The kinetics of sugar degradation w

The kinetics of sugar degradation were measured by
Brix
changes of must during fermentation (Fig. 2A). In grams of solute/
100 g of solution (g/g),
Brix is the % of total soluble solids in solution
(Son, Hong, Park, Yu, & Lee, 2009). It is the most common
unit for sugar content in the wine industry because sugars are the
predominant soluble solids in fruits. The wine without nutrients
was considered sluggish fermentation as sugar consumption was
still present at the end of fermentation (38 days). All nutrients
showed positive effects on sluggish fermentation, but to varying
degrees. 6% banana and DAP additions had strong effects on
improving the sluggish fermentation, followed by 4% banana, 2%
banana, and yeast extract addition, respectively. As the fermentation
progressed, the differences in
Brix between the tested samples
and the control increased and peaked at 18e22 days of
fermentation (Fig. 2B). The gap in sugar contents between the
musts with and without nutrients decreased to 1
Brix at the end of
fermentation (38 days), as the remaining sugars were consumed by
yeast. Blateyron and Sablayrolles (2001) determined that ‘stuck’
and ‘sluggish’ fermentations occur when the fermentation rate
dramatically decreases at the end of fermentation while ‘slow’
fermentations are characterized by a low fermentation rate
throughout the process. According to this standard, blueberry wine
fermentation could be defined as ‘slow’ fermentation because most
of the sugar was consumed at the end of fermentation.
The time courses of glucose and fructose concentrations during
the fermentation of blueberry musts are shown in Fig. 3. These
results confirmed that, except for the control, glucose was
completely exhausted after 30 days of fermentation and fructose
was depleted to the lowest level at 38 days. Namely, the consumption
rate of glucose was more rapid than that of fructose.
Regarding the sugar consumption profiles, 6% banana addition was
the most effective, and 2% banana addition had a weak effect on the
sluggish fermentation. Using a maximum of 1 g/l of combined
glucose and fructose as indicators for complete alcoholic fermentation
(Pan, Jussier, Terrade, Yada, & Mira de Orduna, 2011 ~ ), only
wines supplemented with 6% banana could be considered
completely fermented at 24 days of fermentation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จลนพลศาสตร์ของการย่อยสลายน้ำตาลถูกวัด โดย Brixการเปลี่ยนแปลงต้องในระหว่างการหมัก (Fig. 2A) ในหน่วยกรัมของตัวถูกละลาย /100 กรัมของโซลูชัน (g/g), Brix เป็น%ของของแข็งละลายน้ำทั้งหมดในโซลูชัน(สน Hong สวน ยู และ ลี 2009) มันเป็นเรื่องธรรมดามากที่สุดหน่วยเนื้อหาในอุตสาหกรรมไวน์เนื่องจากน้ำตาลเป็นน้ำตาลทรายขาวของแข็งละลายน้ำกันในผลไม้ ไวน์ไม่ มีสารอาหารเขาก็ซบเซาหมักเป็นการบริโภคน้ำตาลปัจจุบันยังคงท้ายของหมักดอง (38 วัน) สารอาหารทั้งหมดพบผลบวก บนหมักชะลอตัว แต่ จะแตกต่างกันองศา กล้วย 6% และเพิ่มเติมหลักสูตร DAP มีลักษณะแข็งแรงปรับปรุงหมักชะลอตัว ตาม ด้วยกล้วย 4%, 2%กล้วย และยีสต์สกัดนี้ ตามลำดับ เป็นการหมักหน้าไปเพียงใด ความแตกต่างใน Brix ระหว่างตัวอย่างทดสอบการควบคุมที่เพิ่มขึ้น และ peaked ที่วัน 18e22หมัก (Fig. 2B) ช่องว่างในน้ำตาลเนื้อหาระหว่างการmusts มี และไม่ มีสารอาหารลดลงไป Brix 1 จบหมัก (38 วัน), เป็นน้ำตาลที่เหลือใช้โดยเชื้อยีสต์ Blateyron และ Sablayrolles (2001) กำหนดที่ 'ติด'และหมักแหนม 'ซบเซา' เกิดขึ้นเมื่ออัตราการหมักลดลงอย่างมากที่สุดของหมักในขณะที่ 'ช้า'หมักแหนมมีลักษณะ โดยอัตราการหมักต่ำตลอดกระบวนการ ตามนี้ไวน์บลูเบอร์รี่มาตรฐานหมักสามารถกำหนดเป็น 'ช้า' หมักเนื่องจากส่วนใหญ่น้ำตาลถูกใช้ในตอนท้ายของหมักดองหลักสูตรของความเข้มข้นกลูโคสและฟรักโทสในระหว่างเวลาหมัก musts บลูเบอร์รี่จะแสดงใน Fig. 3 เหล่านี้ผลยืนยันว่า เว้นควบคุม กลูโคสได้ทั้งหมดหลังจาก 30 วันของการหมักและฟรักโทสมีพร่องไปยังระดับต่ำสุดที่ 38 วัน คือ ปริมาณการใช้อัตราของกลูโคสได้มากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าของฟรักโทสเกี่ยวกับส่วนกำหนดค่าปริมาณการใช้น้ำตาล เพิ่ม 6% กล้วยได้มากที่สุดและมีประสิทธิภาพ เพิ่ม 2% กล้วยมีผลอ่อนหมักชะลอตัว ใช้ได้สูงสุด 1 g/l รวมกลูโคสและฟรักโทสเป็นตัวบ่งชี้สำหรับหมักทำแอลกอฮอล์(Pan, Jussier, Terrade, Yada และแฮร์เด Orduna, 2011 ~), เท่านั้นอาจพิจารณาไวน์เสริม ด้วยกล้วย 6%หมักอย่างสมบูรณ์ในวันที่ 24 ของหมักดอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จลนศาสตร์ของการย่อยสลายน้ำตาลถูกวัดโดย? Brix
เปลี่ยนแปลงต้องระหว่างการหมัก (รูป. 2A) ในกรัมละลาย /
100 กรัมของการแก้ปัญหา (g / g)? Brix เป็น% ของปริมาณของแข็งที่ละลายรวมในการแก้ปัญหา
(บุตร, ฮ่องกง, ปาร์คยูและลี 2009) มันเป็นเรื่องที่พบมากที่สุดหน่วยปริมาณน้ำตาลในอุตสาหกรรมไวน์เพราะน้ำตาลเป็นของแข็งที่ละลายน้ำที่โดดเด่นในผลไม้ ไวน์โดยไม่ต้องสารอาหารที่ได้รับการพิจารณาเป็นซบเซาหมักการบริโภคน้ำตาลก็ยังคงอยู่ในตอนท้ายของการหมัก(38 วัน) สารอาหารทั้งหมดแสดงให้เห็นผลกระทบในเชิงบวกต่อการหมักซบเซาแต่ที่แตกต่างกันองศา กล้วย 6% และ DAP เพิ่มเติมมีผลอย่างมากต่อการปรับปรุงการหมักซบเซาตามด้วยกล้วย 4%, 2% กล้วยและนอกจากนี้สารสกัดจากยีสต์ตามลำดับ ขณะที่การหมักก้าวหน้าความแตกต่างอะไรบ้าง? Brix ระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่ผ่านการทดสอบและการควบคุมที่เพิ่มขึ้นและยอดที่18e22 วันของการหมัก(รูป. 2B) ช่องว่างในปริมาณน้ำตาลระหว่างน้ำลิ้นจี่ที่มีและไม่มีสารอาหารลดลง 1 Brix ในตอนท้ายของการหมัก(38 วัน) เป็นน้ำตาลที่เหลือถูกบริโภคโดยยีสต์ Blateyron และ Sablayrolles (2001) ระบุว่า 'ติด' และ 'ซบเซา' หมักแหนมเกิดขึ้นเมื่ออัตราการหมักลดลงอย่างรวดเร็วในตอนท้ายของการหมักในขณะที่'ช้า' หมักแหนมที่โดดเด่นด้วยอัตราการหมักต่ำตลอดกระบวนการ ตามมาตรฐานนี้บลูเบอร์รี่ไวน์หมักอาจจะหมายถึงการหมัก 'ช้า' เพราะส่วนใหญ่ของน้ำตาลบริโภคในตอนท้ายของการหมัก. หลักสูตรเวลาของน้ำตาลกลูโคสฟรุกโตสและความเข้มข้นในระหว่างการหมักน้ำลิ้นจี่บลูเบอร์รี่จะแสดงในรูป 3. เหล่านี้ผลการยืนยันว่ายกเว้นสำหรับการควบคุมระดับน้ำตาลได้หมดอย่างสมบูรณ์หลังจาก30 วันของการหมักและฟรุกโตสได้หมดลงสู่ระดับต่ำสุดใน38 วัน คือการบริโภคอัตราของน้ำตาลกลูโคสเป็นอย่างรวดเร็วมากขึ้นกว่าที่ของฟรุกโตส. เกี่ยวกับรูปแบบการบริโภคน้ำตาล, 6% นอกจากนี้กล้วยก็มีประสิทธิภาพมากที่สุดและนอกจากนี้กล้วย2% มีผลกระทบที่อ่อนแอในการหมักซบเซา การใช้ไม่เกิน 1 กรัม / ลิตรรวมกลูโคสและฟรุกโตสเป็นตัวชี้วัดสำหรับการหมักแอลกอฮอล์สมบูรณ์(แพน Jussier, Terrade, ญาดาและไมราเดอ Orduna 2011 ~) เพียงไวน์เสริมด้วยกล้วย6% อาจจะพิจารณาหมักสมบูรณ์ที่24 วันของการหมัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จลนศาสตร์การสลายตัวโดยการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำตาลและวัด

ของต้อง ระหว่างการหมัก ( รูปที่ 2A ) ในกรัมของตัวถูกละลายในสารละลาย 100 กรัม /
( g / g ) ,
บริกซ์เป็น % ของปริมาณของแข็งที่ละลายได้ในสารละลาย
( ลูกชาย ฮอง , ปาร์ค ยู &ลี , 2009 ) มันเป็นหน่วยที่พบบ่อยที่สุด
สำหรับปริมาณน้ำตาลในอุตสาหกรรมไวน์ เพราะน้ำตาลเป็น
ของแข็งที่ละลายน้ำได้เด่นในผลไม้ ไวน์โดยไม่รัง
ถือว่าซบเซาหมักเป็นการบริโภคน้ำตาลคือ
ยังคงมีอยู่ เมื่อสิ้นสุดการหมัก ( 38 วัน ) ทั้งหมดแสดงผลในเชิงบวกเกี่ยวกับสารอาหาร
ซบเซาหมัก แต่แตกต่างกัน
องศา กล้วย 6 % และ DAP เพิ่มเติมได้ผลกระทบที่แข็งแกร่งใน
การปรับปรุงการหมักซบเซา ตามด้วยกล้วย 4 % 2 %
กล้วย และสารสกัดจากยีสต์ นอกจากนี้ ตามลำดับ เป็นการหมัก
ขึ้นความแตกต่างระหว่างทดสอบตัวอย่าง

Brix และการควบคุมเพิ่มขึ้น และมี 18e22 วัน
การหมัก ( รูปที่ 2B ) ช่องว่างในน้ำตาลเนื้อหาระหว่าง
ต้องมีสารอาหารลดลง 1
บริกซ์ที่ส่วนท้ายของ
หมัก ( 38 วัน ) เป็นปริมาณน้ำตาลที่เหลือมีการบริโภคโดย
ยีสต์ และ blateyron sablayrolles ( 2544 ) ระบุว่า ' ติด '
และ ' ซบเซา ' fermentations เกิดขึ้นเมื่ออัตราการหมัก
อย่างมากลดลงเมื่อสิ้นสุดการหมักในขณะที่ ' ช้า '
fermentations มีอัตราการหมักต่ำ
ตลอดกระบวนการ ตามมาตรฐานนี้ บลูเบอรี่ ไวน์การหมักอาจจะหมายถึง

' ช้า ' หมัก เพราะส่วนใหญ่ของน้ำตาลถูกใช้เมื่อสิ้นสุดการหมัก
หลักสูตรเวลาของกลูโคสและฟรักโทสความเข้มข้นในระหว่างการหมักบลูเบอร์รี่
ต้องแสดงในรูปที่ 3 ผลลัพธ์เหล่านี้
ยืนยันว่า ยกเว้นการควบคุมกลูโคส
จนหมดแรงหลังจาก 30 วันของการหมักและฟรักโทส
ก็พร่องไประดับต่ำสุดที่ 38 วัน คือการบริโภค
อัตรากลูโคสอย่างรวดเร็วมากขึ้นกว่าที่ของฟรักโทส
เกี่ยวกับการบริโภคน้ำตาลโปรไฟล์ 6% นอกจากนี้กล้วย
มีประสิทธิภาพมากที่สุด และร้อยละ 2 นอกจากนี้กล้วยได้ผลอ่อนบน
การหมักซบเซา การใช้สูงสุดของ 1 กรัมต่อลิตรและกลูโคสและฟรักโทสเป็นตัวบ่งชี้รวม
สมบูรณ์การหมักแอลกอฮอล์
( แพน jussier terrade ยาดา & , มิร่า เดอ orduna , 2011 ~ ) เฉพาะไวน์
เติมกล้วยอาจจะถือว่า
6หมักที่หมักสมบูรณ์ 24 วัน