IntroductionThe budding yeast Sacch

Introduction

The budding yeast Saccharomyces cerevisiae contains over 20 different proteins that can exist as heritable prion conformers (Alberti et al., 2009; Nemecek et al., 2009; Sondheimer and Lindquist, 2000; Wickner, 1994). Once the prion form of such a protein is established, the yeast cell is then able to propagate it over many cell generations with remarkable efficiency and fidelity. In addition to the identified prion proteins having certain sequence properties that are essential for this remarkable epigenetic behaviour (e.g. the presence of a Gln/Asn-rich domain), several different molecular chaperones have also been identified that contribute to the prion propagation cycle, some of which are essential for propagation of prions in diving cells (for review, see Jones and Tuite, 2005)

Our current understanding of the mechanism of yeast prion propagation has come largely from the study of the [PSI+] prion (Tuite and Cox, 2006). [PSI+] is the prion form of the translation termination factor Sup35p (Patino et al., 1996; Paushkin et al., 1996; Wickner, 1994), which in its native form associates with Sup45p to form the essential translation termination complex that releases completed polypeptide chains from the ribosome (Stansfield et al., 1995; Zhouravleva et al., 1995). However, in [PSI+] cells Sup35p is predominantly bound up in the form of high molecular weight aggregates and is unable to participate fully in translation termination (Patino et al., 1996, Paushkin et al., 1996). The resulting termination defect can be readily detected in vivo using assays for nonsense suppression, i.e. translation of defined nonsense codons, making it relatively easy to monitor the presence and inheritance of this prion (Cox, 1965; Tuite et al., 2007).

The efficiency of propagation of the [PSI+] prion in yeast is controlled by the cellular levels of at least three different molecular chaperones, Hsp104, Ssa1p (Hsp70) and Sis1p (Hsp40) (Chernoff et al., 1995; Higurashi et al., 2008; Jones and Masison, 2003; Tipton et al., 2008). Hsp104 is a member of AAA+ ATPase superfamily and has the characteristic two nucleotide binding domains (NBDs) but has so far only been described in fungi and plants, although there is a bacterial orthologue, ClpB (Doyle and Wickner, 2008). In yeast, Hsp104 is stress-inducible and in stressed cells its role is to dissociate any protein aggregates, thereby facilitating their refolding by the cytosolic chaperone machinery (Cashikar et al., 2005; Glover and Lindquist, 1998; Haslbeck et al., 2005). Ssa1p and its near-identical homologue Ssa2p are heat-inducible members of the Hsp70 family that, together with a number of other cytosolic chaperones and co-chaperones, facilitate the folding and refolding of proteins (for review, see Hartl and Hayer-Hartl, 2002) following their disaggregation by Hsp104. Sis1p is a member of the Hsp40 family of chaperones and can stimulate the ATPase activity of Hsp70, thereby facilitating chaperone–substrate interactions (Walsh et al., 2004).

Hsp104, together with the Sis1p (Hsp40), plays an essential role in the propagation of the [PSI+] prion, since loss of either chaperone results in a failure to propagate the prion (Chernoff et al., 1995; Higurashi et al., 2008; Tipton et al., 2008). These two chaperones in conjunction with Ssa1p generate the prion seeds, i.e. propagons (Cox et al., 2003) needed for continued propagation by fragmentation of the large polymers that prion proteins form in S. cerevisiae (Jones and Tuite, 2005; Tuite and Koloteva-Levin, 2004). Several lines of evidence have emerged from in vivo studies to support this model; e.g. Tessarz et al. (2008) have recently demonstrated that translocation of Sup35p aggregates through the central channel of Hsp104 is required for propagation of [PSI+], while Tipton et al. (2008) have shown that Sis1p and Ssa1p act to recruit prion aggregates to Hsp104 in the cell.

The propagation cycle of the [PSI+] prion is finely tuned to the cellular levels of Hsp104 because both a knock-out of, or overexpression of, the non-essential HSP104 gene leads to the elimination of [PSI+] from growing cells (Chernoff et al., 1995). In the absence of Hsp104, the failure to propagate [PSI+] is most likely the result of Hsp104-deficient cells being unable to generate the new propagons that must be transmitted to daughter cells to continue propagation in dividing cells, i.e. the prion polymers are no longer fragmented into lower molecular weight propagons (Chernoff et al, 1995; Kushnirov and Ter-Avanesyan, 1998; Wegrzyn et al., 2001). The current dogma is that overexpression of Hsp104 leads to [PSI+] loss because it leads to either the complete resolubilization of Sup35p aggregates (Kushnirov and Ter-Avanesyan, 1998) or the generation of non-infectious aggregates (Shorter and Lindquist, 2006). Recent studies using purified Hsp104 and Sup35pNM aggregates generated in vitro are consistent with this model (Shorter and Lindqu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำแตกหน่อยีสต์ Saccharomyces cerevisiae ประกอบด้วยโปรตีนแตกต่างกันมากกว่า 20 ที่สามารถอยู่เป็น conformers heritable พรีออน (Alberti et al. 2009 Nemecek et al. 2009 Sondheimer และ Lindquist, 2000 Wickner, 1994) เมื่อแบบฟอร์มพรีออนโปรตีนดังกล่าวสำเร็จ เซลล์ยีสต์ก็สามารถเผยแพร่วิถีเซลล์อย่าง มีประสิทธิภาพที่โดดเด่นและความจงรักภักดี นอกเหนือจากโปรตีนระบุพรีออนที่มีคุณสมบัติบางอย่างลำดับที่จำเป็นสำหรับพฤติกรรมนี้ epigenetic โดดเด่น (เช่นการปรากฏตัวของโดเมน Gln/Asn-ริช), ครูโมเลกุลแตกต่างกันหลายยังได้ระบุที่นำไปสู่การเผยแพร่รอบพรีออน ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเผยแพร่ของ prions ในเซลล์ดำ (สำหรับรีวิว ดูโจนส์และ Tuite, 2005)ความเข้าใจปัจจุบันของกลไกของยีสต์พรีออนเผยแพร่ได้มาส่วนใหญ่มาจากการศึกษาของการ [PSI +] พรีออน (Tuite และค็อกซ์ 2006) [PSI +] เป็นพรีออนแบบของตัวคูณเลิกแปล Sup35p (Patino et al. 1996 Paushkin et al. 1996 Wickner, 1994) ซึ่งในรูปแบบดั้งเดิมร่วมกับ Sup45p เพื่อยุติแปลสำคัญซับซ้อนที่ออกเสร็จสมบูรณ์โซ่ polypeptide จากไรโบโซม (Stansfield et al. 1995 Zhouravleva et al. 1995) อย่างไรก็ตาม ในเซลล์ [PSI +] Sup35p ส่วนใหญ่ถูกผูกขึ้นในรูปของมวลโมเลกุลสูง และไม่สามารถเข้าร่วมในการเลิกจ้างแปล (Patino et al. 1996, Paushkin et al. 1996) ข้อบกพร่องผลการเลิกจ้างสามารถตรวจพบได้อย่างง่ายดายใน vivo ใช้ assays การปราบปรามเรื่องไร้สาระ เช่นแปล codons เรื่องไร้สาระที่กำหนดไว้ ทำให้ค่อนข้างง่ายเพื่อตรวจสอบสถานะการออนไลน์และมรดกนี้พรีออน (Cox, 1965 Tuite et al. 2007)ประสิทธิภาพของการแพร่กระจายการ [PSI +] พรีออนในยีสต์จะถูกควบคุม โดยระดับเซลลูลาร์ของน้อยสามแตกโมเลกุลครู Hsp104, Ssa1p (Hsp70) และ Sis1p (Hsp40) (เขตเชอร์นอฟ et al. 1995 จักจั่นกรีด et al. 2008 โจนส์และ Masison, 2003 Tipton et al. 2008) Hsp104 เป็นสมาชิกของ superfamily AAA + ATPase และมีลักษณะนิวคลีโอไทด์รวมโดเมนสอง (NBDs) แต่ได้มากเท่านั้นรับการอธิบายในเชื้อราและพืช แม้ว่า orthologue แบคทีเรีย ClpB (ดอยล์และ Wickner, 2008) ในยีสต์ Hsp104 เครียด inducible และในเซลล์เครียด บทบาทคือการ แยกตัวออกผลใด ๆ โปรตีน ผันผวน refolding โดยเครื่องจักร cytosolic พี่เลี้ยง (Cashikar et al. 2005 โกลเวอร์และ Lindquist, 1998 Haslbeck et al. 2005) Ssa1p และ homologue ใกล้เหมือนของ Ssa2p เป็นสมาชิกของครอบครัว Hsp70 inducible ร้อนที่ ร่วมกับหมายเลขของครู cytosolic และอื่น ๆ ร่วมครู อำนวยความสะดวกในการพับ และ refolding ของโปรตีน (สำหรับรีวิว ดู Hartl และ Hayer-Hartl, 2002) ต่อ disaggregation ของพวกเขา โดย Hsp104. Sis1p เป็นสมาชิกของครอบครัว Hsp40 ของครู และสามารถกระตุ้นการทำงานของ Hsp70 ATPase ผันผวนโต้ตอบพี่เลี้ยง – พื้นผิว (วอลช์ et al. 2004)Hsp104 ร่วมกับการ Sis1p (Hsp40), มีบทบาทสำคัญในการเผยแพร่ [PSI +] พรีออน ตั้งแต่สูญเสียผลลัพธ์ทั้งพี่เลี้ยงเป็นความล้มเหลวเพื่อเผยแพร่พรีออน (เขตเชอร์นอฟ et al. 1995 จักจั่นกรีด et al. 2008 Tipton et al. 2008) ครูเหล่านี้สองร่วมกับ Ssa1p สร้างเมล็ดพรีออน เช่น propagons (Cox et al. 2003) จำเป็นสำหรับการเผยแพร่อย่างต่อเนื่อง โดยการกระจายตัวของโพลิเมอร์ขนาดใหญ่ที่พรีออนโปรตีนใน S. cerevisiae (โจนส์และ Tuite, 2005 Tuite และ Koloteva-วิน 2004) ของหลักฐานมีโผล่ออกมาจากการศึกษาในสัตว์ทดลองเพื่อสนับสนุนรูปแบบนี้ เช่น Tessarz et al. (2008) ได้เมื่อเร็ว ๆ นี้แสดงให้เห็นว่าการสับเปลี่ยนของมวล Sup35p ผ่านกลางช่อง Hsp104 จำเป็นสำหรับการเผยแพร่ของ [PSI +], ขณะ Tipton et al. (2008) ได้แสดงให้เห็นว่า Sis1p และ Ssa1p ทำหน้าที่รับสมัครพรีออนผลการ Hsp104 ในเซลล์วงจรการแพร่กระจายของพรีออน [PSI +] ละเอียดจะปรับสู่ระดับเซลลูลาร์ของ Hsp104 เนื่องจากทั้งการเคาะออกของ หรือแสดงออกของ ยีน HSP104 ไม่จำเป็นนำไปสู่การกำจัด [PSI +] จากการเติบโตเซลล์ (เขตเชอร์นอฟ et al. 1995) ขาด Hsp104 ความล้มเหลวเพื่อเผยแพร่ [PSI +] เป็นผลของการไม่สามารถสร้าง propagons ใหม่ที่ต้องส่งไปยังเซลล์ลูกสาวต้องการเผยแพร่ในการแบ่งเซลล์ เช่นพรีออนที่โพลิเมอร์จะไม่แยกส่วนใน propagons น้ำหนักโมเลกุลต่ำ (เขตเชอร์นอฟ et al, 1995 เซลล์ Hsp104 ขาดมากที่สุด Kushnirov และ Ter Avanesyan, 1998 Wegrzyn et al. 2001) ประกาศความเชื่อปัจจุบันเป็นที่แสดงออกของ Hsp104 นำไปสู่การสูญเสีย [PSI +] เพราะจะนำไปสู่ resolubilization สมบูรณ์ของผล Sup35p (Kushnirov และ Ter Avanesyan, 1998) หรือการสร้างผลรวมที่ไม่ติดเชื้อ (ระยะสั้นและ Lindquist, 2006) การศึกษาล่าสุดใช้บริสุทธิ์ Hsp104 และผล Sup35pNM ที่สร้างขึ้นในหลอดทดลองสอดคล้องกับรูปแบบนี้ (ระยะสั้นและ Lindqu

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ

การรุ่นยีสต์ Saccharomyces cerevisiae ที่มีมากกว่า 20 โปรตีนที่แตกต่างกันสามารถอยู่ conformers พรีออนเป็นมรดกตกทอด (อัลเบอร์ et al, 2009;. Nemecek et al, 2009;. Sondheimer และ Lindquist 2000; Wickner, 1994) เมื่อรูปแบบพรีออนเช่นโปรตีนที่จะจัดตั้งขึ้นเซลล์ยีสต์เป็นแล้วสามารถที่จะเผยแพร่มันมากกว่ารุ่นมือถือจำนวนมากได้อย่างมีประสิทธิภาพที่โดดเด่นและความจงรักภักดี นอกจากนี้ยังมีโปรตีนพรีออนระบุมีคุณสมบัติบางลำดับที่มีความจำเป็นสำหรับพฤติกรรม epigenetic นี้ที่โดดเด่น (เช่นการปรากฏตัวของโดเมน Gln / Asn ที่อุดมไปด้วย) หลายครูโมเลกุลที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังได้รับการระบุที่นำไปสู่วงจรการขยายพันธุ์พรีออนบาง ซึ่งมีความจำเป็นสำหรับการขยายพันธุ์ของพรีออนในเซลล์ดำน้ำ (สำหรับการตรวจสอบดูที่โจนส์และ Tuite 2005)

ความเข้าใจของเราในปัจจุบันกลไกของการขยายพันธุ์ยีสต์พรีออนที่มีมาส่วนใหญ่มาจากการศึกษาของ [PSI +] พรีออน (Tuite และคอคส์ปี 2006 ) [PSI +] เป็นรูปแบบพรีออนของปัจจัยการเลิกจ้างแปล Sup35p (Patino et al, 1996;. Paushkin et al, 1996;. Wickner, 1994) ซึ่งใน บริษัท ร่วมรูปแบบของพื้นเมืองที่มี Sup45p ในรูปแบบการแปลการเลิกจ้างที่ซับซ้อนที่สำคัญที่เผยแพร่ เสร็จ polypeptide โซ่จากไรโบโซม (สแตนส์, et al, 1995;. Zhouravleva et al, 1995). อย่างไรก็ตามใน [PSI +] เซลล์ Sup35p ถูกผูกไว้เด่นขึ้นมาในรูปแบบของมวลรวมสูงน้ำหนักโมเลกุลและไม่สามารถที่จะมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในการยุติการแปล (Patino et al., 1996 Paushkin et al., 1996) ที่ทำให้เกิดข้อบกพร่องการยกเลิกสามารถตรวจพบได้ง่ายในร่างกายโดยใช้ชุดตรวจการปราบปรามเรื่องไร้สาระเช่นการแปลของกำหนด codons เรื่องไร้สาระทำให้มันค่อนข้างง่ายในการตรวจสอบสถานะและมรดกของพรีออนนี้ (Cox 1965. Tuite et al, 2007).

ประสิทธิภาพของการขยายพันธุ์ของพรีออน [PSI +] ในยีสต์จะถูกควบคุมโดยระดับเซลอย่างน้อยสามครูโมเลกุลที่แตกต่างกัน Hsp104, Ssa1p (Hsp70) และ Sis1p (Hsp40) (Chernoff, et al, 1995;. ราชิ et al, 2008. ; โจนส์และ Masison 2003. Tipton et al, 2008) Hsp104 เป็นสมาชิกของ AAA + ATPase superfamily และมีลักษณะสองเบื่อหน่ายโดเมนที่มีผลผูกพัน (NBDs) แต่ได้รับการเพื่อให้ห่างไกลเท่านั้นที่อธิบายไว้ในเห็ดและพืชแม้ว่าจะมี orthologue แบคทีเรีย ClpB (ดอยล์และ Wickner 2008) ในยีสต์ Hsp104 เป็นความเครียดกระตุ้นและในเซลล์เน้นบทบาทของมันคือการแยกตัวออกมวลโปรตีนใด ๆ จึงอำนวยความสะดวก refolding ของพวกเขาโดยเครื่องจักร cytosolic พี่เลี้ยง (Cashikar et al, 2005;. โกลเวอร์และ Lindquist 1998; Haslbeck et al, 2005. ) Ssa1p และคล้ายคลึงกันใกล้เหมือนของ Ssa2p เป็นสมาชิกความร้อน inducible ของครอบครัว Hsp70 ที่ร่วมกันกับจำนวนของครูใหญ่ cytosolic อื่น ๆ และร่วมครู, อำนวยความสะดวกในการพับและ refolding ของโปรตีน (สำหรับการตรวจสอบให้ดู Hartl และแฮเยอร์-Hartl, 2002) ต่อไปนี้แตกของพวกเขาโดย Hsp104 Sis1p เป็นสมาชิกของครอบครัว Hsp40 ของครูใหญ่และสามารถกระตุ้นกิจกรรม ATPase ของ Hsp70 จึงอำนวยความสะดวกการปฏิสัมพันธ์พี่เลี้ยงสารตั้งต้น (วอลช์ et al., 2004).

Hsp104 ร่วมกับ Sis1p (Hsp40) มีบทบาทสำคัญใน การขยายพันธุ์ของ [PSI +] พรีออนเนื่องจากการสูญเสียของทั้งผลพี่เลี้ยงในความล้มเหลวในการเผยแพร่พรีออน A (Chernoff, et al, 1995;. ราชิ et al, 2008;.. Tipton et al, 2008) สองคนนี้เป็นครูใหญ่ร่วมกับ Ssa1p สร้างเมล็ดพรีออนคือ propagons ที่จำเป็นสำหรับการขยายพันธุ์อย่างต่อเนื่องโดยการกระจายตัวของโพลิเมอร์ขนาดใหญ่ที่โปรตีนพรีออนในรูปแบบเอส cerevisiae (โจนส์และ Tuite 2005 (Cox et al, 2003.); Tuite และ Koloteva -Levin, 2004) หลายสายของหลักฐานได้โผล่ออกมาจากร่างกายในการศึกษาเพื่อสนับสนุนรูปแบบนี้ เช่น Tessarz et al, (2008) ได้แสดงให้เห็นว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้การโยกย้ายของ Sup35p มวลรวมผ่านช่องทางกลางของ Hsp104 เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการขยายพันธุ์ของ [PSI +] ในขณะที่ Tipton, et al (2008) แสดงให้เห็นว่า Sis1p และ Ssa1p การกระทำที่จะรับสมัครมวลรวมพรีออนเพื่อ Hsp104 ในเซลล์.

วงจรการขยายพันธุ์ของ [PSI +] พรีออนจะปรับประณีตในระดับเซลล์ Hsp104 เพราะทั้งสองเคาะออกจากหรือแสดงออกของ ยีน HSP104 ที่ไม่จำเป็นจะนำไปสู่การกำจัดของ [PSI +] จากเซลล์เจริญเติบโต (Chernoff et al., 1995) ในกรณีที่ไม่มี Hsp104 ความล้มเหลวเพื่อเผยแพร่ [PSI +] เป็นส่วนใหญ่น่าจะเป็นผลของ Hsp104 ขาดเซลล์ไม่สามารถที่จะสร้าง propagons ใหม่ที่จะต้องส่งไปยังเซลล์ลูกสาวเพื่อดำเนินการต่อการขยายพันธุ์ในเซลล์หารคือโพลีเมอพรีออนจะไม่ แยกส่วนอีกต่อไปเข้าสู่ที่ต่ำกว่า propagons น้ำหนักโมเลกุล (Chernoff, et al, 1995; Kushnirov และ Ter-Avanesyan 1998. Wegrzyn, et al, 2001) ความเชื่อในปัจจุบันคือการที่แสดงออกของ Hsp104 นำไปสู่ [PSI +] การสูญเสียเพราะมันจะนำไปสู่ทั้ง resolubilization สมบูรณ์ของ Sup35p มวลรวม (Kushnirov และ Ter-Avanesyan, 1998) หรือรุ่นของมวลรวมที่ไม่ติดเชื้อ (สั้นและ Lindquist, 2006) การศึกษาล่าสุดโดยใช้บริสุทธิ์ Hsp104 และ Sup35pNM มวลสร้างขึ้นในหลอดทดลองมีความสอดคล้องกับรูปแบบนี้ (สั้นและ Lindqu

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำรุ่นยีสต์ Saccharomyces cerevisiae ที่มีกว่า 20 ชนิดที่แตกต่างกันที่สามารถมีสามารถที่ถูกเป็นเชียร์ลีดเดอร์ ( Alberti et al . , 2009 ; nemecek et al . , 2009 ; และ sondheimer ลินด์ควิสต์ , 2000 ; wickner , 1994 ) เมื่อพรีออนรูปแบบเช่นโปรตีนสร้าง เซลล์ยีสต์เป็นแล้วสามารถที่จะเผยแพร่ผ่านมือถือหลายรุ่น ด้วยประสิทธิภาพที่น่าทึ่งและความจงรักภักดี นอกจากการระบุพรีออนโปรตีนที่มีคุณสมบัติลำดับหนึ่งที่จําเป็นสําหรับพฤติกรรม Epigenetic นี้โดดเด่น ( เช่นการแสดงตนของ gln / asn รวยโดเมน ) , ผู้ดูแลโมเลกุลต่างๆยังถูกระบุว่ามีส่วนร่วมในการแพร่ prion วงจรบางส่วนที่จำเป็นสำหรับการขยายพันธุ์ของเชื้อในเซลล์ดำน้ำ ( สำหรับรีวิว เห็น โจนส์ และ tuite , 2005 )ปัจจุบันของเราความเข้าใจของกลไกของยีสต์พรีออนขยายพันธุ์ได้มาส่วนใหญ่จากการศึกษา [ + ] พรีออน ( tuite PSI และ ค็อกซ์ , 2006 ) [ + ] เป็น PSI ซึ่งรูปแบบของการแปลสิ้นสุดปัจจัย sup35p ( patino et al . , 1996 ; paushkin et al . , 1996 ; wickner , 1994 ) ซึ่งในรูปแบบพื้นเมืองของสมาคมกับ sup45p แบบฟอร์มสําคัญแปลสิ้นสุดที่ซับซ้อนออกเสร็จโพลีเปปไทด์จากไรโบโซม ( สแตนส์ et al . , 1995 ; zhouravleva et al . , 1995 ) อย่างไรก็ตาม ใน [ PSI + ] เซลล์ sup35p เด่นผูกขึ้นในรูปแบบของน้ำหนักโมเลกุลสูงน้ำหนักมวลรวม และไม่สามารถที่จะมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในการแปล การเลิกจ้าง ( patino et al . , 1996 , paushkin et al . , 1996 ) ผลการตรวจสอบข้อบกพร่องสามารถพร้อมใช้วิธีการปราบปรามโดยไร้สาระ เช่นแปลนิยามไร้สาระซิส ทำให้มันค่อนข้างง่ายในการตรวจสอบสถานะและมรดกของพรีออน ( Cox , 1965 ; tuite et al . , 2007 )ประสิทธิภาพของการเผยแพร่ [ PSI + ] ซึ่งในยีสต์จะถูกควบคุมโดยเซลล์ระดับโมเลกุลที่แตกต่างกันอย่างน้อยสามคนติดตาม hsp104 ssa1p , , ( 70 ) และ sis1p ( hsp40 ) ( เชอร์นอฟ et al . , 1995 ; ราชิ et al . , 2008 ; โจนส์ และ masison , 2003 ; ทิปตัน et al . , 2008 ) hsp104 เป็นสมาชิกของ AAA + ATPase ซูเปอร์แฟมิลีและมีลักษณะสองนิวคลีโอไทด์ผูกโดเมน ( nbds ) แต่ได้ถูกอธิบายในพืชและเชื้อรา ถึงแม้ว่าจะมี orthologue แบคทีเรีย clpb ( ดอยล์และ wickner , 2008 ) ในยีสต์ hsp104 เครียด inducible และเน้นบทบาทของมันคือการแยกเซลล์มีโปรตีนมวลรวมจึงเอื้อ refolding โดยเครื่องจักรพี่เลี้ยง cytosolic ( cashikar et al . , 2005 ; โกลเวอร์ และ ลินด์ควิสต์ , 1998 ; haslbeck et al . , 2005 ) ssa1p และใกล้ ssa2p ผิวเหมือนมีความร้อน inducible สมาชิกของครอบครัวยีนที่พร้อมกับจำนวนของผู้ดูแล cytosolic อื่นและ Co ผู้ดูแล , อํานวยความสะดวกในการพับและ refolding โปรตีน ( เพื่อการตรวจสอบและเห็น hartl hayer hartl , 2002 ) ต่อไปนี้ disaggregation โดย hsp104 . sis1p เป็นสมาชิกของครอบครัวของ hsp40 คนติดตาม และสามารถกระตุ้น ATPase กิจกรรมของยีน จึงเอื้อต่อปฏิสัมพันธ์ ( ( พี่เลี้ยง ) วอลช์ et al . , 2004 )hsp104 ร่วมกับ sis1p ( hsp40 ) เล่นที่สำคัญบทบาทในการเผยแพร่ [ PSI + ] ทับทิม เนื่องจากการสูญเสียของทั้งพี่เลี้ยง ผลในความล้มเหลวที่จะเผยแพร่พรีออน ( เชอร์นอฟ et al . , 1995 ; ราชิ et al . , 2008 ; ทิปตัน et al . , 2008 ) สองผู้ดูแลเหล่านี้ร่วมกับ ssa1p สร้างทับทิมเมล็ด เช่น propagons ( Cox et al . , 2003 ) จำเป็นต่อการขยายพันธุ์โดย fragmentation ของพอลิเมอร์ที่โปรตีนพรีออนรูปแบบใหญ่ใน S . cerevisiae ( โจนส์และ tuite , 2005 ; และ tuite koloteva Levin , 2004 ) หลายสายของหลักฐานได้โผล่ออกมาจากการศึกษาในสัตว์เพื่อสนับสนุนรูปแบบนี้ เช่น tessarz et al . ( 2008 ) ได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้แสดงให้เห็นว่าการเคลื่อนย้ายของ sup35p มวลรวมผ่านช่องกลางของ hsp104 ที่จําเป็นสําหรับการขยายพันธุ์ของ PSI + [ ] , ในขณะที่ทิปตัน et al . ( 2008 ) ได้แสดงให้เห็นว่า sis1p ssa1p รับสมัครและพระราชบัญญัติซึ่งจะ hsp104 มวลรวมในเซลล์การขยายพันธุ์วัฏจักรของ PSI + [ ] เป็นการปรับละเอียดระดับเซลล์จาก hsp104 เพราะน็อคเอาท์ หรือ overexpression , ไม่สําคัญ hsp104 ยีนนำไปสู่การขจัด [ PSI + ] จากการปลูกเซลล์ ( เชอร์นอฟ et al . , 1995 ) ในการขาดของ hsp104 ความล้มเหลวในการเผยแพร่ [ PSI + ] มากที่สุดก็คือ ผลของการ hsp104 เซลล์ไม่สามารถสร้างใหม่ propagons ที่ต้องส่งไปยังเซลล์ลูกสาวต่อการขยายพันธุ์ในการแบ่งเซลล์ เช่นพรีออนพอลิเมอร์จะไม่แยกส่วนในโมเลกุลลดลง propagons ( เชอร์นอฟ et al , 1995 ; และ kushnirov เธอ avanesyan , 1998 ; wegrzyn et al . , 2001 ) หลักศาสนาปัจจุบันคือ overexpression ของ hsp104 นำไปสู่การสูญเสียปอนด์ [ + ] เพราะมันนำให้สมบูรณ์ resolubilization ของ sup35p มวลรวม ( kushnirov เต๋อและ avanesyan , 1998 ) หรือรุ่นที่ไม่ติดเชื้อมวลรวม ( สั้นและลินด์ควิสต์ , 2006 ) การศึกษาการใช้ hsp104 บริสุทธิ์และสร้าง sup35pnm มวลรวมในหลอดทดลองที่สอดคล้องกับรูปแบบนี้ ( สั้นและ lindqu