Jiyong felt the front door shut mor

Jiyong felt the front door shut more than he heard it, and it shook him from his thoughts enough to take a shaky breath and continue into the kitchen where Seungri was standing at the sink, elbows-deep in soapy water. The look on his face was pure guilt, and Jiyong wanted to shove his head under the dirty dish water and scream this is youring fault at him until he was coughing up bubbles. But it wasn’t his fault; at least, not entirely. They were bound to be discovered one day, by someone. That day just happened to come a lot sooner than Jiyong had expected, and it just happened that it had been the maknae who’d caught them. He wanted to be angry at Seungri, but he was just tired.
“Hey,” he mumbled, by way of greeting, and slumped down into a chair at the table. Seungri cleared his throat, drained the sink, and walked over to the refrigerator.
“I made lunch for hyung. Do you want some? He didn’t eat everything. There’s some noodles left, and kimchi. Or I could make you a sandwich. I think Daesung-hyung went shopping this morning, so we’ve got-”
“Seungri-yah.”
The younger man stopped rambling and rummaging through the icebox, and lifted his head.
“A sandwich would be nice.”
Jiyong smiled at him reassuringly, because he wanted them to be ok again, and maybe a smile was a step in the right direction. After a moment of hesitation, Seungri’s own lips quirked up.
“Ok, hyung.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สักหลาด Jiyong ประตูหน้าปิดมากกว่าเขาได้ยินมัน และมันส่ายเขาจากความคิดของเขาพอจะหายใจสั่น และต่อไปเป็นห้องครัวที่ซึงรียืนอยู่ที่อ่างล้างจาน ข้อศอกลึกในน้ำสบู่ ลักษณะใบหน้าเป็นความผิดที่บริสุทธิ์ และ Jiyong อยากจะผลักหัวของเขาใต้น้ำจานสกปรก และกรีดร้องเป็น youring ข้อบกพร่องที่เขาจนกระทั่งเขาถูกไอขึ้นฟอง แต่ไม่ใช่ความผิดของเขา น้อย ไม่ทั้งหมด พวกเขาถูกผูกไว้กับการค้นพบวันหนึ่ง โดยคน วันนั้นเพิ่งเกิดขึ้นมามากเร็วกว่าที่ได้คาด Jiyong และเพิ่งเกิดขึ้นว่า มันเป็น maknae ที่ได้จับพวกเขา เขาอยากจะโกรธที่ซึงรี แต่เขาก็เหนื่อยเพียง"เฮ้ เขา mumbled โดยวิธีอวยพร และ slumped ลงในเก้าอี้ที่โต๊ะ ซึงรีล้างคอเขา ระบายน้ำอ่าง และเดินผ่านไปที่ตู้เย็น"ฉันทำอาหารกลางวันสำหรับฮย็อง คุณต้องบาง ไม่ได้กินทุกอย่าง มีก๋วยเตี๋ยวซ้ายบาง และกิมจิ หรือฉันสามารถทำแซนวิ ผมคิดว่า แดซ็องฮยองไปช็อปปิ้งเมื่อเช้านี้ เราได้- ""ซึงรีเรียบ"คนอายุน้อยกว่าหยุดยูเนสโก และค้นหาผ่านการ icebox และยกศีรษะของเขา"แซนวิจะดี"Jiyong ยิ้มที่เขามั่นใจ เพราะเขาอยากจะตกลงอีกครั้ง และบางทีรอยยิ้มเป็นขั้นตอนในทิศทางที่ถูก หลังจากช่วงของลังเล ของซึงรีริมฝีปากขึ้น quirked"ตกลง ฮย็อง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จียงรู้สึกว่าประตูหน้าปิดมากกว่าที่เขาได้ยินมันและมันก็ส่ายเขาจากความคิดของเขามากพอที่จะใช้เวลาหายใจสั่นคลอนและยังคงเข้าไปในห้องครัวที่ซึงรียืนอยู่ที่อ่างล้างจาน, ข้อศอกลึกในน้ำสบู่ รูปลักษณ์บนใบหน้าของเขาเป็นความผิดบริสุทธิ์และจียงอยากจะซุกหัวของเขาภายใต้น้ำจานสกปรกและกรีดร้องนี้เป็นความผิด youring ที่เขาจนกว่าเขาจะได้รับไอขึ้นฟอง แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขา อย่างน้อยไม่ได้ทั้งหมด พวกเขาถูกผูกไว้ที่จะค้นพบวันหนึ่งโดยคน วันนั้นเพิ่งเกิดขึ้นมามากเร็วกว่าที่คาดว่าจียงได้และมันก็เกิดขึ้นที่มันเคยเป็นน้องเล็กที่ต้องการจับพวกเขา เขาอยากจะโกรธที่ซึงรี แต่เขาก็เหนื่อยเพียง.
"เฮ้" เขาพึมพำโดยวิธีการอวยพรและทรุดลงไปในเก้าอี้ที่โต๊ะ ซึงรีกระแอมเนื้ออ่างล้างจานและเดินไปที่ตู้เย็น.
"ฉันทำอาหารกลางวันสำหรับพี่ คุณต้องการบางอย่าง? เขาไม่ได้กินทุกอย่าง มีบางก๋วยเตี๋ยวซ้ายและกิมจิ หรือฉันจะทำให้คุณแซนวิช ผมคิดว่าแดซองพี่ไปช้อปปิ้งในเช้าวันนี้เราจึงได้ got- "
" ซึงรี-Yah. "
ชายหนุ่มหยุดเดินเตร่และการค้นหาผ่าน icebox และยกศีรษะของเขา.
" แซนวิชจะดี. "
จียงยิ้ม เขาให้กำลังใจเพราะเขาอยากให้พวกเขาจะ ok อีกครั้งและอาจจะเป็นรอยยิ้มที่เป็นขั้นตอนในทิศทางที่ถูกต้อง หลังจากช่วงเวลาของการลังเลที่ริมฝีปากของซึงรี quirked up.
"ตกลงพี่."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จียงรู้สึกว่าประตูปิดมากกว่าที่เขาได้ยินมัน และมันทำให้เขาจากความคิดของเขามากพอที่จะใช้ลมหายใจสั่นและยังคงเข้าไปในครัวที่ซึงรีกำลังยืนอยู่ที่อ่างล้างจาน ข้อศอกลึกในสบู่น้ำ ใบหน้าของเขาบริสุทธิ์ ความรู้สึกผิด และจียงอยากจะผลักศีรษะภายใต้น้ำและจานสกปรกกรี๊ดนี่ youring ความผิดที่เขาจนเขาไอขึ้นฟอง แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขา อย่างน้อย , ไม่ใช่ทั้งหมด พวกเขาจะเผยวันเดียว โดยใครบางคน วันนี้มาเร็วกว่าที่คิดไว้มาก จียง และมันก็เกิดขึ้นที่ได้รับที่น้องเล็กจะจับพวกเขา เขาต้องการที่จะโกรธเขา แต่เขาแค่เหนื่อย" เฮ้ " เขาพึมพำ โดยวิธีทักทาย และทรุดตัวลงไปนั่งที่โต๊ะ ซึงรีล้างคอของเขาดูดจม และเดินไปที่ตู้เย็น" ฉันทำข้าวกล่องให้พี่ คุณต้องการไหม เขาไม่ได้กินทุกอย่าง มีบะหมี่เหลือ และกิมจิ หรือฉันทำแซนวิช ฉันคิดว่า พี่แดซองเดินช็อปปิ้งเมื่อเช้านี้ ดังนั้นเราต้อง "" ซึงรี นี่ "น้องผู้ชายที่หยุดไปเรื่อยเปื่อยแล้วก็รื้อค้นมา และยกหัวขึ้น" แซนด์วิชคงจะดี " .จียงยิ้มให้เขาการสาธิตอย่างรับรอง เพราะเขาอยากให้เรียบร้อยอีกครั้ง และอาจจะยิ้ม เป็นขั้นตอนในทิศทางที่ถูกต้อง หลังจากช่วงเวลาของการลังเล ริมฝีปากของซึงรี quirked ตั้งขึ้น" ครับ พี่ "