microencapsulationMicro-encapsulati

microencapsulation
Micro-encapsulation is a process in which tiny particles or droplets are surrounded by a coating to give small capsules of many useful properties. In general, it is used to incorporate food ingredients, enzymes, cells or other materials on a micro metric scale. Microencapsulation can also be used to enclose solids, liquids, or gases inside a micrometric wall made of hard or soft soluble film, in order to reduce dosing frequency and prevent the degradation of pharmaceuticals . In a relatively simple form, a microcapsule is a small sphere with a uniform wall around it. The material inside the microcapsule is referred to as the core, internal phase, or fill, whereas the wall is sometimes called a shell, coating, or membrane. Some materials like lipids and polymers, such as alginate, may be used as a mixture to trap the material of interest inside. Most microcapsules have pores with diameters between a few micrometers and a few millimeters. The coating materials generally used for coating are:- 1. Ethyl cellulose 2.Poly vinyl alcohol 3. Gelatin 4.sodium alginate
The definition has been expanded, and includes most foods, where the encapsulation of flavos is the most common. The technique of microencapsulation depends on the physical and chemical properties of the material to be encapsulated.
Many microcapsules however bear little resemblance to these simple spheres. The core may be a crystal, a jagged adsorbent particle, an emulsion, a Pickering emulsion, a suspension of solids, or a suspension of smaller microcapsules. The microcapsule even may have multiple walls.




Essential oil
An essential oil is a concentrated hydrophobic liquid containing volatile aroma compounds from plants. Essential oils are also known as volatile oils, ethereal oils, aetherolea, or simply as the "oil of" the plant from which they were extracted, such as oil of clove. An oil is "essential" in the sense that it contains the "essence of" the plant's fragrance--the characteristic fragrance of the plant from which it is derived. Essential oils do not form a distinctive category for any medical, pharmacological, or culinary purpose. They are not essential for health.

Essential oils are generally extracted by distillation, often by using steam. Other processes include expression or solvent extraction. They are used in perfumes, cosmetics, soaps and other products, for flavoring food and drink, and for adding scents to incense and household cleaning products.

Essential oils have been used medicinally in history. Medical applications proposed by those who sell medicinal oils range from skin treatments to remedies for cancer and often are based solely on historical accounts of use of essential oils for these purposes. Claims for the efficacy of medical treatments, and treatment of cancers in particular, are now subject to regulation in most countries.

As the use of essential oils has declined in evidence-based medicine, one must consult older textbooks for much information on their use. Modern works are less inclined to generalize; rather than refer to "essential oils" as a class at all, they prefer to discuss specific compounds, such as methyl salicylate, rather than "oil of wintergreen".

Interest in essential oils has revived in recent decades with the popularity of aromatherapy, a branch of alternative medicine that claims that essential oils and other aromatic compounds have curative effects.

Oils are volatilized or diluted in a carrier oil and used in massage, diffused in the air by a nebulizer, heated over a candle flame, or burned as incense.

The earliest recorded mention of the techniques and methods used to produce essential oils is believed to be that of Ibn al-Baitar (1188–1248), an Andalusian physician, pharmacist and chemist.


THE WHITEFLY, Trialeurodesvaporariorum Westwood,
was accidentally introduced into South Korea from Saudi Arabia and Japan in 1977 (Han 1998). This insect is now well established in the greenhouse ecosystem and is an economically important pest of various greenhouse vegetables, particularly tomatoes, cherry tomatoes, and cucumbers, as well as ornamentals. Control of T. vaporariorum populations worldwide is primarily dependent on repeated applications of conventional insecticides, such as organophosphates, carbamates, and pyrethroids. Although effective, their repeated use for decades has disrupted natural biological control systems and led to resurgence of this insect (Dittrich et al. 1990), sometimes resulted in the
development of resistance (Dittrich et al. 1990, Omeret al. 1993), had undesirable effects on nontar get organisms, and fostered environmental and human
health concerns (Hayes and Laws 1991). Furthermore, T. vaporariorum dwells on the undersurface of plant foliage, not easily reached by conventional spraying equipment (Dittrich et al. 1990). These problems have highlighted the need for the development of selective T. vaporariorum control alternatives with fumigant action but without phytotoxicity in greenhouses, where ventilation can be controlled. Plant essential oils may be an alternative source for
T. vaporariorumcontrol because they constitute a rich source of bioactive chemicals and are commonly used as fragrances and ßavoring agents in foods and beverages. Because of this, much effort has been focused on plant essential oils or phytochemicals as potential sources of commercial insect control agents. Little work has been done in relation to the control of T.vaporariorum, although insecticidal activity of plant essential oils has been well described by Isman (2000).
This paper describes a laboratory study aimed at assessing the potential of plant essential oils for use as commercial insecticides. Insecticidal activity of 53 essential oils was assessed against each developmental stage (eggs, nymphs, and adults) of T. vaporariorum. The insecticidal route of action of the test plant oils is also discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

microencapsulationไมโคร-encapsulation เป็นกระบวนการที่อนุภาคเล็ก ๆ หรือหยดถูกล้อมรอบ ด้วยสารเคลือบผิวเพื่อให้แคปซูลขนาดเล็กของคุณสมบัติที่มีประโยชน์มากมาย ทั่วไป มันจะใช้การรวมส่วนผสมอาหาร เอนไซม์ เซลล์ หรือวัสดุอื่นในระดับไมโครวัด นอกจากนี้ยังสามารถใช้ microencapsulation เพื่อใส่ของแข็ง ของเหลว หรือก๊าซภายในกำแพง micrometric ทำของหนัก หรือนุ่มละลายฟิล์ม ความถี่ในการลด และป้องกันการสลายตัวของยา ในแบบที่ค่อนข้างง่าย microcapsule เป็นทรงกลมขนาดเล็ก มีผนังรูปรอบ ๆ วัสดุภายใน microcapsule ถูกอ้างถึงเป็นหลัก ขั้นตอนภายใน การ เติม ในขณะที่ผนังเป็นบางครั้งเรียกว่าเชลล์ เคลือบ หรือเมมเบรน อาจใช้เป็นส่วนผสมวัสดุบางอย่างเช่นโครงการและโพลิเมอร์ เช่นแอลจิเนต กับดักวัสดุที่น่าสนใจภายใน Microcapsules ส่วนใหญ่มีรูขุมขนกับสมมาตรระหว่างคัลไมโครมิเตอร์แบบกี่กี่มิลลิเมตร วัสดุเคลือบผิวโดยทั่วไปใช้: - 1 เอทิลเซลลูโลส 2 โพลีไวนิลแอลกอฮอล์ 3 ตุ๋น 4.โซเดียมแอลจิเนตคำนิยามได้ถูกขยาย และรวมถึงอาหารส่วนใหญ่ การ encapsulation ของ flavos อยู่ทั่วไปมากที่สุด เทคนิคของ microencapsulation ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางกายภาพ และเคมีของวัสดุที่จะถูกนึ้Microcapsules หลายหมีน้อยรูปทรงกลมเหล่านี้อย่างไร หลักอาจเป็นคริสตัล อนุภาค adsorbent เป็นขรุขระ อิมัลชันมี อิมัลชัน Pickering ระงับของแข็ง หรือระงับ microcapsules ขนาดเล็ก Microcapsule แม้อาจมีผนังหลายน้ำมันหอมระเหยน้ำมันหอมระเหยเป็นของเหลว hydrophobic เข้มข้นที่ประกอบด้วยสารหอมระเหยจากพืช น้ำมันหอมระเหยจะทราบว่า เป็นน้ำมันหอมระเหย น้ำมันอากาศธาตุ aetherolea หรือเพียงแค่ เป็น "น้ำมัน" พืชที่พวกเขาได้สกัด เช่นน้ำมันกานพลู น้ำมันมี "ความสำคัญ" ในแง่ที่ประกอบด้วย "สาระสำคัญของ" ของพืชหอม - หอมลักษณะของโรงงานจากที่ที่มันมา น้ำมันหอมระเหยแบบประเภทที่โดดเด่นเพื่อจุดประสงค์ทางการแพทย์ pharmacological หรืออาหาร พวกเขาไม่จำเป็นสำหรับสุขภาพระเหยโดยทั่วไปสกัด ด้วยการกลั่น มักจะ โดยใช้ไอน้ำ กระบวนการอื่น ๆ รวมถึงการสกัดนิพจน์หรือตัวทำละลาย พวกเขาจะใช้น้ำหอม เครื่องสำอาง สบู่ และ ผลิตภัณฑ์อื่น flavoring อาหารและเครื่องดื่ม และเพิ่มกลิ่นธูปและผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดครัวเรือนน้ำมันมีการใช้ medicinally ในประวัติศาสตร์ โปรแกรมประยุกต์ทางการแพทย์ที่เสนอ โดยผู้ขายช่วงน้ำมันยารักษาผิวหนังจากการเยียวยาสำหรับโรคมะเร็ง และมักอยู่แยกจากบัญชีประวัติศาสตร์ของการใช้น้ำมันหอมระเหยสำหรับวัตถุประสงค์เหล่านี้ เรียกร้องสำหรับประสิทธิภาพของการรักษาพยาบาล และรักษาโรคมะเร็งโดยเฉพาะ ก็ มีกฎระเบียบในประเทศส่วนใหญ่เป็นการใช้น้ำมันได้ปฏิเสธในหลักฐานการแพทย์ หนึ่งต้องศึกษาตำราเก่าสำหรับข้อมูลมากในการใช้ ทำงานทันสมัยมีน้อยอยากเม แทนที่หมายถึง "น้ำมัน" เป็นคลาสทั้งหมด พวกเขาต้องการหารือสารเฉพาะ เช่นเมทิล แทนที่ "น้ำมันระกำ"สนใจในน้ำมันมีฟื้นฟูในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด ด้วยความนิยมของน้ำมันหอมระเหย สาขาของการแพทย์ทางเลือกที่อ้างว่า น้ำมันหอมระเหยและสารหอมอื่น ๆ มีผล curative น้ำมัน volatilized หรือผสมในน้ำมันขนส่ง และใช้ในการนวด แต่ในอากาศ โดยฝอยละออง ความร้อนเหนือเปลวไฟเทียน หรือเขียนเป็นธูปแรกสุดบันทึกกล่าวถึงเทคนิคและวิธีที่ใช้ในการผลิตน้ำมันหอมเชื่อว่าเป็นที่ของอิบอัล-Baitar (1188 – ก่อ), การ Andalusian แพทย์ เภสัชกร และนักเคมีWHITEFLY, Trialeurodesvaporariorum ซเวสท์วูดถูกตั้งใจนำเข้าเกาหลีใต้ซาอุดีอาระเบียและญี่ปุ่นใน 1977 (ฮั่น 1998) แมลงนี้ขณะนี้ดีก่อตั้งขึ้นในระบบนิเวศเรือนกระจก และเป็นศัตรูพืชสำคัญทางเศรษฐกิจต่าง ๆ ผักเรือนกระจก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมะเขือเทศ มะเขือ เทศเชอรี่ และแตงกวา เช่นเดียว กับ ornamentals ควบคุมของต. vaporariorum ประชากรทั่วโลกเป็นหลักขึ้นอยู่กับโปรแกรมประยุกต์ซ้ำของยาฆ่าแมลงทั่วไป เช่น organophosphates, carbamates, pyrethroids แม้ว่ามีผลบังคับใช้ ใช้ซ้ำสำหรับทศวรรษที่ผ่านมาได้มีระบบควบคุมธรรมชาติระหว่างสองวัน และนำไปรีเซอร์เจนซ์นี้แมลง (Dittrich et al. 1990), บางครั้งส่งผลให้การพัฒนาความต้านทาน (Dittrich et al. 1990, Omeret al. 1993), มีผลผล nontar ได้รับสิ่งมีชีวิต และเด็ก ๆ สิ่งแวดล้อม และมนุษย์ความกังวลสุขภาพ (เฮยส์และกฎหมาย 1991) นอกจากนี้ vaporariorum ต.จดจ่อกับ undersurface ของพืชใบ ไม่เดิน โดยอุปกรณ์สแตนธรรมดาพ่น (Dittrich et al. 1990) ปัญหาเหล่านี้ได้เน้นต้องพัฒนางานต. vaporariorum ควบคุมทางเลือก ด้วยการกระทำ fumigant แต่ ไม่ phytotoxicity ในโรงเรือน ที่สามารถควบคุมการระบายอากาศ พืชน้ำมันหอมระเหยอาจมีแหล่งที่มาอื่นสำหรับต. vaporariorumcontrol เพราะพวกเขาเป็นแหล่งอุดมไปด้วยสารเคมีกรรมการก และใช้เป็นน้ำหอมและตัวแทน ßavoring ในอาหารและเครื่องดื่ม ด้วยเหตุนี้ ความพยายามมากมีการเน้นพืชน้ำมันหรือ phytochemicals เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของตัวแทนค้าแมลง มีการดำเนินงานน้อยในความสัมพันธ์กับการควบคุมของ T.vaporariorum แม้ว่า insecticidal กิจกรรมของพืชน้ำมันได้รับการอธิบายดี โดย Isman (2000)เอกสารนี้อธิบายการศึกษาห้องปฏิบัติเพื่อประเมินศักยภาพของพืชน้ำมันหอมระเหยใช้เป็นยาฆ่าแมลงเชิงพาณิชย์ กิจกรรม insecticidal ระเหย 53 ถูกประเมินเทียบกับแต่ละพัฒนาขั้น (ไข่ nymphs และผู้ใหญ่) vaporariorum ต. ยังมีการกล่าวถึงเส้นทางของการดำเนินการของน้ำมันพืชทดสอบ insecticidal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไมโครแคปซูล
Micro-encapsulation เป็นกระบวนการที่อนุภาคเล็ก ๆ หรือหยดถูกล้อมรอบด้วยการเคลือบเพื่อให้แคปซูลเล็ก ๆ ของคุณสมบัติที่มีประโยชน์มากมาย โดยทั่วไปจะใช้ในการรวมส่วนผสมอาหารเอนไซม์เซลล์หรือวัสดุอื่น ๆ ในระดับเมตริกขนาดเล็ก ไมโครแคปซูลนอกจากนี้ยังสามารถใช้ในการแนบของแข็งของเหลวหรือก๊าซที่อยู่ภายในผนัง micrometric ที่ทำจากฟิล์มที่ละลายน้ำได้แข็งหรืออ่อนเพื่อลดความถี่ในการเติมและป้องกันการเสื่อมสภาพของยา ในรูปแบบที่ค่อนข้างง่ายไมโครแคปซูลเป็นทรงกลมขนาดเล็กที่มีผนังเครื่องแบบรอบ ๆ วัสดุภายในไมโครแคปซูลจะเรียกว่าเป็นหลักขั้นตอนภายในหรือเติมเต็มในขณะที่ผนังบางครั้งเรียกว่าเปลือกเคลือบหรือเมมเบรน วัสดุบางอย่างเช่นไขมันและโพลีเมอเช่นอัลจิเนตอาจจะนำมาใช้เป็นส่วนผสมในการดักจับวัสดุที่น่าสนใจภายใน ไมโครแคปซูลส่วนใหญ่จะมีรูขุมขนที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่างไมโครเมตรน้อยและไม่กี่มิลลิเมตร วัสดุเคลือบที่ใช้โดยทั่วไปสำหรับเคลือบคือ: - 1. Ethyl 2.Poly เซลลูโลสไวนิลแอลกอฮอล์ 3. เจลาตินอัลจิเนต 4.sodium
ความหมายมีการขยายตัวและรวมถึงอาหารส่วนใหญ่ที่ห่อหุ้มของ Flavos เป็นส่วนใหญ่ เทคนิคของไมโครแคปซูลขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของวัสดุที่จะห่อหุ้ม
ไมโครแคปซูลจำนวนมาก แต่แบกคล้ายคลึงกับทรงกลมง่ายๆเหล่านี้ หลักอาจจะเป็นคริสตัลอนุภาคดูดซับขรุขระอิมัลชันอิมัลชันพิกเคอริระงับของของแข็งหรือระงับการไมโครแคปซูลขนาดเล็ก ไมโครแคปซูลอาจจะมีผนังหลายน้ำมันหอมระเหยน้ำมันหอมระเหยเป็นของเหลวน้ำเข้มข้นที่มีส่วนผสมของสารหอมระเหยจากพืช น้ำมันหอมระเหยที่เรียกว่าน้ำมันหอมระเหย, น้ำมันไม่มีตัวตน aetherolea หรือเพียงแค่เป็น "น้ำมัน" พืชจากที่พวกเขาถูกสกัดเช่นน้ำมันกานพลู น้ำมันเป็น "จำเป็น" ในแง่ที่ว่ามันมี "สาระสำคัญของ" กลิ่นหอมของพืช - กลิ่นหอมลักษณะของพืชจากที่ที่มันจะได้รับมา น้ำมันหอมระเหยที่ไม่ก่อให้เกิดประเภทที่โดดเด่นสำหรับการแพทย์, ยา, การทำอาหารหรือวัตถุประสงค์ใด ๆ พวกเขาจะไม่จำเป็นสำหรับสุขภาพน้ำมันหอมระเหยที่สกัดโดยการกลั่นโดยทั่วไปมักจะโดยการใช้ไอน้ำ กระบวนการอื่น ๆ ได้แก่ การแสดงออกหรือการสกัดด้วยตัวทำละลาย พวกเขาจะใช้ในน้ำหอมเครื่องสำอางสบู่และผลิตภัณฑ์อื่น ๆ สำหรับเครื่องปรุงอาหารและเครื่องดื่มและการเพิ่มกลิ่นหอมให้กับธูปและผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดในครัวเรือนที่น้ำมันหอมระเหยมีการใช้ยาในประวัติศาสตร์ การประยุกต์ทางการแพทย์ที่เสนอโดยผู้ที่ขายน้ำมันสมุนไพรช่วงจากการรักษาผิวที่จะเยียวยาสำหรับโรคมะเร็งและมักจะขึ้นอยู่ แต่เพียงผู้เดียวในประวัติศาสตร์ของการใช้น้ำมันหอมระเหยเพื่อวัตถุประสงค์เหล่านี้ อ้างเพื่อประสิทธิภาพของการรักษาทางการแพทย์และการรักษาโรคมะเร็งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะนี้ภายใต้การควบคุมในประเทศส่วนใหญ่ขณะที่การใช้น้ำมันหอมระเหยที่มีการปรับตัวลดลงในยาหลักฐานที่ใช้อย่างใดอย่างหนึ่งต้องปรึกษาตำราเก่าสำหรับข้อมูลมากเกี่ยวกับการใช้ของพวกเขา งานโมเดิร์นจะน้อยแนวโน้มที่จะพูดคุย; มากกว่าหมายถึง "น้ำมันหอมระเหย" เป็นชั้นที่ทั้งหมดที่พวกเขาชอบที่จะหารือเกี่ยวกับสารที่เฉพาะเจาะจงเช่นเมทิลซาลิไซเลตมากกว่า "น้ำมันของ Wintergreen" ความสนใจในน้ำมันหอมระเหยที่ได้ฟื้นขึ้นมาในทศวรรษที่ผ่านมาเมื่อเร็ว ๆ นี้มีความนิยมของน้ำมันหอมระเหย, สาขาการแพทย์ทางเลือกที่อ้างว่าน้ำมันหอมระเหยและสารอะโรมาติกอื่น ๆ ที่มีผลกระทบแก้น้ำมันจะ volatilized หรือเจือจางในน้ำมันและใช้ในการบริการนวด, กระจายในอากาศโดยการพ่นยาร้อนกว่าเปลวไฟเทียนหรือเผาเป็นธูปกล่าวถึงการบันทึกที่เก่าแก่ที่สุดของเทคนิคและวิธีการที่ใช้ในการผลิตน้ำมันหอมระเหยที่เชื่อว่าเป็นที่ของอิบันอัล Baitar (1188-1248), อันดาลูเซีแพทย์เภสัชกรและนักเคมีแมลงหวี่ขาว, เวสต์วู้ Trialeurodesvaporariorum, ได้รับการแนะนำโดยบังเอิญในเกาหลีใต้ จากประเทศซาอุดิอาระเบียและญี่ปุ่นในปี 1977 (ฮัน 1998) แมลงอยู่ในขณะนี้เป็นที่ยอมรับกันดีในระบบนิเวศเรือนกระจกและเป็นศัตรูพืชที่สำคัญทางเศรษฐกิจของผักต่างๆเรือนกระจกโดยเฉพาะอย่างยิ่งมะเขือเทศมะเขือเทศเชอร์รี่, และแตงกวารวมทั้งประดับ การควบคุมของ T. ประชากร vaporariorum ทั่วโลกเป็นหลักขึ้นอยู่กับการใช้งานซ้ำของยาฆ่าแมลงทั่วไปเช่น organophosphates, carbamates และ pyrethroids แม้ว่าจะมีประสิทธิภาพการใช้ซ้ำของพวกเขาสำหรับทศวรรษที่ผ่านมาได้หยุดชะงักระบบควบคุมทางชีวภาพจากธรรมชาติและนำไปสู่การฟื้นตัวของแมลงนี้ (Dittrich et al. 1990) บางครั้งส่งผลให้การพัฒนาของความต้านทาน (Dittrich et al. 1990 Omeret al. 1993) มี ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ใน nontar ได้รับสิ่งมีชีวิตและส่งเสริมด้านสิ่งแวดล้อมและมนุษย์ความกังวลเรื่องสุขภาพ (เฮย์สและกฎหมาย 1991) นอกจากนี้ต vaporariorum อาศัยอยู่ใน undersurface ของใบพืชที่ไม่ถึงได้อย่างง่ายดายโดยอุปกรณ์การฉีดพ่นทั่วไป (Dittrich et al. 1990) ปัญหาเหล่านี้ได้เน้นความจำเป็นในการพัฒนาทางเลือกในการเลือก T. ควบคุม vaporariorum กับการกระทำรม แต่ไม่มีพิษในเรือนกระจกที่ระบายอากาศที่สามารถควบคุมได้ น้ำมันหอมระเหยจากพืชอาจจะเป็นแหล่งทางเลือกสำหรับT. vaporariorumcontrol เพราะพวกเขาเป็นแหล่งอุดมไปด้วยสารเคมีที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพและเป็นที่นิยมใช้เป็นน้ำหอมและตัวแทนßavoringในอาหารและเครื่องดื่ม ด้วยเหตุนี้ความพยายามมากได้มุ่งเน้นที่น้ำมันหอมระเหยจากพืชหรือสารอาหารจากพืชเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของตัวแทนการควบคุมแมลงในเชิงพาณิชย์ งานเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้รับการดำเนินการในส่วนที่เกี่ยวกับการควบคุมของ T.vaporariorum แม้ว่าฤทธิ์ของน้ำมันหอมระเหยจากพืชได้รับการอธิบายอย่างดีจาก Isman (2000) กระดาษนี้จะอธิบายการศึกษาทางห้องปฏิบัติการที่มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินศักยภาพของน้ำมันหอมระเหยจากพืชเพื่อใช้เป็น ยาฆ่าแมลงในเชิงพาณิชย์ ฤทธิ์ของน้ำมันหอมระเหย 53 รับการประเมินกับแต่ละขั้นตอนการพัฒนา (ไข่นางไม้และผู้ใหญ่) ของ T. vaporariorum เส้นทางฆ่าของการกระทำของน้ำมันพืชทดสอบจะกล่าวถึงยัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไมโครเอนแคปซูเลชัน
Micro encapsulation คือกระบวนการที่อนุภาคเล็กๆ หรือหยดถูกล้อมรอบด้วยการเคลือบเพื่อให้แคปซูลขนาดเล็กคุณสมบัติที่มีประโยชน์มากมาย โดยทั่วไปจะใช้ในการรวมส่วนผสมอาหาร , เอนไซม์ , เซลล์หรือวัสดุอื่น ๆบนไมโครเมตรขนาด ไมโครเอนแคปซูเลชันยังสามารถใช้ในการแนบ ของแข็ง ของเหลวหรือก๊าซภายในไมโครเมตริกผนังทำให้ยากหรือภาพยนตร์ที่นุ่มเพื่อลดขนาดยา ความถี่ และป้องกันการเสื่อมสภาพของยา ในรูปแบบที่ค่อนข้างง่าย เป็นแคปซูลที่เป็นทรงกลมขนาดเล็ก มีผนังชุด รอบ ๆ วัสดุภายในแคปซูลที่ถูกอ้างถึงเป็นหลัก ช่วง ภายใน หรือเติม ส่วนผนังบางครั้งเรียกว่าเปลือกเคลือบหรือเมมเบรน วัสดุบางอย่างเช่นไขมันและพอลิเมอร์ เช่น อัลจิเนต อาจถูกใช้เป็นส่วนผสมเพื่อดักวัสดุที่น่าสนใจภายใน . แคปซูลส่วนใหญ่จะมีรูที่มีขนาดระหว่างไม่กี่ไมโครเมตรและไม่กี่มิลลิเมตร การเคลือบผิววัสดุที่ใช้โดยทั่วไปสำหรับเคลือบ คือ : - 1 . เอทิลเซลลูโลส 2 . โพลีไวนิลแอลกอฮอล์ 3 . เจลาติน 4.sodium แอล
นิยามได้ถูกขยายและรวมถึงอาหารส่วนใหญ่ที่ห่อหุ้มของ flavos เป็นส่วนใหญ่ เทคนิคไมโครเอนแคปซูเลชันขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางกายภาพและเคมีของวัสดุที่จะห่อหุ้ม .
หลายแคปซูลแต่ คล้ายคลึงกับทรงกลมง่ายๆเหล่านี้ แกนกลางจะเป็นคริสตัล ขอบหยักดูดซับอนุภาค , อิมัลชัน , Pickering emulsion , ระงับของแข็งหรือการหยุดชะงักของไมโครแคปซูลที่มีขนาดเล็ก แคปซูลที่แม้อาจจะมีผนังหลาย




น้ำมันหอมระเหย
มีน้ำมันหอมระเหยเป็นสารระเหยของเหลวเข้มข้น ) ที่มีสารประกอบที่ให้กลิ่นจากพืช น้ํามันหอมระเหยจะเรียกว่าน้ำมันระเหย น้ำมัน aetherolea ไม่มีตัวตน หรือเพียงแค่เป็น " น้ำมัน " ซึ่งพวกเขาถูกสกัดจากพืช เช่น น้ำมันกานพลูน้ํามัน คือ " จำเป็น " ในความรู้สึกว่ามันมี " สาระ " ของโรงงานน้ำหอม - กลิ่นหอม ลักษณะของพืชซึ่งเป็นสมการ น้ํามันหอมระเหยไม่ฟอร์มประเภทที่โดดเด่นใด ๆทางการแพทย์ เภสัชวิทยา หรือวัตถุประสงค์ การทำอาหาร พวกเขาไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุขภาพ

น้ำมันหอมระเหยโดยทั่วไปจะสกัดโดยการกลั่น บ่อยๆ โดยใช้ไอน้ำกระบวนการอื่น ๆรวมถึงการแสดงออกหรือการสกัดตัวทำละลาย พวกเขาจะใช้ในน้ำหอม เครื่องสำอาง สบู่ และผลิตภัณฑ์อื่น ๆ กับอาหารและเครื่องดื่มรสและเพิ่มกลิ่นธูปและผลิตภัณฑ์ของใช้ในครัวเรือนทำความสะอาด

ระเหยได้ถูกนำมาใช้อย่างมีคุณสมบัติเป็นยาในประวัติศาสตร์โปรแกรมที่นำเสนอโดยแพทย์ผู้ที่ขายยาขับช่วงจากการรักษาผิวเพื่อรักษามะเร็ง และมักจะมี แต่เพียงผู้เดียวในเรื่องราวของการใช้น้ำมันหอมระเหยเพื่อวัตถุประสงค์เหล่านี้ การเรียกร้องเพื่อประสิทธิภาพของการรักษาทางการแพทย์และการรักษาของโรคมะเร็งโดยเฉพาะ ตอนนี้เรื่องกฎระเบียบในประเทศส่วนใหญ่

เป็นการใช้น้ำมันหอมระเหยได้ลดลงในการแพทย์เชิงประจักษ์ ต้องปรึกษาตำราเก่าสำหรับข้อมูลมากในการใช้ สมัยใหม่เป็นน้อยแนวโน้มที่จะอนุมาน ; แทนที่จะอ้างถึง " ระเหย " เป็นคลาสที่พวกเขาต้องการอภิปรายเฉพาะสารประกอบ เช่น เมทิลซาลิไซเลต มากกว่า " น้ำมันระกำ

"สนใจน้ำมันหอมระเหยได้ revived ในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุดกับความนิยมของน้ำมันหอมระเหย , สาขาของการแพทย์ทางเลือกที่อ้างว่าน้ํามันหอมระเหยและสารประกอบอะโรมาติกอื่น มี ผล แก้ .

ตัวขับ volatilized หรือเจือจางในผู้ให้บริการน้ำมันและใช้ในการนวด , การกระจายในอากาศโดย nebulizer อุ่นกว่าเปลวไฟเทียนหรือเผาเป็นเครื่องหอม

บันทึกแรกกล่าวถึงเทคนิคและวิธีการที่ใช้ในการผลิตน้ำมันหอมระเหยถือเป็นของ อิบนุ อัล baitar ( 1188 ) แย่มาก ) , Andalusian แพทย์ เภสัชกร และนักเคมี .



trialeurodesvaporariorum Westwood , แมลงบังเอิญเข้าไปในเกาหลีใต้จากซาอุดิอารเบีย และญี่ปุ่น ในปี 1977 ( ฮัน 1998 ) .แมลงนี้เป็นที่ดีในการสร้างระบบนิเวศ และเป็นพืชสำคัญทางเศรษฐกิจของผักเรือนกระจกต่างๆ โดยเฉพาะมะเขือเทศ มะเขือเทศเชอร์รี่ และแตงกวา รวมทั้งไม้ดอก . การควบคุมของ vaporariorum ประชากรทั่วโลกเป็นหลักขึ้นอยู่กับการใช้งานของยาฆ่าแมลงซ้ำแบบเดิม เช่น สารออกาโนฟอสเฟต คาร์บาเมต และไพรีทรอยด์ , .แม้ว่าประสิทธิภาพของพวกเขา , ใช้ซ้ำสำหรับทศวรรษที่ผ่านมาได้ทำลายระบบการควบคุมทางชีวภาพตามธรรมชาติ และนำไปสู่การฟื้นตัวของแมลง ( dittrich et al . 1990 ) บางครั้งส่งผลให้เกิดการพัฒนาของความต้านทาน ( dittrich et al . 1990 omeret อัล 2536 ) ได้ผลที่ไม่พึงประสงค์ใน nontar ได้รับสิ่งมีชีวิต และเสริมสร้างสิ่งแวดล้อม และความกังวลเรื่องสุขภาพของมนุษย์
( เฮย์และกฎหมาย พ.ศ. 2534 ) นอกจากนี้ ที่ ต.vaporariorum อาศัย undersurface ของใบพืช ไม่เข้าถึงได้อย่างง่ายดาย โดยทั่วไปอุปกรณ์ฉีดพ่น ( dittrich et al . 1990 ) ปัญหาเหล่านี้ได้เน้นความต้องการด้านการพัฒนาการ ต. vaporariorum การควบคุมทางเลือกกับกระดองหุ้มตัวสัตว์การกระทำ แต่ไม่มีความเป็นพิษในโรงเรือนที่อากาศสามารถควบคุมได้น้ํามันหอมระเหยของพืชอาจเป็นแหล่งทางเลือกสำหรับ
T . vaporariorumcontrol เพราะพวกเขาเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยสารสกัด และมักใช้เป็นเครื่องหอมและß avoring ตัวแทนในอาหารและเครื่องดื่ม เพราะเหตุนี้ อย่างมาก มีการเน้นพืชน้ำมันหอมระเหยหรือ phytochemicals เป็นแหล่งสารควบคุมแมลงในเชิงพาณิชย์เล็ก ๆน้อย ๆงานที่ได้ทำในความสัมพันธ์กับการควบคุม t.vaporariorum ถึงแม้ว่ากิจกรรม ) ของน้ำมันหอมระเหยพืชได้รับการอธิบายโดย isman ( 2000 ) .
บทความนี้อธิบายถึงห้องปฏิบัติการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินศักยภาพของพืชน้ำมันหอมระเหยเพื่อใช้เป็นสารกำจัดแมลงในเชิงพาณิชย์ 53 กิจกรรม ) ของน้ำมันหอมระเหยที่ได้รับการพัฒนากับแต่ละระยะ ( ไข่นางไม้และผู้ใหญ่ ) ของ ต. vaporariorum . เส้นทาง ) ของการกระทำของน้ํามันพืชทดสอบ ยังกล่าวถึง