00:11What's the fastest growing thr

00:11
What's the fastest growing threat to Americans' health? Cancer? Heart attacks? Diabetes? The answer is actually none of these; it's Alzheimer's disease. Every 67 seconds, someone in the United States is diagnosed with Alzheimer's. As the number of Alzheimer's patients triples by the year 2050, caring for them, as well as the rest of the aging population, will become an overwhelming societal challenge.
00:37
My family has experienced firsthand the struggles of caring for an Alzheimer's patient. Growing up in a family with three generations, I've always been very close to my grandfather. When I was four years old, my grandfather and I were walking in a park in Japan when he suddenly got lost. It was one of the scariest moments I've ever experienced in my life, and it was also the first instance that informed us that my grandfather had Alzheimer's disease. Over the past 12 years, his condition got worse and worse, and his wandering in particular caused my family a lot of stress. My aunt, his primary caregiver, really struggled to stay awake at night to keep an eye on him, and even then often failed to catch him leaving the bed. I became really concerned about my aunt's well-being as well as my grandfather's safety. I searched extensively for a solution that could help my family's problems, but couldn't find one.
01:23
Then, one night about two years ago, I was looking after my grandfather and I saw him stepping out of the bed. The moment his foot landed on the floor, I thought, why don't I put a pressure sensor on the heel of his foot? Once he stepped onto the floor and out of the bed, the pressure sensor would detect an increase in pressure caused by body weight and then wirelessly send an audible alert to the caregiver's smartphone. That way, my aunt could sleep much better at night without having to worry about my grandfather's wandering.
01:50
So now I'd like to perform a demonstration of this sock. Could I please have my sock model on the stage? Great. So once the patient steps onto the floor -- (Ringing) -- an alert is sent to the caregiver's smartphone.
02:15
Thank you. (Applause)
02:17
Thank you, sock model.
02:23
So this is a drawing of my preliminary design.
02:26
My desire to create a sensor-based technology perhaps stemmed from my lifelong love for sensors and technology. When I was six years old, an elderly family friend fell down in the bathroom and suffered severe injuries. I became concerned about my own grandparents and decided to invent a smart bathroom system. Motion sensors would be installed inside the tiles of bathroom floors to detect the falls of elderly patients whenever they fell down in the bathroom. Since I was only six years old at the time and I hadn't graduated from kindergarten yet, I didn't have the necessary resources and tools to translate my idea into reality, but nonetheless, my research experience really implanted in me a firm desire to use sensors to help the elderly people. I really believe that sensors can improve the quality of life of the elderly.
03:11
When I laid out my plan, I realized that I faced three main challenges: first, creating a sensor; second, designing a circuit; and third, coding a smartphone app. This made me realize that my project was actually much harder to realize than I initially had thought it to be.
03:25
First, I had to create a wearable sensor that was thin and flexible enough to be worn comfortably on the bottom of the patient's foot. After extensive research and testing of different materials like rubber, which I realized was too thick to be worn snugly on the bottom of the foot, I decided to print a film sensor with electrically conductive pressure-sensitive ink particles. Once pressure is applied, the connectivity between the particles increases. Therefore, I could design a circuit that would measure pressure by measuring electrical resistance.
03:52
Next, I had to design a wearable wireless circuit, but wireless signal transmission consumes lots of power and requires heavy, bulky batteries. Thankfully, I was able to find out about the Bluetooth low energy technology, which consumes very little power and can be driven by a coin-sized battery. This prevented the system from dying in the middle of the night.
04:10
Lastly, I had to code a smartphone app that would essentially transform the care-giver's smartphone into a remote monitor. For this, I had to expand upon my knowledge of coding with Java and XCode and I also had to learn about how to code for Bluetooth low energy devices by watching YouTube tutorials and reading various textbooks.
04:28
Integrating these components, I was able to successfully create two prototypes, one in which the sensor is embedded inside a sock, and another that's a re-attachable sensor assembly that can be adhered anywhere that makes contact with the bottom of the patient's foot. I've tested the device on my grandfather for about a year now, and it's had a 100 percent success rate in detecting the over 900 known cases of his wandering. Last summer, I was able to beta test my device at several residential care facilities in California, and I'm currently incorporating the feedback to further improve the device into a marketable product. Testing the device on a number of patients made me realize that I needed to invent solutions for people who didn't want to wear socks to sleep at night.
05:07
So sensor data, collected on a vast number of patients, can be useful for improving patient care and also leading to a cure for the disease, possibly. For example, I'm currently examining correlations between the frequency of a patient's nightly wandering and his or her daily activities and diet.
05:24
One thing I'll never forget is when my device first caught my grandfather's wandering out of bed at night. At that moment, I was really struck by the power of technology to change lives for the better. People living happily and healthfully -- that's the world that I imagine.
05:39
Thank you very much.
05:41
(Applause)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

00:11ภัยคุกคามต่อสุขภาพของชาวอเมริกันเติบโตเร็วที่สุดคืออะไร มะเร็ง การโจมตีหัวใจ โรคเบาหวานหรือไม่ คำตอบคือจริงไม่มีของเหล่านี้ โรคอัลไซเมอร์ได้ ทุกวินาทีที่ 67 คนในสหรัฐอเมริกาการวินิจฉัย มีของเสื่อม เป็นเลขของผู้ป่วยเป็นอัลไซ triples ปี 2050 สำหรับพวกเขา เช่นเดียวกับส่วนเหลือของอายุประชากร จะกลายเป็น ความนิยมครอบงำ00:37ครอบครัวของฉันมีประสบการณ์โดยตรงย่างดูแลผู้ป่วยเสื่อม เติบโตขึ้นในครอบครัวรุ่นสาม ฉันได้เสมอแล้วมากใกล้กับตาของฉัน เมื่อ 4 ปีที่แล้ว ปู่ของฉันและเดินในสวนญี่ปุ่นเมื่อเขาก็ได้สูญหายไป มันเป็นช่วงเวลา scariest ที่ผมเคยได้มีประสบการณ์ในชีวิตอย่างใดอย่างหนึ่ง แล้วก็ยังอินสแตนซ์แรกที่ทราบเราว่า ปู่ของฉันมีโรคอัลไซเมอร์ ปีผ่านมา 12 สภาพของเขาได้แย่ และแย่ลง และหลงของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกิดครอบครัวผ่อนคลาย ป้า ภูมิปัญญาของเขาหลัก ต่อสู้จริง ๆ ยังคงทำงานอยู่ในเวลากลางคืนจะเก็บตาบนเขา และแม้แล้ว มักจะไม่สามารถจับเขาออกจากนอน ฉันเป็นจริง ๆ กังวลของป้าเป็นปู่ของฉันปลอดภัย ฉันค้นหาอย่างกว้างขวางสำหรับโซลูชันที่ช่วยให้ปัญหาของครอบครัวของฉัน แต่ไม่สามารถหา01:23แล้ว คืนหนึ่งประมาณสองปีที่ผ่านมา ฉันถูกมองหาหลังจากที่ปู่ของฉัน และฉันเห็นเขาก้าวออกจากเตียง ขณะที่เท้าของเขาที่ดินบนพื้น คิด ทำไมไม่ฉันใส่เซนเซอร์ความดันบนส้นเท้าของเขาหรือไม่ เมื่อเขาก้าวลง บนพื้น และออก จากนอน เซ็นเซอร์ความดันจะพบเพิ่มในความดันที่เกิดจากน้ำหนักตัวแล้ว สายส่งเสียงเตือนเพื่อสมาร์ทโฟนของภูมิปัญญา วิธี ป้าอาจนอนมากในเวลากลางคืน โดยไม่ต้องกังวลเรื่องหลงปู่ของฉัน01:50ตอนนี้ ฉันอยากจะทำการสาธิตนี้ถุงเท้า โปรดให้ได้รูปแบบถุงเท้าของฉันบนเวที ดี ดังนั้น เมื่อผู้ป่วยขั้นตอนบนพื้น - (Ringing) - ข้อความแจ้งเตือนถูกส่งไปโฟนของภูมิปัญญา02:15ขอบคุณ (ปรบมือ)02:17ขอขอบคุณคุณ รูปแบบถุงเท้า02:23ดังนั้น นี้เป็นรูปวาดของฉันออกแบบเบื้องต้น02:26ฉันปรารถนาที่จะสร้างเทคโนโลยีเซ็นเซอร์ตามที่อาจจะดังจากรักรองสำหรับเซนเซอร์และเทคโนโลยี เมื่ออายุ 6 ปี เป็นเพื่อนครอบครัวผู้สูงอายุล้มลงในห้องน้ำ และประสบการบาดเจ็บรุนแรง ผมเป็นกังวลเกี่ยวกับปู่ย่าตายายของตนเอง และตัดสินใจที่จะสร้างระบบน้ำสมาร์ท จะติดตั้งเซนเซอร์การเคลื่อนไหวภายในกระเบื้องห้องน้ำชั้นสืบตกแก่ผู้ป่วยเมื่อพวกเขาล้มลงในห้องน้ำ ตั้งแต่ผมอายุในเวลาเพียง 6 ปี และไม่ได้จบการศึกษาจากโรงเรียนอนุบาลยัง ไม่มีทรัพยากรที่จำเป็นและเครื่องมือในการแปลความคิดของฉันเป็นความจริง แต่กระนั้น ประสบการณ์วิจัยจริง ๆ implanted ในฉันต้องยืนยันการใช้เซนเซอร์เพื่อช่วยให้ผู้สูงอายุ จริง ๆ ผมเชื่อว่าที่เซนเซอร์สามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ03:11เมื่อฉันวางแผนของฉัน ฉันรู้ว่า ฉันต้องเผชิญกับความท้าทายหลักที่สาม: ครั้งแรก สร้างเซนเซอร์ สอง ออกแบบวงจร และ สาม รหัส app สมาร์ทโฟน นี่ทำผมทราบว่า โครงการของฉันเป็นจริงชัดตระหนักมากกว่าตอนแรกก็นึกให้03:25ก่อน ผมมีการสร้างเซ็นเซอร์ wearable ที่บาง และยืดหยุ่นพอที่จะสวมใส่สบายด้านล่างของเท้าของผู้ป่วย หลังจากการวิจัยและทดสอบวัสดุต่าง ๆ เช่นยาง ที่ฉันรู้ที่หนาเกินกว่าจะสวมใส่แน่นเพียงด้านล่างของเท้า ฉันตัดสินใจพิมพ์ฟิล์มเซนเซอร์กับอนุภาคหมึกดันความนำไฟฟ้า เมื่อมีใช้ความดัน การเชื่อมต่อระหว่างอนุภาคเพิ่มขึ้น ดังนั้น ฉันสามารถออกแบบวงจรที่จะวัดความดัน โดยการวัดความต้านทานไฟฟ้า03:52ถัดไป มีการออกแบบวงจรไร้สาย wearable ได้ส่งสัญญาณไร้สายใช้พลังงาน และจำเป็นต้องมีแบตเตอรี่หนัก ขนาดใหญ่ ขอบคุณ ฉันไม่สามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับการเทคโนโลยีบลูทูธพลังงานต่ำ ซึ่งใช้พลังงานน้อยมาก และสามารถขับเคลื่อน ด้วยแบตเตอรี่ขนาดเหรียญ นี้สามารถป้องกันระบบจากตายกลางดึก04:10สุดท้ายนี้ ฉันมีรหัสโปรแกรมประยุกต์ของสมาร์ทโฟนที่จะเป็นแปลงที่ดูแล-giver ของสมาร์ทโฟนในการตรวจสอบระยะไกล สำหรับนี้ ผมจะขยายตามความรู้ของฉันรหัสกับ Java และ XCode และยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีสำหรับอุปกรณ์ Bluetooth พลังงานต่ำ โดยดูบทเรียน YouTube และอ่านตำราต่าง ๆ04:28รวมส่วนประกอบเหล่านี้ ผมสามารถประสบความสำเร็จสร้างต้นแบบสอง หนึ่งที่เซ็นเซอร์ฝังอยู่ภายในถุงเท้า และอื่น ๆ ที่เป็นแอสเซมบลีเซ็นเซอร์ติดได้ใหม่ที่สามารถจะปฏิบัติตามทุกที่ทำให้ติดต่อกับด้านล่างของเท้าของผู้ป่วย ผมได้ทดสอบอุปกรณ์ในตาของฉันสำหรับเกี่ยวกับปีแล้ว และมีอัตราความสำเร็จ 100 เปอร์เซ็นต์ในการตรวจมาก 900 ทราบกรณีของเขาหลง ฤดูร้อนล่าสุด ผมสามารถรุ่นเบต้าทดสอบอุปกรณ์ที่อำนวยความสะดวกดูแลที่อยู่อาศัยต่าง ๆ ในรัฐแคลิฟอร์เนีย และฉันกำลังปัจจุบันเพจคำติชมเพื่อปรับปรุงอุปกรณ์เพิ่มเติม ลงในผลิตภัณฑ์ marketable ทดสอบอุปกรณ์บนหมายเลขของผู้ป่วยทำให้ฉันตระหนักว่า ฉันจำเป็นต้องสร้างวิธีแก้ไขปัญหาสำหรับผู้ที่ไม่ต้องการสวมใส่ถุงเท้านอนคืน05:07ดังนั้น ข้อมูลเซนเซอร์ การรวบรวมจำนวนผู้ป่วย มากมายจะมีประโยชน์สำหรับการปรับปรุงการดูแลผู้ป่วย และยัง นำไปสู่การรักษาโรค อาจ ตัวอย่าง ฉันกำลังอยู่ในขณะนี้สามารถตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของหลงคืนของผู้ป่วย และ คนกิจกรรมประจำวันและอาหาร05:24สิ่งหนึ่งที่ฉันจะไม่ลืมคือเมื่ออุปกรณ์ของฉันได้จับปู่ของฉันเดินออกจากเตียงในคืนแรก ในขณะนั้น ฉันจริง ๆ หลง โดยอำนาจของเทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้น คนที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และ healthfully - นั่นคือโลกที่ผมคิด05:39ขอบคุณมาก05:41(ปรบมือ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

00:11
อะไรคือภัยคุกคามที่เติบโตเร็วที่สุดต่อสุขภาพของชาวอเมริกัน? ราศีกรกฎ? หัวใจวาย? โรคเบาหวาน? คำตอบคือจริงไม่มีของเหล่านี้; มันเป็นโรคเสื่อม ทุก 67 วินาทีคนในประเทศสหรัฐอเมริกาได้รับการวินิจฉัยเสื่อม ขณะที่จำนวนของผู้ป่วยอัลไซเมอเนกประสงค์โดยในปี 2050 การดูแลสำหรับพวกเขาเช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของประชากรสูงอายุจะกลายเป็นความท้าทายที่ครอบงำสังคม.
00:37
ครอบครัวของฉันมีประสบการณ์โดยตรงการต่อสู้ของการดูแลผู้ป่วยอัลไซเม เติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่มีสามรุ่นที่ผมได้รับเสมอใกล้ชิดกับคุณปู่ของฉัน เมื่อตอนที่ผมอายุเพียงสี่ขวบคุณปู่ของฉันและฉันกำลังเดินอยู่ในสวนสาธารณะในประเทศญี่ปุ่นเมื่อจู่ ๆ เขาก็หายไป มันเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่น่ากลัวที่สุดที่ฉันเคยมีประสบการณ์ในชีวิตของฉันและมันก็ยังเป็นตัวอย่างแรกที่แจ้งให้เราทราบว่าคุณปู่ของฉันเป็นโรคอัลไซเม ที่ผ่านมา 12 ปีสภาพของเขาแย่ลงและแย่ลงและหลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของเขาทำให้ครอบครัวของฉันเครียดมาก ป้าของฉัน, ผู้ดูแลหลักของเขาจริงๆพยายามที่จะตื่นนอนในเวลากลางคืนเพื่อเก็บตาบนเขาและแม้แล้วมักจะล้มเหลวที่จะจับเขาออกจากเตียง ฉันกลายเป็นความกังวลมากเกี่ยวกับป้าของฉันเป็นอยู่ที่ดีเช่นเดียวกับความปลอดภัยของคุณปู่ของฉัน ฉันค้นหาอย่างกว้างขวางสำหรับการแก้ปัญหาที่จะช่วยให้ปัญหาครอบครัวของฉัน แต่ไม่สามารถหาหนึ่ง.
1:23
แล้วคืนหนึ่งประมาณสองปีที่ผ่านมาผมมองหลังจากที่คุณปู่ของฉันและฉันเห็นเขาก้าวออกจากเตียง ขณะที่เท้าของเขาลงบนพื้นผมคิดว่าทำไมฉันจึงไม่ใส่เซ็นเซอร์ความดันบนส้นเท้าของเขาหรือไม่ เมื่อเขาก้าวลงบนพื้นและออกจากเตียง, เซ็นเซอร์ความดันจะตรวจสอบการเพิ่มขึ้นของความดันที่เกิดจากน้ำหนักตัวแล้วส่งแบบไร้สายเสียงเตือนมาร์ทโฟนของผู้ดูแล วิธีการที่ป้าของฉันสามารถนอนหลับได้ดีขึ้นมากในเวลากลางคืนโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับหลงปู่ของฉัน.
1:50
ดังนั้นตอนนี้ฉันต้องการที่จะดำเนินการสาธิตของถุงเท้านี้ ฉันจะกรุณามีรูปแบบถุงเท้าของฉันบนเวที? ที่ดี ดังนั้นเมื่อขั้นตอนของผู้ป่วยลงบนพื้น - (แจ๋ว) - การแจ้งเตือนจะถูกส่งไปมาร์ทโฟนของผู้ดูแล.
02:15
ขอบคุณ (เสียงปรบมือ)
02:17
ขอบคุณรุ่นถุงเท้า.
02:23
ดังนั้นนี่คือการวาดภาพของการออกแบบเบื้องต้นของฉัน.
02:26
ความปรารถนาของฉันที่จะสร้างเทคโนโลยีเซ็นเซอร์ที่ใช้อาจจะเกิดจากความรักตลอดชีวิตของฉันสำหรับเซ็นเซอร์และเทคโนโลยี เมื่อตอนที่ผมอายุหกขวบซึ่งเป็นเพื่อนของครอบครัวผู้สูงอายุล้มลงในห้องน้ำและได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง ฉันกลายเป็นความกังวลเกี่ยวกับปู่ย่าตายายของตัวเองและตัดสินใจที่จะคิดค้นระบบสมาร์ทห้องน้ำ เซ็นเซอร์จับความเคลื่อนไหวจะถูกติดตั้งอยู่ภายในกระเบื้องห้องน้ำชั้นในการตรวจสอบการตกของผู้ป่วยผู้สูงอายุเมื่อใดก็ตามที่ล้มลงในห้องน้ำ ตั้งแต่ผมยังเป็นเพียงหกปีในช่วงเวลาและผมไม่ได้จบการศึกษาจากโรงเรียนอนุบาลยังฉันไม่ได้มีทรัพยากรที่จำเป็นและเครื่องมือในการแปลความคิดของฉันเป็นจริง แต่อย่างไรก็ตามประสบการณ์การวิจัยของฉันปลูกฝังในตัวผมจริงๆความปรารถนาที่ บริษัท ใช้เซ็นเซอร์ที่จะช่วยให้ผู้สูงอายุ ผมเชื่อว่าการเซ็นเซอร์สามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ.
03:11
เมื่อฉันออกมาวางแผนของฉันฉันรู้ว่าฉันต้องเผชิญกับความท้าทายที่สามหลักแรกสร้างเซ็นเซอร์; สองการออกแบบวงจร; และสามการเขียนโปรแกรมแอพพลิเคมาร์ทโฟน นี้ทำให้ผมตระหนักดีว่าโครงการของฉันเป็นจริงยากมากที่จะตระหนักถึงกว่าผมเริ่มมีความคิดว่ามันจะเป็น.
03:25
ครั้งแรกผมมีการสร้างเซ็นเซอร์ที่สวมใส่ได้เป็นบางและยืดหยุ่นพอที่จะสวมใส่สบายบนด้านล่างของผู้ป่วย เท้า หลังจากการวิจัยและการทดสอบวัสดุที่แตกต่างกันเช่นยางซึ่งผมรู้มาหนาเกินไปที่จะสวมใส่อย่างอบอุ่นที่ด้านล่างของเท้าฉันตัดสินใจที่จะพิมพ์เซ็นเซอร์ภาพยนตร์ที่มีกระแสไฟฟ้าอนุภาคหมึกไวต่อแรงกด เมื่อความดันถูกนำไปใช้ในการเชื่อมต่อระหว่างการเพิ่มขึ้นของอนุภาค ดังนั้นผมจึงสามารถออกแบบวงจรที่จะวัดความดันโดยการวัดความต้านทานไฟฟ้า.
03:52
ต่อไปผมจะมีการออกแบบวงจรไร้สายสวมใส่ได้ แต่ส่งสัญญาณไร้สายกินจำนวนมากของการใช้พลังงานและต้องหนักแบตเตอรี่ขนาดใหญ่ โชคดีที่ผมสามารถที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับเทคโนโลยีบลูทู ธ พลังงานต่ำซึ่งสิ้นเปลืองพลังงานน้อยมากและสามารถขับเคลื่อนด้วยแบตเตอรี่ขนาดเหรียญ นี้การป้องกันระบบจากการตายในช่วงกลางของคืน.
04:10
สุดท้ายผมต้องรหัสแอพพลิเคมาร์ทโฟนที่เป็นหลักจะเปลี่ยนมาร์ทโฟนดูแลคนที่มอบให้ไว้ในระยะไกลจอ สำหรับเรื่องนี้ผมต้องขยายความรู้ของฉันของการเข้ารหัสกับ Java และ XCode และผมยังต้องเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการรหัสสำหรับอุปกรณ์บลูทู ธ พลังงานต่ำโดยการเฝ้าดูบทเรียน YouTube และอ่านตำราต่างๆ.
04:28
การบูรณาการองค์ประกอบเหล่านี้ผมก็สามารถที่ ประสบความสำเร็จในการสร้างต้นแบบอย่างใดอย่างหนึ่งในการที่เซ็นเซอร์จะถูกฝังอยู่ภายในถุงเท้าและอื่น ๆ ที่เป็นเซ็นเซอร์การชุมนุมอีกครั้งถอดได้ที่สามารถปฏิบัติตามได้ทุกที่ที่ทำให้การติดต่อกับด้านล่างของเท้าของผู้ป่วย ผมได้ทดสอบอุปกรณ์บนคุณปู่ของฉันประมาณปีในขณะนี้และจะมีอัตราความสำเร็จร้อยละ 100 ในการตรวจสอบมากกว่า 900 กรณีที่รู้จักกันของเขาหลง ในช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมาก็สามารถที่จะเบต้าทดสอบอุปกรณ์ของฉันที่สิ่งอำนวยความสะดวกดูแลที่อยู่อาศัยหลายแห่งในแคลิฟอร์เนียและฉันกำลังใช้มาตรการข้อเสนอแนะเพื่อปรับปรุงอุปกรณ์ที่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ต้องการของตลาด การทดสอบอุปกรณ์เกี่ยวกับจำนวนของผู้ป่วยที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันต้องการที่จะคิดค้นโซลูชั่นสำหรับคนที่ไม่ต้องการที่จะสวมถุงเท้านอนในเวลากลางคืน.
05:07
ข้อมูลเซ็นเซอร์ดังนั้นรวบรวมไว้จำนวนมากมายของผู้ป่วยจะมีประโยชน์ สำหรับการปรับปรุงการดูแลผู้ป่วยและยังนำไปสู่การรักษาโรคที่อาจเป็นไปได้ ตัวอย่างเช่นผมกำลังตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของหลงคืนของผู้ป่วยและกิจกรรมของเขาหรือเธอทุกวันและอาหาร.
05:24
สิ่งหนึ่งที่ผมจะไม่มีวันลืมคือเมื่ออุปกรณ์ของฉันครั้งแรกที่จับคุณปู่ของฉันเดินออกจากเตียงในเวลากลางคืน . ในขณะที่ผมหลงจริงๆโดยพลังของเทคโนโลยีที่จะเปลี่ยนชีวิตให้ดีขึ้น คนที่อาศัยอยู่อย่างมีความสุขและ healthfully - ที่โลกที่ฉันคิด.
05:39
ขอบคุณมาก.
05:41
(เสียงปรบมือ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

00:11
อะไรที่เติบโตเร็วที่สุดในการคุกคามของคนอเมริกันสุขภาพ มะเร็ง การโจมตีหัวใจ โรคเบาหวาน ? คำตอบคือ จริง เรื่องเหล่านี้ มันคือโรคอัลไซเมอร์ ทุก 1 วินาที คนในสหรัฐอเมริกามีการวินิจฉัยว่าเป็นอัลไซเมอร์ เป็นหมายเลขของ Alzheimer ผู้ป่วยอเนกประสงค์โดยปี 2050 , การดูแลสำหรับพวกเขาเช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของประชากรสูงอายุ ,จะกลายเป็นความท้าทายที่นิยมท่วมท้น 00:37

ครอบครัวของฉันมีประสบการณ์โดยตรง การต่อสู้ การดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อม . เติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่มีสามรุ่น ผมก็สนิทกับปู่ของฉัน เมื่อผมอายุได้ 4 ขวบ คุณปู่ของฉันและฉันกำลังเดินในสวนสาธารณะในประเทศญี่ปุ่น เมื่อจู่ๆเขาก็หายไปมันเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่น่ากลัวที่สุดที่ผมเคยมีประสบการณ์ในชีวิตของฉัน และมันยังเป็น รายแรกที่เราทราบว่าคุณปู่ของฉันมีสมองเสื่อม ที่ผ่านมา 12 ปี อาการของเขาแย่ลงและแย่ลง และเดินโดยเฉพาะ ทำให้ครอบครัวเครียดมาก ป้า ผู้ดูแลหลักของเขา จริง ๆต้องตื่นตอนกลางคืน เพื่อจับตาดูเขาและแม้แล้วมักจะล้มเหลวที่จะจับเขาออกจากเตียง ฉันกลายเป็นความกังวลเกี่ยวกับสวัสดิภาพของป้าของฉันเช่นเดียวกับความปลอดภัยของปู่ ฉันค้นหาอย่างกว้างขวางสำหรับโซลูชั่นที่สามารถช่วยให้ปัญหาของครอบครัวของฉัน แต่ไม่สามารถหาหนึ่ง 01:23

แล้ว คืนหนึ่งประมาณสองปีที่แล้ว ผมกำลังตามหาคุณปู่ของฉันและฉันเห็นเขาเดินออกมาจากเตียงทันทีที่เท้าของเขาลงบนพื้น ฉันคิดว่า ทำไมฉันถึงไม่ใส่เซ็นเซอร์บนส้นเท้าของเท้าของเขา เมื่อเขาก้าวลงบนพื้น และออกจากเตียง ความดันเซ็นเซอร์จะตรวจจับการเพิ่มขึ้นของความดันที่เกิดจากน้ำหนักตัว และแบบไร้สายที่ส่งเสียงเรียกเตือนของผู้ดูแลมาร์ทโฟน วิธีป้าของฉันสามารถนอนหลับดีขึ้นในเวลากลางคืนโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับปู่ของฉันเดินไป 01:50

ดังนั้นตอนนี้ฉันต้องการที่จะดำเนินการสาธิตถุงเท้านี่ ขอแบบมีถุงเท้าของฉันบนเวที เยี่ยม ดังนั้นเมื่อผู้ป่วยก้าวลงบนพื้น . . . . ) -- การแจ้งเตือนจะถูกส่งถึงผู้ดูแลมาร์ทโฟน .
02 : 15
ขอบคุณครับ ( เสียงปรบมือ ) 02:17

ขอบคุณ

02:23 รูปแบบถุงเท้านี่เป็นภาพวาดการออกแบบเบื้องต้น 02:26

ความปรารถนาของฉันเพื่อสร้างเป็นเซ็นเซอร์ที่ใช้เทคโนโลยีอาจเกิดจากความรักตลอดชีวิตของฉันสำหรับเซ็นเซอร์ และเทคโนโลยี เมื่อตอนฉันอายุ 6 ขวบ เพื่อนของครอบครัวผู้สูงอายุหกล้มในห้องน้ำ และได้รับบาดเจ็บรุนแรง ฉันเริ่มกังวลเกี่ยวกับปู่ของฉันเองและตัดสินใจที่จะคิดค้นระบบห้องน้ำเป็นสมาร์ทเซ็นเซอร์การเคลื่อนไหวจะถูกติดตั้งภายใน กระเบื้องพื้น ห้องน้ำพบน้ำตก ผู้ป่วยสูงอายุ เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาล้มลงในห้องน้ำ ตั้งแต่ผมอายุเพียง 6 ปี ในเวลาที่ผมไม่ได้จบจากโรงเรียน แต่ฉันไม่ได้เป็นทรัพยากรและเครื่องมือที่จะแปลความคิดของฉันเป็นจริง แต่อย่างไรก็ตามประสบการณ์การวิจัยของฉันฉันปรารถนาจริงๆอยู่ในบริษัทเพื่อใช้เซ็นเซอร์ที่จะช่วยให้ผู้สูงอายุ . ฉันเชื่อจริงๆว่าเซ็นเซอร์สามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ โดย

เมื่อฉันวางแผนของฉันฉันตระหนักว่าฉันเผชิญความท้าทายหลักสาม : แรก , การสร้างเซ็นเซอร์ ประการที่สอง การออกแบบวงจร และสาม มาร์ทโฟนแอพนะครับนี้ทำให้ผมคิดได้ว่า โครงการของฉันเป็นจริงยากมากที่จะเข้าใจกว่า ตอนแรกผมนึกว่ามันเป็น 03:25

ครั้งแรก ฉันมีเพื่อสร้างเซ็นเซอร์เครื่องแต่งตัวที่บางและยืดหยุ่นพอที่จะสวมใส่สบายบนด้านล่างของเท้าของผู้ป่วย หลังจากการวิจัยและการทดสอบของวัสดุต่างๆเช่นยางซึ่งผมรู้ว่ามันหนาเกินไปจะใส่แน่นที่ด้านล่างของเท้า ฉันตัดสินใจที่จะพิมพ์ฟิล์มเซ็นเซอร์ไฟฟ้า conductive ความดันมีความละเอียดอ่อนหมึกอนุภาค เมื่อใช้ความดัน , การเชื่อมต่อระหว่างอนุภาคเพิ่มขึ้น ดังนั้นฉันสามารถออกแบบวงจรที่ต้องวัดความดันโดยการวัดความต้านทานไฟฟ้า 03:52 .

ต่อไปฉันต้องออกแบบวงจรไร้สายได้ แต่การส่งสัญญาณแบบไร้สายที่ใช้พลังมากมายและต้องใช้แบตเตอรี่ขนาดใหญ่หนัก . ที่ฉันสามารถหาเกี่ยวกับบลูทูธพลังงานต่ำเทคโนโลยี ซึ่งใช้พลังงานน้อยมากและสามารถขับเคลื่อนโดยเหรียญขนาดแบตเตอรี่ นี้ป้องกันระบบจากตายกลางดึก 04:10

ท้ายนี้ผมมีรหัส app มาร์ทโฟนจะเป็นหลักเปลี่ยนผู้ดูแลของมาร์ทโฟนในการตรวจสอบระยะไกล เรื่องนี้ผมต้องขยายต่อความรู้ของการเขียนโปรแกรมด้วย Java และ Xcode ของฉันและฉันยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการรหัสสำหรับอุปกรณ์บลูทู ธพลังงานต่ำโดยการเฝ้าดู Youtube tutorials และอ่านตำราต่าง ๆ .

4 : 28 รวมองค์ประกอบเหล่านี้ฉันสามารถสร้างสองแบบตัวอย่าง ซึ่งหนึ่งในเซนเซอร์ที่ฝังอยู่ภายในถุงเท้า และอีกที่คือจะจับตัว Sensor ประกอบที่สามารถปฏิบัติตามได้ติดต่อกับด้านล่างของเท้าของผู้ป่วย ผมได้ทดสอบอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับคุณปู่ของฉันประมาณปีตอนนี้ และมันได้ 100 เปอร์เซ็นต์ อัตราความสำเร็จในการตรวจสอบมากกว่า 900 รู้จักกรณีของเขาเดินไปฤดูร้อนครั้งล่าสุดที่ฉันก็สามารถที่จะทดสอบเบต้าอุปกรณ์ของฉันที่ดูแลหอพัก หลายเครื่อง ในแคลิฟอร์เนีย และขณะนี้ ผมจะติชมเพื่อปรับปรุงอุปกรณ์ที่เป็นผลิตภัณฑ์ของตลาด การทดสอบอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับจำนวนของผู้ป่วยทำให้ฉันรู้ว่าฉันต้องการที่จะคิดค้นโซลูชันสำหรับผู้ที่ไม่ต้องการใส่ถุงเท้านอนตอนกลางคืน 05:07

ดังนั้นข้อมูลเซ็นเซอร์เก็บรวบรวมตัวเลขมากมายของผู้ป่วย สามารถเป็นประโยชน์สำหรับการปรับปรุงการดูแลผู้ป่วย และยังนำไปสู่การรักษาโรค อาจจะ ตัวอย่างเช่น ผมกำลังตรวจความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของคนไข้ งานเดินกิจกรรมประจำวันของเขา หรือเธอ และ อาหาร 05:24

สิ่งหนึ่งที่ฉันจะไม่มีวันลืม คือ เมื่ออุปกรณ์ของฉันแรกจับของปู่เดินออกจากเตียงในตอนกลางคืนตอนนั้น ผมก็โดนพลังของเทคโนโลยีในการเปลี่ยนแปลงชีวิตในทางที่ดีขึ้น คนอยู่อย่างมีความสุขและ healthfully -- นั่นคือโลกที่ฉันจินตนาการ 05:39

ขอบคุณมากครับ 05:41

( เสียงปรบมือ )