After pulling away from the kiss, M

After pulling away from the kiss, Mahiru looks into Kuro’s red tired looking eyes. They’re half-lidded and the bags are still there, but the Eve thinks Kuro might fall asleep at any given moment. Kuro stares back, giving the Eve a shy small smile. Kuro’s hands are still on the small of his back, and his thumbs are rubbing small circles there. The pair simply look at each other for a few minutes, taking everything about each other in, until Kuro’s hands moves up to his neck slowly, and Mahiru feels a pressure when the Servamp pulls him down, and leans back with him, resting on the arm of the couch. Kuro leans his face forward shyly, letting the Eve meet him halfway. Their lips move together softly, lazily. They’re still kissing as Mahiru feels Kuro’s legs start to move up, and his thighs start to clench each side of his hips. The brunette doesn’t mind, he always enjoys how affectionate and touchy-feely Kuro usually gets when he’s sleepy. Kuro’s hands touch anywhere he can get to. They’re moving from Mahiru’s face, down his neck and arms softly, and both the Eve and the Servamp gasp at the same time when both their hips grind against his each other’s.


“Haha…” Mahiru can’t help but pull away when he releases a small breathy giggle. “Eager, huh Kuro?”


“Shut up….” Kuro grumbles, blushing slightly, and he leans down again to kiss Mahiru again.


“Mmm.” Mahiru hums against Kuro’s lips, smiling. The Eve gives him one last soft kiss before he moves away completely. “Sorry, but I’m tired and achy, can we go to bed? And as much as I want to make out and cuddle with you here, we’d most likely fall off and get hurt. This isn’t exactly the most spacious place in the world, you know.”


“But Maahhiiirrruuuu….I don’t want to move,” Kuro whined as he hugged the Eve harder. Mahiru giggled at the tone, and rubbed his fingers through the Servamp’s blue hair.


“We have to, Kurp. I need to change too, I’ve been in these clothes for too long today. I’m getting a little uncomfortable.” It’s not a lie, but Mahiru uses it as an excuse to get Kuro into letting him go and fall asleep somewhere more comfortable than the living room couch. The thought of falling asleep right there is not something for him, and if he does, the Eve knows he’d regret it in the morning. “Come on.”


Kuro groans low in slight frustration when Mahiru moves off of him and gets up, but looks up when the Eve is offering him a hand. When Kuro gets to his feet slowly, he stretches his arms above his head, causing his shirt to ride up a little, and his back to crack and also exposing the pale skin of his lower stomach, and he lets out a yawn that’s probably a lot cuter than it intended to be. When Mahiru sees it, he snickers.


“That was adorable.” The Eve giggles out, and Kuro flushes, but he doesn’t respond, and only gives him a light punch to the arm. “What? It was!”


Feeling a yawn coming on after seeing Kuro’s, Mahiru lets out one of his own, and he hears Kuro let out a small chuckle under his breath. Kuro naturally follows Mahiru to the bathroom, where he watches him clean up and brush his teeth before bed. As Mahiru brushes his teeth, he feels a weight press on his shoulder, and he turns to see Kuro starting to rest his head on his shoulder, as his eyes threaten to close.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่ดึงออกไปจากจูบ mahiru ฮาร์ดคอร์มองเข้าไปในตาของคุแดงดูเหนื่อย พวกเขากำลังครึ่ง lidded มินิเด และกระเป๋ายังคงมี แต่วันคิดบอร์กอาจหลับได้ทุก คุจ้องกลับ ให้วันรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่ขี้อาย มือของบอร์กยังคงอยู่บนเล็กของเขากลับ และนิ้วหัวแม่มือของเขาถูวงกลมเล็ก ๆ มี ทั้งคู่ก็ดูกันไม่กี่นาที ถ่ายทุกอย่างที่เกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ ใน จนถึงของบอร์กมือย้ายขึ้นไปที่คอของเขาช้า และ mahiru ฮาร์ดคอร์รู้สึกความดันเมื่อ Servamp ดึงเขาลง และเรียนรู้ไปกับเขา บนแขนของโซฟา คุโรเกือบมองไปข้างหน้าของเขา shyly วันพบเขาครึ่งหนึ่งให้ ริมฝีปากของเขาย้ายกันเบา ๆ มูม นอกจากนี้พวกเขายังคงกำลังจูบ mahiru ฮาร์ดคอร์รู้สึกขาของบอร์กเริ่มเลื่อนขึ้น และต้นขาของเขาเริ่มกขาแต่ละด้านของสะโพกของเขา สีน้ำตาลไม่ทราบ เขาสนุกกับความรักวิธี และน้อย feely บอร์กเสมอมักจะได้รับเมื่อเขาง่วงนอน มือของบอร์กสัมผัสที่ใดก็ได้ที่เขาจะได้รับการ พวกเขากำลังย้ายจาก mahiru ฮาร์ดคอร์ของใบหน้า ลำคอและแขนของเขาเบา ๆ และวันและ Servamp การหอบในเวลาเดียวกันเมื่อสะโพกของพวกเขาทั้งสองบดกับของเขาแต่ละอื่น ๆ"ฮาฮา..." Mahiru ฮาร์ดคอร์ไม่สามารถช่วย แต่ดึงออกเมื่อเขาออก breathy ตัวเล็กหัวเราะคิก "ความกระตือรือร้น ฮะ คุโร? ""หุบ... " คุ grumbles แดงเล็กน้อย และเขา leans ลงอีกจะจูบ mahiru ฮาร์ดคอร์อีก"Mmm" Mahiru ฮาร์ดคอร์ hums กับริมฝีปากของบอร์ก รอยยิ้ม วันให้เขาหนึ่งจูบนุ่มนวลที่สุดท้ายก่อนที่เขาย้ายไปอย่างสมบูรณ์ "ขออภัย แต่ฉันเหนื่อย และปวด สามารถเราไปที่เตียง และมากเท่าที่อยากทำให้ออกมา และกอดกับคุณที่นี่ เรามักจะหลุด และได้รับบาดเจ็บ ไม่ว่าสถานกว้างขวางมากที่สุดในโลก คุณคิดว่า""แต่ Maahhiiirrruuuu...ไม่ต้องการย้าย คุ whined เป็นเขาทุกกอดวันยาก Mahiru ฮาร์ดคอร์กระดี๊กระด๊าไปที่เสียง และลูบนิ้วมือของเขาผ่านผมสีน้ำเงินของ Servamp"เราต้อง Kurp ต้องเปลี่ยนเกินไป ได้ผ้าเหล่านี้สำหรับยาวเกินไปวันนี้ ฉันได้รับสบาย" ไม่โกหก แต่ mahiru ฮาร์ดคอร์ใช้เป็นข้ออ้างเข้าคุโรปล่อยให้เขาไป และหลับสบายกว่านอนห้องไหน ความคิดของหลับอยู่ที่นั่นไม่ใช่สิ่งที่สำหรับเขา และถ้าเขาไม่ วันรู้ว่า เขาจะเสียใจในตอนเช้า "มาจาก"คุโร groans ต่ำในความยุ่งยากเล็กน้อยเมื่อ mahiru ฮาร์ดคอร์ย้ายออกจากเขา และขึ้น แต่ค้นหาเมื่อวันเสนอเขามือ เมื่อบอร์กได้รับเท้าของเขาช้าลง เขาเหยียดแขนของเขาเหนือหัวของเขา ทำให้เสื้อเชิ้ตของเขาจะขี่ขึ้นเล็กน้อย และหลังให้แตกและยัง เผยให้เห็นผิวซีดของกระเพาะอาหารส่วนล่างของเขา และเขาให้ออกอ้าปากค้างที่อาจจะน่ารักมากกว่า มันมีไว้เพื่อให้ เมื่อ mahiru ฮาร์ดคอร์เห็นมัน เขา snickers"ที่ไม่น่ารัก" วัน giggles ออก และล้างบอร์ก แต่เขาไม่ตอบสนอง และเพียง ให้เขาหมัดเบาแขน "อะไร มันเป็น"ความรู้สึกอ้าปากค้างเข้ามาหลังจากเห็นของบอร์ก mahiru ฮาร์ดคอร์ช่วยให้คนของเขาเอง และเขาได้ยินบอร์กให้ออก chuckle ขนาดเล็กภายใต้ลมหายใจ คุ mahiru ฮาร์ดคอร์ที่ตามธรรมชาติห้องน้ำ ที่เขานาฬิกาเขาล้าง และแปรงฟันก่อนนอน เป็น mahiru ฮาร์ดคอร์แปรงฟันของเขา เขารู้สึกมีน้ำหนักกดบนไหล่ของเขา และเขาเปิดดูบอร์กเริ่มที่เหลือหัวของเขาบนไหล่ของเขา เป็นดวงตาของเขาขู่ว่า จะปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ดึงออกไปจากจูบ Mahiru มองเข้าไปในดวงตามองเหนื่อยแดง Kuro ของ พวกเขากำลังครึ่ง lidded และถุงยังคงมี แต่อีฟคิดว่า Kuro อาจหลับไปในขณะใดก็ตาม Kuro จ้องมองกลับมาให้อีฟรอยยิ้มเล็ก ๆ ขี้อาย มือ Kuro ยังคงอยู่บนเล็ก ๆ ของเขากลับและนิ้วหัวแม่มือของเขาจะถูวงกลมขนาดเล็กมี ทั้งคู่ก็มองหน้ากันไม่กี่นาทีเอาทุกอย่างที่เกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ จนกว่า Kuro ย้ายมือถึงคอของเขาอย่างช้าๆและ Mahiru รู้สึกกดดันเมื่อ Servamp ดึงเขาลงและโน้มตัวไปกับเขายืนอยู่บน แขนของที่นอน Kuro โน้มใบหน้าของเขาไปข้างหน้าอย่างอาย ๆ ให้อีฟพบเขาครึ่งหนึ่ง ริมฝีปากของพวกเขาย้ายเข้าด้วยกันเบา ๆ อย่างเฉื่อยชา พวกเขายังคงเป็นจูบ Mahiru รู้สึกขา Kuro เริ่มต้นที่จะเลื่อนขึ้นและต้นขาของเขาเริ่มที่จะปล้ำแต่ละด้านของสะโพกของเขา สีน้ำตาลไม่ทราบเขามักจะมีความสุขกับวิธีที่รักใคร่และงอน-ล้ำเลิศ Kuro มักจะได้รับเมื่อเขาง่วงนอน Kuro สัมผัสมือได้ทุกที่เขาจะได้รับการ พวกเขากำลังจะย้ายจากใบหน้า Mahiru ของลงลำคอและแขนของเขาเบา ๆ และทั้งอีฟและหอบ Servamp ในเวลาเดียวกันเมื่อทั้งสองสะโพกของพวกเขาบดกับเขาในแต่ละอื่น ๆ .


"ฮ่า ๆ ... " Mahiru ไม่สามารถช่วย แต่ดึงออกมาเมื่อ เขาออกขำลมหายใจเล็ก ๆ "กระตือรือร้นฮะ Kuro?"


"หุบปาก ... ." Kuro grumbles, อายเล็กน้อยและเขาโน้มตัวลงมาอีกครั้งที่จะจูบ Mahiru อีกครั้ง.


"อืมมม." Mahiru hums กับริมฝีปากของ Kuro ยิ้ม อีฟให้เขาจูบนุ่มสุดท้ายก่อนที่เขาจะย้ายออกไปอย่างสมบูรณ์ "ขอโทษ แต่ฉันเหนื่อยและปวดเราสามารถไปที่เตียง? และเท่าที่ผมอยากจะทำออกมาและกอดกับคุณที่นี่เรามีโอกาสมากที่สุดจะหลุดออกมาและได้รับบาดเจ็บ นี้ไม่ว่าสถานที่กว้างขวางมากที่สุดในโลกที่คุณรู้ว่า. "


" แต่ ... Maahhiiirrruuuu .i ไม่ต้องการที่จะย้าย "Kuro บ่นอู้อี้ในขณะที่เขากอดอีฟยาก Mahiru หัวเราะคิกคักที่เสียงและลูบนิ้วมือของเขาผ่านผมสีฟ้าของ Servamp.


"เราต้อง, KURP ฉันจำเป็นต้องเปลี่ยนเกินไปฉันได้รับในเสื้อผ้าเหล่านี้นานเกินไปในวันนี้ ฉันได้รับอึดอัดเล็ก ๆ น้อย ๆ . "มันไม่ได้เป็นเรื่องโกหก แต่ Mahiru ใช้มันเป็นข้ออ้างในการที่จะได้รับ Kuro เข้าไปปล่อยให้เขาไปและหลับไปที่ไหนสักแห่งที่สะดวกสบายมากขึ้นกว่าโซฟาห้องนั่งเล่น ความคิดของการนอนหลับที่นั่นไม่ได้เป็นสิ่งสำหรับเขาและถ้าเขาทำอีฟรู้ว่าเขาจะเสียใจมันในตอนเช้า "Come on."


Kuro ครางต่ำในแห้วเล็กน้อยเมื่อ Mahiru ย้ายออกจากเขาและได้รับการขึ้น แต่เงยหน้าขึ้นเมื่ออีฟจะนำเสนอเขามือ เมื่อ Kuro ได้รับการเท้าของเขาช้าเขาเหยียดแขนขึ้นเหนือศีรษะของเขาก่อให้เกิดเสื้อของเขาที่จะนั่งขึ้นเล็กน้อยและด้านหลังของเขาจะแตกและยังเผยให้เห็นผิวสีซีดของกระเพาะอาหารต่ำของเขาและเขาช่วยให้ออกมาหาวที่อาจเป็น น่ารักมากกว่าก็ตั้งใจจะให้เป็น เมื่อ Mahiru เห็นมันเขา Snickers.


"นั่นคือน่ารัก." ในวันส่งท้าย giggles ออกและวูบวาบ Kuro แต่เขาไม่ตอบสนองและมีเพียงทำให้เขาหมัดแสงแขน "อะไร? มันเป็น "


ความรู้สึกที่หาวมาหลังจากที่ได้เห็น Kuro ของ Mahiru ช่วยให้หนึ่งของเขาเองและเขาได้ยิน Kuro ให้ออกหัวเราะขนาดเล็กภายใต้ลมหายใจของเขา Kuro ตามธรรมชาติ Mahiru ไปห้องน้ำที่เขาเฝ้าดูเขาทำความสะอาดและแปรงฟันของเขาก่อนนอน ในฐานะที่เป็น Mahiru แปรงฟันของเขาเขารู้สึกกดน้ำหนักบนไหล่ของเขาและเขาก็หันไปเห็น Kuro เริ่มต้นในส่วนที่เหลือหัวของเขาบนไหล่ของเขาในขณะที่สายตาของเขาขู่ว่าจะปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากเหินห่างจากจูบ mahiru ดูคุโระแดงเหนื่อยมองตา พวกครึ่งเปลือกตาและถุงยังอยู่ แต่อีฟคิดว่า คุโระ อาจหลับไปในขณะใดก็ตาม คุโระจ้องกลับให้อีฟขี้อายเล็กยิ้ม มือของคุโระ ยังอยู่บนเล็กที่หลังของเขา และนิ้วหัวแม่มือของเขาถูเป็นวงกลมขนาดเล็กมี คู่ก็มองที่แต่ละอื่น ๆไม่กี่นาที ถ่ายทุกอย่างที่เกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆในมือ คุโระ จนกระทั่งย้ายขึ้นที่คอของเขาอย่างช้าๆ และ mahiru รู้สึกกดดันเมื่อ servamp ดึงเขาลง และเอนตัวไปกับเขา พักบนแขนของโซฟา คุโระ ชะโงกหน้าออกมาอย่างเอียงอาย ปล่อยให้อีฟ พบกันครึ่งทาง ริมฝีปากของเขาขยับพร้อมกันเบาๆ ซม . พวกเขายังคงจูบ mahiru รู้สึกคุโระ ขาเริ่มขยับขึ้น และต้นขาของเขาเริ่มติดใจแต่ละข้างของสะโพกของเขา สีน้ำตาล ไม่รังเกียจ เขาชอบว่ารักใคร่และใจน้อยฟีลี่คุโระมักจะได้รับเมื่อเขาง่วงนอน มือของคุโระก็สัมผัสทุกที่ที่เขาจะได้รับ พวกเขากำลังจะย้ายจากหน้า mahiru มันลงที่คอและแขนเบาๆ และทั้งอีฟและ servamp หอบในเวลาเดียวกันเมื่อทั้งสะโพกของพวกเขาบดกับเขาคนอื่น" ฮ่า ฮ่า . . . . . . . " mahiru ไม่สามารถช่วย แต่ดึงออกเมื่อเขาปล่อยๆเหม็นหัวเราะคิกคัก . " อยากรู้เหรอ คุโระ ? "" หุบปาก . . . . . . . " คุโรบ่น หน้าแดงเล็กน้อย เขาโน้มตัวลงไปอีกครั้ง จูบ mahiru อีกครั้ง" อืม . . . " mahiru ฮัมกับคุโระ ปากยิ้ม อีฟให้เขาจูบเบาๆ ก่อนที่เขาจะย้ายไปเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ " ขอโทษนะ แต่ฉันเหนื่อยและ achy , เราสามารถไปที่เตียง และเท่าที่ฉันต้องการทำออกมา และสวมกอดกับคุณที่นี่ เราก็ล้มลงและได้รับบาดเจ็บ นี่ไม่ใช่สถานที่ที่กว้างขวาง ที่สุด ใน โลก ที่คุณรู้ ." แต่ . . . . . . . maahhiiirrruuuu ไม่อยากย้าย " คุโระครางเมื่อเขากอดอีฟให้มากขึ้น mahiru หัวเราะคิกคักที่เสียงและลูบมือผ่านเส้นผมของ servamp สีฟ้า" เราต้อง kurp . ฉันต้องเปลี่ยนเหมือนกัน ผมอยู่ในชุดนี้มานาน วันนี้ ฉันได้รับเพียงเล็กน้อยอึดอัด ไม่ใช่เรื่องโกหก แต่ mahiru ใช้มันเป็นข้ออ้าง เพื่อจะเอาคุโระไปให้เขาไปหลับที่ไหนสะดวกสบายกว่าห้องนั่งเล่นโซฟา คิดว่าหลับอยู่ ไม่ได้มีอะไรกับเขา และถ้าเขารู้เขาจะเสียใจ อีฟ ในตอนเช้า " มานี่ "คุโระครางต่ำด้วยความไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อ mahiru เคลื่อนออกจากเขาและลุกขึ้น แต่ดูเหมือนเมื่ออีฟให้เขาหน่อย เมื่อคุโระลุกขึ้นยืนช้าๆ เขาเหยียดแขนเหนือหัว ทำให้เสื้อเขาขี่ขึ้นนิดหน่อย หลังเขาร้าว และยังเปิดเผยผิวซีด ท้องส่วนล่างของเขา และเขาจะเป็นหาวมันอาจมากน่ารักกว่ามันตั้งใจที่จะเป็น เมื่อ mahiru เห็นมัน เขาหัวเราะคิกคัก ." มันน่ารัก " อีฟหัวเราะออกมา และคุโระ วูบวาบ แต่เขาไม่ตอบสนอง และให้เขาต่อยเบาแขน " อะไร ? มันคือ ! "รู้สึกหาวมาหลังจากเห็นคุโระ , mahiru ให้หนึ่งของเขาเอง และเขาได้ยินคุโรออกมาหัวเราะเล็ก ๆภายใต้ลมหายใจของเขา คุโระ เป็นธรรมชาติตาม mahiru ห้องน้ำที่เขาเฝ้ามองเขาทำความสะอาด และแปรงฟันก่อนนอน เป็น mahiru แปรงฟัน เขารู้สึกกดหนักบนไหล่ของเขา เขาหันไปเห็นคุโระเริ่มเหลือหัวของเขาบนไหล่ของเขา ตาของเขาขู่ที่จะปิด