against various fungi, bacteria and

against various fungi, bacteria and insects (Bakkali, Averbeck,
Averbeck, & Idaomar, 2008).
The antifungal activities of essential oils have been widely
documented and suggested to be the effect of their major compounds
or a synergistic or antagonistic effect of various compounds.
The inhibitory activities of the essential oils from Carum
carvi, Cymbopogon nardus, Pelargonium roseum, Pimenta dioica, and
Thymus vulgaris against Fusarium oxysporum and Fusarium verticillioides
were determined (Zabka, Pavela, & Slezakova, 2009).
Furthermore, Achillea gypsicola and Achillea biebersteinii oils were
shown a broad spectrum of antifungal activity against Fusarium
species (Kordali et al., 2009). Results of previous studies indicated
that the antifungal activities of the essential oils from Thymus zygis
subsp. sylvestris, Salvia officinalis and Orthosiphon stamineus against
some strains of Penicillium, Aspergillus, Cladosporium and Fusarium
fungi (Goncalves, Cruz, Cavaleiro, Lopes, & Salgueiro, 2010; Pinto,
Salgueiro, Cavaleiro, Palmeira, & Goncalves, 2007), and phytopathogenic
fungi such as Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani, Fusarium
solani, Colletotricum capsici, and Phytophthora capsici (Amzad
Hossain, Ismail, Rahman, & Chul Kang, 2008).
For many years, a variety of different synthetic chemicals (benzimidazoles,
aromatic hydrocarbons, and sterol biosynthesis inhibitors)
has been used as antifungal agents to inhibit the growth of
plant pathogenic fungi (Pavela, 2007). Plant components with antifungal
properties are accounted as valuable resources in plant industrial
and they can be beneficial in treating the diseases (Avijgan,
Hafizi, Saadat, & Nilforoushzadeh, 2006). There is a growing interest
on the research of the possible use of natural products such as plantbased
essential oils and extracts, which may be less damaging for
fungal pathogens control (Bouchra, Achouri, Hassani, & Hmamouchi,
2003). Many essential oils and their constituents are found to exhibit
antifungal properties, but the high cost of production of essential oils
and the low concentration of active principles often prevent their
direct use in the control of fungal diseases of plants. In spite of this
limitation, currently, there is much research performed for the
development of safer antifungal agents such as plant-based essential
oils to control phytopathogenic fungi causing severe destruction to
crops in agriculture (Bouchra et al., 2003).
A view of literature has revealed that there is no previous works
on the essential oil of E. platyloba seed, and the essential oils from
other Echinophora species (Ahmad, Jassbi, & Sanei Charlat Pannahi,
1999; Baser, Bicakci, & Malyer, 2000; Baser, Kurkcuoglu, Malyer, &
Bicakci, 1998), in addition, no studies have documented on the
antifungal activity of this herb. Therefore, considering the folkloric
application of E. platyloba and its biological properties, the aim of
the present study was to examine the chemical composition of
essential oil from E. platyloba seed and antifungal activity against
six phytopathogens by two different screening methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่าง ๆ เชื้อรา เชื้อแบคทีเรีย และแมลง (Bakkali, AverbeckAverbeck, & Idaomar, 2008)กิจกรรมต้านเชื้อราของน้ำมันหอมระเหยได้รับกันอย่างแพร่หลายเอกสาร และแนะนำเป็น ผลของสารสำคัญหรือลักษณะพิเศษที่เป็นปรปักษ์ หรือพลังของสารประกอบต่าง ๆกิจกรรมลิปกลอสไขของน้ำมันจาก Carumcarvi ตะไคร้ nardus, Pelargonium roseum, Pimenta dioica และต่อมไทมัส vulgaris Fusarium oxysporum และ Fusarium verticillioidesที่กำหนด (Zabka, Pavela, & Slezakova, 2009)นอกจากนี้ Achillea gypsicola และ Achillea biebersteinii น้ำมันถูกแสดงสเปกตรัมกว้างของกิจกรรมต้านเชื้อรา Fusarium กับชนิด (Kordali et al., 2009) ผลการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ระบุที่กิจกรรมต้านเชื้อราของน้ำมันจากต่อมไทมัส zygisถั่ว sylvestris, Salvia officinalis และกวาวเครือ stamineus กับบางสายพันธุ์ Penicillium, Aspergillus, Cladosporium และ Fusariumเชื้อรา (Goncalves ครูซ Cavaleiro, Lopes, & Salgueiro, 2010 PintoSalgueiro, Cavaleiro, Palmeira และ Goncalves, 2007), และ phytopathogenicเชื้อราเช่น Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani, Fusariumsolani, Colletotricum capsici และไฟ capsici (AmzadHossain สุลต่านอิสมาอิล Rahman และบริษัจุลไทย Kang, 2008)หลายปี ความหลากหลายของสารเคมีสังเคราะห์ต่าง ๆ (benzimidazolesไฮโดรคาร์บอนหอม และ inhibitors สังเคราะห์สเตอรอล)ใช้เป็นตัวแทนต้านเชื้อรายับยั้งการเจริญเติบโตของพืชเชื้อรา pathogenic (Pavela, 2007) โรงงานประกอบกับอาการคุณสมบัติจะลงบัญชีเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าในโรงงานอุตสาหกรรมและสามารถเป็นประโยชน์ในการรักษาโรค (AvijganHafizi, Saadat, & Nilforoushzadeh, 2006) มีดอกเบี้ยเติบโตในการวิจัยไปใช้ของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติเช่น plantbasedเป็นตัวขับเคลื่อน และ สารสกัด ซึ่งอาจจะน้อยเสียหายสำหรับควบคุมโรคเชื้อรา (Bouchra, Achouri, Hassani, & Hmamouchi2003) น้ำมันหอมมากและตน constituents พบแสดงคุณสมบัติต้านเชื้อรา แต่ต้นทุนสูงการผลิตของน้ำมันหอมระเหยและต่ำสุดความเข้มข้นของหลักการใช้งานมักจะป้องกันของพวกเขาใช้โดยตรงในการควบคุมเชื้อราโรคพืช แม้นี้จำกัด ปัจจุบัน มีงานวิจัยมากสำหรับการพัฒนาตัวแทนอาการปลอดภัยเช่นหอมระเหยจากพืชน้ำมันเพื่อควบคุมเชื้อรา phytopathogenic ทำลายอย่างรุนแรงจะก่อให้เกิดพืชเกษตรกรรม (Bouchra et al., 2003)มุมมองของวรรณกรรมได้เปิดเผยว่า มีการทำงานก่อนหน้านี้ไม่น้ำมันของเมล็ด E. platyloba และน้ำมันจากสปีชีส์อื่น ๆ Echinophora (Ahmad, Jassbi และ Sanei Charlat Pannahiปี 1999 Baser, Bicakci, & Malyer, 2000 Baser, Kurkcuoglu, Malyer, &Bicakci, 1998) แห่ง ศึกษาไม่ได้จัดทำเอกสารในการกิจกรรมต้านเชื้อราของสมุนไพรนี้ ดังนั้น พิจารณา folkloric ที่โปรแกรมประยุกต์ E. platyloba และคุณสมบัติทางชีวภาพ จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันคือการ ตรวจสอบองค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันจากเมล็ด E. platyloba และกิจกรรมต้านเชื้อราตามphytopathogens 6 โดยวิธีคัดกรองที่แตกต่างกันสองวิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับเชื้อราต่างๆแบคทีเรียและแมลง (Bakkali, Averbeck,
Averbeck และ Idaomar 2008).
กิจกรรมต้านเชื้อราของน้ำมันหอมระเหยที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง
เอกสารและชี้ให้เห็นว่าจะเป็นผลกระทบของสารประกอบสำคัญของพวกเขา
หรือผลเสริมฤทธิ์กันหรือเป็นศัตรูของสารต่างๆ
กิจกรรมการยับยั้งของน้ำมันหอมระเหยจาก Carum
Carvi, ตะไคร้หอม, Pelargonium roseum, Pimenta dioica และ
Thymus vulgaris กับเชื้อรา Fusarium oxysporum และ verticillioides Fusarium
ได้รับการพิจารณา (Zabka, Pavela และ Slezakova 2009).
นอกจากนี้ gypsicola คิคิและน้ำมัน biebersteinii ได้รับการ
แสดงที่หลากหลายของกิจกรรมต้านเชื้อรา Fusarium กับ
สายพันธุ์ (Kordali et al., 2009) ผลการศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็น
ว่ากิจกรรมการต้านเชื้อราของน้ำมันหอมระเหยจากไธมัส zygis
subsp sylvestris, ซัลเวีย officinalis และ Orthosiphon stamineus กับ
สายพันธุ์บางส่วนของ Penicillium, Aspergillus, Cladosporium และ Fusarium
เชื้อรา (เวสครูซ, Cavaleiro เปสและ Salgueiro 2010; ม้าลาย
Salgueiro, Cavaleiro, Palmeira, และเวส, 2007) และโรคพืช
เชื้อรา เช่น Botrytis ซีเนเรีย, Rhizoctonia solani, Fusarium
solani, Colletotricum capsici และ Phytophthora capsici (Amzad
Hossain, อิสมาอิลเราะห์มานและคังชอล, 2008).
หลายปีที่ผ่านความหลากหลายของสารเคมีสังเคราะห์ที่แตกต่างกัน (benzimidazoles,
ไฮโดรคาร์บอนและ sterol การสังเคราะห์โปรตีน)
ถูกนำมาใช้เป็นสารต้านเชื้อราในการยับยั้งการเจริญเติบโตของ
พืชเชื้อราที่ทำให้เกิดโรค (Pavela 2007) ชิ้นส่วนพืชที่มีเชื้อรา
คุณสมบัติจะคิดเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าในโรงงานอุตสาหกรรม
และพวกเขาสามารถเป็นประโยชน์ในการรักษาโรค (Avijgan,
Hafizi, Saadat และ Nilforoushzadeh 2006) มีความสนใจที่เพิ่มขึ้น
เกี่ยวกับการวิจัยในการใช้งานเป็นไปได้ของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติเช่น plantbased
น้ำมันหอมระเหยและสารสกัดซึ่งอาจจะสร้างความเสียหายน้อยลงสำหรับการ
ควบคุมเชื้อโรคเชื้อรา (Bouchra, Achouri, Hassani และ Hmamouchi,
2003) น้ำมันหอมระเหยจำนวนมากและองค์ประกอบของพวกเขาจะพบว่าแสดง
คุณสมบัติต้านเชื้อรา แต่ค่าใช้จ่ายสูงในการผลิตของน้ำมันหอมระเหย
และความเข้มข้นต่ำของหลักการที่ใช้งานมักจะป้องกันไม่ให้พวกเขา
ใช้โดยตรงในการควบคุมของโรคเชื้อราของพืช แม้นี้
ข้อ จำกัด ในปัจจุบันมีการวิจัยมากดำเนินการสำหรับ
การพัฒนาของตัวแทนต้านเชื้อราที่ปลอดภัยเช่นจากพืชที่สำคัญ
น้ำมันในการควบคุมเชื้อราสาเหตุโรคพืชที่ก่อให้เกิดการทำลายอย่างรุนแรงต่อ
พืชในการเกษตร (Bouchra et al., 2003).
มุมมองของ วรรณกรรมได้เปิดเผยว่าไม่มีผลงานก่อนหน้านี้
เกี่ยวกับน้ำมันหอมระเหยจากเมล็ดอี platyloba และน้ำมันหอมระเหยจาก
สายพันธุ์อื่น ๆ Echinophora (อาหมัด Jassbi และ Sanei Charlat Pannahi,
1999; Baser, Bicakci และ Malyer 2000; Baser, Kurkcuoglu, Malyer และ
Bicakci, 1998) นอกจากนี้การศึกษายังไม่มีเอกสารเกี่ยวกับ
กิจกรรมของเชื้อราสมุนไพรนี้ ดังนั้นการพิจารณา folkloric
การประยุกต์ใช้อี platyloba และคุณสมบัติทางชีวภาพของจุดมุ่งหมายของการ
ศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของ
น้ำมันหอมระเหยจากเมล็ดอี platyloba และกิจกรรมการต้านเชื้อรากับ
หก phytopathogens โดยสองวิธีการตรวจคัดกรองที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อต้านแบคทีเรียและเชื้อราต่าง ๆแมลง ( bakkali averbeck averbeck &
, , , idaomar , 2008 ) .
ฤทธิ์ของน้ำมันหอมระเหยได้รับอย่างกว้างขวาง
เอกสารและแนะนำเป็น ผลของสารประกอบสำคัญของพวกเขาหรือผลเสริมฤทธิ์หรือปฏิปักษ์

ของสารประกอบต่าง ๆกิจกรรมการยับยั้งของน้ำมันหอมระเหยจากคารัม
ในตะไคร้ nardus Pelargonium roseum , , ,พริกไทย dioica และ
ต่อมไทมัส vulgaris ต่อต้านและ Fusarium oxysporum Fusarium verticillioides
ตัดสินใจ ( zabka pavela & , , slezakova , 2009 ) .
นอกจากนี้ achillea gypsicola achillea biebersteinii และน้ำมันถูก
แสดงสเปกตรัมกว้างของกิจกรรมของเชื้อรา Fusarium
~ กับ kordali et al . , 2009 ) ผลการศึกษาก่อนหน้านี้พบ
ว่าฤทธิ์ของน้ำมันหอมระเหยจากต่อมไทมัส zygis
subsp . sylvestris Salvia officinalis , และ orthosiphon กับ stamineus
บางสายพันธุ์ของเชื้อรา Penicillium Aspergillus , Fusarium , พฤติกรรม และเชื้อรา (
goncalves ครูซ cavaleiro โลเปส , , , salgueiro & 2010 ; ปิ่นโต
salgueiro cavaleiro พัลเมรา& , , , goncalves , 2007 ) และเชื้อรา Botrytis cinerea phytopathogenic
เช่น ,เชื้อรา Fusarium solani ,
, เชื้อราและเชื้อรา Phytophthora colletotricum , ( amzad
Hossain Ismail ราห์มาน &ชอล คัง , 2551 ) .
เป็นเวลาหลายปี , ความหลากหลายของสารเคมีสังเคราะห์ที่แตกต่างกัน ( รายได้ต่อเดือนในปัจจุบัน
, อะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนและสเตอรอลใน inhibitors )
ถูกใช้เป็นยาต้านเชื้อรา ยับยั้งการเจริญเติบโตของ
เชื้อราโรคพืช ( pavela , 2007 )ส่วนประกอบของพืชที่มีคุณสมบัติในการ คิดเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าใน

โรงงานอุตสาหกรรมและพวกเขาสามารถเป็นประโยชน์ในการรักษาโรค ( avijgan
hafizi saadat & , , , nilforoushzadeh , 2006 ) มีความสนใจเพิ่มขึ้น
ในการวิจัยการใช้เป็นไปได้ของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ เช่น plantbased
น้ํามันหอมระเหยและสารสกัด ซึ่งอาจจะสร้างความเสียหายให้
น้อยการควบคุมเชื้อโรคเชื้อรา ( บูชรา achouri ซซานี , , ,
hmamouchi & , 2003 ) น้ํามันหอมระเหยมากและองค์ประกอบของพวกเขาจะพบการจัดแสดง
คุณสมบัติเชื้อรา แต่ต้นทุนการผลิตสูงของน้ำมันหอมระเหย
และความเข้มข้นต่ำของหลักการที่ใช้งานบ่อยๆ ป้องกันการใช้โดยตรงของพวกเขา
ในการควบคุมโรคของเชื้อราในพืช แม้ว่านี้
ข้อจำกัดในปัจจุบันมีงานวิจัยแสดง
การพัฒนาปลอดภัยกว่ายาต้านเชื้อรา เช่น น้ำมันจากพืชที่จำเป็นเพื่อควบคุมเชื้อราสาเหตุ phytopathogenic


ถูกทำลายรุนแรง พืชในการเกษตร ( บูชรา et al . , 2003 ) .
มุมมองของวรรณกรรม ได้เปิดเผยว่า ไม่มีหน้าที่ทำงาน
ในน้ำมันหอมระเหยของ E . platyloba เมล็ด น้ำมันหอมระเหยจากชนิดอื่น ๆ (
echinophora อัลมาดjassbi & sanei charlat pannahi
, , 1999 ; Baser , bicakci & malyer , 2000 ; kurkcuoglu malyer & Baser , , ,
bicakci , 1998 ) นอกจากนี้ ไม่มีการศึกษาเอกสารเกี่ยวกับ
ฤทธิ์ต้านราของสมุนไพรนี้ ดังนั้น การพิจารณาใบสมัคร folkloric
. platyloba และคุณสมบัติทางชีวภาพของ จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือ เพื่อศึกษา

องค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยจาก Eplatyloba เมล็ดและฤทธิ์ต้านรากับ
6 phytopathogens โดยสองวิธีการที่แตกต่างกัน