Tome :How've you been doing. Angie?

Tome :How've you been doing. Angie? You look pretty haggard. Angie: Do I? Perhaps, 11. I have to finish. Tom: 12 Angie: Yeah. Professor John assigned me too many assignments. He ignored me even when I told him I'm recovering from the flu. Tom: That's awful! 13 Angie: So I've stayed up late three days in a row just to finish all these things. Tom: 14. Angie: On this Friday. He said that's final. No more extension. Tom: 15- I feel sorry for you. Do you need some help? I studied chemistry with him two years ago. I might be able to help. Angie: Oh! You're so great. Thanks a lot. Tom: My pleasure

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศเซาตูเม: วิธีได้ถูกทำการ แอนจีเส คุณดูสวย haggard แอนจีเส: ทำฉัน บางที 11 ฉันต้องทำ ทอม: แอนจีเส 12: ใช่ ศาสตราจารย์จอห์นกำหนดฉันกำหนดมากเกินไป เขาละเว้นฉันเมื่อฉันบอกเขาว่า ฉันกำลังฟื้นตัวจากไข้หวัด ทอม: ก็น่ากลัว แอนจีเส 13: เพื่อเจอค่าสายสามวันในแถวที่เพิ่งจะเสร็จสิ้นทุกสิ่งเหล่านี้ ทอม: 14 แอนจีเส: ในวันศุกร์นี้ เขากล่าวว่า เป็นขั้นสุดท้าย ส่วนขยายเพิ่มเติมไม่ ทอม: 15 - ฉันเสียใจสำหรับคุณ ทำคุณจำเป็นบางอย่างช่วยได้อย่างไร เรียนเคมีกับเขาเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา ฉันอาจช่วย แอนจีเส: โอ้ คุณดี ขอบคุณมาก ทอม: ความสุขของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tome: How've คุณเคยทำ แองจี้? คุณดูซูบผอมสวย แองจี้: ฉัน? บางที 11. ฉันมีที่จะเสร็จสิ้น ทอม: 12 แองจี้: ใช่ ศาสตราจารย์จอห์นได้รับมอบหมายให้ผมได้รับมอบหมายมากเกินไป เขาไม่สนใจฉันแม้ตอนที่ผมบอกเขาว่าผมกำลังฟื้นตัวจากไข้หวัด ทอม: นั่นน่ากลัว! 13 แองจี้: ดังนั้นผมจึงได้อยู่ดึกสามวันในแถวเพียงที่จะเสร็จสิ้นทุกสิ่งเหล่านี้ ทอม: 14 แองจี้: วันศุกร์นี้ เขาบอกว่าเป็นครั้งสุดท้าย ไม่มีการขยายเพิ่มเติม ทอม: 15 ฉันรู้สึกเสียใจสำหรับคุณ คุณต้องการความช่วยเหลือบางอย่าง? ผมเรียนเคมีกับเขาสองปีที่ผ่านมา ฉันอาจจะสามารถช่วยให้ แองจี้: โอ้! คุณที่ดีเพื่อให้ ขอบคุณมาก ทอม: ความสุขของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทอม : แล้วคุณทำอะไร แองจี้ เธอดูซีดเซียว . แองจี้ : งั้นเหรอ ? บางที , 11 ฉันต้องทำให้เสร็จ ทอม : 12 แองจี้ : ใช่ ศาสตราจารย์จอห์น มอบหมายให้ฉันงานเยอะ เขาไม่สนใจผม ขนาดผมบอกว่าผมหายจากไข้หวัด ทอม : นั่นมันแย่มาก ! แองจี้ : 13 ดังนั้นฉันอยู่ดึก วันในแถวเพื่อทำสิ่งพวกนี้ ทอม : 14 แองจี้ : ในวันศุกร์นี้ เขาบอกว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายไม่มีนามสกุล ทอม : 15 - ผมรู้สึกเสียใจสำหรับคุณ คุณต้องการให้ช่วยมั้ย ผมเรียนเคมีกับเขาเมื่อสองปีก่อน ผมอาจจะช่วยได้ แองจี้ : โอ้ ! นายเจ๋งมาก ขอบคุณ มาก ๆ ทอม : ความสุขของฉัน