As a teenager in Boston in the 1960

As a teenager in Boston in the 1960s, then in New York starting in the 1970s, Nan Goldin has taken intensely personal, spontaneous, sexual, and transgressive photographs of her family, friends, and lovers. In 1979 she presented her first slideshow in a New York City nightclub, and her richly colored, snap-shot-like photographs were soon heralded as a groundbreaking contribution to fine art photography. The Ballad of Sexual Dependency—the name she gave her ever-evolving show—eventually grew into a forty-five-minute multimedia presentation of more than 900 photographs, accompanied by a musical soundtrack, and published as an award-winning book.
Goldin’s work has been the subject of two major touring retrospectives: one organized in 1996 by the Whitney Museum of American Art and another, in 2001, by the Centre Pompidou, Paris, and Whitechapel Art Gallery, London. Recent exhibitions include the slide and video presentation Sisters, Saints & Sybils at La Chapelle de la Salpêtrière, Paris, and her contributions to the 40th Les Rencontres d’Arles in 2009. Goldin was admitted to the French Legion of Honor in 2006 and received the Hasselblad Foundation International Award in 2007. The Ballad of Sexual Dependency was presented live in Turbine Hall at Tate Modern, London, in 2008, and the slideshow was installed in the exhibitionHere is Every. Four Decades of Contemporary Art at The Museum of Modern Art, New York, September 2008 to March 2009. Her Scopophilia exhibition was part of Patrice Chéreau’s special program at the Louvre.
Goldin was presented the Lucie Award in 2014 for Outstanding Achievement in Portraiture. She lives and works in Paris and New York.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นวัยรุ่นในเมืองบอสตันในปี 1960 แล้วในนิวยอร์ก ในทศวรรษ 1970, Nan Goldin ได้ดำเนินความส่วนบุคคล อยู่ เพศ และ transgressive รูปถ่าย ของเธอครอบครัว เพื่อน คนรัก ในปีค.ศ. 1979 เธอแสดงสไลด์โชว์ครั้งแรกของเธอในนิวยอร์กไนท์คลับ และรูปถ่ายสีมั่งคั่ง สแนปช็อตเหมือนเธอถูกยกย่องว่า เป็นศิลปะถ่ายภาพร่วมคว้าเร็ว ๆ นี้ ในบทกวีของทางเพศอ้างอิง — ชื่อเธอให้แสดงการตอบสนองของเธอซึ่งเติบโตในที่สุดลงในงานนำเสนอมัลติมีเดีย forty-five นาทีของภาพมากกว่า 900 พร้อม ด้วยเสียงดนตรี และเผยแพร่เป็นหนังสือรางวัลงานของ Goldin แล้วเรื่องของ retrospectives จักรยานทัวร์ริ่งหลักสอง: หนึ่งจัดในปี 1996 โดยวิทนีย์พิพิธภัณฑ์ศิลป์อเมริกาและอื่น ในปีค.ศ. 2001 โดยศูนย์ง ปารีส และ Whitechapel ศิลป์ ลอนดอน นิทรรศการล่าสุดมีภาพนิ่ง และงานนำเสนอวิดีโอน้องสาว นักบุญ และ Sybils ที่ลาปัคเดอลา Salpêtrière ปารีส และเธอสรร d'Arles Rencontres เลส 40 ในปี 2552 Goldin ได้รับเข้าไปฝรั่งเศสพยุหะของเกียรติยศในปี 2006 และได้รับรางวัลนานาชาติมูลนิธิ Hasselblad ในปี 2007 ในบทกวีของทางเพศอ้างอิงได้นำเสนอสดในหอกังหันที่สมัยศิลป์ ลอนดอน 2551 และสไลด์โชว์ถูกติดตั้งใน exhibitionHere เป็นทุก สี่ทศวรรษศิลปะร่วมสมัยที่พิพิธภัณฑ์สมัยใหม่ศิลปะ นิวยอร์ก 2008 กันยายนถึงเดือน 2552 มีนาคม นิทรรศการ Scopophilia เธอเป็นส่วนหนึ่งของ Patrice Chéreau โปรแกรมพิเศษที่ลูฟร์Goldin นำเสนอรางวัล Lucie ในปี 2557 สำหรับความสำเร็จที่โดดเด่นใน Portraiture เธออาศัยอยู่ และทำงานในปารีสและนิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นวัยรุ่นในบอสตันในปี 1960 จากนั้นในนิวยอร์กเริ่มต้นในปี 1970 โกลดินน่านได้ดำเนินการส่วนบุคคลอย่างเข้มข้นที่เกิดขึ้นเองทางเพศและรูปถ่าย transgressive ครอบครัวของเธอเพื่อนและคนรัก ในปี 1979 เธอแสดงสไลด์โชว์ครั้งแรกของเธอในไนท์คลับในนิวยอร์กซิตี้และเธอสีมั่งคั่งรูปภาพสแนปช็อตเหมือนถูกประกาศในเร็ว ๆ นี้เป็นผลงานที่ก้าวล้ำในการถ่ายภาพศิลปะ บทกวีของชื่อพึ่งพาที่เพศของเธอให้เธอตลอดการพัฒนาแสดงในที่สุดก็กลายเป็นนำเสนอมัลติมีเดียสี่สิบห้านาทีกว่า 900 ภาพมาพร้อมกับซาวด์ดนตรีและการตีพิมพ์เป็นหนังสือที่ได้รับรางวัล.
การทำงานของโกลดินของ ได้รับเรื่องของสอง retrospectives ท่องเที่ยวที่สำคัญหนึ่งที่จัดขึ้นในปี 1996 โดยวิทนีย์พิพิธภัณฑ์ศิลปะอเมริกันและอีกในปี 2001 โดยศูนย์ปอมปิดูปารีสและไวท์ชาเพิลศิลป์ลอนดอน การจัดนิทรรศการที่ผ่านมารวมถึงภาพนิ่งและวิดีโอนำเสนอน้องสาวเซนต์สและ Sybils ที่ La Chapelle de la Salpêtrièreปารีสและผลงานของเธอไปที่ 40 Les Rencontres d'Arles ในปี 2009 โกลดินเป็นที่ยอมรับของกองทัพฝรั่งเศสเกียรติยศในปี 2006 และได้รับการ Hasselblad มูลนิธิรางวัลนานาชาติในปี 2007 ในบทกวีของการพึ่งพาเพศที่ถูกนำเสนอที่อาศัยอยู่ในฮอลล์กังหันที่ Tate Modern ลอนดอนในปี 2008 และสไลด์โชว์ถูกติดตั้งใน exhibitionHere เป็นทุกคน สี่ทศวรรษของศิลปะร่วมสมัยที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่, นิวยอร์ก, กันยายน 2008 ถึงเดือนมีนาคม 2009 จัดแสดงนิทรรศการ Scopophilia เธอเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมพิเศษทริ Chereau ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์.
โกลดินถูกนำเสนอรางวัลลูซีในปี 2014 สำหรับความสำเร็จใน Portraiture เธออาศัยอยู่และทำงานในกรุงปารีสและนิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นวัยรุ่นในบอสตันในปี 1960 จากนั้นในนิวยอร์กเริ่มต้นในปี 1970 , นาน โกลดิน ได้รับส่วนบุคคลอย่างเข้มข้นขึ้น ทางเพศ และรูปถ่าย transgressive ของครอบครัว เพื่อน และคนรัก ในปี 1979 เธอแสดงสไลด์โชว์ครั้งแรกของเธอในนิวยอร์กซิตี้ไนท์คลับและมั่งคั่งสีสแนปยิงเหมือนรูปถ่ายในไม่ช้า heralded ตั้งแต่ผลงานการถ่ายภาพศิลปะ เพลงของการพึ่งพาชื่อเธอเคยพัฒนาแสดงในที่สุด ตัว เป็น สี่สิบห้านาที มัลติมีเดีย การนำเสนอกว่า 900 ภาพ พร้อม ด้วยซาวด์ดนตรีและได้รับการตีพิมพ์เป็นหนังสือที่ได้รับรางวัล
โกลดินงานได้รับเรื่องของ 2 สาขาการท่องเที่ยวย้อนหลัง : หนึ่งจัดในปี 1996 โดยพิพิธภัณฑ์ศิลปะอื่น ในปี 2001 โดยศูนย์ปอมปิดู , ปารีส และฆาตกร Art Gallery ที่ลอนดอน ล่าสุดนิทรรศการรวมถึงภาพนิ่งและวีดีโอนำเสนอพี่น้องนักบุญ& sybils ที่ ลา ชาแปลล์ เดอ ลา ซาล์ปêไตรè re , ปารีสและเงินสมทบของเธอไป 40 เลส rencontres d'arles ในปี 2009 โกลดินเข้าโรงกองทหารฝรั่งเศสแห่งเกียรติยศในปี 2549 และได้รับรางวัลนานาชาติมูลนิธิ Hasselblad ใน 2007 เพลงของเรื่องถูกเสนออยู่ในการพึ่งพากังหัน Hall ที่ Tate Modern , ลอนดอน , ใน 2008 , และสไลด์โชว์ที่ติดตั้งใน exhibitionhere คือทุกสี่ทศวรรษศิลปะร่วมสมัยที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่นิวยอร์ก กันยายน 2551 ถึง มีนาคม 2552 เธอ scopophilia จัดแสดงเป็นส่วนหนึ่งของ Patrice Ch é reau โปรแกรมพิเศษที่ลูฟร์ .
โกลดินถูกมอบลูซี่ในปี 2014 สำหรับความสำเร็จในเพลง . เธออาศัยและทำงานในปารีส และนิวยอร์ก