The fundamental issue addressed by

The fundamental issue addressed by this dimension is the degree of interdependence a society maintains among its members. It has to do with whether people´s self-image is defined in terms of “I” or “We”. In Individualist societies people are supposed to look after themselves and their direct family only. In Collectivist societies people belong to ‘in groups’ that take care of them in exchange for loyalty.

Australia, with a score of 90 on this dimension, is a highly Individualist culture. This translates into a loosely-knit society in which the expectation is that people look after themselves and their immediate families. In the business world, employees are expected to be self-reliant and display initiative. Also, within the exchange-based world of work, hiring and promotion decisions are based on merit or evidence of what one has done or can do.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาพื้นฐานที่แก้ไขได้ ด้วยมิตินี้คือ รักษาระดับของสังคมพึ่งพากันระหว่างสมาชิก มีการว่า people´s ภาพตนเองถูกกำหนดในแง่ของ "ฉัน" หรือ "เรา" ในสังคม Individualist ที่คนควรจะดูแลตัวเองและครอบครัวของพวกเขาโดยตรงเท่านั้น ใน Collectivist เป็นคนสังคม 'ในกลุ่ม' ที่จะดูแลพวกเขาเพื่อแลกกับความจงรักภักดีออสเตรเลีย มีคะแนน 90 ในมิตินี้ มีวัฒนธรรมสูง Individualist นี้เป็สังคมถักหลวม ๆ ที่คาดหวังได้ว่า ผู้ดูแลตนเองและครอบครัวได้ทันที ในโลกธุรกิจ พนักงานจะต้องสามารถพึ่งพาตนเอง และแสดงความคิดริเริ่ม ยัง ในโลกใช้ exchange งาน จ้างและส่งเสริมการตัดสินใจจะขึ้นอยู่บุญหรือหลักฐานอะไรที่หนึ่งได้ หรือสามารถทำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาพื้นฐานการแก้ไขโดยมิตินี้เป็นระดับของการพึ่งพาซึ่งกันและกันสังคมรักษาในหมู่สมาชิก มันจะทำอย่างไรกับว่า people's ภาพตัวเองถูกกำหนดไว้ในแง่ของ "ฉัน" หรือ "เรา" ในสังคมปัจเจกคนควรจะดูแลตัวเองและครอบครัวโดยตรงของพวกเขาเท่านั้น ในสังคมฝ่ายซ้ายคนเป็นในกลุ่มที่ดูแลของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนสำหรับความจงรักภักดี. ออสเตรเลียด้วยคะแนน 90 ในมิตินี้เป็นวัฒนธรรมของปัจเจกชนสูง นี้แปลเป็นสังคมที่หลวมถักที่คาดหวังก็คือว่าคนที่ดูแลตัวเองและครอบครัวของพวกเขาทันที ในโลกธุรกิจพนักงานที่คาดว่าจะพึ่งตนเองและความคิดริเริ่มการแสดงผล นอกจากนี้ภายในโลกแลกเปลี่ยนที่ใช้ในการทำงาน, การจ้างงานและโปรโมชั่นการตัดสินใจจะขึ้นอยู่กับบุญหรือหลักฐานของสิ่งที่ได้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งหรือสามารถทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาพื้นฐานที่ระบุ โดยมิตินี้เป็นระดับของการพึ่งพาอาศัยกันสังคมรักษาในหมู่สมาชิกของ มันต้องทำเอง คือว่าคนใหม่ที่กำหนดไว้ในข้อตกลงของ " ฉัน " หรือ " เรา " ใน individualist สังคมคนควรจะดูแลตัวเองและครอบครัวของพวกเขาโดยตรงเท่านั้น ในสังคม collectivist คนเป็นของ ' ' ในกลุ่มที่ดูแลของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนสำหรับความจงรักภักดีออสเตรเลีย ด้วยคะแนน 90 ในมิตินี้เป็นอย่างสูงที่ individualist วัฒนธรรม นี้แปลเป็นหลวมถักในสังคมที่คาดหวังว่า คนดูแลตัวเองและครอบครัวของพวกเขาทันที ในโลกธุรกิจ พนักงานที่คาดว่าจะพึ่งตนเองและแสดงความคิดริเริ่ม นอกจากนี้ ภายในตราตามโลกของงาน , การจ้างงานและส่งเสริมการตัดสินใจจะขึ้นอยู่กับบุญ หรือหลักฐานของสิ่งที่ได้ทำหรือจะทำ