสิ่งแวดล้อมที่ร้ายแรงและแม้กระทั่งการคุกคามห่วงโซ่อาหารของสัตว์และมนุษย์ ประเทศจีนมีการผลิตที่ใหญ่ที่สุดของยาปฏิชีวนะในโลก (เช่นในปี 2007 ประมาณ 210,000 ยาปฏิชีวนะตันมีการผลิตในประเทศจีน(Hvistendahl 2012)) และในแต่ละปีมีนับล้านตันของยาปฏิชีวนะตกค้างสร้าง(มูลค่าประมาณขึ้นอยู่กับอัตราส่วนโดยมวลเฉลี่ยของผลิตภัณฑ์ยาปฏิชีวนะตกค้างโดยผลิตภัณฑ์(ที่มีเนื้อหาโดยทั่วไปของน้ำมากกว่า 80 น้ำหนัก.%) ของ 1:60). ตามกฎหมายที่มีการปรับปรุงสภาพแวดล้อม, ยาปฏิชีวนะตกค้างมีการระบุไว้เป็นหนึ่งในประเภทของ'' เสียอันตราย ' ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามในการกำจัดเปิดและใช้เป็นวัตถุดิบอาหารสัตว์สัตว์ปุ๋ยที่ดินและสารเติมแต่งของพวกเขา ในปีที่ผ่านมาความพยายามที่ถูกสร้างขึ้นในการรักษา / การกำจัดสารตกค้างและการใช้แบคทีเรียและหมัก, แต่ไม่มีผลในอุดมคติได้รับ ยกตัวอย่างเช่นถ่านผลิตจากสารตกค้างเชื้อแบคทีเรียเป็นค่าใช้จ่ายที่ไม่ได้กล่าวถึงพื้นที่ความแรงต่ำพื้นผิวอย่างต่อเนื่องและที่เฉพาะเจาะจงของผลิตภัณฑ์; เมื่อการดำเนินการไพโรไลซิของสารตกค้างที่คาร์บอนผลิตสารตกค้างน้ำมันกลั่นและก๊าซมีความผันผวนเป็นเรื่องยากมากที่จะได้กลับมาใช้ใหม่ (Li et al., 2012) จนถึงขณะนี้มีไม่ใด ๆ methodavailable มีประสิทธิภาพในการจัดการกับยาปฏิชีวนะตกค้างและผู้ผลิตผลิตยาปฏิชีวนะกำลังเผชิญความจำเป็นเร่งด่วนที่เหมาะสมของเทคโนโลยี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้องเอาที่ร้ายแรงเกี่ยวกับมลพิษสิ่งแวดล้อมและแม้แต่
ภัยคุกคามห่วงโซ่อาหารของสัตว์และมนุษย์ จีนได้
การผลิตที่ใหญ่ที่สุดของยาปฏิชีวนะในโลก ( เช่นในปี 2007
ประมาณ 210 ตัน ยาปฏิชีวนะ มีการผลิตในประเทศจีน
( hvistendahl , 2012 ) และในแต่ละปีมีเป็นล้านตันของยาปฏิชีวนะตกค้างขึ้น
( ประมาณการมูลค่าตาม
เฉลี่ยอัตราส่วนโดยมวลของผลิตภัณฑ์ยาปฏิชีวนะเพื่อกากกาก
( ปกติน้ำปริมาณกว่า 80 % โดยน้ำหนัก ) ของ 1 : 60 ) .
ตามสภาพแวดล้อม การปรับปรุงกฎหมาย ยาปฏิชีวนะตกค้าง
อยู่เป็นประเภทหนึ่งของ ' 'hazardous ของเสีย ' ' ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้าม
สำหรับการกำจัดเปิดและใช้เป็นอาหารสัตว์สัตว์
ปุ๋ย ที่ดินและสารของตน ในปีที่ผ่านมา ความพยายามในการรักษา /
กำจัดแบคทีเรียและการตกค้าง และวิศวกรรมเคมี
แต่ไม่มีผลลัพธ์ที่เหมาะ , ได้รับการรับ ตัวอย่างเช่น การผลิตถ่านกัมมันต์จากกากแบคทีเรีย


ราคาแพง ไม่กล่าวถึงความแข็งแรงต่ำและคงที่เฉพาะพื้นที่ผิวของผลิตภัณฑ์ ;
เมื่อการไพโรไลซิสของกาก , ผลิตคาร์บอน
กากกลั่น น้ำมัน และก๊าซระเหยยากมากที่จะ
2 ( Li et al . , 2012 ) จนถึงตอนนี้ มีไม่ใด ๆที่มีประสิทธิภาพ methodavailable จัดการตกค้างของยาปฏิชีวนะ และผู้ผลิต
การผลิตยาปฏิชีวนะกำลังเผชิญกับความต้องการเร่งด่วนของเทคโนโลยีที่เหมาะสม