Endurance running has evolved over

Endurance running has evolved over the course of millions of years and it is now one of the most popular sports today. However, the risk of stress injury in distance runners is high because of the repetitive ground impact forces exerted. These injuries are not only detrimental to the runner, but also place a burden on the medical community. Preventative measures are essential to decrease the risk of injury within the sport. Common running injuries include patellofemoral pain syndrome, tibial stress fractures, plantar fasciitis, and Achilles tendonitis. Barefoot running, as opposed to shod running (with shoes), has recently received significant attention in both the media and the market place for the potential to promote the healing process, increase performance, and decrease injury rates. However, there is controversy over the use of barefoot running to decrease the overall risk of injury secondary to individual differences in lower extremity alignment, gait patterns, and running biomechanics. While barefoot running may benefit certain types of individuals, differences in running stance and individual biomechanics may actually increase injury risk when transitioning to barefoot running. The purpose of this article is to review the currently available clinical evidence on barefoot running and its effectiveness for preventing injury in the runner. Based on a review of current literature, barefoot running is not a substantiated preventative running measure to reduce injury rates in runners. However, barefoot running utility should be assessed on an athlete-specific basis to determine whether barefoot running will be beneficial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความอดทนในการทำงานที่มีการพัฒนาในช่วงหลายล้านปีและตอนนี้ก็เป็นหนึ่งในกีฬาที่นิยมมากที่สุดในปัจจุบัน อย่างไรก็ตามความเสี่ยงของการบาดเจ็บความเครียดในระยะทางที่วิ่งอยู่ในระดับสูงเนื่องจากซ้ำแรงกระแทกพื้นดินที่กระทำ ได้รับบาดเจ็บเหล่านี้ไม่เพียงเป็นอันตรายต่อนักวิ่ง แต่ยังวางภาระให้กับวงการแพทย์ มาตรการป้องกันที่จำเป็นเพื่อลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บในการเล่นกีฬา ได้รับบาดเจ็บที่ทำงานร่วมกันรวมถึงอาการปวด patellofemoral หักความเครียดแข้ง, plantar fasciitis และจุดอ่อน tendonitis วิ่งเท้าเปล่าเมื่อเทียบกับหุ้มทำงาน (กับรองเท้า) เพิ่งได้รับความสนใจอย่างมีนัยสำคัญทั้งในสื่อและสถานที่ตลาดที่มีศักยภาพสำหรับการส่งเสริมการรักษาเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานและลดอัตราการบาดเจ็บ แต่มีความขัดแย้งมากกว่าการใช้เท้าเปล่าทำงานเพื่อลดความเสี่ยงโดยรวมของการบาดเจ็บรองแตกต่างระหว่างบุคคลในการจัดตำแหน่งขารูปแบบการเดินและการใช้ชีวกลศาสตร์ ในขณะที่เท้าเปล่าทำงานอาจได้รับประโยชน์บางประเภทของบุคคลแตกต่างในการใช้ท่าทางและชีวกลศาสตร์บุคคลจริงอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บเมื่อก้าวสู่วิ่งด้วยเท้าเปล่า วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการตรวจสอบหลักฐานทางคลินิกที่มีอยู่ในขณะนี้เท้าเปล่าทำงานและประสิทธิภาพในการป้องกันการบาดเจ็บในนักวิ่ง จากการตรวจสอบของวรรณกรรมปัจจุบันเท้าเปล่าทำงานไม่ได้มาตรการป้องกันที่ใช้กันอย่างเพื่อลดอัตราการบาดเจ็บในนักวิ่ง แต่ยูทิลิตี้วิ่งเท้าเปล่าควรมีการประเมินบนพื้นฐานของนักกีฬาเฉพาะเพื่อตรวจสอบว่าเท้าเปล่าทำงานจะเป็นประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความอดทนวิ่งมีวิวัฒนาการมากกว่าหลักสูตรของหลายล้านปีและตอนนี้มันเป็นหนึ่งในกีฬาที่นิยมมากที่สุดในวันนี้ อย่างไรก็ตาม ความเสี่ยงของการบาดเจ็บความเครียดในระยะทางวิ่งสูงเพราะผลกระทบพื้นดินซ้ำบังคับนั่นเอง . การบาดเจ็บเหล่านี้ไม่เพียงเป็นอันตรายต่อนักวิ่ง แต่ยังวางภาระในชุมชนทางการแพทย์มาตรการป้องกันที่จำเป็นเพื่อลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บในกีฬา การบาดเจ็บที่ใช้ทั่วไปรวมถึงนักศึกษาระดับความเจ็บปวด Syndrome tibial ความเครียด fractures plantar fasciitis และ Achilles tendonitis . วิ่งเท้าเปล่า ตรงข้ามกับการวิ่งสวม ( รองเท้า ) ,ที่เพิ่งได้รับความสนใจอย่างมีนัยสำคัญทั้งในสื่อและสถานที่ตลาดสำหรับศักยภาพในการส่งเสริมกระบวนการการรักษา เพิ่มประสิทธิภาพ และลดอัตราการบาดเจ็บ อย่างไรก็ตาม มีการถกเถียงเรื่องการใช้เท้าเปล่าที่ใช้เพื่อลดความเสี่ยงโดยรวมของการบาดเจ็บต่อความแตกต่างระหว่างบุคคลในระดับล่างสุดแนว , รูปแบบการเดินและวิ่ง ชีวกลศาสตร์ขณะวิ่งเท้าเปล่าอาจได้รับประโยชน์บางประเภทของบุคคล ความแตกต่างในการใช้ท่าทางและชีวกลศาสตร์บุคคลจริงอาจเพิ่มความเสี่ยงในการบาดเจ็บเมื่อเปลี่ยนไปวิ่งด้วยเท้าเปล่า วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการตรวจสอบหลักฐานทางคลินิกในปัจจุบันที่มีอยู่ในเท้าเปล่าที่ใช้และประสิทธิภาพของการป้องกันการบาดเจ็บในนักวิ่งจากการทบทวนวรรณกรรมปัจจุบัน วิ่งเท้าเปล่าไม่ใช่แก่นสารป้องกันวิ่งวัดเพื่อลดอัตราการบาดเจ็บในนักวิ่ง . อย่างไรก็ตาม เท้าเปล่าที่ใช้ยูทิลิตี้ควรจะประเมินบนพื้นฐานที่เป็นนักกีฬาที่เฉพาะเจาะจงเพื่อตรวจสอบว่าวิ่งเท้าเปล่าจะเป็นประโยชน์ .