A combined approach to assessment o

A combined approach to assessment of asthma control from both “current clinical control” (symptoms,
night waking, reliever use and activity limitation) and “future risk” (risk of exacerbations, development of
fixed airflow limitation or medication side-effects) was adopted in GINA 2010, following the
recommendations of an American Thoracic Society (ATS)/European Respiratory Society (ERS) task force
. The significance of this change was not necessarily obvious, since in typical allergic asthma and with a
conventional ICS-based treatment model, short-term improvement in symptoms is often paralleled by
longer-term reduction in exacerbations. However, in different asthma phenotypes or with different
treatments, discordance may be seen between symptoms and risks. For example, symptoms can be reduced
by placebo [22] or with long-acting β2-agonist (LABA) monotherapy , without any reduction in the
risk of exacerbations from untreated airway inflammation; and newer regimens or treatments such as ICS/
formoterol maintenance and reliever therapy and anti-interleukin (IL)-5 reduce exacerbation risk
with little difference from comparators in levels of symptom control. Discordance in treatment response
between symptoms and risk can be biologically informative about the underlying mechanism

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการรวมการประเมินการควบคุมโรคหอบหืดจากทั้ง "ปัจจุบันทางคลินิกควบคุม" (อาการคืนปลุก ยาระงับใช้และกิจกรรมจำกัด) และ "ความเสี่ยงในอนาคต" (ความเสี่ยง exacerbations พัฒนาไหลของอากาศคงที่ข้อจำกัดหรือยาผลข้างเคียง) ถูกนำมาใช้ใน 2010 GINA ตามคำแนะนำของอเมริกันทรวงอกสังคม (ATS) / แรงงานยุโรปหายใจสังคม (สกู๊ป). ความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่จำเป็นต้องชัดเจน ตั้งแต่ ในโรคหอบหืดภูมิแพ้ทั่วไป และมีการแซลมอน ICS ตามแบบ ปรับปรุงระยะสั้นในอาการเป็นบ่อยแห่งดวงโดยลดเยือน exacerbations อย่างไรก็ตาม ในฟีโรคแตกต่างกัน หรือแตกต่างกันรักษา discordance อาจเห็นอาการและความเสี่ยง ตัวอย่าง สามารถลดอาการโดยยาหลอก [22] หรือลองทำหน้าที่ β2-อะโกนิสต์ (LABA) monotherapy โดยไม่มีการลดใด ๆ ในการความเสี่ยงของ exacerbations จากสินค้าที่ไม่ถูกรักษาอักเสบ regimens และใหม่หรือบำบัดเช่น ICS /formoterol การบำรุงรักษาและยาระงับการรักษาและป้องกัน-interleukin (IL) -5 ลดเสี่ยง exacerbationมีแตกต่างเล็กน้อยจาก comparators ระดับควบคุมอาการ Discordance ตอบสนองต่อการรักษาอาการและความเสี่ยงสามารถชิ้นข้อมูลเกี่ยวกับกลไกต้นแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการรวมกันเพื่อการประเมินผลการควบคุมโรคหืดจากทั้ง "การควบคุมทางคลินิกในปัจจุบัน" (อาการ
ตื่นกลางคืนใช้และปลดปล่อยข้อ จำกัด กิจกรรม) และ "ความเสี่ยงในอนาคต" (ความเสี่ยงของการกำเริบของการพัฒนา
ข้อ จำกัด การไหลของอากาศคงที่หรือยาผลข้างเคียง) ถูกนำมาใช้ จีน่าในปี 2010 ดังต่อไปนี้
คำแนะนำของสมาคมอเมริกันทรวงอก (ATS) / ยุโรประบบทางเดินหายใจสังคม (ERS)
มีผลบังคับใช้งาน ความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงนี้ก็ไม่จำเป็นต้องเห็นได้ชัดตั้งแต่ในโรคหอบหืดโรคภูมิแพ้โดยทั่วไปและมีการ
รักษารูปแบบเดิม ICS-based, การปรับปรุงในระยะสั้นอาการมักจะถูกขนาน
ลดลงในระยะยาวในการกำเริบ อย่างไรก็ตามใน phenotypes โรคหอบหืดที่แตกต่างกันหรือแตกต่างกัน
การรักษาความบาดหมางกันอาจจะเห็นระหว่างอาการและความเสี่ยง ตัวอย่างเช่นอาการจะลดลง
โดยได้รับยาหลอก [22] หรือการแสดงยาวβ2-ตัวเอก (LABA) ยาโดยไม่ต้องใด ๆ ในการลด
ความเสี่ยงของการกำเริบจากการอักเสบทางเดินหายใจได้รับการรักษา; และสูตรใหม่หรือการรักษาเช่น ICS /
การบำรุงรักษาและการรักษา formoterol ปลดปล่อยและต่อต้าน interleukin (IL) -5 ลดความเสี่ยงอาการกำเริบ
มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ จากตัวเปรียบเทียบในระดับของการควบคุมอาการ ความบาดหมางกันในการตอบสนองการรักษา
ระหว่างอาการและความเสี่ยงที่สามารถให้ข้อมูลทางชีวภาพเกี่ยวกับกลไก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รวมวิธีการประเมินการควบคุมโรคหืดการควบคุมจากทั้ง " ปัจจุบันคลินิก " ( อาการ
ตอนกลางคืนตื่นขึ้นมาช่วยกิจกรรมและการใช้ข้อจำกัด ) และ " ความเสี่ยงในอนาคต " ( ความเสี่ยงของผู้ป่วย การพัฒนา
ข้อจำกัดให้คงที่หรือยาผลข้างเคียง ) เป็นลูกบุญธรรมในจีน่า 2010 ต่อไปนี้
ข้อเสนอแนะของสังคมอเมริกันในช่องอก ( ATS ) / สังคมระบบทางเดินหายใจยุโรป ( ERS ) งาน

ความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงนี้ ไม่จําเป็นต้องชัดเจน เนื่องจากในโรคภูมิแพ้ หอบหืดทั่วไปและด้วย
ปกติ ICS รูปแบบการบำบัดตามการปรับปรุงระยะสั้นในอาการมักขนานโดย
ระยะยาวลดลงในผู้ป่วย . อย่างไรก็ตามในการเกิดโรคหอบหืดที่แตกต่างกันหรือมีการรักษาที่แตกต่างกัน
, ความแตกแยกอาจจะเห็นระหว่างอาการและความเสี่ยง ตัวอย่างเช่น สามารถลดอาการ โดยหลอก
[ 22 ] หรือบีตา ( บางส่วน 2-agonist LABA ) โดย ไม่มีการลดลงในความเสี่ยงของผู้ป่วยที่ไม่หายใจ
จากการอักเสบ และยาใหม่หรือการรักษาเช่นไอซี /
การบํารุงรักษาฟอร์โมติรอลและรักษา reliever และต่อต้านอินเตอร์ลิวคิน ( IL ) - 5 ลดความเสี่ยงน้อย
กำเริบแตกต่างจากตัวเปรียบเทียบในระดับของการควบคุมอาการได้ ความไม่ลงรอยกันในการตอบสนองการรักษาอาการและความเสี่ยงระหว่าง
สามารถได้ข้อมูลเกี่ยวกับกลไกพื้นฐาน