Gastric emptying was measured in no

Gastric emptying was measured in non-obese diabetic (NOD) and in obese diabetic
mice. The feces were collected and the water content was determined. The neuroendocrine peptides known to regulate gastrointestinal motility, namely secretin, gastric inhibitory peptide (GIP), motilin, somatostatin, peptide YY (PYY), substance P, vasoactive intestinal polypeptide (VIP) and galanin, were measured in tissue extracts of different segments of the gut by radioimmunoassay. Whereas the gastric emptying of NOD mice was significantly slower than that of controls, that of the obese diabetic mice was unaltered. The gastric emptying of NOD mice, but not that of obese diabetic mice, correlated with the blood glucose level. The feces weight and water content in NOD mice was significantly higher than controls. The feces water content in obese diabetic mice was significantly lower than that of controls. The concentrations of antral somatostatin, VIP and galanin, and duodenal secretin as well as jejunal motilin in NOD mice were higher than those of controls. Duodenal GIP and colonic PYY concentration in NOD mice was lower than controls. Duodenal GIP and VIP, and colonic somatostatin and VIP levels were lower in obese diabetic mice than controls. Secretin and motilin levels correlated with gastricemptying in NOD mice. The high duodenal concentration of secretin might reflect high synthesis and release of this hormone, and may therefore be among the factors that caused slow gastric emptying in the NOD mice. The increase in concentration of motilin observed in NOD mice may be caused by impaired release of this hormone as a result of hyperglycemia. Whereas the high concentrations of antral VIP and galanin and the low level of colonic PYY in diabetic NOD mice may contribute to the development of diarrhea in NOD mice, the decreased levels of duodenal and colonic VIP and colonic somatostatin in obese diabetic mice may account for the constipation encountered in these animals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตะกอนในกระเพาะอาหารได้รับการวัดในผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ไม่อ้วน (พยักหน้า) และโรคอ้วนโรคเบาหวาน
หนู อุจจาระถูกเก็บรวบรวมและปริมาณน้ำที่ถูกกำหนด เปปไทด์ neuroendocrine ที่รู้จักกันในการควบคุมการเคลื่อนไหวทางเดินอาหาร ได้แก่ secretin, เปปไทด์ที่ยับยั้งในกระเพาะอาหาร (GIP) motilin, Somatostatin, เปปไทด์ปปปป (PYY) สารพี, polypeptide ลำไส้ vasoactive (วีไอพี) และ Galanin,เป็นวัดในเนื้อเยื่อของสารสกัดจากส่วนต่างๆของลำไส้โดย radioimmunoassay ในขณะที่ตะกอนในกระเพาะอาหารของหนูพยักหน้าอย่างมีนัยสำคัญช้ากว่าที่ของการควบคุมที่ของหนูเป็นโรคเบาหวานเป็นโรคอ้วนก็ไม่เปลี่ยนแปลง ตะกอนในกระเพาะอาหารของหนูพยักหน้า แต่ไม่ว่าของหนูที่เป็นโรคเบาหวานโรคอ้วนมีความสัมพันธ์กับระดับน้ำตาลในเลือดน้ำหนักอุจจาระและปริมาณน้ำในหนูพยักหน้าสูงกว่าการควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ เนื้อหาอุจจาระน้ำในหนูเบาหวานโรคอ้วนอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าที่ของการควบคุม ความเข้มข้นของ Somatostatin antral, วีไอพีและ Galanin และ secretin ลำไส้เช่นเดียวกับที่ motilin jejunal ในหนูพยักหน้าสูงกว่าการควบคุมGIP ที่ลำไส้เล็กส่วนต้นและความเข้มข้น PYY ลำไส้ใหญ่ในหนูพยักหน้าต่ำกว่าการควบคุม GIP ลำไส้และวีไอพีและลำไส้ใหญ่ Somatostatin และวีไอพีระดับต่ำในหนูเบาหวานโรคอ้วนกว่าการควบคุม secretin และ motilin ระดับความสัมพันธ์กับ gastricemptying ในหนูพยักหน้า ความเข้มข้นสูงของลำไส้ secretin อาจสะท้อนให้เห็นถึงการสังเคราะห์สูงและการปล่อยของฮอร์โมนนี้และดังนั้นจึงอาจเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้เกิดตะกอนในกระเพาะอาหารช้าในหนูพยักหน้า การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของ motilin สังเกตในหนูพยักหน้าอาจจะเกิดจากการปล่อยความบกพร่องของฮอร์โมนนี้เป็นผลมาจากน้ำตาลในเลือดสูงในขณะที่ความเข้มข้นสูงของวีไอพี antral และ Galanin และระดับต่ำของ PYY ลำไส้ใหญ่ในหนูพยักหน้าเป็นโรคเบาหวานอาจนำไปสู่​​การพัฒนาของโรคอุจจาระร่วงในหนูพยักหน้า, ระดับวีไอพีที่ลดลงของลำไส้และลำไส้ใหญ่และ Somatostatin ลำไส้ใหญ่ในหนูเบาหวานโรคอ้วนอาจบัญชีสำหรับ อาการท้องผูกที่พบในสัตว์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ล้างในกระเพาะอาหารถูกวัด ในโรคเบาหวานที่ไม่อ้วน (พยักหน้า) และโรคเบาหวานอ้วน
หนู อุจจาระถูกเก็บรวบรวม และกำหนดปริมาณน้ำ Neuroendocrine เปปไทด์จะควบคุมระบบ motility ได้แก่ secretin เพปไทด์ลิปกลอสไขในกระเพาะอาหาร (GIP), motilin, somatostatin เพปไทด์ YY (PYY), สาร P, vasoactive polypeptide ลำไส้ (VIP) และ galanin มีวัดในสารสกัดจากเนื้อเยื่อของส่วนต่าง ๆ ของลำไส้ โดย radioimmunoassay ในขณะที่ล้างในกระเพาะอาหารของหนูพยักหน้าได้ช้ามากกว่าที่ควบคุม ที่ของหนูเบาหวานอ้วน unaltered ล้างในกระเพาะอาหารของหนูพยักหน้า แต่ที่ของหนูเบาหวานอ้วน correlated กับระดับน้ำตาลในเลือด อุจจาระน้ำหนักและน้ำเนื้อหาในหนูพยักหน้าอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าตัวควบคุมได้ น้ำอุจจาระเนื้อหาในหนูเบาหวานอ้วนต่ำกว่าที่ควบคุมได้ ความเข้มข้นของ antral somatostatin, VIP และ galanin และ duodenal secretin เดียว กับ motilin jejunal ในหนูพยักหน้าได้สูงกว่าผู้ควบคุม Duodenal GIP และ colonic PYY ความเข้มข้นในหนูพยักหน้าไม่ต่ำกว่าตัวควบคุม Duodenal GIP และ VIP และ colonic somatostatin และระดับ VIP ได้ต่ำในหนูเบาหวานที่อ้วนกว่าควบคุม ระดับ secretin และ motilin correlated กับ gastricemptying ในหนูพยักหน้า เกลียว duodenal ของ secretin อาจสะท้อนถึงการสังเคราะห์สูงและปล่อยฮอร์โมนนี้ และอาจดังนั้นจากปัจจัย ที่เกิดช้าในกระเพาะอาหารล้างในหนูพยักหน้า เพิ่มความเข้มข้นของ motilin ที่พบในหนูพยักหน้าอาจเกิดจากความปล่อยฮอร์โมนนี้จาก hyperglycemia ในขณะที่ความเข้มข้นสูงของ antral VIP และ galanin และ colonic PYY ในหนูพยักหน้าเบาหวานในระดับต่ำอาจนำไปสู่การพัฒนาของโรคท้องร่วงในหนูพยักหน้า การลดลงและระดับของ VIP duodenal และ colonic somatostatin colonic ในหนูเบาหวานที่อ้วนอาจบัญชีสำหรับท้องผูกที่พบในสัตว์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ย่อยการเทฝุ่นออกจากวัดได้ในหนูไม่เป็นโรคอ้วนด้วยโรคเบาหวาน( nod )และเป็นโรคอ้วนด้วยโรคเบาหวานใน
อุจจาระที่ถูกเก็บรวบรวมและเนื้อหาน้ำที่ตั้งใจไว้แล้วว่า peptides neuroendocrine ที่รู้จักกันในชื่อเพื่อควบคุม D ( TM ) Annuloplasty Ring ทางเดินอาหารได้แก่ secretin ย่อย inhibitory peptide ( GIP ) motilin somatostatin peptide yy ( pyy )สาร P ของกล้ามเนื้อหัวใจอาจปรากฏให้เห็นเกี่ยวกับลำไส้ polypeptide ( VIP )และ galaninเป็นวัดในสารสกัดจากเนื้อเยื่อของกลุ่มต่างๆของลำไส้โดย radioimmunoassay ในขณะที่ย่อยการเทฝุ่นออกจากของหนู NOD ก็จะมีมากกว่าการควบคุมที่หนูด้วยโรคเบาหวานเป็นโรคอ้วนที่ไม่เปลี่ยนแปลง การเทฝุ่นออกจากที่ย่อยของหนู NOD แต่ไม่ใช่ว่าของหนูด้วยโรคเบาหวานเป็นโรคอ้วนสัมพันธ์กับระดับน้ำตาลกลูโคสในเลือดได้.อุจจาระน้ำหนักและเนื้อหาน้ำในหนู NOD ก็สูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดกว่าการควบคุม เนื้อหาที่อยู่ในน้ำขี้หนูด้วยโรคเบาหวานเป็นโรคอ้วนน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดมีการควบคุมที่มากกว่า ความเข้มข้นของ secretin ชนิดเช่นและ galanin และวีไอพี somatostatin antral และ motilin jejunal ในหนู NOD ก็สูงขึ้นมากกว่าการควบคุมผู้ที่การรวมกลุ่มชนิดเช่นองค์กรในระยะยาวและผิว Intracavitary therapy คือ pyy ในหนู NOD อยู่ในระดับต่ำกว่าการควบคุม ระดับวีไอพีและผิว Intracavitary therapy คือ somatostatin และวีไอพีและองค์กรในระยะยาวชนิดเช่นลดลงในหนูด้วยโรคเบาหวานเป็นโรคอ้วนมากกว่าการควบคุม secretin motilin และระดับความสัมพันธ์กับ gastricemptying ในหนู NOD การทำสมาธิชนิดเช่นระดับสูงของ secretin อาจจะสะท้อนถึงการปล่อยและการสังเคราะห์สูงของฮอร์โมนนี้และอาจเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้เกิดการเทฝุ่นออกจากย่อยช้าในหนู NOD " เพิ่มความเข้มข้นของ motilin สังเกตเห็นในหนู NOD อาจเกิดจากการวางระบบการได้ยินบกพร่องของฮอร์โมนนี้เป็นผลมาจาก hyperglycemiaในขณะที่ความเข้มข้นสูงของ galanin และวีไอพี antral และระดับต่ำใน pyy ผิว Intracavitary therapy คือในหนู NOD ด้วยโรคเบาหวานอาจมีผลต่อการพัฒนาของโรคท้องร่วงในหนู NOD ระดับลดลงของวีไอพีและผิว Intracavitary therapy คือชนิดเช่นและ somatostatin ผิว Intracavitary therapy คือในหนูด้วยโรคเบาหวานเป็นโรคอ้วนอาจบัญชีสำหรับอาการท้องผูกที่พบในสัตว์ต่างๆเหล่านี้