ABSTRACT THE effect of moisture con

ABSTRACT THE effect of moisture content, fine material concentration and bulk density on the airflow resistance of long-grain rough rice was determined. Airflow resistance was measured at air velocities ranging from 0.013 to 0.387 mis, bulk densities from 480 to 604 kg/m3, fines concentrations from 0 to 30% and moisture contents from 12 to 24 %. Airflow resistance was accurately described by an empirical equation comprised of these variables with over 99% of the variance in resistance being accounted for by the variables. Inclusion of each variable significantly improved the prediction of airflow resistance. Using an air velocity of 0.10 m/s and typical design conditions of 18% moisture content, bulk density of 577 kg/m3 and clean rice (0% fines concentration) as a base condition, it was found that increasing fines concentration by 1% increased airflow resistance by 0.87 % , increasing bulk density by 16 kg/m3 (1 Ib/ft3) increased resistance by 3.37% and increasing moisture content by 1% decreased resistance by 3.73%.
INTRODUCTION
Estimating airflow resistance of a product is an important consideration in the design of grain drying and aeration systems. This is especially critical in rice drying and aeration systems since drying rate can influence cracking of rice kernels, which dramatically reduces market value. Although variables encountered in system design, such as packing, fines concentration and moisture content, are known to affect airflow resistance, little information is available on the relative contributions of these variables to airflow resistance in rough rice.
LITERATURE REVIEW
One of the earliest airflow resistance studies was conducted by Stirniman et al. (1931) using short-grain rough rice. Extensive curves of pressure drop versus airflow rate and rice depth were reported. Moisture content varied between 8 and 14.5 %, and test weight ranged from 563 to 615 kg/m3 (44 to 48 lb/bu). Since most rice currently produced in the United States is long
Article was subitted for publication in June, 1986: reviewed and approved for publication by the Electrical and Electronic Systems Div. of ASAE in May, 1987. Presented as ASAE Paper No. 86-3036. Published with approval of the Director, Agricultural Experiment Station. University of Arkansas. The authors are: TERRY J. SIEBENMORGEN. Assistant Professor, Agricultural Engineering Dept.. University of Arkansas, Fayetteville, AR; and VINOD K. JINDAL. Associate Professor, Division of Agricultural and Food Engineering, Asian Institute of Technology, Bangkok, Thailand.
grain, this study is of limited value. Shedd (1953) included rough rice as one of the grains in his study of airflow resistance in grains. Shedd measured the airflow resistance of rough rice at 13.4 and 20.7% moisture content (MC)* at loose fill and 'packed' fill. Relatively clean grain was used with some hulled grains (2.6% whole kernels and 1.6% broken kernels) but with no foreign material. Neither grain length nor variety was reported. Calderwod (1973) measured the airflow resistance of rough, brown and milled long- and medium-grain rice at 12 and 16% Me. Two levels of packing were tested, loose fill at an average bulk density of 633 kg/m3 (39.5 Ib/ft3) and packed fill at an average bulk density of 722 kg/m3 (45.1 Ib/ft3). Calderwood found that for long-grain rough rice with chaff and light-weight kernels removed by aspirating, airflow resistance decreased with increased moisture content. The change in resistance attributed to moisture content was minor compared to the more than doubled resistance due to packing. This conclusion was supported by Husain and Ojha (1969) and Agrawal and Chand (1974), who reported that rice bed depth had an effect on per unit depth airflow resistance. Bern and Charity (1975) used an equation form proposed by Ergun (1952) to relate pressure drop per unit depth to airflow rate and bulk density in corn. More recently, Bowrey and Intong (1983) reported the results of their study on pressure losses in two varieties of rough rice aerated at low velocities. They concluded that rice variety was the most important factor affecting porosity, which in turn dictated resistance to airflow. No information was found that related the percentage of fines in rice to airflow resistance. However, Haque et al. (1978) investigated this relationship in shelled corn. Twelve levels of fines concentration under loose fill were used with a wide range of airflow rates. Pressure drop increased linearly with increases in fines concentration up to about 20%. The data were used in developing an equation that predicted pressure drop in corn as affected by fines. A subsequent study was conducted by Grama et al. (1984) in which the effect on airflow resistance of various percentages of various sizes of fines in shelled corn was determined. It was found that the increase in airflow resistance due to the addition of fine material became greater as the size of the fines was decreased. Haque et al.(1982) measured airflow resistance across beds of corn, sorghum and wheat at four moisture contents ranging from 12.4 to 25.3%. The data were fitted to a nonlinear regression model that accurately described the relationship among static pressure drop, moisture content and airflow rate for all three grains. Given the reported importance of bulk density, fines
*All references to moisture content are on a wet basis.
© 1987 American Society of Agricultural Engineers 0001-2351187/3004-]]38$02.00 TRANSACTIONS of the ASAE 1138
20.3 em (inside diameter) PVC PIPE TEST COLUMN
PIEZOMETRIC RING CONNECTING T-c:;======~_==~PR~E:SSURETAPS
35.6 X 35.6 X 35.6 em AIR PLENUM
Fig. I-Airflow resistance test apparatus.
HIGH AND LOW FLOW RATE ROTAIoIETERS
TO AIR COMPRESSOR AUXILIARY ~=====:f.9::::t STORAGE SYSTEM
concentration and moisture content in determining airflow resistance in grains, this study was conducted to determine the overall and relative effect of these properties in determining airflow resistance in long-grain rough rice.
OBJECTIVES
The first objective of this study was to experimentally determine the resistance to airnow in a common variety of long-grain rough rice as affected by the following variables: 1. moisture content 2. fines concentration 3. bulk density. A second objective was to develop an empirical relationship between airflow resistance and varying levels of these experimental variables, based on the experimental data.
PROCEDURE
Airflow Resistance Apparatus The apparatus used to measure airflow resistance is shown in Fig. 1. The test column was constructed of flanged sections of PVC pipe which were 30.5 cm (l ft) deep and 20.3 cm (8 in.) in diameter (inside diameter). The sections were bolted together to provide a test column depth of 91.4 cm (3 ft). Piezometric rings were constructed at the vertical center of each section and connected to an inclined-tube manometer (graduated to 0.02 in w.g.) to measure pressure drop. A perforated sheet of steel with 0.206 cm (0.081 in.) diameter holes (42% open area) served as a floor for the test column. Air was supplied by a compressor with an auxiliary storage tank added to dampen the pressure/flow oscillations caused by compressor cycling. Airflow rate was measured by one of two rotameters: the first (Brookst Model 1357) measured flow rates in the range of0.424 to
Vol. 30(4):July-August. 1987
fLANGED AND GASKETED CONNECTIONS
0.911 Lis (0.898 to 1.93 ftJ/min); the second (Brooks Model 1307) measured rates from 1.42 to 12.2 Lis (3 to 25.8 ftJ/min). Each rotameter was equipped with a calibrated float supplied by the manufacturer. The airflow rate was manually adjusted by valves at each rotameter.
Experimental Design Airflow resistance was measured at three moisture content levels of 12, 18 and 24%, at fine material concentrations of 0, 5, 10, 15, 20, 25 and 30% and at three bulk densities ranging from that attained with loose fill to the maximum packing that could be achieved. Resistance was measured at sixteen airflow velocitieS:l: ranging from 0.0135 to 0.387 m/s. This range includes the airflow rates commonly used in rice systems as well as the airflow rate ranges used in the airflow resistance studies previously mentioned. Each moisture content level/fine material concentration combination was replicated twice to produce 42 experimental units, each of which was tested at three bulk densities. Although moisture content and fine material concentration were held at the desired levels for each replicate, bulk density varied as determined by the amount of packing. Bulk density was thus experimentally determined by dividing the weight of rice in the test cylinder by the rice volume at each packing level. A regression analysis was used in relating the variable effects to airflow resistance in the data analysis. This method of analysis did not require that the variables be maintained at set levels. Thus, the absence of maintaining bulk density at preset levels was not statistically restrictive.
tMention of a commercial name does not imply endorsement by the University of Arkansas. =l=Relerence to velocity implies an "apparent" velocity representing the volumetric flow rate (m.J/s) divided by the cross-sectional area (m2).
1139
TABLE 1. MASS PERCENTAGES OF RICE COMPONENTS AS SEPARATED BY THE A. T. FARREL MODEL 2B SEED CLEANER.
Component Mass, Mass percentage. kg %
As pirated material 2.3 0.23 Large kernels* 4.1 0,42 Clean rice 950.2 96.67 Fine materialt 26.3 2.68
*Material which passed over the top cleaner screen having #20 (20/64 inch) round holes. tMaterial which passed through the bottom cleaner screen having 0.159 cm x 1.27 cm slots.
Experimental Procedure Rice (Tebonnet variety) was harvested at the Rice Research and Extension Center. Stuttgart. AR, at 25% MC with a Massey Ferguson 750 combine. Immediately after combining, the rice was aspirated and cleaned in an A. T. Farrel Model 2B cleaner with a #20 (20/64 in.) round hole top screen a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรมผล ความชื้น ความเข้มข้นวัสดุปรับจำนวนมากความหนาแน่นความต้านทานการไหลของอากาศยาวเมล็ดข้าวหยาบที่ถูกกำหนด ต้านทานการไหลของอากาศถูกวัดที่ตะกอนอากาศตั้งแต่ 0.013 0.387 mis จำนวนมากความหนาแน่นจาก 480 กับ 604 kg/m3 ปรับความเข้มข้น 0 30% และความชื้นเนื้อหาจาก 12 เป็น 24% ต้านทานการไหลของอากาศได้อธิบายไว้อย่างถูกต้อง โดยสมการรวมที่ประกอบด้วยตัวแปรเหล่านี้ มีกว่า 99% ของความแปรปรวนในการต้านทานกำลังคิด โดยตัวแปร รวมของแต่ละตัวแปรมากขึ้นคำทำนายของความต้านทานการไหลของอากาศ ใช้ความเร็วอากาศของ 0.10 m/s และการออกแบบทั่วไปของเนื้อหาความชื้น 18% จำนวนมากความหนาแน่นของ 577 kg/m3 และทำความสะอาดข้าว (0% ปรับความเข้มข้น) เป็นเงื่อนไขพื้นฐาน พบว่า เพิ่มปรับความเข้มข้น 1% เพิ่มการต้านทานการไหลของอากาศ โดย 0.87% เพิ่มความหนาแน่นจำนวนมาก โดยความต้านทาน kg/m3 (1 Ib/ft3) เพิ่มขึ้น 16 3.37% และเนื้อหาความชื้นเพิ่มขึ้นความต้านทานลดลง 1% 3.73% แนะนำ ประเมินความต้านทานไหลของอากาศของผลิตภัณฑ์เป็นการพิจารณาสำคัญในการออกแบบระบบแห้งและ aeration เมล็ด นี่เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะในข้าวแห้ง และระบบ aeration ตั้งแต่อัตราการอบแห้งสามารถมีอิทธิพลต่อการถอดรหัสของเมล็ดข้าว ซึ่งลดค่าการตลาดอย่างมาก แม้ว่าตัวแปรที่พบในการออกแบบระบบ เช่นบันทึก ปรับความเข้มข้นและชื้น ทราบว่ามีผลต่อการต้านทานการไหลของอากาศ น้อยมีข้อมูลในการจัดสรรแบบสัมพัทธ์ของตัวแปรเหล่านี้จะต้านทานการไหลของอากาศในข้าวหยาบ การทบทวนวรรณกรรม ศึกษาความต้านทานไหลเวียนของอากาศเริ่มแรกอย่างใดอย่างหนึ่งได้ดำเนินการโดย Stirniman et al. (1931) ใช้สั้นหยาบข้าว มีรายงานอย่างละเอียดโค้งของปล่อยความดันเทียบกับความลึกของข้าวและอัตราไหลของอากาศ ชื้นที่แตกต่างกันระหว่าง 8 และ 14.5% และทดสอบน้ำหนักอยู่ในช่วงจาก 563 การ 615 kg/m3 (bu 44-48 ปอนด์) เนื่องจากข้าวที่ผลิตในสหรัฐอเมริกาในปัจจุบันส่วนใหญ่มีความยาวบทความ subitted ตีพิมพ์ในเดือนมิถุนายน 1986: ตรวจทาน และอนุมัติสำหรับพิมพ์ไฟฟ้าและผู้จัดการสายของอิเล็กทรอนิกส์ระบบ ASAE พฤษภาคม 1987 แสดงเป็น ASAE กระดาษหมายเลข 86-3036 เผยแพร่ ด้วยการอนุมัติของผู้อำนวยการ สถานีทดลองเกษตร มหาวิทยาลัยอาร์คันซอ มีผู้เขียน: SIEBENMORGEN เจ.เทอร์รี่ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ฝ่ายวิศวกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยอาร์คันซอ ฟาเยตต์วิลล์ AR และ VINOD คุณ JINDAL รองศาสตราจารย์ กองเกษตร และอาหารวิศวกรรม เอเชีย สถาบันเทคโนโลยี กรุงเทพ ไทย ข้าว การศึกษานี้เป็นของค่าจำกัด Shedd (1953) รวมข้าวหยาบเป็นธัญพืชในศึกษาต้านการไหลของอากาศในแป้งอย่างใดอย่างหนึ่ง Shedd วัดความต้านทานการไหลของอากาศของข้าวหยาบที่ 13.4 และ 20.7% ชื้น (MC) * ที่เติมหลวมและเติม 'รวบรวม' ใช้เมล็ดค่อนข้างสะอาด มีธัญพืชบาง hulled (เมล็ดทั้งหมด 2.6% และ 1.6% เสียเมล็ด) แต่ มีวัสดุไม่ต่าง มีรายงานไม่มีเมล็ดยาวหรือหลากหลาย Calderwod (1973) วัดความต้านทานการไหลของอากาศของหยาบ น้ำตาล และสารยาว - และสื่อข้าวที่ 12 และ 16% Me. ระดับสองของบรรจุภัณฑ์ถูกเติมหลวม ผ่านการทดสอบที่มีความหนาแน่นเฉลี่ยจำนวนมากของ 633 kg/m3 (39.5 Ib/ft3) และเติมบรรจุที่มีความหนาแน่นเฉลี่ยจำนวนมากของ 722 kg/m3 (45.1 Ib/ft3) Calderwood พบว่า ในเมล็ดยาวข้าวหยาบแกลบและเมล็ดน้ำหนักเบาเอา โดย aspirating ต้านทานการไหลของอากาศลดลง มีความชื้นเพิ่มเนื้อหา การเปลี่ยนแปลงความต้านทานที่เกิดจากการชื้นได้เล็กน้อยเมื่อเทียบกับความต้านทานมากกว่า doubled เนื่องจากบรรจุ ข้อสรุปนี้ได้รับการสนับสนุน โดยฮุซเซน และ Ojha (1969) และ Agrawal และแชนด์ (1974), ที่รายงานว่า ข้าวเตียงลึกมีผลต่อความต้านทานการไหลของอากาศความลึกหน่วย เบิร์นและกุศล (1975) ใช้สมการรูปแบบที่เสนอ โดย Ergun (1952) ที่เกี่ยวข้องปล่อยแรงดันต่อหน่วยความลึกการไหลของอากาศจำนวนมากและอัตราความหนาแน่นในข้าวโพด เมื่อเร็ว ๆ นี้ Bowrey และ Intong (1983) รายงานผลการเรียนในสูญเสียความดันในสองสายพันธุ์ของข้าวหยาบอากาศที่ตะกอนต่ำสุด พวกเขาสรุปว่า ข้าวต่าง ๆ เป็นปัจจัยสำคัญที่กระทบ porosity ซึ่งจะบอกความต้านทานการไหลของอากาศ ไม่พบข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเปอร์เซ็นต์ของค่าปรับข้าวต้านทานการไหลของอากาศ อย่างไรก็ตาม Haque et al. (1978) ตรวจสอบความสัมพันธ์นี้ในข้าวโพดปลอกเปลือกให้หมด ปรับความเข้มข้นภายใต้เติมหลวมสิบสองระดับที่ใช้กับอัตราไหลของอากาศ ดันเพิ่มขึ้นเชิงเส้นกับการเพิ่มขึ้นในการปรับความเข้มข้นถึง 20% ข้อมูลที่ใช้ในการพัฒนาสมการทำนายความดันหล่นในข้าวโพดได้รับผลกระทบ โดยการปรับ การศึกษาต่อมาได้ดำเนินการโดย Grama et al. (1984) ในซึ่ง มีกำหนดผลต้านทานการไหลของอากาศต่าง ๆ เปอร์เซ็นต์ของขนาดต่าง ๆ ของสินไหมในข้าวโพดปลอกเปลือกให้หมด พบว่า การเพิ่มขึ้นของความต้านทานการไหลของอากาศเนื่องจากการเพิ่มวัสดุดีกลายเป็นมากขึ้นขณะที่มีลดขนาดของการปรับ Haque et al.(1982) วัดความต้านทานการไหลของอากาศระหว่างเตียงของข้าวโพด ข้าวฟ่าง และข้าวสาลีที่เนื้อหาความชื้น 4 ตั้งแต่ 12.4 25.3% ข้อมูลถูกติดตั้งแบบจำลองถดถอยไม่เชิงเส้นที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างดันสถิต เนื้อหาความชื้น และอัตราการไหลของอากาศสำหรับธัญพืชทั้งหมดสามอย่างถูกต้อง ให้ความสำคัญรายงานจำนวนมากความหนาแน่น ค่าปรับ * ทั้งหมดอ้างอิงชื้นเปียกตามได้ © 1987 สหรัฐอเมริกาสมาคมเกษตรวิศวกรราคา 0001-2351187/3004-]] 38 ธุรกรรม $02.00 ASAE 1138 พีวีซียาว 20.3 (ภายในเส้นผ่าศูนย์กลาง) คอลัมน์ทดสอบท่อ เชื่อมต่อวงแหวน PIEZOMETRIC T-c:; === ~ _== ~ PR ~ E:SSURETAPS 35.6 x 35.6 X ยาว 35.6 AIR PLENUM ฟิก เครื่องมือทดสอบความต้านทานฉันไหลเวียนของอากาศ ROTAIoIETERS อัตราการไหลสูง และต่ำ เพื่ออัด ~===:f.9:::t เสริมเก็บระบบ เนื้อหาในการกำหนดความต้านทานการไหลของอากาศในธัญพืชเข้มข้นและความชื้น การศึกษานี้ได้ดำเนินการเพื่อกำหนดผลรวม และแบบย่อของคุณสมบัติเหล่านี้ในการกำหนดความต้านทานการไหลของอากาศยาวเมล็ดข้าวหยาบ วัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์แรกของการศึกษานี้คือการ กำหนดความต้านทานการ airnow ต่าง ๆ ทั่วเมล็ดยาวข้าวหยาบเป็นที่ได้รับผลกระทบจากตัวแปรต่อไปนี้ experimentally: 1. ชื้น 2 ปรับความเข้มข้น 3 ความหนาแน่นของกลุ่ม วัตถุประสงค์ที่สองคือการ พัฒนาความสัมพันธ์รวมระหว่างความต้านทานการไหลของอากาศและแตกต่างกันระดับการทดลองตัวแปรเหล่านี้ ตามข้อมูลทดลอง ขั้นตอนการ เครื่องต้านทานการไหลของอากาศเครื่องมือที่ใช้วัดความต้านทานการไหลของอากาศจะแสดงใน Fig. 1 คอลัมน์ทดสอบถูกสร้าง-แบบหน้าแปลนส่วนท่อ PVC ซึ่ง 30.5 ซม. (l ฟุต) ลึกและ 20.3 ซม. (8 ค่ะ) เส้นผ่านศูนย์กลาง (ภายในเส้นผ่าศูนย์กลาง) ส่วนถูก bolted เข้าด้วยกันเพื่อให้ความลึกคอลัมน์ทดสอบ 91.4 เซนติเมตร (3 ฟุต) แหวน piezometric ถูกสร้างที่แต่ละส่วนตามแนวตั้ง และเชื่อมต่อกับ manometer หลอดหัวการ (ศึกษา-0.02 ใน w.g.) วัดดัน แผ่นเหล็กที่มีรูเส้นผ่าศูนย์กลางซม. 0.206 (0.081 ค่ะ) (42% เปิดตั้ง) เป็นชั้นสำหรับคอลัมน์ทดสอบ perforated อากาศที่ให้ โดยการบีบ ด้วยการเสริมถังเพิ่มชุ่มแกว่งแรงดัน/กระแสที่เกิดจากคอมเพรสเซอร์ขี่จักรยาน มีวัดอัตราไหลของอากาศ โดย rotameters สอง: ราคาไหลใน of0.424 ช่วงการวัดครั้งแรก (Brookst รุ่น 1357) ปี 30 (4): กรกฎาคมสิงหาคม 1987 -แบบหน้าแปลนและ GASKETED เชื่อมต่อ Lis 0.911 (0.898 ไปนาทีละ 1.93 ftJ); ที่สอง (บรู๊คส์รุ่น 1307) วัดราคา 1.42 การ 12.2 Lis (3 ถึง 25.8 ftJ/min) แต่ละ rotameter มีพร้อมลอย calibrated ที่จัดทำ โดยผู้ผลิต อัตราไหลของอากาศด้วยตนเองได้ถูกปรับปรุง โดยวาล์วที่ละ rotameter ต้านทานการไหลของอากาศออกแบบทดลองถูกวัด ที่สามความชื้นระดับเนื้อหาของ 12, 18 และ 24% ความเข้มข้นวัสดุปรับ 0, 5, 10, 15, 20, 25 และ 30% และ ที่สามจำนวนมากความหนาแน่นตั้งแต่ที่บรรลุการบันทึกสูงสุดที่สามารถทำได้ ด้วยการเติมหลวม ความต้านทานที่วัดที่สิบหกไหลเวียนของอากาศตะกอน: l: ตั้งแต่ 0.0135 0.387 m/s ช่วงนี้มีอัตราไหลของอากาศที่ใช้กันทั่วไปในระบบข้าวเป็นช่วงอัตราการไหลของอากาศที่ใช้ในการศึกษาต้านทานการไหลของอากาศที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ แต่ละชุดเนื้อหาวัสดุ/ปรับระดับความเข้มข้นความชื้นถูกจำลองแบบสองในการผลิตหน่วยทดลอง 42 ซึ่งได้รับการทดสอบที่สามเป็นกลุ่มแน่น แม้ว่าความชื้นเนื้อหา และปรับความเข้มข้นวัตถุดิบถือได้ว่าเป็นระดับที่ระบุสำหรับแต่ละซ้ำ ความหนาแน่นเป็นกลุ่มที่แตกต่างกัน ตามที่บันทึกไว้ Experimentally จึงได้กำหนดความหนาแน่นจำนวนมาก โดยแบ่งน้ำหนักของข้าวในถังทดสอบโดยปริมาณข้าวในแต่ละระดับจัด ใช้การวิเคราะห์การถดถอยในลักษณะตัวแปรที่เกี่ยวข้องเพื่อต้านทานการไหลของอากาศในการวิเคราะห์ข้อมูล วิธีการวิเคราะห์นี้ไม่ได้ต้องการที่รักษาตัวแปรในระดับที่กำหนด ดังนั้น การขาดงานของการรักษาความหนาแน่นจำนวนมากในระดับที่กำหนดไว้ล่วงหน้าได้ไม่จำกัดทางสถิติ tMention เป็นชื่อทางการค้าได้เป็นการสลักหลัง โดยมหาวิทยาลัยอาร์คันซอ = l = Relerence เพื่อความเร็วหมายถึงความเร็ว "ชัดเจน" ที่แสดงใน volumetric อัตราการไหล (m.J/s) หาร ด้วยพื้นที่เหลว (m2) 1139 ตารางที่ 1 เปอร์เซ็นต์มวลของข้าว เป็นส่วนประกอบที่คั่น ด้วย FARREL ต.อ.จำลอง 2B เมล็ดสะอาด ส่วนประกอบมวล เปอร์เซ็นต์ของมวล กก.% เป็นวัสดุถุ 2.3 0.23 ใหญ่เมล็ด * 4.1 0,42 สะอาดข้าว 950.2 96.67 ดี materialt 26.3 2.68 * วัสดุที่ส่งผ่านหน้าจอทำความสะอาดด้านบนมี #20 (20/64 นิ้ว) รอบหลุม tMaterial ที่ผ่านหน้าทำความสะอาดจอมีช่อง 0.159 ซม. x 1.27 ซม. ข้าวกระบวนการทดลอง (Tebonnet หลากหลาย) ถูกเก็บเกี่ยวในการวิจัยข้าวและศูนย์ขยาย สตุตการ์ต AR, 25% MC กับรวมเฟอร์กูสัน Massey 750 ทันทีหลังจากรวม ข้าว aspirated และความสะอาดใน 2B รุ่น Farrel ต.อ.สะอาด ด้วย #20 (20/64 ค่ะ) รอบหลุมบนหน้าจอการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของความชื้นที่มีความเข้มข้นวัสดุดีและความหนาแน่นในการต้านทานข้าวเมล็ดยาวหยาบจะถูกนำ การต้านทานอากาศวัดที่ความเร็วตั้งแต่ 0.013 ถึง 0.387 และเป็นกลุ่มหนาแน่น จาก 480 ไป 604 kg / m3 , ค่าปรับความเข้มข้น 0 ถึง 30 % และความชื้น จาก 12 ถึง 24 %การต้านทานได้อย่างถูกต้องอธิบายโดยสมการเชิงประจักษ์ประกอบด้วยตัวแปรเหล่านี้กว่า 99% ของความแปรปรวนในการต้านทานการคิดโดยตัวแปร รวมของแต่ละตัวแปรพยากรณ์การเพิ่มขึ้นของความต้านทาน การใช้ความเร็วของอากาศ 0.10 เมตร / วินาทีและโดยทั่วไปการออกแบบเงื่อนไขของความชื้น 18 %ความหนาแน่นรวม 577 kg / m3 และทำความสะอาดข้าว ( 0 % ปรับความเข้มข้น ) เป็นฐาน สภาพ พบว่า การปรับความเข้มข้น 1% เพิ่มขึ้น 0.87 ให้ความต้านทานเพิ่มขึ้น ความหนาแน่น 16 kg / m3 ( 1 ปอนด์ / คว้าแชมป์ ) เพิ่มความต้านทานโดย 3.37 % และเพิ่มความชื้นโดย % 1 ลดความต้านทานโดย 3.73 ล้านบาท

แนะนำการประเมินการต้านทานของผลิตภัณฑ์เป็นข้อพิจารณาที่สำคัญในการออกแบบของการอบแห้งและระบบอากาศ นี้โดยเฉพาะที่สำคัญในข้าวแห้งและระบบอากาศเนื่องจากอัตราการอบแห้งสามารถมีอิทธิพลต่อการแตกของเมล็ดข้าว ซึ่งสามารถลดมูลค่าตลาด แม้ว่าตัวแปรที่พบในการออกแบบระบบ เช่น การบรรจุ และการปรับปริมาณความชื้นเป็นที่รู้จักกันส่งผลกระทบต่อการต้านทาน , ข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆสามารถใช้ได้กับญาติบริจาคของตัวแปรเหล่านี้เพื่อให้ต้านทานในข้าวที่ขรุขระ

ทบทวนวรรณกรรมหนึ่งที่เก่าแก่ที่สุดของความต้านทานการศึกษาดำเนินการโดย stirniman et al . ( 1931 ) โดยใช้เมล็ดสั้น หยาบ ข้าว ที่กว้างขวางของความดันที่ลดลงเมื่อเทียบกับอัตราการไหลของอากาศเป็นเส้นโค้งและข้าวความลึกมีรายงานความชื้นที่แตกต่างกันระหว่าง 8 และ 14.5% และน้ำหนักแบบทดสอบมีค่าแต่ถึง 615 kg / m3 ( 44 - 48 ปอนด์ / บู ) เนื่องจากส่วนใหญ่ข้าวที่ผลิตในปัจจุบันในสหรัฐอเมริกาเป็นบทความยาว
คือ subitted ตีพิมพ์ในมิถุนายน 1986 : การตรวจทาน และอนุมัติให้ตีพิมพ์โดยไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์ และระบบต่างๆของเซ่ ในเดือนพฤษภาคม 1987 แสดงเป็นกระดาษเปล่า 86-3036 เซ่ .เผยแพร่โดยความเห็นชอบของผู้อำนวยการสถานีทดลองเกษตร มหาวิทยาลัยแห่งรัฐอาร์คันซอ ผู้เขียน : เทอร์รี่ เจ siebenmorgen . ผู้ช่วยศาสตราจารย์ , ภาควิชาวิศวกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยอาร์คันซอวิลล์ , AR , วิน เข้าร่วม และ . . . รองศาสตราจารย์ ภาควิชาวิศวกรรมเกษตรและอาหาร สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย , กรุงเทพ , ประเทศไทย
ลายไม้การศึกษานี้มีจำกัด เชด ( 1953 ) รวมหยาบข้าวเป็นธัญพืชในการศึกษาการไหลของอากาศต้านทานในธัญพืช เชดวัดให้ความต้านทานของข้าวที่ทั้งหยาบ และ 20.7 % ความชื้น ( MC ) * ที่กรอกหลวมและ ' ห่อ ' เติม ค่อนข้างสะอาดเม็ดใช้กับบาง hulled เมล็ด ( 2.6% ทั้งเมล็ด และร้อยละ 1.6 แตกเมล็ด ) แต่ไม่มีต่างประเทศวัสดุและความยาวของเมล็ดหรือหลายรายงาน calderwod ( 1973 ) วัดการต้านทานของขรุขระ สีน้ำตาล และ ข้าวสารและข้าวเมล็ดยาว - กลางที่ 12 และ 16 % มา สองระดับของการบรรจุทดสอบกรอกหลวมเวลาเฉลี่ยความหนาแน่นของ 633 kg / m3 ( 39.5 IB / คว้าแชมป์ ) และบริการเติมเวลาเฉลี่ยความหนาแน่นของ 722 kg / m3 ( 45.1 IB / คว้าแชมป์ )คอลเดอร์วูด พบว่าข้าวเมล็ดยาวและหยาบด้วยแกลบออกโดยเมล็ด น้ำหนักเบา สำลัก ให้ต้านทานลดลง เพิ่มความชื้น การเปลี่ยนแปลงในการต้านทาน ประกอบกับความชื้นได้น้อย เมื่อเทียบกับมากกว่าสองเท่าความต้านทานเนื่องจากการบรรจุ ข้อสรุปนี้ได้รับการสนับสนุนจาก husain และออฮา ( 1969 ) และ Agrawal แชนด์ ( 2517 ) , และที่รายงานว่า ความลึกของเตียงข้าวมีผลต่อต่อหน่วยความลึกของความต้านทาน เบิร์นและการกุศล ( 1975 ) ใช้สมการรูปแบบที่เสนอโดย ergun ( 1952 ) ที่เกี่ยวข้องกับความดันที่ลดลงต่อหน่วยให้คะแนนและความลึกของความหนาแน่นในข้าวโพด เมื่อเร็วๆ นี้ และ บาวรี่ intong ( 1983 ) รายงานผลการศึกษาของพวกเขาในการสูญเสียความดันในพันธุ์ข้าวหยาบ ( ที่ความเร็วต่ำ