When the sun set in the west. Thame

When the sun set in the west. Thames and Ginger were sitting and talking in their room. Both of them have been talking for quite a while. Because it was a long journey, the two were hungry and asked for a meal. Thames took the initiative to ask if they would like to order something from the dining car. Ginger quickly agreed. Thames left and returned with food. They ate while still talking. But it is a little more personal. In the end, it was dark. The lights in the train began to dim, and the sleeping cabins were lit.Ginger then remembered that they had to go to bed."It's time to sleep."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อพระอาทิตย์ตกดินทางทิศตะวันตก แม่น้ำเทมส์และจินเจอร์กำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องของพวกเขา ทั้งสองคนคุยกันมาสักพักแล้ว เนื่องจากเป็นการเดินทางที่ยาวนานทั้งสองจึงหิวและขออาหาร เทมส์ริเริ่มถามว่าพวกเขาต้องการสั่งอะไรจากรถเสบียงหรือไม่ จินเจอร์ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว เทมส์ออกไปและกลับมาพร้อมกับอาหาร พวกเขากินในขณะที่ยังพูดอยู่ แต่มันเป็นเรื่องส่วนตัวมากกว่าเล็กน้อย ในที่สุดมันก็มืด ไฟในรถไฟเริ่มหรี่ลง และห้องนอนก็สว่างขึ้น จินเจอร์จำได้ว่าต้องไปนอนแล้ว "ได้เวลานอนแล้ว."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อพระอาทิตย์ตกทางทิศตะวันตก ส่วนนายเทมส์และนายขิงนั่งคุยกันอยู่ในห้อง ซึ่งทั้ง 2 คนคุยกันมานานแล้ว เนื่องจากทั้งคู่หิวข้าวต้องกินข้าวเพราะเดินทางไกล เทมส์ถามพวกเขาว่าพวกเขาจะสั่งอะไรจากรถเสบียงหรือไม่ ขิงก็เห็นด้วยอย่างรวดเร็ว น้องไทม์ออกไปพร้อมอาหารและกลับมา พวกเขากินข้าวและพูดคุย แต่มันเป็นเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย สุดท้ายก็มืดไปหมด ไฟบนรถไฟเริ่มมืดลงและตู้นอนก็สว่างขึ้น
แล้วขิงนึกขึ้นได้ว่า ทั้งคู่ต้องเข้านอน
"ได้เวลานอนแล้ว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อดวงอาทิตย์ตกจากทางตะวันตก แม่น้ําเทมส์และ ginger นั่งคุยกันในห้องของพวกเขา. ทั้งสองคนได้พูดคุยกันเป็นเวลานาน เพราะระยะทางที่ห่างไกลทั้งสองหิวที่จะกิน ไทมส์ใช้ความคิดริเริ่มที่จะถามพวกเขาว่าต้องการสั่งอะไรจากรถรับประทานอาหารหรือไม่ เจียง เร็ว ๆ นี้ ตกลง. แม่น้ําเทมส์ออกไปและกลับมาพร้อมกับอาหาร พวกเขากินและพูดคุย แต่นี่เป็นเรื่องส่วนตัวมากขึ้น ในที่สุดท้องฟ้าก็มืด ไฟในรถไฟเริ่มมืดและรถนอนก็สว่างขึ้น
Gingerจําได้ว่าพวกเขาต้องไปนอน
"ถึงเวลานอนแล้ว"