Growth performance of P. monodon ju

Growth performance of P. monodon juveniles over the time period are presented in Table 8. Final body weight among treatments differed significantly with 16.9 and 13.9% significantly higher (p < 0.01) final body weight noticed in B8 and B4 respectively, compared with control. However, the body weight of the group, B12 (5.65 ± 0.22 g) did not differ significantly with control, B0 (5.80± 0.12 g). Feed conversion ratio (FCR), protein efficiency ratio (PER) and survival showed a highly significant difference among the treatments (p < 0.01). A better FCR, 1.84 ± 0.09 was observed in B4 which was significantly lower from control (2.81 ± 0.19) and B12 (3.58± 0.14). Similarly, significantly higher PER, 3.48 ± 0.17 was registered in B4 compared to 2.80± 0.13 and 2.78 ± 0.18 in control and B12 respectively. However, no significant difference in FCR and PER was observed between B4 and B8.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของ juveniles P. monodon ระยะเวลาจะแสดงในตาราง 8 สุดท้ายน้ำหนักระหว่างการรักษาแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับ 16.9 และ 13.9% อย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.01) น้ำหนักสุดท้ายสังเกตใน B8 B4 ตามลำดับ เปรียบเทียบกับตัวควบคุม อย่างไรก็ตาม น้ำหนักของกลุ่ม B12 (5.65 ± 0.22 g) ก็ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับควบคุม B0 (5.80± 0.12 กรัม) อาหาร (FCR), อัตราการแปลงอัตราส่วนประสิทธิภาพโปรตีน (ต่อ) และการอยู่รอดแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสูงระหว่างการรักษา (p < 0.01) FCR ดี 1.84 ± 0.09 ถูกสังเกตใน B4 ซึ่งต่ำจากการควบคุม (2.81 ± 0.19) และ B12 (3.58± 0.14) ในทำนองเดียวกัน อย่างมีนัยสำคัญสูงต่อ 3.48 ± 0.17 ถูกลงทะเบียนใน B4 เมื่อเทียบกับ 2.80± 0.13 และ 2.78 ± 0.18 ในการควบคุมและ B12 ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญต่อและ FCR ที่สังเกตระหว่าง B4 B8

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำหนุ่มสาวในช่วงเวลาที่จะถูกนำเสนอในตารางที่ 8 น้ำหนักตัวสุดท้ายในหมู่การรักษาที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับ 16.9 และ 13.9% สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) น้ำหนักตัวสุดท้ายใน B8 สังเกตเห็นและ B4 ตามลำดับเมื่อเทียบกับการควบคุม แต่น้ำหนักตัวของกลุ่มบี 12 (5.65 ± 0.22 กรัม) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับการควบคุม B0 (5.80 ± 0.12 กรัม) ฟีดอัตราการแปลงสภาพ (FCR) อัตราส่วนประสิทธิภาพโปรตีน (PER) และความอยู่รอดที่แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมากในหมู่การรักษา (p <0.01) ดีกว่าอัตราแลกเนื้อ 1.84 ± 0.09 พบว่าใน B4 ซึ่งเป็นอย่างมีนัยสำคัญที่ลดลงจากการควบคุม (2.81 ± 0.19) และ B12 (3.58 ± 0.14) ในทำนองเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญต่อสูงขึ้น 3.48 ± 0.17 ได้รับการจดทะเบียนใน B4 เมื่อเทียบกับ 2.80 ± 0.13 และ 2.78 ± 0.18 ในการควบคุมและ 12 ตามลำดับ แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญต่ออัตราแลกเนื้อและพบว่าระหว่าง B4 และ B8

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ และช่วงเวลา จะแสดงในตารางที่ 8 น้ำหนักตัวสุดท้ายของการรักษาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กับ 16.9 และ 13.9 % สูงกว่า ( P < 0.01 ) น้ำหนักตัวสุดท้ายสังเกต B8 B4 ตามลำดับ เมื่อเทียบกับการควบคุม อย่างไรก็ตาม น้ำหนักตัวของกลุ่มที่ 12 ( 5.65 ± 0.22 กรัม ) ไม่แตกต่างกับการควบคุม B0 ( 5.80 ± 0.12 กรัม )อัตราส่วนการแปลงอาหาร ( FCR ) อัตราส่วนประสิทธิภาพโปรตีน ( ต่อ ) และการอยู่รอดมีความแตกต่างสูงการรักษา ( p < 0.01 ) มีใช้ขึ้น 1.84 ± 0.09 พบใน B4 ซึ่งลดลงจากการควบคุม ( 2.81 ± 0.19 ) และ บี 12 ( 3.58 ± 0.14 ) ในทำนองเดียวกัน สูงกว่าละ 3.48 ± 0.17 ถูกลงทะเบียนใน B4 เทียบกับ 2.80 ± 0.13 และ 2.78 ± 018 ในการควบคุม และ 12 ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในและพบว่าใช้ต่อระหว่าง B4 กับ B8