March 31, 2016I knew something was

March 31, 2016

I knew something was off so we (me and my sister) decided to stay overnight at the hospital. I want to be with my baby, i had the urge to be with him that night.

Again episodes of desaturation occurs. My heart as well was pounding very hard. I held onto every rosary that I have for strength, comfort and hope. Oxygen levels went up and down as well as his heartbeat. I don't know what's happening or maybe i don't really wanna know on the first hand. His dr came past midnight and was surprised also to see us still in the hospital. I went out of the ICU, i knew that they can do better saving my son than me.

At around past 2am of April 1, 2016 his dr came out from the room and talk to me. The only thing that I heard was "be prepared" and a tight hug from her -- everything else came crashing. She had asked me if i would like to see and hug him, i just nod. I kissed my son all over, i don't know where to start touching him. We use to hold hands together but this time he's not holding back, I can't help but cried my heart out. I asked him to stay, i told him don't leave mama, I told him to hold on and I asked god to please don't take him away from me. This can't be happening, he can't be taken away from me. To be tormented by the thought that we're losing him is unbearable. I beg from all of them to do their best coz I am not giving up. He has a very faint heartbeat and I'm clinging to the littlest hope that i can see. I asked god again to spare him and beg him not to take away my lil boy. I was there with him, I was just a feet away until he took his last breath.....

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

31 มีนาคม 2016ผมรู้ว่า บางสิ่งบางอย่างถูกปิดดังนั้นเรา (ผมและน้องสาวของฉัน) ตัดสินใจพักค้างคืนที่โรงพยาบาล อยากอยู่กับลูกของฉัน ผมมีแรงกระตุ้นที่จะอยู่กับเขาคืนอีก ตอนของ desaturation เกิดขึ้น หัวใจของฉันด้วยเป็นตำหนัก ผมจัดไปอาวทุกที่มีความแข็งแรง สบาย ความหวัง ระดับออกซิเจนไปขึ้นและลงรวมทั้งการเต้นของเขา ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรืออาจจะไม่จริงอยากรู้มือแรก ดร.เขามาเที่ยงคืนที่ผ่านมา และรู้สึกประหลาดใจยังเห็นเราอยู่ในโรงพยาบาล ผมจาก ICU ฉันรู้ว่า พวกเขาทำได้ดีกว่าประหยัดลูกกว่าฉัน ที่รอบผ่าน 2 น. 1 2016 เมษายน dr ของเขาออกมาจากห้องและพูดคุยกับฉัน สิ่งเดียวที่ผมได้ยิน "เตรียม" และกอดแน่นจากเธอ - ทุกอย่างมาล้มเหลว เธอได้ถามฉันว่าอยากจะดู และกอดเขา ฉันเพียงแค่พยักหน้า ไอคิสด์อะลูกชายทั้งหมด ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มสัมผัสเขา เราใช้การจับมือกัน แต่เวลานี้เขาไม่ถือหลัง ฉันไม่สามารถช่วย แต่ทูลขอหัวใจของฉัน ฉันถามเขาพัก ผมบอกเขาไม่ใส่มาม่า ผมบอกเขาต้องยึด และถามพระเจ้าโปรดอย่าเอาให้เขาไปจากผม นี้ไม่เกิดขึ้น เขาไม่ถ่ายไปจากผม การถูกทรมาน โดยคิดว่าเรากำลังสูญเสียเขาจะทนไม่ได้ ผมขอจากพวกเขาทั้งหมดทำอาหารอร่อยที่สุดของฉันไม่ให้ขึ้น เขามีเต้นจางมาก และฉัน:ยึดมั่นกับความหวังลิตเติลเลสท์ที่สามารถเห็น ฉันถามพระเจ้าอีกครั้งเพื่ออะไหล่เขา และขอร้องให้เขาไม่พาเด็ก lil ของฉัน ผมมีกับเขา ฉันเป็นเพียงเท้าห่างจนเขาเอาลมหายใจครั้งสุดท้าย...