Kahi was driving her bike when sudd

Kahi was driving her bike when suddenly she felt like going to the bathroom. Biting her lip, Kahi looked around, wondering if she should wait until she get home or stop somewhere. Seeing that were missing 20 minutes to get to her apartment, she stopped her bike arriving at a cafe.


Kahi parked the bike outside the cafeteria and quickly, without removing her helmet, she went to the bar. The waitress, who was behind the bar, looked at her puzzled.

"Excuse me, could I use the bathroom?" Kahi asked, still with the helmet on her head.

"You have to eat something if you want to go to the bathroom." Said the waitress.

"Please, is urgent."

"You have to eat something first, ma'am." The waitress said crisply.

Sighing, Kahi sat in a chair, her legs crossed tightly and she removed her helmet, leaving her long red hair falling over her shoulders. Kahi looked at the waitress, who was wide open eyes to see her. Kahi smiled softly and leaned over to the waitress.

"You'll see..."

"Choi YooHyun. My name Yoohyun." The waitress said, blushing.

"You'll see, Yoohyun. I'm in a hurry." Kahi said gently, leaning over Yoohyun. "Really I have to go to the bathroom and I can't wait to eat anything. I can buy it later?" Kahi asked, brushing the tip of her nose against Yoohyun's ear. Yoonhyun raised her hands to her nose and nodded gently. Kahi charmingly smiled, showing her perfect dimples and scratching her belly, exposing her y abs. When Kahi went to the bathroom, Yoohyun took off her hands from her face and looked it. Her hands were stained with blood that had gone through her nose. Yoohyun took a piece of paper and put it on the nose, resting her head on the bar.

"Who knew that underneath that big white helmet was a so ing y woman." Yoonhyun sighed.

Meanwhile, in the bathroom, Kahi had finished and was washing her hands with a satisfied smile on her face. At that time her telephone rang. Kahi pulled the phone from her pocket ans she panicked. Catching air, Kahi answered the call.

"Hello?" Kahi said.

"YAAAAAAAAH! PARK KAHI!!" Said an angry voice across the line. Kahi closed her eyes tightly, while she removed the phone from her ear."YOU SAID THAT YOU'D CALL ME!"

"Dambi, I promise that I would call you. I was having lunch with Nana and Bekah and now I'm going to my apartment, but I had to stop to go to the bathroom. I promise that I didn't forgotten." Kahi said, trying to reassure Dambi.

"I hope that Kahi-unnie, because if not... you will die." Dambi said, threateningly.

"Dambi-ah, don't be like that if you say those things I won't sleep tonight." Kahi said, laughing.

"Nor that you were going to sleep anyway." Dambi said.

"And why is that?"

"Because we're gonna party today. So go home, get some sleep, shower and come to pick me up at 20:00." Said Dambi. "DON'T BE LATE!"

"Yes, ma'am." Kahi said.

"I miss you unnie."

"Me too Dambi. See you later. Goodbye."

"Goodbye Kahi-unnie."

Kahi smiled and hung up. She had plans for that night and she was happy. Kahi left the bathroom and went to the bar, where Yoohyun still with her head on the bar. Kahi smiled and sat at the bar, facing her. Yoohyun looked up and met again with Kahi's charming smile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kahi ถูกขับขี่จักรยานของเธอเมื่อเธอรู้สึกอยากจะไปห้องน้ำทันที เสียดสี lip ของเธอ Kahi มองรอบ ๆ สงสัยว่า ถ้า เธอควรรอจนกระทั่งเธอได้รับบ้าน หรือหยุดการเล่นพิณ เห็นว่ามีหายไป 20 นาทีเพื่อไปที่อพาร์ทเมนท์ของเธอ เธอหยุดจักรยานของเธอมาถึงที่ร้านกาแฟ Kahi จอดจักรยานนอกโรงอาหาร และอย่างรวดเร็ว โดยไม่ต้องเอาหมวกของเธอ เธอไปแถบ พนักงาน ที่หลังบาร์ มองเธอพิศวง"ขอโทษ ฉันสามารถใช้ห้องน้ำได้ไหม" Kahi ถาม ยัง มีหมวกบนศีรษะของเธอ"คุณมีกินบางสิ่งบางอย่างถ้าคุณต้องการไปห้องน้ำ" กล่าวว่า กำชับ"กรุณา เป็นเร่งด่วน" "คุณต้องกินสิ่งแรก ma'am " พนักงานเสิร์ฟที่กล่าวนี้Sighing, Kahi นั่งในเก้าอี้ ขาเธอข้ามแน่น และเธอเอาหมวกของเธอ ออกจากผมของเธอสีแดงตกเหนือไหล่ของเธอ Kahi มองที่พนักงานเสิร์ฟ เจ้าเปิดตาดูเธอ Kahi ยิ้มเบา ๆ และเองเพื่อให้น้อง"คุณจะเห็น...""Choi YooHyun ฉันชื่อ Yoohyun" พนักงานกล่าว blushing"คุณจะเห็น Yoohyun ฉันรีบ" Kahi กล่าวเบา ๆ พิงผ่าน Yoohyun "จริง ๆ ต้องไปห้องน้ำ และฉันไม่สามารถรอที่จะกินอะไร สามารถซื้อได้ในภายหลังหรือไม่" Kahi ถาม แปรงปลายจมูกของเธอกับหูของ Yoohyun Yoonhyun ยกมือของเธอให้จมูกของเธอ แล้วพยักหน้าเบา ๆ Kahi อย่างยิ้ม แสดง dimples ที่สมบูรณ์แบบของเธอ และเกาท้องของเธอ เธอ abs y เปิดเผย เมื่อ Kahi ไปห้องน้ำ Yoohyun ออกจากใบหน้าของเธอมือของเขา และมองมัน มือของเธอมีสีกับเลือดที่ได้ไปผ่านจมูกของเธอ Yoohyun เอาชิ้นส่วนของกระดาษ และวางมันบนจมูก วางศีรษะของเธอบนแถบ "ใครรู้ที่อยู่ภายใต้หมวกกันน็อคสีขาวที่ใหญ่ถูกผู้หญิง y กำลังดังนั้น" Yoonhyun ถอนหายใจ ในขณะเดียวกัน ในห้องน้ำ Kahi ได้เสร็จสิ้น แล้วไม่ล้างมือของเธอพอดีบนใบหน้าของเธอ ที่เวลาโทรศัพท์เธอรัง Kahi ดึงโทรศัพท์จาก ans กระเป๋าของเธอเธอพอ จับอากาศ Kahi ตอบการโทร "ฮัลโหล" Kahi กล่าว"YAAAAAAAAH สวน KAHI !!" พูดเสียงเขียวข้ามเส้น Kahi ปิดตาเธอแน่น ในขณะที่เธอเอาโทรศัพท์ออกจากหูของเธอ" คุณพูดว่า คุณจะเรียกฉัน""Dambi ฉันสัญญาว่า ฉันจะโทรหาคุณ มีอาหารกลางวันนานาและ Bekah และตอนนี้ ฉันจะไปอพาร์ทเมนท์ของฉัน แต่ผมจะหยุดไปห้องน้ำ ฉันสัญญาว่า ฉันลืมไม่" Kahi กล่าว พยายามเวบ Dambi"ผมหวังว่า Kahi-unnie เพราะถ้าไม่ ใช่...คุณจะตาย" Dambi กล่าว threateningly " Dambi-ah ไม่เช่นว่า ถ้าคุณพูดสิ่งเหล่านั้น ฉันจะไม่นอนคืนนี้" Kahi กล่าว หัวเราะ"ไม่ว่า คุณจะนอนหลับหรือ" Dambi กล่าว"และทำไมที่" "เพราะเรากำลังจะไปเที่ยววันนี้ เพื่อ กลับบ้าน บางป ฝักบัวอาบน้ำ และมารับฉันที่ 20:00 " Dambi กล่าวว่า "ไม่เสีย""ใช่ ma'am " Kahi กล่าว"คิดถึงคุณ unnie""ฉันไป Dambi แล้วเจอกันใหม่ ลา""ลา Kahi-unnie" Kahi ยิ้ม และแขวนไว้ เธอมีแผนคืน และเธอมีความสุข Kahi ซ้ายห้องน้ำ และไปบาร์ ที่ Yoohyun ยัง มีศีรษะของเธอบนแถบ Kahi ยิ้ม และนั่งที่บาร์ เธอหันหน้าเข้าหากัน Yoohyun การค้นหา และพบกับของ Kahi แห่งรอยยิ้มอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาฮีเป็นคนขับจักรยานของเธอเมื่อจู่ ๆ เธอรู้สึกเหมือนไปเข้าห้องน้ำ กัดริมฝีปากของเธอมองไปรอบ ๆ กาฮีสงสัยว่าเธอควรจะรอจนกว่าเธอจะได้รับบ้านหรือหยุดที่ใดที่หนึ่ง เห็นว่าหายไป 20 นาทีเพื่อให้ได้พาร์ทเมนต์ของเธอเธอหยุดจักรยานของเธอมาถึงที่ร้านกาแฟ. Kahi จอดจักรยานนอกโรงอาหารและรวดเร็วโดยไม่ต้องถอดหมวกกันน็อกของเธอเธอเดินไปที่บาร์ พนักงานเสิร์ฟที่อยู่เบื้องหลังบาร์ The มองที่งงงวยของเธอ. "ขอโทษนะที่ฉันสามารถใช้ห้องน้ำได้หรือไม่" กาฮีถามว่ายังคงอยู่กับหมวกกันน็อคบนศีรษะของเธอ. "คุณต้องกินอะไรถ้าคุณต้องการที่จะไปเข้าห้องน้ำ." กล่าวว่าพนักงานเสิร์ฟ. "กรุณาเป็นเรื่องเร่งด่วน." "คุณจะต้องกินสิ่งแรกแหม่ม." พนักงานเสิร์ฟรีบกล่าว. ถอนหายใจ, กาฮีนั่งอยู่ในเก้าอี้ขาของเธอข้ามแน่นและเธอเอาออกหมวกกันน็อกของเธอออกจากผมสีแดงยาวของเธอล้มไหล่ของเธอ กาฮีมองที่น้องสาวซึ่งเป็นดวงตาที่เปิดกว้างที่จะเห็นเธอ กาฮียิ้มเบา ๆ และโน้มตัวไปยังพนักงานเสิร์ฟ. "คุณจะเห็น ... " "ชอย YooHyun. ชื่อของฉัน Yoohyun." บริกรกล่าวว่าแดง. "คุณจะเห็น Yoohyun. ฉันรีบร้อน." กาฮีกล่าวว่าเบา ๆ ที่พาดผ่าน Yoohyun "จริงเหรอผมต้องไปที่ห้องน้ำและฉันไม่สามารถรอที่จะกินอะไร. ฉันสามารถซื้อได้ในภายหลัง" กาฮีถามแปรงปลายจมูกของเธอกับหู Yoohyun Yoonhyun ยกมือของเธอที่จะจมูกของเธอและพยักหน้าเบา ๆ กาฮียิ้มมีเสน่ห์แสดงให้เห็นลักยิ้มที่สมบูรณ์แบบของเธอและเกาท้องของเธอเผยให้เห็นเอบีเอสวายเธอ เมื่อ Kahi ไปห้องน้ำ Yoohyun เอาออกจากมือของเธอใบหน้าของเธอและมองมัน มือของเธอถูกย้อมด้วยสีเลือดที่ได้ผ่านจมูกของเธอ Yoohyun เอาชิ้นส่วนของกระดาษและใส่ไว้ในจมูกที่วางอยู่หัวของเธอบนแถบ. "ใครจะรู้ว่าภายใต้หมวกกันน็อกสีขาวที่ใหญ่เป็นผู้หญิงดังนั้นไอเอ็นจีวาย." Yoonhyun ถอนหายใจ. ในขณะเดียวกันในห้องน้ำ, กาฮีได้เสร็จสิ้นและได้รับการซักมือของเธอด้วยรอยยิ้มพอใจบนใบหน้าของเธอ ในเวลานั้นโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น กาฮีดึงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าของเธอ ans เธอตื่นตระหนก จับปรับอากาศ Kahi ตอบโทร. "สวัสดีครับ?" กาฮีกล่าวว่า. "YAAAAAAAAH! PARK Kahi !!" กล่าวว่าเสียงโกรธข้ามเส้น Kahi ปิดตาของเธอแน่นขณะที่เธอเอาออกโทรศัพท์จากหูของเธอ. "คุณบอกว่าที่คุณต้องการเรียกฉัน!" "ดัมบิ, ผมสัญญาว่าผมจะโทรหาคุณ. ผมมีอาหารกลางวันกับนานาและ Bekah และตอนนี้ฉัน ไปที่อพาร์ทเม้นของฉัน แต่ฉันต้องหยุดไปเข้าห้องน้ำ. ฉันสัญญาว่าฉันไม่ลืม. " กาฮีกล่าวว่าพยายามที่จะสร้างความมั่นใจให้ดัมบิ. "ผมหวังว่ากาฮี-พี่เพราะถ้าไม่ ... คุณจะตาย." ดัมบิกล่าวว่ากลัว. "ดัมบิอาไม่เป็นเช่นนั้นถ้าคุณบอกว่าสิ่งเหล่านั้นก็จะไม่ได้นอนคืนนี้." กาฮีกล่าวว่าหัวเราะ. "ไม่ว่าคุณจะไปนอนต่อไป." ดัมบิกล่าวว่า. "และเป็นเหตุผลที่ว่า?" "เพราะเราจะปาร์ตี้ในวันนี้. ดังนั้นกลับบ้านได้รับการนอนหลับบางห้องอาบน้ำและมารับฉันขึ้นเวลา 20:00 น." กล่าวว่าดัมบิ "อย่ามาสาย!" "ใช่แหม่ม." กาฮีกล่าวว่า. "ผมคิดถึงคุณพี่." "ฉันเกินไปดัมบิ. ดูคุณในภายหลัง. ลาก่อน." "ลากาฮี-พี่." กาฮียิ้มและแขวนขึ้น เธอมีแผนสำหรับในคืนนั้นและเธอมีความสุข กาฮีซ้ายห้องน้ำและเดินไปที่บาร์ที่ Yoohyun ยังคงอยู่กับหัวของเธอบนแถบ กาฮียิ้มและนั่งอยู่ที่บาร์หันหน้าไปทางของเธอ Yoohyun เงยหน้าขึ้นและพบกันอีกครั้งด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ของกาฮี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาฮีขับรถจักรยานของเธอ เมื่อจู่ๆก็รู้สึกอยากไปห้องน้ำ กัดริมฝีปากของเธอ กาดู สงสัยว่าเธอจะรอจนกว่าเธอจะกลับบ้าน หรือหยุดที่ไหนสักแห่ง เห็นว่าหายไป 20 นาทีเพื่อไปยังห้องของเธอ เธอหยุดเธอจักรยานมาถึงคาเฟ่


กาจอดจักรยานนอกโรงอาหาร และรวดเร็ว โดยไม่ต้องถอดหมวก เธอเดินไปที่บาร์พนักงานเสิร์ฟ ที่ข้างหลังบาร์ มองเธองง

" ขอโทษนะ ฉันขอใช้ห้องน้ำ ? กาฮีถาม ยังคงมี หมวก บนหัวของเธอ

" คุณจะกินอะไร ถ้าคุณต้องการไปห้องน้ำ " บอกว่า เด็กเสริฟ

" ช่วยด่วนค่ะ "

" คุณต้องกินอะไรก่อนครับ " เด็กเสริฟบอกว่านอน

ทอดถอนใจ กาฮีนั่งอยู่ในเก้าอี้ขาเธอไว้แน่น เธอถอดหมวกและข้ามของเธอ ปล่อยให้ผมยาวสีแดงของเธอล้มบ่าของเธอ กาฮีมองพนักงานเสิร์ฟที่ถูกเปิดกว้าง สายตาที่เห็นเธอ กาฮียิ้มเบาๆ แล้วโน้มกับพนักงานเสิร์ฟ

" คุณจะเห็น . . . . . . . "

" ชอย ยู . ฉันชื่อ ยู " พนักงานเสิร์ฟบอกว่าอาย

" คุณจะเห็น , ยู . ฉันรีบ " กาฮีพูดเบาๆ พาดผ่านยู ." จริงๆ หนูต้องไปเข้าห้องน้ำ และฉันไม่สามารถรอที่จะกินอะไร ที่ฉันสามารถซื้อทีหลังได้มั้ย ? " กาฮีถามแปรง ปลายจมูกกับหูของเขา . yoonhyun ยกมือของเธอกับจมูกของเธอ และพยักหน้าเบาๆ กาฮีเสน่ห์ยิ้มโชว์ลักยิ้มที่สมบูรณ์แบบของเธอและเกาท้องของเธอออกมาเธอ Y จาก เมื่อกาเข้าไปในห้องน้ำ มือของเขาออกไปจากใบหน้าของเธอและมองมันมือเปื้อนเลือดที่ผ่านจมูก ยูเอากระดาษและวางไว้บนจมูก วางหัวบนบาร์

" ใครจะรู้ว่าใต้หมวกขาวขนาดใหญ่เป็นดังนั้นไอเอ็นจี Y หญิง " yoonhyun ถอนหายใจ

ส่วนในห้องน้ำ กาฮีจบและก็ซักมือเธอด้วยความพอใจ รอยยิ้มบนใบหน้าเธอ ตอนนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นกาฮีดึงโทรศัพท์จากกระเป๋าเงินของเธอ เธอตกใจ จับลม การับสาย

" สวัสดี ? " กาฮีพูด

" yaaaaaaaah ! ปาร์คกาฮี ! ! " กล่าวว่าโกรธเสียงผ่านสาย กาหลับตาแน่นขณะที่เธอเอาโทรศัพท์ออกจากหู คุณบอกว่าคุณจะโทรหาฉัน

" ดัมบิ ผมสัญญาว่าผมจะโทรหาคุณ ฉันมีอาหารกลางวันกับนานะและเบคก้าและตอนนี้ฉันไปที่อพาร์ทเมนท์แต่ฉันต้องหยุดเข้าห้องน้ำ ผมสัญญาว่า ผมไม่ได้ลืม " กาฮี กล่าวว่า พยายามให้ความมั่นใจกับดัมบิ

" ผมหวังว่า พี่กาฮี เพราะถ้าไม่ . . . . . . . คุณจะตาย . " ดัมบี กล่าวว่า threateningly

" ดัมบิอ่า อย่าเป็นแบบนั้น ถ้าคุณพูดแบบนั้น ฉันก็จะไม่นอนคืนนี้ " กาฮีบอกว่า ขำ

" หรือที่คุณจะนอนยังไง " ดัมบิพูด

" ทำไม ? "

" เพราะเรากำลังปาร์ตี้วันนี้ ดังนั้น กลับบ้าน นอน อาบน้ำ และมารับฉันตอน 20 : 00 . " กล่าวว่า ดัมบิ " . อย่าช้า ! "

" ค่ะ " กาฮีพูด

" ฉันคิดถึงพี่ . . . "

" ฉันด้วย ดัมบิ แล้วเจอกัน ลาก่อนครับ "

" ลา กาค่ะ "

กายิ้ม แล้วก็วางสายไป เธอมีแผนสำหรับคืนที่เธอมีความสุข กาฮีออกจากห้องน้ำ เดินไปที่บาร์ที่จัดขึ้นยังศีรษะในบาร์ กาฮียิ้มและนั่งที่บาร์ ซึ่งเธอ ยูเงยหน้าขึ้น และพบกันอีกครั้งกับกาฮีก็น่ารักยิ้ม