the mother and her daughter were ma

the mother and her daughter were making a small white cotton shirt together,while the usually noisy young Cratchits sat silently in a corner,and Peter was reading a book. Mrs Cratchit put her work down on the table, and covered her face with her hand.
the colour hurts my eyes,she said. the colour? ah, poor tiny tim!
they're a little better now, she went on. it's difficult to work by candlelight. and i don't want to show red eyes to your father when he comes home.
he's a bit late, said peter, but i think he's walked more slowly these last few days, mother.
they were very quiet again. at last she said bravely, i've known him with - with tiny tim in his arms,very fast indeed. so have i, cried peter. often! but he was very light to carry,and your father loved him so much! and there's your father at the door now! she got up quickly to kiss bob as he came in. he looked tired and thin,and needed his long scarf,poor man! martha took his boots and scarf off , and belinda brought him his tea, and the little cratchits sat close to him. he was very cheerful with all of them,and was pleased with the little shirt that his wife and daughters were making. it'll be ready long before sunday, won't it? he said. sunday! you went there today, then,bob? asked his wife. yes, my dear. you'd love to see it. it's a beautiful green place

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่และลูกสาวของเธอมีการทำเสื้อผ้าฝ้ายสีขาวขนาดเล็กกัน ใน ขณะที่ Cratchits หนุ่มเสียงดังมักจะนั่งเงียบ ๆ ในมุม ปีเตอร์ได้อ่านหนังสือ นาง Cratchit ใส่ทำงานของเธอลงบนตาราง และปกคลุมใบหน้าของเธอ ด้วยมือของเธอสีเจ็บตา เขากล่าวว่า สี อา ทิมดีเล็ก ๆพวกเขากำลังดีขึ้นเล็กน้อยขณะนี้ เธอไป เป็นการยากที่จะทำงาน โดยแสงเทียน และฉันไม่ต้องการแสดงตาสีแดงของคุณพ่อเขามาบ้านเขาเป็นแบบบิตช้า ว่าปีเตอร์ แต่ผมคิดว่า ได้เดินช้าล่าสุดไม่กี่วันนี้ แม่พวกเขาเงียบอีก ในที่สุด เธอพูดอย่างกล้าหาญ ผมรู้จักเขาด้วย- กับทิมเล็ก ๆ ในอ้อมแขนของเขา อย่างรวดเร็วแน่นอน ดังนั้น มีผม ปีเตอร์ร้อง บ่อยครั้ง แต่เขาเบามากเพื่อดำเนินการ และคุณพ่อรักเขามาก และขณะนี้มีพ่อของคุณที่ประตู เธอมีค่าอย่างรวดเร็วจะจูบบ๊อบเป็นเขามาค่ะเขาดูเหนื่อย และบาง และจำเป็นต้องใช้ผ้าพันคอยาว คนดีของเขา มาร์ธาเอารองเท้าและผ้าพันคอปิด เขา belinda นำเขาชาของเขา และ cratchits น้อยนั่งใกล้กับเขา เขาร่าเริงมาก ด้วยทั้งหมดของพวกเขา และก็พอใจกับเสื้อตัวน้อยที่ทำภรรยาและลูกสาวของเขา มันจะพร้อมยาวก่อนอาทิตย์ ไม่มัน เขากล่าวว่า วันอาทิตย์ คุณก็มีวันนี้ แล้ว บ๊อบ ถามภรรยาของเขา ใช่ ฉันรัก คุณชอบที่จะเห็นมัน สถานที่เขียวสวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่และลูกสาวของเธอถูกทำให้เสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายสีขาวขนาดเล็กเข้าด้วยกันในขณะที่มีเสียงดัง Cratchits หนุ่มสาวมักจะนั่งเงียบ ๆ ในมุมและปีเตอร์กำลังอ่านหนังสือ นาง Cratchit นำการทำงานของเธอลงบนโต๊ะและปกคลุมใบหน้าของเธอด้วยมือของเธอ.
สีเจ็บตาของฉันที่เธอบอกว่า สี? อาเล็ก ๆ ที่น่าสงสารทิม!
พวกเขากำลังดีขึ้นเล็กน้อยในขณะนี้เธอเดิน มันยากที่จะทำงานใต้แสงเทียน และฉันไม่ต้องการที่จะแสดงให้เห็นดวงตาสีแดงกับพ่อของคุณเมื่อเขากลับมาบ้าน.
เขาเป็นบิตปลายปีเตอร์กล่าวว่า แต่ฉันคิดว่าเขาเดินช้าเหล่านี้ไม่กี่วันที่ผ่านมาแม่.
พวกเขาที่เงียบสงบมากอีกครั้ง ที่สุดท้ายที่เธอบอกว่ากล้าหาญที่ฉันได้รู้จักกับเขา - กับทิมเล็ก ๆ ในอ้อมแขนของเขามากอย่างรวดเร็วแน่นอน เพื่อให้ได้ฉันร้องปีเตอร์ บ่อยครั้ง! แต่เขาก็เบามากที่จะดำเนินการและคุณพ่อของคุณรักเขามาก ๆ เลย! และมีคุณพ่อของคุณที่ประตูในขณะนี้! เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็วจะจูบบ๊อบในขณะที่เขาเดินเข้ามาใน. เขาดูเหนื่อยและบางและจำเป็นผ้าพันคอยาวของเขาคนยากจน! martha เอารองเท้าของเขาและผ้าพันคอออกและนำเขา belinda ชาของเขาและ Cratchits เล็ก ๆ น้อย ๆ นั่งอยู่ใกล้ชิดกับเขา เขาเป็นคนร่าเริงมากกับทุกคนและยินดีกับเสื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ภรรยาและลูกสาวของเขาได้ทำ มันจะมีความพร้อมนานก่อนที่อาทิตย์จะไม่ได้หรือไม่ เขาพูดว่า. อาทิตย์! คุณไปที่นั่นในวันนี้แล้วบ๊อบ? ถามภรรยาของเขา ใช่แล้วที่รัก. คุณชอบที่จะเห็นมัน มันเป็นสถานที่สีเขียวที่สวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่และลูกสาวของเธอทำให้เสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายสีขาวขนาดเล็กเข้าด้วยกันในขณะที่มักจะเสียงดัง ยัง cratchits นั่งอยู่เงียบ ๆในมุม และปีเตอร์ คือ การอ่านหนังสือ นาง cratchit วางเธอลงบนโต๊ะ และครอบคลุมใบหน้าของเธอ มือของเธอ
สีเจ็บดวงตาของฉัน , เธอกล่าวว่า . สี ? อา ทิม เล็ก ๆที่น่าสงสาร
มันขึ้นนิดหน่อย ตอนนี้เธอเดินไปบน มันก็ยากที่จะทำงานด้วยแสงเทียนและฉันไม่อยากให้ดวงตาสีแดงกับพ่อเมื่อเขากลับมาบ้าน
เขาสายไปหน่อย ปีเตอร์พูด แต่ผมคิดว่า เขาเดินช้าๆ เมื่อ 2-3 วันที่ผ่านมา แม่ .
มันเงียบมากอีก ในที่สุด เธอพูดอย่างไม่เกรงกลัว ผมรู้จักเขาด้วย - กับตัวเล็กในอ้อมแขนของเขา รวดเร็วมากจริงๆ ผมก็ร้อง ปีเตอร์ บ่อยๆ แต่เขาก็อ่อนมาก แบก และพ่อรักเขามากและมีพ่อที่ประตูแล้ว เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จูบ บ๊อบ ที่เขาเข้ามา เขาดูเหนื่อย และบางและต้องการผ้าพันคอยาวของเขา ชายผู้น่าสงสาร ! มาร์ธา เอารองเท้าและผ้าพันคอออก และเบลินดา ทำให้เขาชาของเขา และ cratchits น้อยได้นั่งใกล้เขา เขาร่าเริงมาก ด้วยทั้งหมดของพวกเขา และยินดีกับน้อยเสื้อที่ภรรยาและลูกสาวกำลัง .มันจะเสร็จก่อนที่อาทิตย์จะไม่ได้หรือไม่ เขากล่าวว่า วันอาทิตย์ วันนี้เธอไปที่นั่นแล้ว บ๊อบ ถามภรรยาของเขา ใช่ ที่รัก คุณชอบที่จะเห็นมัน มันเป็นสถานที่ที่สวยงาม
สีเขียว