Is that you, Bob?" he asked, doubtf

Is that you, Bob?" he asked, doubtfully.

"Is that you, Jimmy Wells?" cried the man in the door.

"Bless my heart!" exclaimed the new arrival, grasping both the other's hands with his own. "It's Bob, sure as fate. I was certain I'd find you here if you were still in existence. Well, well, well!—twenty years is a long time. The old restaurant's gone, Bob; I wish it had lasted, so we could have had another dinner there. How has the West treated you, old man?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คือว่าคุณ บ๊อบ? "เขาถาม หวาดระแวง"คือว่าคุณ จิมมี่เวลส์? " ร้องไห้ชายประตู"อวยพรใจ" exclaimed มาใหม่ จับมือทั้งสองอื่น ๆ ด้วยตัวเขาเอง "มันเป็นบ๊อบ แน่ใจว่าเป็นชะตากรรม ผมบางผมได้พบคุณที่นี่ถ้าคุณยังอยู่ในการดำรงอยู่ ดี ดี ดี! — ยี่สิบปีเป็นเวลานาน ร้านอาหารเก่าหายไป บ๊อบ ฉันต้องได้นาน ดังนั้นเราสามารถมีอาหารอื่นมี วิธีมีตะวันตกปฏิบัติคุณ ชาย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คือการที่คุณบ๊อบ? "เขาถามหวาดระแวง. " คือการที่คุณจิมมี่เวลส์? "ร้องชายคนหนึ่งในประตู. " อวยพรหัวใจของฉัน! "อุทานออกมาถึงใหม่จับมือทั้งสองข้างของผู้อื่นกับเขาเอง." มันเป็น บ๊อบแน่ใจว่าเป็นชะตากรรม ผมเป็นบางอย่างที่ฉันต้องการพบคุณที่นี่ถ้าคุณยังคงอยู่ในการดำรงอยู่ ดีดีดี! -twenty ปีเป็นเวลานาน ร้านอาหารเก่าหายไปบ๊อบ; ฉันหวังว่ามันกินเวลาดังนั้นเราจะได้มีอาหารเย็นมีอีก วิธีได้เวสต์ได้รับการรักษาคุณคนเก่า? "