The Child-SwainAlice is the most re

The Child-Swain

Alice is the most responsible "character" in the story; in fact, she is the only real person and the only "true" character. At most, the other creatures are antagonists, either a bit genial or cruel, depending on how they treat Alice at any given point in the story. Alice's innocence makes her a perfect vehicle of social criticism a la Candide. In her encounters, we see the charmingly pathetic ingénue — a child whose only purpose is to escape the afflictions around her. By implication, there is the view that a child's perception of the world is the only sane one. Conversely, to grow and mature leads to inevitable corruption, to sexuality, emotionalism, and adult hypocrisy. The child as an innocent, sympathetic object has obvious satirical utility, but only to the point that the child must extend sympathy herself — and Alice fails to do this when she describes her cat Dinah to the Mouse, and later when she confesses to having eaten eggs to the frightened mother pigeon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กหนุ่มลูกทุ่ง

อลิซเป็นผู้รับผิดชอบในที่สุด "ตัวละคร" ในเรื่องในความเป็นจริงเธอเป็นเพียงคนจริงและเพียง "ความจริง" ตัวอักษร ที่มากที่สุดในสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่มีคู่อริทั้งบิตใจดีหรือโหดร้ายขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาปฏิบัติต่ออลิซที่จุดใดก็ตามในเรื่อง ความบริสุทธิ์ของอลิซที่ทำให้เธอเป็นรถที่สมบูรณ์แบบของการวิจารณ์สังคม la Candide ในการเผชิญหน้าของเธอเราเห็นซื่อน่าสงสารเปรี้ยว - เด็กที่มีวัตถุประสงค์เพื่อหลบหนีการกดขี่ข่มเหงรอบเธอเท่านั้น โดยปริยายมีมุมมองที่การรับรู้ของเด็กในโลกนี้เป็นเพียงเหตุผลหนึ่ง ตรงกันข้ามที่จะเติบโตและผู้ใหญ่นำไปสู่​​ความเสียหายที่หลีกเลี่ยงไม่ให้เพศตื่นเต้นและความเจ้าเล่ห์ของผู้ใหญ่ เด็กเป็นผู้บริสุทธิ์วัตถุที่เห็นอกเห็นใจมียูทิลิตี้ของตนที่เห็นได้ชัดแต่ถึงจุดที่เด็กจะต้องขยายความเห็นอกเห็นใจตัวเอง - และอลิซล้มเหลวในการทำเช่นนี้เมื่อเธออธิบายไดน่าแมวของเธอเมาส์และต่อมาเมื่อเธอข่มขวัญมีกินไข่นกพิราบแม่กลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Swain เด็ก

อลิซเป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบ "" ในเรื่อง ในความเป็นจริง เธอเป็นบุคคลเท่านั้นและอักขระเท่านั้น "เป็นจริง" มากที่สุด สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ มีตัว บิต genial หรือโหด ร้าย ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขารักษาอลิจุดกำหนดใด ๆ ในเรื่อง อลิบริสุทธิ์ทำให้เธอรถสมบูรณ์วิจารณ์สังคมตามก็องดิด ในผลงานของเธอ เราดู ingénue อย่างน่าสงสารคือเด็กที่มีจุดประสงค์เดียวคือการ หนี afflictions รอบเธอ โดยปริยาย มีมุมมองที่เด็กรับรู้ของโลกเป็นบุคคลเท่านั้น ในทางกลับกัน การเติบโตลูกค้าเป้าหมาย เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหาย เพศ emotionalism และลวงผู้ใหญ่ เด็กเป็นผู้บริสุทธิ์ วัตถุเห็นอกเห็นใจมีราคาชัดเจน satirical อรรถประโยชน์ แต่เฉพาะ ในจุดที่เด็กต้องขยายเห็นใจตัวเอง — และอลิทำเมื่อเธออธิบาย Dinah เมาส์แมวของเธอ และในภายหลังเมื่อเธอ confesses มีกินไข่กับนกพิราบกลัวแม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

child-swain

อลิซมีความรับผิดชอบมากที่สุด"ตัวอักษร"ในเรื่องนี้ในความเป็นจริงเธอเป็นคนจริงๆเท่านั้นและเป็นเพียง"ทรู"ตัวอักษร ในสัตว์อื่นๆที่มีตัวละครทั้งที่ค่อนข้างอบอุ่นหรือโหดร้ายขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาให้ความสุขกับอลิซที่จุดใดๆในเรื่องนี้ ไม่มีความผิดของอลิซทำให้เธอยานพาหนะที่สมบรูณ์แบบของการวิจารณ์ทางสังคมที่ La เรื่อง'ผู้บริสุทธิ์ ในสถานการณ์ของเธอเราจะได้เห็น ingénue น่าสงสารและมีเสน่ห์และอยู่ - เด็กที่มีเท่านั้นจุดประสงค์ที่จะหนีไปได้สมหวังที่อยู่โดยรอบของเธอ โดยปริยายมีวิวทิวทัศน์ที่ว่าการรับรู้ของเด็กที่ของโลกที่เป็นเพียงคนเดียวด้วยเหตุนี้จึงได้ ในทางกลับกันโพรเซสเซอร์ในการเติบโตและสำหรับผู้ที่ บรรลุนิติภาวะ แล้วนำไปสู่การทุจริตไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เพื่อความรู้สึกทางเพศนิสัยชอบแสดงความรู้สึกและการหลอกลวงผู้ใหญ่ เด็กที่เป็นวัตถุด้วยความเห็นอกเห็นใจความผิดที่มียูทิลิตีเหน็บแนมอย่างเห็นได้ชัดแต่เพียงแห่งเดียวเพื่อไปยังจุดที่เด็กจะต้องขยายความเห็นอกเห็นใจตัวเอง - และ Alice ล้มเหลวในการดำเนินการนี้เมื่อเธออธิบายถึงแมวของเธอดีนาห์กับเมาส์และหลังจากนั้นเมื่อเธอพลีชีพนับจะมีกินไข่ไปนกพิราบแม่ตกใจ.