Political LifeGovernment. On 1 Sept

Political Life

Government. On 1 September 1969, a group of army officers staged a successful bloodless coup that forced the king into exile and abolished the existing form of government. Muammar Qaddafi quickly emerged as the undisputed leader. The group of young officers considered themselves revolutionaries, but none of them had a background in revolutionary activity or schooling in radical politics. They aligned themselves with Gamal Abdul Nasser, leader of Egypt. Domestically, the conservative nature of the officers' policies became clear when they permanently closed nightclubs and prohibited the consumption of alcohol. They declared themselves to be socialist in politics and conservative in Islamic religious practices.

Once consolidated in power, the Revolutionary Command Council (RCC) undertook a series of radical initiatives to transform the economic, social, and political organization of Libya. Begun in 1973, this transformation was guided by the Green Book written by Qaddafi. The thesis of this book is a critique of participatory democracy in which it is argued that no man should represent another, but that the people should represent themselves directly. A contradictory argument of Qaddafi's is that the building blocks of society are family, tribe, and nation.

In the early 1970s, radical reform of the political process was undertaken to bring about direct participation of the people in the national democratic process. The municipalities in the country were reorganized territorially and their management was placed in the hands of locally elected peoples' committees. These committees were responsible for local government and the development of local budgets. Representatives of local committees presented budgets and other matters through a people's congress, which met once a year to discuss matters of concern and to deliver fiscal demands. This became one mechanism through which Libya redistributed some of the national wealth, and involved its citizens in a democratic process.

Read more: http://www.everyculture.com/Ja-Ma/Libya.html#ixzz49MuDYdSA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตทางการเมืองของรัฐบาล วันที่ 1 กันยายน 1969 กลุ่มนายทหารฉากเลือดการทำรัฐประหารที่ประสบความสำเร็จที่บังคับให้พระมหากษัตริย์เข้าออกและยกเลิกรูปแบบที่มีอยู่ของรัฐบาล Muammar Qaddafi ได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นผู้นำไม่มีปัญหา กลุ่มของนายทหารหนุ่มคิดว่าตัวเองปฎิวัติ แต่ไม่มีของพวกเขามีภูมิหลังในกิจกรรมการปฏิวัติหรือการศึกษาในทางการเมืองรุนแรง พวกเขาสอดคล้องกับกามาลอับดุลนัสเซอร์ผู้นำของอียิปต์ ชิดธรรมชาติอนุรักษ์นิยมของนโยบายของเจ้าหน้าที่เป็นที่ชัดเจนเมื่อพวกเขาปิดอย่างถาวรและไนท์คลับห้ามบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พวกเขาประกาศว่าตัวเองจะเป็นสังคมนิยมในทางการเมืองและความเข้มงวดในการปฏิบัติทางศาสนาอิสลาม. เมื่อรวมอยู่ในอำนาจคำสั่งสภาปฏิวัติ (RCC) มารับชุดของโครงการรุนแรงที่จะเปลี่ยนทางเศรษฐกิจสังคมการเมืองและองค์กรของลิเบีย เริ่มต้นในปี 1973 การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ได้รับการแนะนำโดยหนังสือสีเขียวเขียนโดย Qaddafi วิทยานิพนธ์ของหนังสือเล่มนี้เป็นคำวิจารณ์ของระบอบประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมในการที่จะเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าไม่มีมนุษย์คนใดควรจะเป็นตัวแทนอีก แต่ว่าคนที่ควรจะเป็นตัวแทนของตัวเองโดยตรง อาร์กิวเมนต์ขัดแย้งของ Qaddafi คือว่าการสร้างของสังคมครอบครัวตระกูลและประเทศชาติ. ในช่วงต้นปี 1970 ที่การปฏิรูปรุนแรงของกระบวนการทางการเมืองได้รับการดำเนินการเพื่อนำไปสู่การมีส่วนร่วมโดยตรงของประชาชนในกระบวนการประชาธิปไตยแห่งชาติ ในเขตเทศบาลในประเทศที่ถูกจัด territorially และการจัดการของพวกเขาถูกวางอยู่ในมือของคณะกรรมการการเลือกตั้งในระดับท้องถิ่นประชาชนฯ คณะกรรมการเหล่านี้มีความรับผิดชอบสำหรับรัฐบาลท้องถิ่นและการพัฒนาของงบประมาณท้องถิ่น ผู้แทนของคณะกรรมการท้องถิ่นนำเสนองบประมาณและเรื่องอื่น ๆ ที่ผ่านการมีเพศสัมพันธ์ของผู้คนซึ่งพบปีละครั้งเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องของความกังวลและเพื่อให้ตอบสนองความต้องการทางการคลัง เรื่องนี้กลายเป็นกลไกหนึ่งที่ผ่านการแจกจ่ายลิเบียบางส่วนของความมั่งคั่งแห่งชาติและมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการประชาธิปไตย. อ่านเพิ่มเติม: http://www.everyculture.com/Ja-Ma/Libya.html#ixzz49MuDYdSA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตการเมืองรัฐบาล เมื่อวันที่ 1 กันยายน 2512 , กลุ่มของนายทหารก่อการรัฐประหารสำเร็จเลือดที่บังคับให้กษัตริย์ถูกเนรเทศและยกเลิกที่มีอยู่ในรูปแบบของรัฐบาล มูอัมมาร์กัดดาฟีได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นผู้นำไม่มีปัญหา . กลุ่มหนุ่มสาวเจ้าหน้าที่พิจารณาตัวเองปฏิวัติ แต่ไม่มีพวกเขามีพื้นหลังในกิจกรรมคณะหรือโรงเรียนการเมืองหัวรุนแรง ได้ชิดตัวเองกับกามัล อับดุล นัสเซอร์ ผู้นำอียิปต์ ในลักษณะอนุรักษ์นิยมของเจ้าหน้าที่นโยบายชัดเจนเมื่อพวกเขาปิดถาวรไนท์คลับและห้ามดื่มแอลกอฮอล์ เขาจะประกาศว่าตัวเองเป็นสังคมนิยมในการเมืองและอนุรักษ์นิยมในศาสนาอิสลามเมื่อรวมในอำนาจ คำสั่งคณะกรรมการ ( RCC ) ดำเนินการชุดของการริเริ่มการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคม และองค์กรทางการเมืองของลิเบีย เริ่มขึ้นในปี 1973 แปลงนี้ถูกแนะนำโดยสีเขียวหนังสือเขียนโดยกัดดาฟี . วิทยานิพนธ์เล่มนี้เป็นบทวิจารณ์ของประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันว่าผู้ใดควรแสดงอีก แต่คนที่ควรเป็นตัวแทนของตนเองโดยตรง โต้แย้งขัดแย้งของกัดดาฟีคือการสร้างบล็อกของสังคมคือครอบครัว ชาติตระกูลและในต้นปี 1970 ปฏิรูปของกระบวนการทางการเมืองมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างการมีส่วนร่วมโดยตรงของประชาชนในกระบวนการประชาธิปไตยแห่งชาติ เทศบาลในประเทศมี territorially และการจัดการของพวกเขาอยู่ในมือของการเลือกตั้งท้องถิ่นของประชาชน คณะกรรมการ คณะกรรมการเหล่านี้มีหน้าที่รัฐบาลท้องถิ่นและการพัฒนาของงบประมาณท้องถิ่น ตัวแทนของคณะกรรมการท้องถิ่นเสนองบประมาณผ่านรัฐสภา และเรื่องอื่น ๆของผู้คน ซึ่งเจอกันปีละครั้ง เพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องของความกังวล และส่งความต้องการงบประมาณ นี้เป็นหนึ่งในกลไกที่ลิเบียแจกจ่ายบางส่วนของความมั่งคั่งของประเทศและมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการประชาธิปไตยอ่านเพิ่มเติม : http : / / www.everyculture . com / ja ma / HTML # ixzz49mudydsa ลิเบีย