Lin Rui En turns towards Gui Wan, t

Lin Rui En turns towards Gui Wan, the very moment their eyes met, his smile slightly falters, brows lightly crinkles, concealing the constantly throbbing pain in his heart, speaking with slight difficulty: “Madam Lou……” The following words remains stuck in his throat, unable to speak out.

Gently nodding her head in acknowledgement, Gui Wan smiles, “Always somehow manage to come across General Lin and your family in moments of crisis, Gui Wan really is extremely fortunate.” Always running into him in important timings, before she knew it, she had already gained additional feelings of rare trust and security towards him.

His lips faintly spreading into a smile, the cold as frost youth displays an extremely rare expression of tenderness, right within the surprised eyes of all those around, his face suddenly shows a drastic change, shooting forward in an arrow-like step, his hands gently hooks, holding up her body as it falls backward.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lin Rui En เปิดต่อ Gui Wan เวลาตาพบ รอยยิ้มของเขาเล็กน้อย falters คิ้วเบา ๆ crinkles ปกปิดความเจ็บปวดต่อเนื่องจังหวะในใจ พูด ด้วยความยากลำบากเล็กน้อย: "ม่ายลู..." คำต่อไปนี้ยังติดอยู่ในคอของเขา ไม่ได้พูดออกมาค่อย ๆ nodding หัวของเธอในรับทราบ Gui Wan ยิ้ม "เสมออย่างใดจัดการเจอหลินทั่วไปและครอบครัวของคุณในช่วงเวลาของวิกฤต Gui Wan จริง ๆ ก็โชคดีมาก" เสมอทำงานเป็นเขาในเวลาสำคัญ ก่อนเธอรู้ เธอแล้วได้รับการเพิ่มเติมความรู้สึกของความหายากความน่าเชื่อถือและความปลอดภัยต่อเขาริมฝีปากของเขารวย ๆ แพร่เข้าไปในรอยยิ้ม เย็นเป็นน้ำแข็งเยาวชนแสดงนิพจน์ที่หายากมากของความอ่อนโยน อยู่ในระยะสายตาประหลาดใจทั้งหมดที่ประมาณ ใบหน้าของเขาก็แสดงการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง ถ่ายภาพไปข้างหน้าในขั้นตอนเหมือนลูกศร มือของเขาค่อย ๆ ตะขอ ถือขึ้นร่างกายของเธอ ตามตรงย้อนหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลิน Rui En หันไปทาง Gui วานช่วงเวลาที่มากสายตาของพวกเขาได้พบกับรอยยิ้มของเขาเล็กน้อยชะงักคิ้วเบา ๆ crinkles, ปกปิดสั่นปวดอย่างต่อเนื่องในหัวใจของเขาพูดด้วยความยากลำบากเล็กน้อย: "มาดามลู ...... " คำต่อไปนี้ยังคงติดอยู่ใน ลำคอของเขาไม่สามารถที่จะพูดออกมา. ค่อยๆพยักหน้าหัวของเธอในการรับรู้, กุยวรรณยิ้ม "เสมอจัดการอย่างใดที่จะเจอทั่วไปหลินและครอบครัวของคุณในช่วงเวลาของวิกฤต Gui Wan จริงๆเป็นโชคดีมาก." เคยทำงานอยู่ในตัวเขาในสิ่งที่สำคัญ การกำหนดเวลาก่อนที่เธอจะรู้ว่าเธอได้รับแล้วความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของความไว้วางใจที่หายากและการรักษาความปลอดภัยต่อเขา. ริมฝีปากของเขาแผ่วเบาแพร่กระจายเป็นรอยยิ้มที่เย็นเป็นหนุ่มน้ำค้างแข็งแสดงการแสดงออกที่หายากมากของความอ่อนโยนขวาภายในตาแปลกใจของทุกคน ทั่วใบหน้าของเขาอยู่ ๆ ก็แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงยิงไปข้างหน้าในขั้นตอนที่ลูกศรเหมือนมือของเขาเบา ๆ ตะขอถือขึ้นร่างกายของเธอในขณะที่มันตกอยู่ข้างหลัง