This book starts in Berlin with a l

This book starts in Berlin with a little boy, Bruno, finding out that he has to leave his luxurious home. We find out that his dad is a soldier and that they have to black out the windows at night.

As Bruno tells the story he describes that a man called " The Fury" came to dinner at his house just before his family had to move. He says he was: rude, impatient, shouty, little and with a tiny moustache that made Bruno think that he had forgotten to shave a bit.


Sign up to our Bookmarks newsletter
Read more
Bruno's family have to go the train station to travel to their new home and they get onto a comfortable and quite spacious train. However, Bruno observes that there is a second train opposite theirs, traveling in the same direction, with hundreds of people cramped on it and he wonders if he should tell them that here is plenty of space on his train.

Bruno's new house is at a place that he calls "Out With" and he eventually discovers that it is in Poland not Germany.

Bruno thinks that moving house was a mistake and he hates it there because it is very lonely. He misses his friends from Berlin and his grandparents. He is puzzled about why he is separated from thousands of people by a high fence, topped with bales of razor wire, because he wants to go and play with the children on the other side of it. He wants to know why everyone on the other side wears striped pyjamas.

Eventually, Bruno finds himself so lonely that he can't resist the urge to go and befriend some of the boys on the other side of the fence. He makes friends with a boy called Schmuel, who turns out to have exactly the same birthday as him. They meet every day, and Bruno takes him bits of food because he looks so scrawny and he is always hungry. Schmuel tells Bruno that everyone on his side of the fence is a Jew and that the soldiers hate them, but Bruno cannot understand this and is sure his father wouldn't hate anyone.

This was a powerful story and a brilliant book. It is completely told through the eyes of a young boy and I think the author has done this brilliantly. Bruno is always talking about things that are important to him like missing his friends and his old house, but from the background details the reader realizes the situation he is in. This book really made me think and I would recommend it to anyone of ten and above.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังสือเล่มนี้เริ่มต้นในเบอร์ลินกับเด็กน้อย Bruno หาว่า เขาได้ออกจากบ้านหรูหรา เราค้นหาว่า พ่อของเขาเป็นทหาร และที่เป็นสีดำออกหน้าต่างในเวลากลางคืนเป็น Bruno บอกเรื่องราวเขาอธิบายว่า คนที่เรียกว่า "โกรธ"มาค่ำที่บ้านของเขาก่อนที่ครอบครัวของเขาได้ย้าย เขากล่าวว่า เขา: หยาบคาย ใจร้อน shouty น้อย และ มีหนวดเล็ก ๆ ที่ทำ Bruno ที่คิดว่า เขาได้ลืมการโกนบิตสมัครสมาชิกจดหมายข่าวคั่น อ่านเพิ่มเติมครอบครัวของ Bruno ต้องไปสถานีรถไฟเพื่อเดินทางไปที่บ้านใหม่ และได้รับบนรถไฟสบาย และกว้างขวางมาก อย่างไรก็ตาม Bruno สังเกตว่า มีรถไฟสองตรงข้ามกับพวกเขา การเดินทางในทิศทางเดียวกัน มีหลายร้อยคนที่แคบในความมหัศจรรย์และเขาถ้าเขาจะบอกพวกเขาว่า นี่คือพื้นที่บนรถไฟบ้านใหม่ของ Bruno คือที่ เขาเรียก "ออกด้วย" และในที่สุดเขาพบว่า มันเป็นในโปแลนด์เยอรมนีไม่Bruno คิดว่า ย้ายบ้านผิด และเขาเกลียดมันมี เพราะว่าเหงามาก เขาคิดถึงเพื่อนของเขาจากเบอร์ลินและปู่ย่าตายายของเขา เขาเป็นทั้งพิศวงทั้งมหัศจรรย์เกี่ยวกับทำไมเขาถูกแยกออกจากพันคนด้วยรั้วสูง ราด ด้วยแท่งลวดมีดโกน เนื่องจากเขาต้องไป และเล่นกับเด็กในด้านอื่น ๆ ของมัน อยากทราบว่าทำไมทุกคนในด้านอื่น ๆ สวมชุดนอนลาย, Bruno พบโดดเดี่ยวที่เขาไม่อยากไป และผูกมิตรของเด็กในด้านอื่น ๆ ของรั้ว เขาทำให้เพื่อน ด้วยเรียกว่า Schmuel เด็กชายที่จะออกมาได้ตรงวันเกิดเดียวกันเป็นเขา พวกเขาตอบสนองทุกวัน และ Bruno พาเขาบิตของอาหาร เพราะเขาดู scrawny มาก และเขาจะหิว Schmuel บอกว่า ทุกคนเขาด้านบนของรั้วเป็นคนยิว และทหารเกลียดพวกเขา แต่ Bruno ไม่เข้าใจนี้ Bruno และมั่นใจว่า พ่อของเขาจะไม่เกลียดใครนี่คือเรื่องราวอันทรงพลังและสมุดเยี่ยม ทั้งหมดมีการบอกว่า ของเด็กหนุ่ม และคิดว่า ผู้เขียนได้ทำเก่ง Bruno เสมอพูดสิ่งที่สำคัญกับเขาเหมือนเพื่อนของเขาและบ้านของเขา แต่จากรายละเอียดพื้นหลัง อ่านตระหนักถึงสถานการณ์ที่เขาอยู่ใน หนังสือเล่มนี้จริง ๆ ทำให้ผมคิด และผมอยากแนะนำทุกคนสิบ และข้างต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือเล่มนี้จะเริ่มต้นในเบอร์ลินกับเด็กน้อย, บรูโน่หาว่าเขาจะต้องออกจากบ้านสุดหรูของเขา เราพบว่าพ่อของเขาเป็นทหารและว่าพวกเขามีสีดำออกไปนอกหน้าต่างในเวลากลางคืน. ในฐานะที่เป็นบรูโน่บอกเล่าเรื่องราวที่เขาอธิบายว่าคนที่เรียกว่า "โกรธ" มากินข้าวเย็นที่บ้านของเขาเพียงก่อนที่ครอบครัวของเขาต้องย้าย เขาบอกว่าเขาคือ:. หยาบคายใจร้อน shouty เล็ก ๆ น้อย ๆ และมีหนวดเล็ก ๆ ที่ทำให้บรูโน่คิดว่าเขาลืมที่จะโกนบิตลงทะเบียนเพื่อรับจดหมายข่าวบุ๊กของเราอ่านเพิ่มเติมครอบครัวของบรูโน่ต้องไปสถานีรถไฟที่จะเดินทางไปของพวกเขา บ้านใหม่และพวกเขาได้รับบนรถไฟสะดวกสบายและกว้างขวางมากทีเดียว อย่างไรก็ตามบรูโน่ตั้งข้อสังเกตว่ามีรถไฟที่สองตรงข้ามพวกเขาเดินทางไปในทิศทางเดียวกันกับคนหลายร้อยคนชักเกี่ยวกับมันและเขาสงสัยว่าเขาควรจะบอกพวกเขาว่านี่คือความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่บนรถไฟของเขา. บ้านหลังใหม่ของบรูโน่อยู่ที่ สถานที่ที่เขาเรียกว่า "Out ด้วย" และในที่สุดเขาก็ค้นพบว่ามันไม่ได้ในโปแลนด์เยอรมนี. บรูโน่คิดว่าการย้ายบ้านเป็นความผิดพลาดและเขาเกลียดมันมีเพราะมันเป็นโดดเดี่ยวมาก เขาคิดถึงเพื่อน ๆ ของเขาจากเบอร์ลินและปู่ย่าตายายของเขา เขาเป็นงงว่าทำไมเขาถึงถูกแยกออกจากคนหลายพันคนด้วยรั้วสูงราดด้วยมัดลวดหนามเพราะเขาต้องการที่จะไปและเล่นกับเด็กในด้านอื่น ๆ ของมัน เขาต้องการที่จะรู้ว่าทำไมทุกคนในด้านอื่น ๆ สวมชุดนอนลาย. ในที่สุดบรูโน่พบว่าตัวเองโดดเดี่ยวเพื่อให้เขาไม่สามารถต้านทานการกระตุ้นให้ไปตีสนิทกับบางส่วนของเด็ก ๆ ในด้านอื่น ๆ ของรั้ว เขาทำให้เพื่อนกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เรียกว่า Schmuel ที่จะออกมาได้ว่าวันเกิดเช่นเดียวกับเขา พวกเขาได้พบทุกวันและบรูโน่พาเขาบิตของอาหารเพราะเขามีลักษณะผอมบางมากและเขาอยู่เสมอหิว Schmuel บอกบรูโน่ว่าทุกคนในด้านของเขาของรั้วที่เป็นชาวยิวและทหารเกลียดชังพวกเขา แต่บรูโน่ไม่สามารถเข้าใจและมั่นใจว่าพ่อของเขาจะไม่เกลียดใคร. นี้เป็นเรื่องที่มีประสิทธิภาพและเป็นหนังสือที่ยอดเยี่ยม มันจะบอกได้อย่างสมบูรณ์ผ่านสายตาของเด็กหนุ่มและผมคิดว่าผู้เขียนได้กระทำเช่นนี้เก่ง บรูโน่อยู่เสมอพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่มีความสำคัญต่อเขาเหมือนหายไปเพื่อน ๆ และบ้านเก่าของเขา แต่จากพื้นหลังรายละเอียดผู้อ่านได้ตระหนักถึงสถานการณ์ที่เขาอยู่ใน. หนังสือเล่มนี้จริงๆทำให้ผมคิดว่าผมอยากจะแนะนำให้ทุกคนที่สิบ ข้างบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังสือเล่มนี้เริ่มต้นในเบอร์ลินกับเด็กผู้ชาย บรูโน่ พบว่าเขาต้องออกจากบ้านที่หรูหราของเขา เราพบว่า พ่อของเขาเป็นทหารและมีสีดำออกหน้าต่างตอนกลางคืนขณะที่ บรูโน่ บอกเรื่องที่เขาอธิบายว่า ผู้ชายชื่อ " โกรธ " มาทานข้าวเย็นที่บ้านของเขา ก่อนที่ครอบครัวของเขาจะย้าย เขาบอกว่าเขาคือ : หยาบคาย , ใจร้อน , shouty เล็กน้อย และมีหนวดเล็ก ๆที่ทำให้น้องคิดว่าเขาได้ลืมโกนหนวดหน่อยลงทะเบียนเพื่อรับจดหมายข่าวของเราที่คั่นหน้าอ่านเพิ่มเติมครอบครัวของบรูโน่ ก็ต้องไปที่สถานีรถไฟ เพื่อเดินทางไปยังบ้านใหม่ของพวกเขาและพวกเขาจะใส่สบายและค่อนข้างกว้างขวาง รถไฟ อย่างไรก็ตาม บรูโน่ สังเกตว่ามี 2 รถไฟตรงข้ามของพวกเขาเดินทางไปในทิศทางเดียวกันกับผู้คนนับร้อยที่คับแคบนั้น และเขาสงสัยว่าเขาควรจะบอกพวกเขาว่านี่คือพื้นที่มากมายบนรถไฟบรูโน่ บ้านใหม่ อยู่ในที่ที่เขาเรียก " ออก " และในที่สุดเขาก็พบว่ามันอยู่ในโปแลนด์ไม่เยอรมนีบรูโน่คิดว่าย้ายบ้านเป็นความผิดพลาดและเขาไม่ชอบมัน เพราะมันจะเหงามาก เขาคิดถึง เพื่อนๆ จาก เบอร์ลิน และ ปู่ ย่า ตา ยายของเขา เขางงกับเหตุผลที่เขาแยกจากหลายพันคนด้วยรั้วสูง ราดด้วยก้อนของลวดมีดโกน เพราะเขาอยากไปเล่นกับเด็กในด้านอื่น ๆของมัน เขาต้องการรู้ว่าทำไมทุกคนในด้านอื่น ๆ ใส่เสื้อลายปลอกหมอนในที่สุด บรูโน่ พบว่าตัวเองเหงา เขาไม่สามารถต้านทานแหย่ไปผูกมิตรกับบางส่วนของเด็กในด้านอื่น ๆของรั้ว เขาทำให้เพื่อนกับผู้ชายที่เรียก schmuel ที่ออกมาก็เหมือนกัน วันเกิดเป็นเขา พวกเขาเจอกันทุกวัน และ บรูโน่ เขาใช้เวลาบิตของอาหาร เพราะเขาดูผอมมาก และเขามักหิว schmuel บอกบรูโน่ ที่ทุกคนในรั้วด้านข้างของเขาเป็นคนยิว และทหารเกลียดพวกเขา แต่ บรูโน่ ไม่เข้าใจ และไม่แน่ใจว่า พ่อไม่ได้เกลียดใครนี้คือเรื่องราวที่มีประสิทธิภาพและเป็นหนังสือที่ยอดเยี่ยม มันเป็นเรื่องเล่าผ่านสายตาของเด็กหนุ่มและฉันคิดว่าผู้เขียนได้ทำเก่ง บรูโน่อยู่เสมอพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญกับเขา เหมือนขาดเพื่อนและที่บ้านเก่าของเขา แต่จากพื้นหลังรายละเอียดผู้อ่านตระหนักถึงสถานการณ์ที่เขาอยู่ใน หนังสือเล่มนี้ทำให้ฉันคิดและฉันขอแนะนำให้ทุกคน 10 ขึ้นไป