The Bandung basin on the island of

The Bandung basin on the island of Java in West Java Province,
Indonesia, has an area of 2340 km2 and elevations between 660 and
2750 m above sea level. This basin is in the central part of the Bandung
zone, a belt of intramontane depressions extending through
the center of West Java (Fig. 1). The population of the Bandung
metropolitan area was 6.1 million in 2003, and it is predicted to
increase to 9.7 million in 2025 (Wangsaatmaja et al., 2006). The
growth in population and industrialization, particularly the textile
industry, has increased the exploitation of groundwater in the
Bandung basin (Wangsaatmaja et al., 2006). Converting agricultural
land to housing and industrial sites has worsened environmental
impacts (Suhari and Siebenhuer, 1993), and excessive groundwater
extraction in the Bandung basin has induced decrease in groundwater level and as a consequence land subsidence occurred.
Decrease in groundwater level in the Bandung basin was reported,
for example by Iwaco and Waseco (1990). Abidin et al. (2008)
reported that land subsidence in the Bandung basin might be
caused by several mechanisms, such as excessive groundwater
extraction, building loads, sediment compaction, and tectonic
activity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บันดุงลุ่มน้ำบนเกาะชวาในจังหวัดชวาตะวันตกอินโดนีเซีย มี 2340 km2 และ elevations ระหว่าง 660 และ2750 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล อ่างนี้อยู่ในส่วนของบันดุงโซน เข็มขัดของขยายผ่านทราย intramontaneศูนย์ของชวาตะวันตก (Fig. 1) ประชากรบันดุงปริมณฑลคือ 6.1 ล้านใน 2003 และคาดว่า จะเพิ่มขึ้นถึง 9.7 ล้าน 2025 (Wangsaatmaja และ al., 2006) ที่เจริญเติบโตของประชากรและทวีความรุนแรงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งทออุตสาหกรรม ขึ้นเอารัดเอาเปรียบของน้ำบาดาลในการบันดุงอ่าง (Wangsaatmaja และ al., 2006) แปลงเกษตรที่ดินเพื่ออยู่อาศัย และอุตสาหกรรมมี worsened สภาพแวดล้อมผลกระทบ (Suhari และ Siebenhuer, 1993), และน้ำบาดาลที่มากเกินไปสกัดในอ่างบันดุงได้เกิดการลดลงของระดับน้ำบาดาล และแผ่นดินหินเกิดขึ้นเป็นผลรายงานการลดลงของระดับน้ำในอ่างในบันดุงโดย Iwaco และ Waseco (1990) อา al. ร้อยเอ็ด (2008)รายงานว่า หินดินในอ่างดุอาจเกิดจากกลไกหลาย เช่นน้ำบาดาลมากเกินไปแยก สร้างโหลด ตะกอนกระชับข้อมูล และการเคลื่อนกิจกรรมการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ่างบันดุงบนเกาะชวาในจังหวัดชวาตะวันตก,
ประเทศอินโดนีเซียมีพื้นที่ 2,340 กิโลเมตร 2 และระดับระหว่าง 660 และ
2,750 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ลุ่มน้ำนี้อยู่ในภาคกลางของบันดุงโซนเข็มขัดหดหู่ intramontane ขยายผ่านศูนย์กลางของชวาตะวันตก(รูปที่ 1). ประชากรในบันดุงเขตปริมณฑลเป็น 6,100,000 ในปี 2003 และเป็นที่คาดการณ์จะเพิ่มขึ้น9.7 ล้านบาทในปี 2025 (Wangsaatmaja et al., 2006) การเจริญเติบโตของประชากรและอุตสาหกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งทออุตสาหกรรมได้เพิ่มขึ้นการแสวงหาผลประโยชน์ของดินในลุ่มน้ำบันดุง(Wangsaatmaja et al., 2006) แปลงเกษตรที่ดินไปยังเว็บไซต์ที่อยู่อาศัยและอุตสาหกรรมได้แย่สิ่งแวดล้อมผลกระทบ(Suhari และ Siebenhuer, 1993) และน้ำใต้ดินมากเกินไปสกัดในอ่างบันดุงได้เหนี่ยวนำให้เกิดการลดลงของระดับน้ำใต้ดินและเป็นแผ่นดินทรุดผลที่เกิดขึ้น. ลดลงในระดับน้ำใต้ดินในอ่างบันดุง รายงานเช่นโดยIwaco และ Waseco (1990) Abidin et al, (2008) รายงานว่าแผ่นดินทรุดในอ่างบันดุงอาจจะเกิดจากกลไกต่างๆเช่นน้ำบาดาลมากเกินไปสกัดโหลดอาคารบดอัดตะกอนและเปลือกโลกกิจกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ บันดุง ลุ่มน้ำ บนเกาะชวาในชวาตะวันตกจังหวัด
อินโดนีเซียมีพื้นที่ 2340 ตารางกิโลเมตรและความสูงระหว่าง 660 และ
750 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล แอ่งนี้อยู่ในภาคกลางของเขตบันดุง
, สายพาน intramontane ทะเลขยายผ่าน
กลางชวาตะวันตก ( รูปที่ 1 ) ประชากรของเมืองบันดุง
คือ 6.1 ล้านบาทในปี 2546 และคาดว่า
increase to 9.7 million in เต็มใจ ( wangsaatmaja et al . , 2006 ) .
การเจริญเติบโตในประชากรและอุตสาหกรรม โดยเฉพาะอุตสาหกรรมสิ่งทอ
, มีการเพิ่มการใช้ประโยชน์จากน้ำในอ่าง
บันดุง ( wangsaatmaja et al . , 2006 ) แปลงที่ดินเพื่อการเกษตร
เว็บไซต์ที่อยู่อาศัยและอุตสาหกรรมมีมูลค่าผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
( suhari และ siebenhuer , 1993 ) และน้ำใต้ดิน
มากเกินไปการสกัดในอ่างบันดุงการลดระดับน้ำใต้ดิน และเป็นผลให้เกิดแผ่นดินทรุด .
ลดระดับน้ำใต้ดินในอ่างบันดุงถูกรายงาน
ตัวอย่างเช่นและ iwaco waseco ( 1990 ) Abidin et al . ( 2008 )
รายงานว่า แผ่นดินทรุด ในอ่าง บันดุงจะ
เกิดจากกลไกหลายประการ เช่น การแยกน้ำ
โหลด , อาคารการบดอัดดินตะกอน และกิจกรรมการ